Profile
Blog
Photos
Videos
Bye Bye Dearest Hollywood! Hi There Frisco!
We hebben onderhand glamorous LA ingeruild voor haar alternatieve zusje, het funky San Francisco. Maar onze sterrenavontuurtjes in LA waren na de spannende maandagavond nog zeker niet voorbij. Zo zijn we gewoon midden op straat Giannini -van So You Think You Can Dance!!- tegengekomen, en hebben we eventjes een kletspraatje met hem gemaakt! Ook hebben we ons door enkele reclameopnames gewurmd en hebben we nog een aantal arrestaties aanschouwd -ja, zelfs de criminelen zagen er stunning uit!-. Hoedanook, we hebben ons natuurlijk niet alleen tussen de sterren begeven, we hebben ook nog wat culturele hoogstandjes meegepakt. Zo struinden we donderdag met prachtig weer door the Getty Center -ontzettend mooi! Lekker veel Hollandse Van Gogh en Meneer van Rijn- en zijn we -ook alweer op zo een mooie dag!- Madame Tussaud's doorgehuppeld. Toch was het weekend wel echt het hoogtepunt. Zaterdag is Bas' wens in vervulling gegaan. We sprongen een roofless auto in -zo een Dutroux busje zonder dak- om -jaaa want dit mag toch niet missen in LA- een tour te krijgen langs de huizen van de rich and famous! En we hebben ze gezien hoor! MJ, Simon Cowell, Playboy Mansion, Marilyn Monroe, het was er allemaal! Beetje jammer dat het steenkoud was daar achterin, en dat de tourguide geen humor had. Maar lucky Bas had hier nog een hoogtepunt! Hij schoot nog net niet door het dak -ha ha we hadden geen dak!- heen toen the vehicle langs het huisje -slechts 2,5 miljoen- reed waar former The Hills ster, Lauren Conrad, in heeft geleefd, met als huisgenootjes Audrina en Lo. Spuitje Ritalin kwam tevoorschijn en hij nam weer rustig plaats in zijn stoeltje. Tussen de huisjes door hadden we een cozy gesprek met onze buurtjes, een getrouwd stel uit de buurt die vonden dat ze dit toch echt gedaan moesten hebben in hun leven. De tourguide vroeg of we niet van plan waren met z'n allen uit eten te gaan; as one big happy family.
Aaah dat was hoogtepuntje numero uno, maar zondag lieve schatjes van ons, toen stegen de barometers tot boven hun bereik. We stapten voorzichtig ons hostel uit, om door de zon te worden toegelacht. De zweetklieren begonnen direct overuren te draaien, en de tissues om de voorhoofdjes af te deppen vlogen ons om de oren. Het was dik 25 graden, en wij waren op weg naar de USH, aka Universal Studios Hollywood! Wij dachten, het is valentijnsdag, een normaal weekend, zo druk kan het toch niet zijn? Hadden we ons daar even flink in vergist! De rijen voor de kassa's reken tot in Afghanistan, -of Tokio, want de helft had gespleten ogen- maar boy-o-boy hebben wij ons toch even een portie vermaakt! We scheurden van show naar show, en attractie naar attractie. Een van de allerhoogste hoogtepunten was de Studio Tour. We raceten langs brandende auto's, Mexico, New York, Europa, Wisteria Lane -en weer een spuitje Ritalin voor Bas, want dames en heren, dit is de ECHTE Wisteria Lane, waar Desperate Housewives wordt opgenomen-, en ondertussen hebben we een mummie attack overleefd, een 6.8 aardbeving in het metrostation en een overstroming. En dat allemaal in een authentiek treintje. De wachtrijen waren helemaal niet zo lang! En dus besloten we, als klap op de vuurpijl, ons verblijf in de USH af te sluiten met een ritje in the Jurassic Park -een spannende waterbaan-. We hobbelden de rij door, en eenmaal gesitueerd in het bootje kwamen de pretkreetjes naar boven. Echter, totdat wij tegen een boot aanbotsten, vlak voor een gigantische waterval, plus afdaling. De lichten gingen knipperen en Bas had al besloten dat hij NIET ging lopen, voor geen goud -alhoewel, het duurde even voordat hij doorhad dat er technische problemen waren, hij riep opgewekt: "Dit hoort erbij hoor!"-. Anneleen was er echter niet al te gecharmeerd van, en besloot de oogjes te sluiten totdat ze de stekker weer in het stopcontact hadden gestoken. Een klein half uurtje later -het park was ondertussen gesloten, gezellig.- hadden ze de pc dan geresettet en kon het zenuwachtige zestienjarige meisje -dat ons kwam vertellen dat we niet hoefden te panieken, maar ondertussen zelf om de twee seconden angstig om zich heen keek alsof de dino's echt tot leven zouden komen- weer veilig terug haar hokje in. De file aan survivalbootjes kwam weer in beweging, en hell yeah we mochten direct negentig graden naar beneden! We hebben het overleefd. Oftewel het was een geweldige afsluiter van LA, waar we ons echt prima en super hebben vermaakt <3 !
