Profile
Blog
Photos
Videos
Ondertussen hadden we al nieuwe hangmatten besteld, maar deze moesten uit Australie komen. We hadden een betaling gedaan en het zou drie dagen duren voordat ze bij Frans en Sally waren geariveerd. In die tussentijd gingen wij het Abel Tasman Park ontdekken. Ziggy was hier zeven jaar geleden al geweest en had al een stukje gewandeld. De eerste dag begonnen we aan de zuidkant van het park en hadden we ongeveer 20 km gelopen. We hadden wel meer willen lopen, maar dat zou betekenen dat we in het park zouden moeten overnachten en dat kost heel veel centjes. We besloten om dagwandelingen te maken en ergens in de auto te slapen. De wandeling was erg mooi. We liepen langs de kust tussen de bomen en om de paar minuten verscheen er weer een mooi goud zandstrand. Het water was helder donkerblauw en de zon stond aan een helderblauwe hemel. Prachtig!
Na de eerste wandeling reden we door naar de noordkant van het park, waar we op zoek gingen naar een slaapplek. We waren aangekomen in het plaatsje Takaka. Daar hebben we op de parkeerplaats van een Scenic Reserve de auto geparkeerd en de nacht doorgebracht. De volgende dag gingen we dus weer een wandeling maken in het Abel Tasman Park. Deze wandeling was nog mooier dan de vorige. We moesten een aantal bergen beklimmen, waardoor we genoten van prachtig uitzicht. Hier hebben we ook voor de eerste keer zeehonden gezien. Mooi om te zien! De terugweg naar de auto was voor Ziggy minder leuk, want hij kreeg last van een oude sportblessure. Hij had last van springschenen, waardoor het lopen erg moeizaam ging. Deze keer liepen we ook op slippers ipv stevige bergschoenen. Dit zou misschien de reden kunnen zijn. Ook deze wandeltocht ongeveer 20 km afgelegd. De planning was eigenlijk om morgen het middengedeelte van het park te verkennen, maar we besloten om maar een rustdagje in te lasten. Ziggy geblesseerd en Aart last van blaren. Terug gekomen van de wandeling lusten we allebei wel een lekker koud pilsje. Het was een prachtige avond. De zon bleef nog lang schijnen en we kwamen aan bij een kleine bar, waar ze net begonnen met live muziek. Beter kon het niet. Na twee pilsjes was het weer tijd om de slaapplek op te zoeken. De volgende dag lekker naar het strand.
Wederom een prachtige dag mooi weer en het was heet. Op het strand veel last gehad van zandvliegen. Hier raken we maar niet aan gewend. We zijn al aardig lek gestoken. Op het strand kwamen iemand tegen, die ons vertelde dat er veel mosselen bij de rotsen zaten. Ziggy wilde dit wel even van dichtbij bekijken en had een aantal mosselen meegenomen om te testen. Na ongeveer 10 minuten koken sprongen er een aantal open, maar niet allemaal. Ze smaakten prima, dus de volgende keer zeker meer mosselen uit de zee halen. Heerlijk gratis voedsel!
We besloten om weer terug naar Richmond te rijden voor nog een overnachting bij Frans en Sally. De bedden lagen wederom heerlijk. Hier kwamen we erachter dat de betaling van de slaapzakken was mislukt. We probeerden het opnieuw, maar dit betekende dat het weer langer zou duren. Dit was geen groot probleem, want over een paar dagen komt Peter ook naar Richmond en we zouden nog met hem dingen gaan ondernemen. We bleven dus in de buurt.
