Profile
Blog
Photos
Videos
Zaterdag, 16 april
Duik 3 en 4: Marsa Mubarak
Vandaag staan we netjes op tijd aan de haven: 08u00… geen boot! We wachten nog even en daar verschijnt de Asmaa, iets te laat maar "inch Allah" hij is er.
We wachten op de toelating van de havenkapitein om te vertrekken en na ongeveer 1 uur zijn we weg…. Yep, we zitten in Egypte en afspraken zijn hier niet zoals thuis. We "fitten" ons duikmateriaal en zijn in een mum van tijd klaar. We varen slechts 15 minuten en zijn al op de duikbestemming! De wind is nog steviger als gisteren en dat zorgt ervoor dat we niet ver van de kant kunnen gaan duiken. Omdat we dan nog een grote boot bijhebben kunnen we ook niet eender waar aan een rif gaan liggen… tja, we passen ons dan maar aan. Na een grondige briefing maken wij ons klaar en even later liggen wij in het water. Is het kouder dan gisteren of is dit maar een gedacht??? We zien zand onder ons en voor ons doemt het rif op. De zee hangt vol met salpen. Deze doorzichtige dieren lijken op kwallen maar steken niet. Sommigen zijn aan het paren, anderen hangen los. We vervolgen onze weg op zoek naar de frogfish en de stonefisch die gebriefed werd. Vol goede moed en met het kompas in de hand gaan we richting rif om daarna af te draaien naar de pinackles (de patatten). Deze zitten vol met leven en het zicht hier is prima. We draaien er rond en komen regelmatig Gobius-duikers tegen. Er zit een beetje stroming maar die valt al bij al nog mee. De duik wordt verder gezet en na ongeveer 60 minuten staan we op reserve. We maken onze veiligheidstrap en gaan langzaam aan boord. Dit was veel beter dan gisteren… Het zicht was niet zo goed maar we zagen veel meer hard koraal en de "omgeving" (het decor) was stukken beter. Sommigen hadden zelfs een schildpad gezien. Een deel van de groep heeft ingetekend voor een 3de duik. Na ongeveer 1u30 intervaltijd steken zij hun hoofd terug onder. Zij nemen nu het rif naar links. André en Carine gaan snorkelen en worden met de zodiac gedropt, tegen het rif. De groep duikers en André en Carine komen op ongeveer hetzelfde moment boven. Ze hebben allemaal een geweldige smile op hun gezicht. De snorkelaars zagen een schildpad en de duikers een manta (of was het een rog???) Even aan Kim en Gino vragen… de schildpad had haar ook getoond aan de duikers. Ze zou heeeeel groot zijn, en enorm rustig… jammer,wij hadden ze niet gezien. Straks misschien? Inch Allah …
Na een korte interval voor sommigen wordt de scheepsbel weer geluid voor de 3de briefing van de dag. We zouden opnieuw hier duiken maar nu zouden we richting gras gaan op zoek naar de schildpad en de Dujong of de zeekoe. Daarna zouden we onze weg vervolgen richting rif en na ongeveer 60 minuten zouden we terug onder de boot terug zijn. Allé vooruit, op hoop van zegen, want we hebben zoveel beschrijvingen gehoord van de schildpad dat we ze nu ook wel eens met onze eigen ogen wilden zien. We springen met een sierlijke sprong te water en palmen stevig door richting gras. Na ongeveer 15 minuten palmen komen we aan een heel klein patatje met daarin een ongelooflijk grote stonefish: super! (niet iedereen heeft hem gezien want hij was enorm goed gecamoufleerd.) We duiken verder over het zand en we komen bij een zeer mooi klein rifje, geen schildpad of zeekoe maar wel 2 pijlinktvissen die sierlijk vanuit de hoogte ons duikers in het oog houden. We vervolgen onze weg richting gras ken net als ik me begin af te vragen waar nu eindelijk dat gras zou zijn gebaart Steffi (onze gids) "schildpad". Wij bekijken elkaar en volgen haar op de voet. Inderdaad, iets verderop ligt madam rustig te grazen in het gras. Nu, gras is een groot woord…. Het gras waar deze schildpad genoegen mee moest nemen is ocharme 3 cm hoog en tussen elke grasspriet zit zeker een ruimte van 10 cm… niet te geloven dat zo weinig gras zo een groot dier kan voeden! André sprak van een schilpad zo groot als de tafel met een hoofd zo groot als een voetbal. Nu, hij had gelijk. Zij is echt wel groot! Rustig eet ze de kleine sprietjes terwijl ze haar langzaam voortbeweegt. Ze schijnt haar niet te storen aan onze aanwezigheid. Wij benaderen haar voorzichtig en trachten haar goed in ons klein kaske (ons fototoestel é) te krijgen. Ze poseert en eet zelfs uit de hand van Gino. Marc P. Heeft de kans om haar te voelen en ook zijn dag kan niet meer stuk! Dit is toch wel uniek. We laten de schildpad verder gerust en hopen nog ergens op de zeekoe maar neen, dit is teveel gevraagd waarschijnlijk…..
