Profile
Blog
Photos
Videos
Na al het jagen was het tijd om weer samen de bush in te gaan. We gingen naar het Kaimanawa Forest park want daar waren gratis kampeerplaatsen en er zou een mooie wandeling zijn naar een hut waar we konden overnachten. Na een lekkere rit kwamen we weer op een gravel road (dus afgelegen). Ditmaal een lange maar mooie route midden door het bos. We kwamen op de kampeerplaats aan en gingen ons ding doen. De slaapplek in orde maken, vuur maken, eten koken etc. We hadden nog een lekker stuk varken meegenomen en hier konden we nog 2 dagen mee vooruit. Met een volle buik konden we lekker in de buitenlucht gaan slapen.
De volgende dag was het erg lekker weer en we besloten een relaxdag in te lassen. Een beetje rondkijken, knutselen en de route plannen voor de wandeling. De wandeling was 12km en zou ongeveer 4 tot 5 uur duren. Prima!
De rest van de dag hebben heeft Arie het rustigaan gedaan en Ziggy wilde graag een stukje lopen. Hij kwam bij een waterval uit waar hij best van onder de indruk was.
Deze avond ons laatste stuk varken gegeten en wederom met een voldaan gevoel ons nestje in.
Dan nu de wandeling, er werd ons verteld dat het een leuke wandeling was met een aardige heuvel. Een local vertelde ons over een nederlander van +70 met 2 nieuwe knieeen deze wandeling ook had gedaan. Nou, dat moest dus goed te doen zijn dachten wij.
Het begon redelijk, wel veel zooi op de grond dus je moest eigenlijkbij iedere stap ergens overheen stappen. Ook zaten er fijne klimstukken bij en we zijn de nodige rivieren overgestoken. Na een klein uurtje wezen de pijltjes schuin omhoog, dit moest het begin van de heuvel zijn. We begonnen enthousiast aan de klim, maar er leek geen eind aan te komen. We werden aardig moe en we moesten veel stoppen omdat het erg stijl was en je kon eigenlijk nergens fatsoenlijk lopen. Door het dichte bos was de top onzichtbaar en we kregen vaak de illusie dat we "nu de top toch echt konden zien". Helaas werden we vaak teleurgesteld……
Na een flinke poos kwamen we eindelijk boven, nu een stuk recht en het afdalen kon beginnen. Het was nog stijler dus we moesten goed uitkijken om heelhuids beneden te komen. Afdalen lijkt erg fijn, maar onder deze omstandigheden was het erg pittig.
Eindelijk waren we beneden, en konden ons even opfrissen bij de rivier, nu kon de hut toch echt niet ver meer zijn. Na een uur lopen zagen we eindelijk een bordje met onze hut, 2min. Dit was het moment waar we al 6 uur naar uitkeken. Door het enthousiasme volgenden we de pijlen niet meer goed en liepen we verkeerd, gelukkig niet al te ver en al snel kregen we de hut in het vizier. EINDELIJK!
Nu lekker uitrusten, eten, drinken en weer een beetje mens worden. Deze avond hebben we lekker genoten van de rust onder het genot van een fijn kampvuurtje.
We hebben heerlijk geslapen, maar het was weer tijd om alles in te pakken en alles nog eens dunnetjes over te doen. Als we hadden geweten dat de wandeling zo pittig was, en de hut zo relaxed, hadden we meer eten meegenomen zodat we er wat langer konden blijven. Helaas dat was niet het geval en we begonnen aan de terugtocht. Deze was precies hetzelfde als de heentocht, alleen nu waren we nog een beetje vermoeid van de vorige dag en de klim was nog stijler dan op de heenweg. Wederom aardig afzien, maar we wisten dat aan het eind van het pad een steve maaltijd gemaakt kon worden. Dit scheelde een hoop en we hebben de weg terug een uur sneller afgelegd. Ziggy ging koken en we hebben een grote pan eten gemaakt en tot de bomen opgegeten. Op deze momenten smaakt het eten "echt"goed!
Nu nog even een slaapplek zoeken. We reden terug richting het begin van de gravel road en gingen een kampeerplek in. De hele nacht heeft het hard geregend dus we hebben met de ramen (bijna) dicht in de auto geslapen. Beide hebben we een klote nacht gehad.
Maargoed weer tijd om verder te gaan, nu richting Napier. Leuk stadje, maar niks voor ons om gratis te slapen. We gingen iets verder naar het plaatsje Waimarama. We parkeerde de auto aan het strand en maakten alles gereed voor een nachtje onder de sterren.
Na een lekkere nacht werden we wakker met stralend weer. We gingen ons ding doen op en rond het strand. Lekker rustig aan in iedergeval.
Helaas bestaat de trip niet alleen maar uit leuke dingen, rond een uur of 5 zijn namelijk onze slaapspullen van het strand gestolen. We zaten even in de auto te schrijven (met zicht op de spullen) maar het is ons niet opgevallen dat iemand op een quad er met onze spullen vandoor is gegaan. Beide goed pissig gingen we op zoek. Natuurlijk zonder resultaat. We gingen de buurtsuper binnen en vroegen naar het nummer van de politie. Een vrouw hoorde ons verhaal en nodigde ons uit om bij haar te blijven slapen. Deze mogelijkheid grepen we meteen aan en volgde de vrouw naar haar huis. Ze woonde in een aantal oude caravans en bussen en had geen electriciteit en stromend water. Ze verbouwde alles zelf en waste rich in de rivier die door de tuin heen liep. Erg mooi om te zien dat iemand zo leeft en zo gastvrij is naar een stel vreemde knapen. We hebben hier lekker gegeten en een lekker nachtje gehad in een bus die omgebouwd was tot kamer. De volgende dag afscheid nemen en op weg naar de politie om aangifte te doen. Dit gaat er iets anders aan toe dan in Nederland en we kregen een zielig stukje papier mee waar alleen op geschreven was, dit was voor de verzekering en het zou genoeg zijn…..
We wilden eigenlijk nog een ander plaatsje bezoeken, maar dit ging dus niet door en we besloten gelijk richting Wellington te gaan. We zouden bijna de oversteek naar het zuidereiland maken en konden weer bij de neef en nicht van Ziggy terrecht. Hier hebben we ons ding gedaan en ons weer prima vermaakt.
Nu tijd om de oversteek te maken. De ferrytocht was super mooi en de tijd vloog. Na 3 uurtje kwamen we aan en we gingen richting Richmond om daar de oom en tante van Ziggy te bezoeken. Voor de verandering was het een hele mooie rit door de Bergen en na een kleine 2 uur kwamen we bij de Frans en Sally aan. We werden goed ontvangen en kregen een lekker koud pilsje aangeboden. We kregen onze eigen kamer en hebben een aantal heerlijke nachten en dagen gehad. We zijn lekker naar het strand geweest, zijn rondgeleid door de omgeving en hebben lekker gegeten. De temperatuur ligt hier tussen de 25 en 30 graden. Lang niet gek!
We proberen alles met de verzekering te regelen maar dat gaat niet zo makkelijk als we gehoopt hadden. Het is dus nog even afwachten hoe het zich gaat ontwikkelen. Morgen gaan we delen van de Coastal track van het Abel Tasmanpark lopen. Hier zullen we een paar dagen zoet mee zijn. Hoe mooi dit allemaal is komt in het volgende verhaal. Wij gaan in iedergeval nog lekker genieten van het mooie weer…..
- comments