Na een heerlijke nacht in een echt bed weer op pad naar het volgende avontuur. We besloten om naar de oostkust te gaan. Om te beginnen naar een kustplaatsje in de buurt van Blenheim. Hier hebben we de gehele nacht niet kunnen slapen. Aangezien we nu geen muskietennetten meer hadden, konden de beesten ons aardig lastig vallen. Overdag werden we gek van de zandvliegen en `s avonds namen de muggen het over. We deden een poging om te slapen, maar het was ons die avond niet gegund. De auto zat ook helemaal vol met die beesten, waardoor we daar ook niet konden slapen. Aart hadhet als eerste opgegeven en ging het strand op om de nacht bij een kampvuurtje door te brengen. Niet veel later kwam Ziggy er ook bij zitten. Het was wel erg gezellig en we hadden nog een drankje gedaan en wat gekletst. Uiteindelijk toch besloten om nog een keer te proberen om te slapen. We hadden de matjes en slaapzakken gepakt om op het strand te slapen. Het was een beetje lastig met een strand vol keien, maar uiteindelijk hadden we de juiste lighouding. Helaas werden we alweer snel lastig gevallen door de zandvliegen. Toen de zon op was pakten we de spullen in en gingen we hier snel weg. We gingen naar blenheim om even op adem te komen, waarna we doorreden naar het zuiden.
In de buurt van Kaikoura vonden we onze volgende kampeerbestemming. Onderweg hierheen kwamen we nog een grote kolonie zeehonden tegen. Wij uit de auto gesprongen en erop af gerend met de camera in de handen. Paar mooie foto's geschoten en we konden weer op pad. Er kwam nog een zeehondje twee meter van ons vandaag op een rots zitten. Dat is wel mooi om te zien. We hebben nu dolfijnen en zeehonden gezien. Nu nog walvissen, orca`s en pinguins. Op de kampeerplaats in Kaikoura hebben we twee nachten doorgebracht. Niet veel gedaan, want het was rotweer. Stadje ingeweest om te internetten en verder rondom de kampplaats bezig gehouden met wandelingetjes en bouwen van onderkomens.
Na Kaikoura weer door naar Picton want daar kwam Peter aan met de ferry. We hadden hem opgepikt en waren weer onderweg naar Frans en Sally. Hier weer heerlijk ontspannen en rustig aan gedaan. Lekker strandjes meepikken en van bruggen afspringen. Peter is echt een adrenalinejunkie en springt van de hoogste rotsen en bruggen af. Aart had ook nog een hoge meegepakt maar Ziggy vond het wel best.
We kwamen er bij Frans en Sally achter dat de betaling van de hangmatten weer was foutgegaan. Heel raar, want we hadden zelfs de bank gebeld en die hadden het stap voor stap uitgelegd, maar de betaling wordt maar niet geaccepteerd. Heel raar. Uiteindelijk besloten we om de hangmatten maar te laten voor wat het is. We moeten door. Weer een tegenslag en nog steeds geen positieve berichten van de verzekering.
Peter besloot om een weekendje met ons mee op pad te gaan. Hij wilde ons Golden Bay laten zien. Dit is ten noorden van het Abel Tasman Park, waar we al een gedeelte van Golden Bay hadden gezien, maar Peter kent de plekken. In twee dagen heeft hij ons alle hotspots laten zien en we hadden een geweldig weekend. Wederom van dingen afgesprongen, gezwommen, gewandeld, geklommen en natuurlijk op zn tijd lekker ontspannen. Jammer dat het zo kort was, maar we moesten terug want Peter moest op voor zijn volwaardige rijbewijs (hij is geslaagd!). Voor de laatste keer een nacht doorgebracht bij Frans en Sally en toen voor de laatste keer afscheid genomen. Ook hier hebben we een prachtige tijd gehad en er is heel erg goed voor ons gezorgd!
