Profile
Blog
Photos
Videos
We vervolgden onze reis op Coromandel en deze keer waren we in het plaatsje Hahei. Hier wilden we de Cathedral Cove bezoeken en een paar kilometer verder op was de Hot water beach. Het was een korte rit naar Hahei en we kwamen voor de donker daar aan. Nadat we de auto op de parkeerplaats, recht aan het strand met een prachtig uitzicht op zee, hadden geparkeerd konden we nog even van het licht genieten en een frisbee gooien. Een zweedse jongen kwam meedoen, maar we hadden al gauw door dat het geen gezellige kerel was. Hij kon niet ophouden om over zichzelf te praten en dacht dat hij helemaal geweldig was. Daar hadden we geen zin in en dat merkte hij uiteindelijk ook. We deden nog een drankje op het strand en maakten ons op voor weer een nacht in de auto. Het was in ieder geval mooi wakker worden hier.
De volgende dag hadden we eerst een duik genomen en ontbeten voordat we de wandeling naar de Cathedral Cove hadden gedaan. Het was een wandeling van ongeveer 45 minuten over heuvels en door bossen. Toen we eenmaal beneden op het strand stonden vroegen we aan de mensen waar de Cathedral Cove was en ze zeiden dat we daar waren. Het viel een beetje tegen, want we hadden er meer van verwacht. Het was een natuurlijke tunnel onder een rots door. We maakten een paar foto's en gingen weer terug naar de auto. Onderweg hadden we gelezen dat je hier goed kon snorkelen en dat wilden we wel proberen. Nadat we de snorkels uit de auto hadden gepakt zijn we naar de bay gelopen en een poging gewaagd. Meteen zagen we al vele soorten vissen met een aantal grote exemplaren ertussen. Eindelijk een keer goed snorkelen, want tot nu toe hadden we weinig gezien onder water.
Na het snorkelen zijn we naar de Hot water beach gereden, want we hadden gehoord dat je daar op het strand een kuil kan graven, die zich dan met warm water vult. Dit leek ons wel relax om te doen, dus gingen we informeren over hoe of wat. Ze vertelden ons dat we met laag tij bij de waterlijn moesten graven. We gingen wat eten en kwamen met laag tij terug. Het strand was al aardig gevult met een hoop mensen, die allemaal een geschikte plek aan het zoeken waren om te graven. De schoppen hadden we trouwens bij een restaurant gehuurd. Het was de bedoeling om eerst met je voet in het zand te vroeten, zodat je voelt of je boven een warme plek staat. Iedereen was op zoek naar een warm plekje en sommigen hadden geluk. Wij hadden ook geluk, want we zagen een stelletje op een goede plek proberen te graven, maar het water bleef de muren verwoesten. Ze keken ons aan en vroegen of we mee wilden helpen, zodat we dan een grote kuil samen konden delen. Uiteindelijk bleek het een Nederlands stelletje te zijn, die ook bezig waren om Nieuw-Zeeland te ontdekken. Het was gezellig druk en iedereen kwam een praatje maken en af en toe meehelpen. Uiteindelijk hadden we een grote kuil, waarvan de ene kant 65 graden was en de andere kant 25 graden. We moesten dus het water blijven circuleren om het overal aangenaam te maken. Het was net of je in een hot tub zat. Er stond veel wind en het begon een beetje te miezeren, waardoor het water alleen maar aangenamer werd. In totaal zijn we daar drie uur bezig geweest, waarvan twee uur graven en proberen de zee uit de kuil te houden. 's Avonds terug naar Hahei om de nacht weer op de parkeerplaats door te brengen. We hadden nog twee Engelse meisjes, die ons met de kuil hadden meegeholpen, een lift naar Hahei gegeven. Het was rotweer, dus we hadden de avond in de auto doorgebracht met een drankje.
