Hoewel ik de vorige blog nog zat te twijfelen of ik wel naar de Galapagos (bij Ecuador) moest gaan (nogal prijzig), zit ik hier nu nog onwijs na te genieten van de meest fantastische keuze die ik ooit gemaakt heb: GEWOON DOEN! Als je de foto`s nog niet bekeken hebt, zou ik dat maar snel ook GEWOON DOEN. Maarliefst 15 dagen op deze fantastische Galapagos eilanden (zowel boven als onder water) is echt breathtaking!

Maar hoe kwam het allemaal zo ver? En waarom heb ik zolang al niet meer geschreven? En hoe is het sprookje eigenlijk afgelopen in Colombia? Ja, daar was ik de vorige blog gebleven, Cartagena! Na zes weken in Colombia gereisd te hebben, ben ik vanuit het noorden terug naar Cali gevlogen (zuidelijk). Daar heb ik de familie van Hugo nog een weekendje opgezocht, om vervolgens met de bus terug naar Quito te gaan (de wegen waren inmiddels allemaal gerepareerd, no worries dit keer!). Mijn originele plan was namelijk om zuidelijk te gaan, niet noordelijk. Eenmaal aangekomen in Quito ging ik per taxi linea recta naar hetzelfde casa de estudiantes (studentenhuis) als waar ik de eerste maand gewoond had. En guess what, het voelde echt een beetje als thuiskomen! Bijzonder. Er waren daar nog een paar mensen die ik nog van december kende, dus dat was gezellig. Ook ontmoette ik twee Duitse meisjes, die naar Baños wilden gaan voor een weekend (3u ten zuiden van Quito). Eén van hen had ook in Maastricht gestudeerd en ze sprak vloeiend Nederlands. Heel leuk!

Baños is een heel schattig Ecuadoriaans plaatsje in de bergen. Het is er heel toeristisch, maar ondanks dat onwijs leuk. Het staat bekend om haar thermale baden, met heet natuurlijk water! Je betaalt 2 dollar, kunt de hele avond in verschillende hete baden chillen met uizicht op een onwijs hoge waterval. Super! Verder kun je hier door de bergen wandelen, paardrijden, of allerlei extreme sporten. En ook al weten jullie dat ik wel van dat laatste houd, ik besloot dit keer om mijn geld te besteden aan een heerlijke full body massage van maarliefst 1 uur. No regrets, het was heerlijk! Gelukkig hoefden we ook `s avonds niet te verdwalen, want Baños heeft duidelijke borden op straat staan die aangeven waar het nachtleven plaatsvindt (zie foto hieronder)... Zona de Bares, that way!

Daarnaast zou Fernando, een jongen uit Guayaquil (de grootste stad in Ecuador) naar Baños komen. Ik kende hem via een jongen die ik in Colombia ontmoet had. Zij zijn beste vrienden, alleen woont de een in Duitsland (voor werk) en de ander dus in Guayaquil. Anyway, Fernando zou me Baños laten zien en daarna Guayaquil en de Ecuadoriaanse kust. Heel chill, want hij heeft een auto en dus hoefde ik een hele tijd niet meer te reizen in de roekeloos rijdende bussen die Ecuador rijk is. En wat nog fijner was, is dat ik bij hem thuis een kamer kreeg met groot bed, eigen badkamer en airco! Hij werkt als freelancer in de ICT business, wat betekent: genoeg werk, en ook genoeg vrije tijd. Ik leerde al snel zijn vrienden kennen, stuk voor stuk interessante figuren. Eén werkt bijvoorbeeld bij de radiozender 101.3 La Estacion, waar we meerdere keren op bezoek gingen. Heel gaaf, want het was een zender met voornamelijk elektronische muziek! Een keer kwam DJ George Levi uit Guayaquil live draaien, super. Ik heb al een aanbod gekregen om zijn Europese manager te worden, dus als mijn studie het komend jaar toelaat, heb ik alvast een mooie bijbaan! ;) Als holandesa was ik vaak onderwerp van gesprek op de radio en zo heb ik heel veel in het Spaans gebrabbeld over mijn reis en alles. Ze vonden het fantastisch als ik in het Spaans sprak, ik schijn nogal schattig te praten ofzo. Helaas was het altijd alleen live op de radio te horen. Hieronder zie je mij met de presentator El Chamo (iedereen wordt hier bij zn bijnaam genoemd) en daarnaast Fernando (oftewel Gordo, vanwege zn omvang) ;)