Op het einde van de duik, vlak onder de boot, gaat André nog armworstelen met een octopus. Zij is blijkbaar zeer geïnteresseerd in zijn luchtverbruik want met haar zuignappen op haar lange armen grijpt ze de manometer van André stevig vast. Hoe harder André trekt, hoe harder zij haar verzet en "tegen trekt". Uiteindelijk laat ze los en zwemt ze richting rif, ver weg van André….
Na de veiligheidstrap verschijnen we allemaal met een glimlach op ons gezicht… Dit was de moeite.
Morgen gaan we verder weg (als de wind is gaan liggen!).
Afwachten maar….
- comments
jef en Lydie Amai, wat fijn dat is wat anders dan de afdaling van de Maas hoewel ik daar ook tevreden van ben, ik was de eerste Gobuis ;-) vandaag ( ehum, 29ste van de 58). 6 km zonder noemenswaardige in een tijd van 1:59:03. amuseer jullie daar goed wij doen hier ook ons best. Groetjes Jef en Lydie
wendy Geniet er allemaal van, wij wachten vol spanning op foto s ......micky dikke knuffel en kus van je zus ( en ook van de mama ) xxxx
Charles Amaai, en gaat die schilpad, als een tafel zo groot, in da KASKE ! Trouwens ik denk dat jullie gids " Steffi " vroeger in Hurghada bij Aquanaut gewerkt heeft ? Als dat zo is, doe die spetter dan de groeten!
Martha Beste Mark,Bedankt voor je heldere stuk. Wat ik in de diuisssce vooral merk is dat natuurwetenschappers hier inderdaad optimistischer in zijn dan sociale wetenschappers (zoals ik). Ik vind over het algemeen de houding van de natuurwetenschappers in deze te naefef maar misschien komt het ook door mijn eigen disciplinaire achtergrond.Ten eerste is er veel tijd, geld, en energie verspild aan nutteloos onderzoek voordat fraude uitkomt, ook in de natuurwetenschappen. In het ergste geval kost het zelfs mensenlevens, zoals in de Wakefield affaire. Spijtig' vind ik daarvoor nogal een eufemisme.Ten tweede komt fraude tegenwoordig met name uit omdat andere onderzoekers op een resultaat willen voortbouwen en er achter komen dat het niet werkt. Reproductie om de reproductie vindt bijna niet meer plaats. Dit is m.i. wel degelijk een gevolg van publicatiedruk: je gaat geen onderzoek doen dat al is gepubliceerd want je had die tijd ook in een Science-waardig onderzoek kunnen steken.Ten derde is het gemis aan een dergelijke check sterker in de sociale wetenschappen dan in de natuurwetenschappen. Als jij aantoont dat eiwit x de reproductie van virus y tegenhoudt, dan kunnen anderen daarop voortbouwen door bijvoorbeeld een medicijn te ontwikkelen op basis van x. In de economie (mijn vakgebied) kom je in empirisch onderzoek meestal niet verder dan te zeggen dat mensen over het algemeen (met een statistische significantie van zeg 2%) eerder a kiezen dan b als je ze eerst c hebt laten zien. Dat is een resultaat dat je kan toepassen in, zeg, een marktonderzoek, maar als het in je marktonderzoek niet werkt betekent dat nog niet dat het oorspronkelijke onderzoek niet klopte. Het effect is van te veel variabelen afhankelijk die je niet kan beheersen. Er zijn wel labexperimenten in de economie, maar ook daar valt veel op aan te merken.Ten vierde wil ik er op blijven hameren dat fraude niet alleen het verzinnen van data is. Het is ook het weglaten van observaties, het verzwijgen van tekortkomingen in je opzet, het gebruiken van andermans ideeebn zonder de juiste referenties, het opnemen van co-auteurs vanwege hun reputatie (en niet omdat ze iets aan het onderzoek hebben bijgedragen), het presenteren van je beste resultaten als typical', ga zo maar door. Data verzinnen is het ergste wat je kan doen, maar er bestaan een hoop andere onethische praktijken die moeilijker te detecteren zijn en die ook zorgen voor een zekere verstoring van de literatuur.En dan heb ik het nog niet over het feit dat je alleen de fraudegevallen weet die zijn uitgekomen. Hoe kun je ooit weten wat er niet is uitgekomen?