Na afscheid te hebben genomen van onze nieuwe vriendjes en vriendinnetjes -uit het hostel- mochten we weer onze geliefde bus in. Gelukkig zat ie supervol, en waren de enige vrije plekken naast de plee, wat waarschijnlijk ook de reden was dat ze nog vrij waren. Het stonk er zo verschrikkelijk. We zullen de geur maar niet beschrijven voor jullie! Om de tijd door te komen besloten we maar een babbeltje te maken met de mensen om ons heen -die of in Nederland gewoond hadden, of Pools waren, hoe toevallig!-.
Ook dit hebben we overleefd. Niet wetend dat dit het makkelijke deel zou worden van de reis naar SF. Aangekomen in Frisco hielden wij als geoefende reizigers een taxi aan. Deze zou ons -volgens ons scenario- naar ons hostel brengen (het was niet ver, maar al wel donker, dus we gingen liever niet lopen). Isabella Duncan Street, zei Bas tegen de Pakistaan. "Duncan Duncan" was zijn response. Eenmaal aangekomen op ZIJN Duncan Duncan, realiseerden wij ons dat we zo een 21 straten te ver waren gereden, maar wel op een Duncan Street waren. Verkeerde Duncan, das jammer. Anneleen moest strijden om alle ontvoeringsscenario's uit haar systeem te krijgen, en we gingen op weg naar de volgende taxi. Deze wist niet waar het was, maar wist ons wel in de buurt af te zetten -na aandringen van Bas-. Dan maar lopen. Even hupla en hotelletje in om de weg te vragen, en eindelijk hadden wij dan ons hostel gevonden, ergens achterin een Isadora Duncan steeg -denk Amsterdam met al die steegjes hier-.
Het hostel is overigens heerlijk! Zowel 's morgens als 's avonds wacht ons een heerlijk maal! Home-cooked dinner every night for just five dollars -zo hadden we gisteren pasta met sla en yam met pesto, en vandaag smulden we van aardappelpuree met kip en artisjokken en een rainbow salad, en niet te vergeten de broccoli en de bloemkool- in deze twee dagen hebben we al meer groenten gehad dan in de afgelopen 2,5e maand!
Gisteren hebben we de buurt een beetje verkend, en we deden de ontdekking dat we nog net niet middenin Chinatown zitten. Dus wij staken onze nieuwsgierige neusjes maar eens tussen de Chinese prullaria -willen wij ons even realiseren dat dit een gigantische Chinatown is, niet het Amsterdam formaatje. Deze is ongeveer zo groot als heel Amsterdam! De grootste buiten China!-. Nadat we door de toeristische hoofdstraat hadden geslenterd, -vol met winkeltjes die allemaal hetzelfde verkochten: eetstokjes, paraplutjes, mutsjes, kimono's, troep troep troep- staken we door naar de hoofdstraat voor de locale bevolking. Allemachtig wat een chaos. De kleine mensjes die tussen de gedroogde vissen -met ogen en al-, levende vissen -die nog steeds ademend en spartelend in hun vissenkommetjes lagen-, gedroogde octopussen, over de straat rollende bloemkolen en geconserveerde schimmels stonden te graaien. De vuilnisdozen stonden naast de verse groenten en de kippenpoten -lees: letterlijk de poten van de kip!- werden gretig de zakjes in gegooid. Heerlijk, helemaal Azië!
Vandaag hebben we Alcatraz onvelig gemaakt -een van de zwaarst bewapende gevangenissen van het land, die tegenwoordig buiten gebruik is en als trekpleister voor toeristen wordt gebruikt-, heel indrukwekkend, en heel mooi eiland! Echt genoten!
San Francisco bevalt ons tot nu toe zeker! Het is veel Europeser dan de rest van de steden waar we tot nu toe zijn geweest. Op naar het volgende avontuur!
Veel liefs, en Aziatische luchtkusjes,
Sanne Snotterneus en Paparazzo Piet
- comments
Joyce van Bommel O o o, wat heerlijk om te lezen. Lig nu alleen thuis op de bank en rol er af en toe vanaf van het lachen. Veel plezier nog en wacht met smart op het volgende boekwerk!
Wikke Echt leuk om te horen wat jullie allemaal meemaken! :) Jullie zijn de eerste die mij er toe hebben kunnen zetten om een blog helemaal te lezen: ik heb nog niks gemist! Kusjes!
Ratna Dat eten klinkt inderdaad heerlijk! Als jullie terug zijn verwacht ik dat jullie wat van dan al 6 maanden culinaire hoogstandjes hebben opgestoken en dan een lekker maal op tafel kunnen zetten voor ene semi-Aziaat :) Ciao kiddos!