Dan was er een andere vriend, Mauri, die zo`n drie restaurants en vier bars beheert. Bizar! Ik heb er een aantal van gezien, en allemaal waren het goedlopende zaken. Heerlijk eten, fantastische cocktails. De derde interessante vriend is Rudyard (ofwel Luis), manager van de mooiste bar/club van Montañita: Nativa Bambu. Montañita is een klein schattig dorpje aan de Ecuadoriaanse kust. Het zit er vol met surfers, hippies, backpakers uit de hele wereld, en Ecuadorianen die er een weekje tussenuit zijn. De paar straten die Montañita rijk is, zitten vol met leuke barretjes en op straat worden handgemaakte sieraden verkocht. Het is er heerlijk om te chillen, maar ook om te feesten. Overdag is het zo'n 35 graden... Ja!

De club Nativa Bambu ligt pal aan het strand en is compleet van bambu gebouwd. Het heeft twee verdiepingen en geen ramen, dus alles lekker open. Vanuit boven heb je dan ook de mooiste zonsondergangen! Met een DJ die dan heerlijke beats draait (Sunset Sessions), op een loungebankje, uitkijkend over de zee met een fruitshake in je hand is het 200% genieten. Zie foto`s hieronder, dan geloof je me vast wel en kun je hopelijk ook een beetje meegenieten!

Montañita ligt op nog geen 3 uur rijden van Guayaquil, wat voor lokale begrippen dus vlakbij is. Ik ben er dan ook maarliefst drie keer heen geweest met de vrienden uit Guayaquil. Ook zijn we naar andere plaatsjes aan de kust geweest. Van Salinas (helemaal zuidelijk) tot aan Puerto Lopez (heel schattig vissersdorpje aan het strand). Overal zijn restaurantjes waar je heerlijke verse vis kunt eten, of het typische gerecht voor hier: Ceviche. Een soort soep met veel limoen en ui en allerlei seafood! Mijn favo is met camarones (garnalen). Ik heb ook mogen rijden in Fernando's auto, dat was geweldig! Ben het gelukkig nog niet verleerd. Tot slot zijn we ook naar het concert van Edward Maya geweest (van de nummers Stereo Love en This is my Life), wat plaatsvond op het strand. Heel erg gaaf om te feesten met alleen maar locals (geen toerist gespot!) op fijne muziek. Wist niet dat die Ecuadorianen ook zo weg zijn van elektronische muziek! Hieronder wat fotos van de kustlijn van Ecuador.

En dan nu eindelijk hetgeen waar jullie op zaten te wachten... ¡Bienvenidos a Las Islas Galapagos!

Hoewel ik hier natuurlijk ook een hele reisgids over vol kan schrijven (zoals jullie niet anders van me gewend zijn), zal ik hier toch voornamelijk de foto's het werk laten doen. Want de Galapagos eilanden, daar zijn geen woorden genoeg voor. Dat moet je zien, voelen, ruiken, meemaken. Het is een paradijs op aarde!

Toch een korte inleiding... De Galapagos eilanden liggen 1000km van de Ecuadoriaanse kust af en zijn enkele miljoenen jaren oud. Het bestaat uit 13 grotere eilanden en meer dan 100 mini eilandjes. Slechts 4 eilanden zijn bewoond (totaal zo`n 40.000 mensen). Dat het sinds 1978 op de UNESCO werelderfgoedlijst staat zal niemand verbazen. Charles Darwin bezocht de Galapagos met het onderzoeksschip Beagle in 1835 en bracht er ongeveer 5 weken door met het bestuderen van de geologie en biologie van vier van de eilanden. Mede door zijn bevindingen tijdens dit bezoek aan de eilandengroep, ontwikkelde Darwin zijn evolutietheorie.

De eilanden zijn rijk aan verschillende diersoorten, zoals leguanen, de reuzenschildpad, zeehonden, knalrode krabben, pinguins, flamingos, niet te vergeten de vele vogelsoorten (bluefooted booby!) en onderwaterbeesten (maar daarover later meer). En nu ben ik sowieso al een dierenliefhebber, maar het meest bijzondere van de diertjes op de Galapagos is dat ze geen angst voor mensen hebben. Wij worden meer gezien als een vreemde indringer. Hierdoor kun je onwijs dichtbij ze komen. Aanraken is uiteraard verboden, en helaas mocht ik Lonesome George (de schildpad) ook niet meenemen in mn backpack naar huis.

