Dag allemaal thuis, Zoals Gertjan opmerkte was ik in al mijn hevigheid het verslag van 5 april vergeten te posten... hier volgt het dan: 5 April: Duik 6 en 7: Pescadsor East and Kasay Wall... Voila sé, we zijn er weer helemaal klaar voor: duik 6 op Pescador Island. Als we uitvaren is de zee heel kalm. Geen beweging, geen golfje... We varen opnieuw richting Pescador Island maar merken al vlug dat meer duikcentra dit idee hadden :-( ......we zijn blijkbaar niet alleen. Voor ons liggen nog een 4-tal boten aangemeerd en er liggen zo een 20-tal duikers al in het water. Dit belooft voor het eindpunt. Hier zullen we zeker niet alleen toekomen. We laten ons zakken en hangen al vlug langs een wand. De stroming is bijna nihil en we laten ons rustig door het water (en de gids) verder voeren. Na 5 minuten merken we aan de oppervlakte Geert op. Zijn snorkelclubke wordt groter en hij laat ons al vlug een "moonfish" zien (inside joke). We vervolgen onze weg en paseren via een mooie wand en veel hard en zacht koraal. De rifhaaitjes geven "niet thuis" en teleurgesteld maar even later even enthousiast vervolgen we onze weg. We kijken af en toe in het blauw want de sardienen moesten plots maar eens komen opdagen? Je weet maar nooit.... In een holletje zien we een geel wenteltrapje zijn weg naar boven maken, super! Even later een school barracuda's en nog even verder een steenvis. Je zag hem bijna niet zitten... De gorgonen groeien hier weelderig en we passeren meer dan één schorpioenvis. De hoek om staat een stevige stroming en bijpalmen is de boodschap! Yep, we zijn erdoor ;-))) Op het einde van de duik merken we dat het koraal plat tegen de bodem ligt, helemaal vernield. Zou dit door de duikers komen of door de tsunami van vorig jaar? Wie zal het zeggen.... We gaan na ongeveer 70 minuten langzaam naar boven en merken dat de zee haar kuren heeft: rustig een uur geleden, nu woelig en ruw. Een veiligheidstrap op 5 meter lijkt al bijna op een rollercoast en wij zijn blij op een veilige manier de juiste strap en de juiste boot te bereiken. Geert, die intussen "Chef Snorkel" is omgedoopt is met zijn ploeg ook al veilig aan boord... we kunnen binnen varen. Na een korte lunch terug het sop in: Kasay Wall. Tot nu toe nog steeds geen spookfluitvissen... vreemd? We springen in het water en zwemmen richting wall. Nu houden we het rif aan onze linkerzijde en palmen tot aan het duikcentrum. De snorkelaar (onder leiding van voorzitter Geert) genieten eveneens van deze duikplaats: veel schildpadden en mooi koraal. We zoeken en kijken maar vinden geen spookfluitvissen... hoe zou dit toch komen. 2 Jaar geleden kwamen we ze elke duik tegen, nu niet??? Zou ook de tsunami hier voor iets tussen zitten? Wie zal het zeggen... We zien aan de oppervlakte een solitaire Barracuda die gevaarlijk naar ons kijkt, even later zien we verschillende kleine krabjes die zich proberen te verstoppen voor onze lens. Ook de kleine naaktslakken lijken zich weg te willen steken. Na ongeveer een half uur spotten we een bladvis, een witte. Ergens moet hier nog een zwarte zitten maar die is blijkbaar vandaag ook in congé! We duiken verder en na één uur gebaart Garry dat we moeten komen... hij zit zo te "gestikuleren" dat we er niet aan twijfelen dat hier wel iets héél bijzonder moet zitten... en yep, tussen het koraal zit een mandarijnvis. Hij laat zich niet fotograferen en is heel schuw. Hij steekt zich telkens opnieuw weg.. maar mijne buddy met een 10-tal duiken zag al een mandarijnvis :-))) Super! Ondertussen zijn we voor het duikcentrum aangekomen en "time is up". We moeten eruit. Superduik! Boven gekomen raken we niet uitverteld over wat we zagen... en ook de snorkelploeg was enthousiast. We hebben dadelijk een onderafdeling, een sectie (en niet een sexie ;-))) ) gemaakt van Gobius. De voorzitter is gekozen (Geert). Ook de ondervoorzitter (Eddy) en de penningmeester (Nick) zijn bepaald. Zelfs een zwembadtrainer is geselecteerd: Yorick. Nu alleen nog overeenkomen over de naam... Straks gaan zij een speciale Algemene Vergadering houden om een naam te kiezen... "en plein publique" zal de naam bekend gemaakt worden... we zijn benieuwd??? Achteraf aan de pool komt opeens Stella opdagen. Zij, hij (het?) is een man die eigenlijk liever vrouw wil zijn. Wij hebben hem 2 jaar geleden leren kennen op het moment dat wij hier ook verbleven. Zij leeft in Cebu maar verblijft momenteel in Moalboal omdat zij een promotiefimpje aant maken is over de streek en toerisme... allé vooruit! We nemen 's avonds opnieuw de "highway" naar het "centrum" op zoek naar een lekker diner. Je kan hier overal superlekker eten voor weinig of geen geld. Vis, uit te kiezen uit een groot assortiment, gegrild of gefilleerd, kip op elke mogelijke manier klaargemaakt en rijst, met of zonder look (tot grote ergernis van Eddy ;-))) Wij kruipen redelijk vroeg in bed want morgen staan weer 2 duiken op het programma... hopelijk zien we dan een spookfluitvis???? Tot morgen allemaal en ... slaapwel! xx