Profile
Blog
Photos
Videos
Woensdag 10 augustus Ilisu - Sighnagi door Jeroen
Na een flinke (overbodige) sprint naar de bus, zijn we weer onderweg. Het gaat een beetje mis in Kax, als de marshrutka naar Tbilisi keihard doorscheurt. Het lijkt de man van het busstation die samen met ons op een hoek was gaan staan om de expresmarshrutka te stoppen, meer te doen dan ons. Na even overleggen besluiten we de bus naar Zaqatala, de hazelnoothoofdstad van Azerbeidzjan, te nemen. Hoe hebben we het ooit in ons hoofd kunnen halen deze schitterende stad over te willen slaan? We rijden over erg slechte wegen door streken die soms doen denken aan het diepe zuiden van de VS (zoals we dat in ieder geval van tv kennen). In Zaqatala springen we, na een taxichauffeur beleefd afgewimpeld te hebben, in de marshrutka naar Balakan. We hebben mazzel; niemand spreekt engels, maar de forse vrouw tegenover Marleen heeft besloten het gezellig te maken en ze kletst er flink op los en soms begrijpen we elkaar. Ondertussen maakt ze kennelijk de nodige grappen, want de hele marshrutka lacht vrolijk mee. Het meisje achter onze nieuwe vriendin heeft meerdere malen de tranen op de wangen staan en wij lachen ook vrolijk mee. In Balakan blijkt de taxichauffeur uit Zaqatala gewoon achter ons aan gereden te zijn, voor 5 manat brengt hij ons graag naar de grens. Zo`n volhardendheid moet beloond worden en snel zoeven we naar de grens. Alles loopt lekker en al snel rijden we met een gelegenheidstaxi naar Signaghi in Georgie, alwaar we s`avonds na een heerlijke Mexicaanse maaltijd (wat de boer niet kent he..) in een reusachtige, erg schone kamer in slaap vallen. Het was weer een mooi dagje.
Georgie: het nieuwe Poolse Frankrijk?
Donderdag 11 augustus Sighnagi
Uitslapen is goed. We bekijken vandaag een beetje het stadje, doen een wasje en gaan eens naar de tourist office, om te kijken hoe we hier weer weg kunnen komen. Sighnagi ligt midden in het wijngebied van Georgie en de regering heeft de boel hier flink opgeknapt, om het wijntoerisme te bevorderen. Rusland boycot de import van Georgische wijn namelijk, waardoor 40% van de export wegviel. Wij zijn de beroerdste niet en drinken een lekker flesje witte wijn weg tijdens de lunch. Dat hakt er behoorlijk in en we moeten ook echt even ons best doen om ons serieuze gezicht op te zetten in de tourist office. Gelukkig hoeven we ons niet lang in een plooi te houden, want de VVV man die de trap op komt lopen blijkt straalbezopen te zijn; hij was net tamada (toast meester) op een supra (Georgisch eet en drinkfestijn), dus hij kan er ook niks aan doen. We worden uitgebreid te woord gestaan en de Polen (daar zijn er hier echt schrikbarend veel van) die ook nog even langskomen, worden ook nog geholpen. We wandelen nog wat door het echt wel schattige stadje en gaan lekker op tijd naar bed.
Vrijdag 12 augustus Sighnagi- Tbilisi
Heel relaxed rijden we met de marshrutka naar Tbilisi, terwijl we ons wel wat zorgen maken over de maximal drie maanden oude baby, die een Frans stel achter ons in de hotsende en botsende minibus heeft meegenomen. Lijkt ons niet helemaal gezond. In Tbilisi komen we na een korte metrorit midden in de stad aan en lopen de wijk Vere in, op zoek naar een hotel. We komen uit in een groot, goedkoop, Sovjet, maar schoon en met goed sanitair, hotel uit. We rusten wat uit, lopen de stad in, eten wat. lopen bij een hostel binnen en blijken helemaal niet zo`n gekke deal te hebben met ons hotel en keren terug naar onze rustige kamer, heerlijk.
- comments