Het is duur om naar de Galapagos te gaan (400 dollar retour vliegticket, 100 dollar entrance fee), maar als je er eenmaal zit valt het best mee. Als je een dure cruise gaat doen van 8 dagen ben je meer dan 1000 euro kwijt, maar dat hoeft dus helemaal niet! Je kunt veel eilanden ook per losse boten bereiken. En zo heb ik het dus gedaan. Veel chiller, want je bepaalt zelf hoelang je overal wilt blijven! Er zijn hostels en als je zelf kookt valt het allemaal best mee. Waar ik mn geld wél aan wilde uitgeven, was duiken! Daar later meer over...

Ik had oorspronkelijk een vliegticket voor 10 dagen Galapagos geboekt, maar dit ter plekke met 5 dagen extra verlengd, zodat ik er nog wat langer kon genieten en het Zuid Amerikaanse Carnaval daar te kunnen meemaken. Een en al schuim- en waterfestijn was dat, fantastisch. Hiervan staan de foto`s in het fotoalbum.

Als je naar de Galapagos gaat, hoef je niet bang te zijn dat je er geen leguanen zult tegenkomen. Ze zijn er meer dan goed vertegenwoordigd en je vindt ze overal en op de gekste plekken. Op het strand, in je hotel, midden op straat, op een muurtje, bovenop een andere leguaan, zelfs in het water, want zee iguanas kunnen heel goed zwemmen! Ook zijn ze er in alle soorten en maten.

Samen met Christa (Nederlandse) werden we door twee politieagenten (in hun vrije tijd uiteraard) meegenomen achterop de politiemotor voor een tour door de hooglanden (la parte alta) van het eiland Santa Cruz. Het regent daar vaker omdat het hoog is, maar daardoor is het dan ook ontzettend groen! Prachtige uitzichten hebben we gehad. En veel te weten gekomen over de politie op Galapagos, die vrijwel niets tot helemaal nada te doen hebben afgezien van een paar locals die de vissersregels overtreden. Het is er onwijs veilig, omdat alle mensen die op de eilanden wonen slechts leven van het toerisme. Daar mag dus niks mee gebeuren! Verder zorgt een chille eiland-spirit en het heerlijke klimaat er ook wel voor dat de mensen er allemaal heel relaxed zijn en geen behoefte voelen om crimineel gedrag te vertonen.

Tja, de zeehonden. Lobos marinos. Dat zijn gewoon de golden retrievers van de Galapagos! Ze zijn speels onder water, sloom op het land. Slapen veel en dan het liefst samen met de hele familie tegen elkaar aan. Ze vinden mensen maar rare wezens, maar wel leuk om in het water mee te spelen. Maar als de vrouwtjes in het paringsseizoen zitten, kom dan niet in de buurt bij hun mannetjes... Die zijn onwijs groot en kunnen heel boos worden! Gelukkig had ik daar geen last van en heb ik heerlijk met ze gezwommen. Zo lief!

De eilanden zijn van vulkanische oorsprong. Elk eiland bezit dan ook een of meerdere vulkanen. Op Isla Isabela heb ik er twee beklommen. De vulkaan Sierra Negra heeft de op één na grootste krater ter wereld van een actieve vulkaan (de grootste is in Tanzania). De diameter is meer dan 10km! We zijn daar dan ook maar een klein stukje langs gelopen. Het is indrukwekkend, vanuit de krater zie je overal kleine rookpluimpjes opstijden. De andere vulkaan heet Chico, en bestaat uit meerdere kleine kraters. De grond waar je loopt lijkt het net een maanlandschap, en de uitzichten zijn stunning. Zie foto hierboven, maar in het fotoalbum zelf staan nog veel meer fotos!

Dan de wereldberoemde Lonesome George, de Tortuga Gigante, ofwel reuzenschildpad. Wat een geluk dat ik hem gapend op de foto kreeg! Hoewel ze enorm sloom zijn en er dus altijd lui uitzien, had ik er nog nooit een uitgebreid zien geeuwen. Het bleef ook bij deze ene keer, maar die is mooi vereeuwigd. Ik heb ze zowel in het wild gezien op het land, in het water alsmede in de breeding centers van de Galapagos. Dit fantastische beest heeft namelijk op uitsterven gestaan. Daar wordt nu heel hard aan gewerkt, dus de breeding centers zitten vol met schildpadden van baby reuze schildpadjes tot de enorme reuzenmannetjes. Hierboven zie je ook weer hoe nieuwsgierig ze naar mensen zijn. Geen enkele angst te bekennen. Hij kwam gewoon naar me toegelopen!