De volgende morgen was het nog steeds vies weer. Toen we een duik namen was het nog droog, maar net toen we wilden aanrijden begon het met bakken uit de lucht te vallen. Prima tijd om aan te rijden. We verlieten de Coromandel en gingen richting Rotorua waar we wat activiteiten wilden doen. Toen we Rotorua naderden begon het weer beter te worden. Het was droog en de zon kwam te voorschijn. We hadden alleen nog geen slaapplek gevonden. In de omgeving van Rotorua was het aardig druk, waardoor we niet zomaar ergens konden kamperen. We wilden ook geen geld uitgeven aan een camping, dus bleven we op zoek naar een rustige plek, wat niet te ver van Rotorua af lag. Tijdens onze zoektocht reden we langs een Hot water spring. Dit is een natuurlijke warmwaterbron met mineralen. We besloten om hier even te ontspannen, want we hadden al de hele dag gereden. Hier raakten we met een vrouw aan de praat en vertelden haar ons verhaal. Ze vroeg waar we gingen overnachten en we zeiden dat we waarschijnlijk ergens in de auto zouden pitten. Dit vond ze niet acceptabel en riep haar zoon bij dr. Ze vroeg of hij twee vreemdelingen in huis wilde halen. Dat was voor hem geen probleem en we mochten bij hem logeren.
Zijn naam was Ricky en hij woonde samen met zijn vriendin en zoontje van 15 maanden. Ze waren super gastvrij en erg vriendelijk. We mochten zo lang blijven logeren als dat we zelf wilden. Die avond lekker gechilled met zn allen en de volgende dag zouden we in de stad gaan informeren voor activiteiten. We wilden een Maori-village bezoeken en een activiteit met actie. Toen we een aantal brochures hadden opgepikt kozen we een dorp uit, die we wilden bezoeken. Ricky kon voor ons lokale prijzen regelen en dat scheelde ons 50%. De Maori-village stond voor de maandagavond gepland en 's ochtends zouden we eerst met een riverjet op pad gaan. Zondag hadden we nog een markt bezocht in Rotorua. Hier zagen we een hoop mooie handgemaakte spullen. Na de markt een terrasje gepikt en daarna met Ricky en de kleine naar het meer om even af te koelen. Het was een heerlijk dagje en we hadden nog aan het meer gebbq. De volgende dag begonnen we dus met de riverjet. Het was een tocht over de langste rivier van NZ, waarbij we ook een warmwaterval hadden bezocht. Heerlijk ontspannend en de terugweg werd er wat sneller gevaren en maakten we een aantal spins. Het was erg vermakelijk. 's Avonds bezochten we samen met een groep van 60 een Maori-village. We werden traditioneel ontvangen en mochten een kijke nemen in het dagelijks leven van echte Maori's. Aan het einde van de tour kregen we een buffet die op traditionele wijze was klaargemaakt, middels een Hangi. Lekker smullen en met een volle buik weer richting huis. We raakten met een van de werknemers van het dorp aan de praat en uiteindelijk gaf hij ons een lift naar Ricky's huis, omdat Ricky ons eerder op de avond had afgezet. Wat een aardige mensen allemaal! We zijn een weekje bij Ricky, Milly en Kahu gebleven, want het beviel ons goed daar. Veel gepraat met elkaar en veel lol gemaakt. Het zijn mensen van goud en we zullen ze niet vergeten.
Uieindelijk was het toch tijd om afscheid te nemen en weer het avontuur tegemoet te gaan. Onze spieren begonnen slapjes te worden en het was tijd voor actie. Op naar jager Daniel en zn familie om op wat zwijnen te gaan jagen. We kwamen vrijdagmiddag aan net zoals de vorige keer werden we weer verwelkomt met een heerlijke bbq en de nodige drankjes. Het was meteen weer gezellig en het werd weer laat. We hadden afgesproken om op vijf uur op te staan en op jacht te gaan. Na een korte nacht voelden we de drankjes van de vorige avond, maar het was tijd voor wat beweging. Na een stevig ontbijt gingen we met zn vijven op pad. Daniel had nog twee vrienden uitgenodigd, dus er was genoeg mankracht om wat zwijnen te dragen. Het was de hele dag regenachtig, wat eigenlijk toch wel fijn was, want zo raakte je niet snel overhit. Na een paar uur hoorden we de honden blaffen. Ze hadden een zwijn te pakken. Het ziet er allemaal best heftig uit en we kunnen ons voorstellen dat niet iedereen dit aan kan zien. Terwijl de honden het zwijn bij de oren hadden pakte de maat van Daniel de achterpoten vast. Daniel ging vanaf de zijkant op de zwijn liggen en vroeg of Ziggy het beest uit zijn lijden wilde