Hoi!

Inmiddels ben ik erachter waarom iedereen mij aanstaart alsof ik een IQ van 130 heb, zodra ze erachter komen dat ik rechten studeer. Rechten studeren aan de Universteit Sydney is namelijk blijkbaar niet voor zomaar iedereen weggelegd. Wil je in aanmerking komen, zo heb ik mij laten vertellen door het hoofd van het departement rechten tijdens een overigens heerlijke gratis receptie, dan moet je bij de beste 0,3 procent van alle middelbare scholieren horen. Ook is het de bedoeling dat je naast rechten nog een andere studie volgt, of al een andere studie hebt afgerond. Dit omdat rechtenstudenten worden geacht breed-ontwikkelde personen te zijn. Ben ik even blij dat ik in Nederland geboren ben. Tijdens college is van dit alles wel wat te merken; de aussies zijn tamelijk actief: ze stellen veel vragen en maken behoorlijk wat opmerkingen waaraan wel degelijk valt te merken dat ze verstand van zaken hebben. Of op zijn minst erg goed opletten. Hierdoor voel ik me niet zelden een beetje zoals ik er (door de zon) begin uit te zien: blond.

Vakantie
Gelukkig had ik na vijf vermoeiende weken tussen al die slimmerds een welverdiende week vrij: de paasvakantie. Het was fantastisch. De eerste vier dagen heb ik opgetrokken met mijn tante Chris, die nu een jaar of 10 in Australië woont, en mij kwam opzoeken in Sydney. We hebben ons uitstekend vermaakt, veel gelachen en het enorm gezellig gehad; ik was vergeten dat we het zo goed konden vinden samen. We zijn iedere dag uit eten geweest, zowel lunch als diner, zijn gaan winkelen en zelfs gaan stappen (!!), maar het leukste was nog wel de Manly to Spit walk. En ik hou eigenlijk helemaal niet zo van wandelen, kun je nagaan. In vier uur wandelden we van Manly beach naar de Spit bridge, langs allemaal gezellige strandjes, mooie bomen, gave rotspartijen, snoezige baaitjes en ridicule huizen waar ik Johnny Depp zo zag wonen. Halverwege namen we een heerlijk frisse duik bij een verlaten strandje. Dit alles met een graad of 24 en zowel een lekker zonnetje als genoeg schaduw; perfect voor mijn (helaas nog altijd aanwezige) vampiershuidje.

Chris was nog maar net weg of daar kwam Monica alweer, een vriendin uit Nederland die nu een jaar in Brisbane zit. Ook zij wipte even langs Sydney voor vier dagen. En ook met haar heb ik een zeer geslaagde tijd gehad, met onder andere het geweldige en geheel aan onze verwachtingen voldoenende over-the-top Lady Gaga concert, lekker rondstruinen door Sydney, de Chinese Garden, de Botanical Gardens en veel bier. Naderhand realiseerden we ons ineens dat dit de eerste keer was dat wij überhaupt met zijn tweeen afspraken; normaal gesproken is onze gezamenlijke vriend Michael er altijd bij. Maar het was zwaar voor herhaling vatbaar en ik ga Monica straks tijdens mijn Oostkusttrip dan ook zeker opzoeken in Brisbane.

Knuffelen
Eindelijk heb ik koala's en kangeroes geknuffeld. Dat werd onderhand tijd. Op een mooie zaterdag gingen wij met de buddy-club naar het Featherdale Wildlife Park, waar ik op slag verliefd werd op alle aanwezige koala's. Wat een enorm schattige beesten, met een prachtig leven bovendien: 20 uur slaap per dag. Ook de kangeroes waren erg leuk, en waren zoals alle Australiers erg laid back; ze vonden alles prima, en waren ze al dat geknuffel en geplet even zat, dan hupten ze gewoon een paar meter verder. Mijn uiteindelijke doel is natuurlijk wel om beide diersoorten nog in het "echte wild" tegen te komen, maar voor nu ben ik een tevreden mens.

Een andere 100-things-to-do-before-you-leave-Australie-activiteit die ik kan afvinken, is het bezoeken van een voorstelling in het Opera House. Ik had dit prachtige gebouw nog helemaal niet van binnen gezien, maar ook de binnenkant was, jawel, prachtig. Met Unimates gingen we naar "Viva Espana", een voorstelling waarin een orkest een orkaan aan een soort Spaanse bombastische klassieke muziek door de grootste zaal van het Opera House blies. En, al durf ik dat nauwelijks toe te geven, ik vond het nog best mooi ook. Dat lag waarschijnlijk ook aan het feit dat ik het gewoon ontzettend cool vond om een voorstelling in het Opera House bij te wonen, maar toch.

Opluchting
Ook ontzettend cool: ik heb eindelijk mijn medische goedkeuring die ik nodig had om te mogen duiken! Ik zal even toelichten: mijn Australische dokter weigerde mij een tijdje terug een dergelijke goedkeuring te geven. Dit omdat hij bij mij een hartruis hoorde. Ik natuurlijk helemaal in paniek: een hartruis, dat klonk eng! Na contact met de ouwelui kwam ik erachter dat het in de familie zat, ik het waarschijnlijk al sinds mijn geboorte had en het zeer waarschijnlijk onschuldig was, sowieso ook omdat ik mijn hele leven altijd flink heb gesport en nooit ben ingestort of iets dergelijks. Meneer de dokter nam hier echter, ondanks diverse smeekbedes, geen genoegen mee en wilde per se een scan. ****, dacht ik, dat gaat een duur grapje worden. Na contact met de duikschool, verzekering in Nederland, verzekering in Australië en nogmaals met de dokter, heb ik uiteindelijk besloten die scan dan toch maar te laten doen: zonder die verklaring kon ik mijn supervette en al geboekte duiktrip blijkbaar wel op mijn buik schrijven.

Eenmaal bij de de cardioloog heb ik een hartscan en fitheidstest gedaan en werd ik gelukkig helemaal gezond verklaard en vertelde mevrouw mij bovendien dat ik zelfs bovengemiddeld fit was. Ik vroeg me oprecht af hoe (on)fit de gemiddelde Australiër dan wel niet is, maar dat terzijde. Vlak daarna kreeg ik van de dokter dan eindelijk mijn medische goedkeuring, waar ik ontzettend blij en opgelucht mee ben! Nu nog zorgen dat ik die belachelijke 480 dollar aan cardioloogkosten ergens kan claimen, maar dat lijkt uiteindelijk toch goed te komen.

Reading week
Komende week heb ik een "mandatory reading week", dat wil zeggen een week zonder colleges waarin we vooral geacht worden aan onze essays te werken. Voor alle internationale studenten dus een enorme-studie-achterstand-wegwerk-week, of een wij-zijn-internationale-studenten-dus-wij-hebben-wel-wat-beters-te-doen-dan-studeren-en-gaan-het-er-eens-goed-van-nemen-week. Voor mij dat eerste, dit keer. Even knallen dus komende dagen, maar voor daarna heb ik weer een aantal vette dingen gepland, waarover meer in de volgende blog.

Voor nu, check de foto's in album blog 4.

Doei!