Vanuit Rio de Janeiro een korte update van de afgelopen dagen. We hebben in Foz de Iguacu onze eerste bekenden mogen begroeten, Evert en Priscilla. Het was erg leuk om ze te zien en we hebben een paar gezellige dagen samen gehad. Tijdens onze eerste bezichtiging van de watervallen aan de Braziliaanse kant waren ze nog niet gearriveerd en dus hebben we deze met zijn tweeën (de overige tienduizend Japanners niet meegerekend) bekeken. Deze watervallen zijn enorm! Uit één rivier komen een aantal watervallen verspreid over drie kilometer. Het leeuwendeel van het water valt in de zogenaamde Devil's throat, een enorm bruisende en kolkende watermassa. Zeker een topper qua bezienswaardigheid! Hopelijk spreken de foto's hierbij voor zich. Dezelfde dag zijn we ook naar een vogelpark geweest waar je de inheemse vogels van dichtbij kunt meemaken. Hierbij hebben we vooral de de toekan en de azul ara goed op beeld vastgelegd. Deze hebben we in het wild gezien maar dan is het toch een stuk lastiger om een mooie foto te maken. Dus bij deze weer wat meer beeldmateriaal van deze schitterende vogels voor het thuisfront.

In de avond hebben we gezellig met Evert en Priscilla gegeten in een Braziliaanse Churrascaria. In dit kenmerkende restaurant komen obers de hele avond langs (in een moordend tempo) met grote spiesen met verschillende soorten vlees. Daarnaast kun je je nog te goed doen aan een uitgebreid buffet.

De volgende dag hebben we 's wereld één na grootste hydrocentrale (14.000 MW/jaar) en stuwdam bekeken. Deze centrale en dam is een gezamenlijk project van Paraguay en Brazilië, en levert respectievelijk 90% en 20% van de electriciteitsbehoefte van de landen. Hierdoor zijn we ook even op Paraguayaans grondgebied geweest. De dag daaropvolgend stond in het teken van Argentinië. Samen met E&P hebben we een dagtrip gemaakt naar Puerto de Iguacu. Ook vanaf deze zijde hebben we de Devils throat bekeken. Dit was echter een flitsbezoek omdat het weer in de middag tegenzat. De ochtend was daarentegen prima maar het Argentijnse terras en de literflessen Heineken geserveerd in champagnekoelers vergden iets teveel tijd.

Curitiba

Na een gebruikelijke nachtrit arriveerden we 's ochtends vroeg in Curitiba. Een tussenstation voor onze reis naar Rio. Curitiba is een grote redelijk welvarende stad (1,8 mio inwoners). Ondanks deze welvaart zijn er ook een behoorlijk aantal zwervers op straat te vinden. De stad is erg groot in oppervlakte mede veroorzaakt door een aantal grote stadsparken. Om een goed beeld te krijgen van de stad hebben we een hop on hop off buslijn genomen. Dit was, ondanks onze aarzelingen over dit soort toeristische attracties, voor deze stad erg handig en comfortabel. Kortom overdag hebben we ons prima vermaakt maar 's avonds was het iets minder geslaagd. De eerste nacht werden we een aantal keren gestoord tijdens onze slaap door een deurbel of mensen op de gang. De tweede nacht werd dit veel erger gepaard met veel gekreun, eigenlijk de hele nacht door en veelvuldig gebruik van de douche. We hadden een live verbinding met de kamer naast ons omdat de muur niet helemaal doorliep en de douches aanelkaar grensden. Kortom we zaten in een hoerenkiet. (was ook het goedkoopste hotel tot nu toe)..... De volgende ochtend hebben we dan ook snel uitgecheckt en een busticket gekocht richting Rio. Aangezien de bus pas 's avonds vertrok hebben we 's middags nog een geweldige treinreis gemaakt vanaf Curitiba naar het strand of eigenlijk net andersom. Deze rit gaat door het regenwoud en schijnt de mooiste te zijn van heel Brazilië. Schitterende vergezichten door een bergachtig en woest landschap. De begroeiing was zo dicht dat de berg op bloemkolen van bomen leken, dit is wat je noemt de longen van de aarde! Zonde dat de Norske Skog (papierfabriek geloof ik) hier toch nog druk aan het kappen is.

Inmiddels zitten we in Rio en hebben we alweer het nodige beleefd en gezien maar dat volgt in een volgende update.......... Tchau!