verlossen. Ziggy sprong ook in de poel en kreeg de mes in zijn handen. Daniel gaf aan hoe het moest gebeuren en Ziggy bereide zich voor om het te doen. Toen Daniel hem waarschuwde voor zijn slachttanden begon Ziggy te aarzelen en uiteindelijk maakte Daniel het af. De adrenaline pompte door ons lichaam. Ons eerste Zwijn was een feit. Een maat van Daniel begon met dragen en na een tijdje gaf hij de zwijn over aan Ziggy. Kort hierna waren de honden weer los en hoorden we ze weer blaffen. Daniel was met Aart en de andere maat al een stukje verder. Daniel stuurde Aart en de maat op de honden af en hijzelf bleef op Ziggy en de andere kerel wachten. Het duurde even voordat Ziggy er was, want het touw raakte los van de poten, waardoor het zwijn van Ziggy's rug viel. Deze moest opnieuw vastgebonden worden en in de tussen tijd waren Aart en de maat al bij het tweede zwijn. Het zwijn was erg fel en het was een aardig karwei om het te pakken te krijgen. Uiteindelijk hadden de honden beet en kon aart de achterpoten vasthouden, waardoor de maat van Daniel het af kon maken. Daarna kwam Ziggy met de rest ook beneden. Het was ongeveer 200 meter steil naar beneden in dichtbegroeid bos. Tweede zwijn was een feit en we zouden met lunch thuis zijn. Een prima dag zo en we waren aardig moe. 's Avonds een feest met een Hangi en een stuk zwijn aan het spit. Daniel had wat vrienden en familie uitgenodigd en het was een groot feest. Het werd een latertje en we hadden met Daniel afgesproken om de volgende dag weer op pad te gaan, maar dan eerst uitslapen.
Het werd uiteindelijk het einde van de middag voordat we weer op pad gingen. Overdag kwam er nog wat familie langs om te lunchen en daarna hadden we het nog even rustig aan gedaan. We zouden voor een korte wandeling gaan. Daniel had de boer gesproken en die vertelde dat hij een paar zwijnen had gespot de dag eerder. We gingen dus een kijke nemen. Na een wandeling van vier uur hadden we nog geen zwijn gespot en het begon donker te worden. Het was tijd om terug naar huis te gaan. Toen we bij de auto aankwamen zagen toch nog in de verte een paar zwijnen op de heuvel. Toch nog geluk gehad. We gingen er snel en zo geluidloos mogelijk op af. Daniel probeerde van afstand te schieten, maar kreeg ze niet goed in zn vizier. Uiteindelijk merkten de honden ze ook op en gingen er op af. Ze hadden een kleine te pakken, die heel veel geluid maakte. Dat was best heftig om aan te horen. Ziggy kreeg nu een tweede kans om het af te maken. Hij probeerde het wel maar de hoek was niet goed. Uiteindelijk verloste Daniel het beest van zijn lijden. Deze keer was de auto in de buurt, dus hoefden we het beest niet zo ver mee te slepen. 's Avonds lekker rustig aan gedaan en lekker biertje gedronken.
De volgende dag moest Daniel en zn vrouw naar hun werk en wij bleven thuis. Het was een relaxt dagje. Aart had het zwijn van gisteren gevild en het was goed gelukt. We leren elke keer weer meer. De laatste avond had Daniel ons meegenomen om wat konijnen en possums te schieten. Deze worden in Nieuw-Zeeland als plaag gezien en daarom wordt er veel op gejaagd. In het jachtgebied van Daniel is er veel leven. Voordat we de auto hadden geparkeerd zagen we al wat konijnen rennen. Daniel deed eerst een paar voor, waarna wij ieder drie possums hadden geschoten. Bijna alle schoten waren raak, maar er waren een paar possums ontkomen. Niet slecht voor de eerste keer. Na het jagen nog even met Daniel een biertje gedronken, want de volgende dag was het tijd voor afscheid.
We hebben een hele leuk tijd gehad bij Daniel en zijn familie. Ze hebben goed voor ons gezorgd en weer nieuwe dingen geleerd. Afscheid nemen hoort bij het rondreizen, want je ontmoet overal mensen, waar je snel een band mee opbouwt.
Het is hier geweldig en we zijn nog niet eens op de helft J. Onze volgende bestemming is de Kaimanawa Forest park. Hier gaan we weer de bush in en proberen om te overleven. We weten nu in ieder geval iets meer over jagen, dus wie weet weten we zelf nog wat te vangen. Daarnaast willen we, voordat we naar het zuidereiland gaan, nog een aantal wandeltochten maken. In ons volgende blog kun je weer lezen hoe we het daar vanaf hebben gebracht.
- comments
oma van meike rob zo ik het lees zul je het nog wel volhouden leuk om het te lezen nog een hele fijne tijd oma