We hebben Richmond achter ons gelaten om de Nelson Lakes te ontdekken. Men had ons gewaarschuwd dat hier erg veel zandvliegen zaten en ze hebben niet gelogen. We hadden nog geen stap uit de auto gezet en werden meteen van alle kanten aangevallen. Inmiddels hadden we muskietennetten aangeschaft, dus het slapen ging wel lukken. Snel wat kleren aangedaan en deet gebruikt om die beesten op afstand te houden, maar ze blijven toch om je hoofd heen vliegen. Erg irritant, vooral met het eten. We waren van plan om hier in de buurt wandelingen te gaan maken, maar besloten om toch maar door te rijden na een nacht. Het was ook erg vies weer en wandelen konden we nog op genoeg plekken. Op deze plek voelden we trouwens de auto bewegen. Ziggy dacht dat Aart dat deed en andersom. Achteraf bleek er op ongeveer hetzelfde moment een heftige aardbeving in Christchurch te zijn geweest. Dat was eigenlijk onze volgende bestemming. Niets wetend reden we richting C`church en besloten we om 30 km voor C`church een slaapplek te vinden en de volgende dag de stad in te gaan. Hier kregen we een telefoontje van Jaimy met het bericht over de grote aardbeving. We kregen steeds meer berichtjes binnen, of we in orde waren. Gelukkig niets aan de hand met ons! De volgende dag op de ring van C`church gereden en we zagen genoeg tekenen van verwoesting en ellende. Dat was duidelijk, hier hadden we niets te zoeken. We zijn doorgereden naar Akaroa ten zuidoosten van C`church. Hier bleken ze geen benzine meer te hebben, want de toevoer vanuit C`church liep niet meer. Klein plaatsje voor Akaroa hadden ze nog wel gelukkig, maar het was prijzig. We hadden de auto niet helemaal volgegooid met het idee dat we de terugweg hier wel mee gingen redden. In de omgeving van Akaroa rondgereden en gewandeld. Het was wederom prachtig. Een groot schiereiland ontstaan door heftige vulkaanuitbarstingen duizenden jaren geleden. Nu prachtige groene heuvels die allemaal in de zee aflopen. Vervolgens weer terug richting C`church om te kijken wat de stand van zaken was, maar op de radio hoorden we al dat dat niet werd gewardeerd. Mensen die niets te zoeken hadden moesten wegblijven. We besloten om C`church te laten voor wat het was en richting het zuiden te rijden. Onze benzine was bijna op, maar gelukkig wisten we voor C`church nog een benzinestation te bereiken. Hier stond een hele lange rij van auto's. In de omgeving waren verschillende benzinestations gesloten, waardoor het hier erg druk was. Ook zagen we rijen bij supermarkten. Mensen waren massaal aan het hamsteren. Overal was de elektriciteit uitgevallen en de mensen hadden geen stromend water meer. De noodtoestand was uitgeroepen. Meer hebben we niet kunnen zien met onze eigen ogen, maar wel hebben we de hele dag naar de radio geluisterd. Verbazingwekkend hoe snel alles in werking wordt gezet en interessant voor ons vanuit ons kennisveld.
De ellende achter ons latend reden we verder richting het zuiden. Ons volgende doel was Dunedin. Een andere grote stad op het zuidereiland, waar we weer even op internet kunnen en de auto APK kunnen laten keuren. Onderweg nog overnacht aan het strand. Mooi kampvuurtje gemaakt en lekkere pasta gegeten. Na de vele nachten in de auto wilden we weer lekker buiten gaan liggen, maar het weer zag er niet te best uit. Uiteindelijk toch geprobeerd en werden we `s nachts wakker gemaakt door de regen. Alles pakken en snel de auto ingerend om de resterende uurtjes te slapen.
Vandaag dus aangekomen in Dunedin. Zitten nu in een internetcafe het blog bij te werken. We hebben trouwens nog positief nieuws gehad vanuit Nederland. Aart zijn verzekering keert gelukkig uit. Die van Ziggy hadden de claim in eerste instantie afgewezen, maar wilden de verzekering van Aart afwachten. Hopelijk gaan ze nu daarin mee en krijgt ook Ziggy zijn centjes terug. Zou de reis weer iets gemakkelijker maken, want we moesten weer nieuwe spullen aanschaffen en deze waren niet goedkoop. We wachten af en de volgende update zal waarschijnlijk vanuit de westkust plaatsvinden. De planning is om een vriend van Daniel (de jager), te contacteren, waarmee we misschien op zwijnenjacht kunnen. Zou mooi zijn! Daarna via het zuidelijkste puntje richting Fiordland. Daar schijnt het pas echt mooi te zijn!
- comments
Ted Ha ouwe bloggers. Hoe is ie daar? Zo te zien op de foto's goed. Mooie baarden heren, nog niks bijgewerkt zo te zien. Hier begint carnaval weer dus zal weer een zatte bedoeling worden. Veel plezier. X