Verse vis kun je kopen op de vismarkt! Het leuke daarvan is dat er altijd tientallen pelikanen aanwezig zijn, die brutaal een visje proberen te stelen om hem vervolgens in een hap door te slikken (zie grappige foto`s in het fotoalbum).

Tot slot is er het prachtige Tortuga Bay... Het is een eind lopen (door prachtige natuur), maar dan kom je ook wel aan op het mooiste strand van Zuid Amerika! Onwijs uitgestrekt en wit, met wandelende of chillende leguanen, schildpadden die hun eitjes leggen in de duinen, perfecte golfen voor surfers, en als je helemaal doorloopt tot het einde van het strand, kun je de hoek om en daar heb je nog meer strand, maar dan met een baai waar het water rustig is en je heerlijk kunt zwemmen zonder golven.

Onder water Galapagos!

Twee dagen ben ik met de duikschool Shark Friends gaan duiken. Dag 1 bij het eiland Seymour Norte, dag 2 bij Rockas Gordon. En zoals je hieronder al meteen zult zien, heb ik met haaien gezwommen! Van de klein white tip shark, de maffe hamerhaai, tot de grote Galapagos shark. Het was indrukwekkend hoe die beesten achteloos langs je heen zwemmen, zonder je ook maar een blik waardig te keuren. Gevaarlijk zijn ze dus niet, maar zo zien ze er wel uit! Ook de Manta Rays, Eagle Rays en andere roggen waren fantastisch om in zulke grote getalen mee te zwemmen. Daarnaast nog veel meer maffe vissen, schildpadden en zeehonden gezien. Dit mag je niet missen als je er bent!!

Eenmaal terug van de Galapagos kon ik meteen weer bij Fernando terecht. We zijn nogmaals naar Montañita geweest, wederom langs de radio gegaan en ik heb veel van zijn familie ontmoet. Zie hieronder kleine schattige Victoria, zijn nichtje. Een aantal dagen ben ik nog zelf naar Cuenca geweest, omdat dat volgens insiders de mooiste stad van Ecuador is. Dat mocht ik natuurlijk niet missen voordat ik door zou reizen naar Peru! De foto`s en verhalen hierover komen de volgende keer, want ook daar weer veel moois meegemaakt!

In Guayaquil heb ik mijn despedida gehad, ofwel afscheidsfeestje, met alle vrienden daar. Erg jammer om na alle leuke weken afscheid van ze te moeten nemen, maar het werd nu toch echt tijd om weer eens een nieuw land te bezoeken. En wel... het prachtige PERU! Als eerste zal ik een paar dagen gaan uitrusten in het noordelijke strandplaatsje Mancora.

Het was raar om mn complete backpack weer op mn rug te hebben en helemaal alleen in een bus te stappen op weg naar een nieuw avontuur. Na ruim een maand met slechts weinig bagage op pad te zijn geweest, is dat echt weer even wennen! Maar ik ben het gelukkig nog niet verleerd. In de bus leerde ik al meteen weer aardige mensen kennen, waaronder een jongen die in een hostel in Mancora werkt. Perfect! Met hem een toektoek (motortaxi) gedeeld en in een fantastisch hostel terechtgekomen met twee honden en twee katten (en liefff dat ze zijn!), zwembad met bar, lekker eten, internet, en chille bedden. Moet wel weer mn kamer delen met 6 andere meiden, maar zo ben ik er wel achtergekomen dat ik gisternacht in mijn slaap in het Spaans gepraat heb! Dat vertelde mn Chileense kamergenootje me vanochtend... En wat ik dan gezegd heb? Ustedes estan todos locos! Hahaha bizar.. Net zoals ik volgens Lisa aan het begin van de Australie reis in mn slaap had gezegd ...I'm not gonna eat THAT!

Maar dat kan dus maar één ding betekenen... dat het écht de goede kant opgaat met mn Spaans als ik er zelfs al in droom!

Hasta la Pasta, alle liefs uit Peru!