Profile
Blog
Photos
Videos
We zijn inmiddels in fjordland aangekomen en hebben hier al een aantal dagen doorgebracht. Wat hebben we nog allemaal meegemaakt?
We wilden vanuit Dunedin richting Invercargill en onderweg zijn we richting Jack's Bay gegaan en hebben daar een mega relaxte spot gevonden. Recht aan een meer en helemaal voor ons alleen en we konden hier alles doen wat we wilden. Het was hier zo aangenaam dat we hier 4 dagen zijn blijven plakken. Hebben mooie zonsondergangen gezien en heerlijk in de zon kunnen zitten. Echt een goede plek om weer even lekker uit de stad te zijn.
Na het rusten was het tijd om, via het meest zuiderlijke punt, naar Invercargill te gaan en daar wilden we de apk en alles regelen. De wegenbelasting was natuurlijk geen probleem maar de apk was een ander verhaal. Er waren een hoop punten waarop de auto werd afgekeurd. Het zou dus een hoop knaken gaan kosten om alles te fixen. We zijn naar een garage gegaan die werd aangeraden door de keuringsmaatschappij en deze gast was in ieder geval erg vriendelijk en leek te vertrouwen. Hij kon onze wagen maken voor ongeveer 800 Dollar (450 euro). Erg zuur want het geld groeit hier niet aan de bomen en ons geld was al aardig op. Dit konden we niet gebruiken maar het moest toch gebeuren. Het heeft 3 dagen geduurt voordat we weer uit de stad waren, we hebben hier een filmpje gepakt en geprobeerd niet gefrustreerd te raken door de kosten. Ziggy heeft trouwen nog wel een nieuwe batterij voor zijn telefoon gevonden dus dat was weer ff een opsteker. Uiteindelijk heeft het ff geduurt maar de auto was gefixed en we konden weer weg uit dat rare stadje.
Het was nu tijd om naar Fjordland te gaan, we kwamen uiteindelijk op een 20km lange gravelroad en kwamen op een campingplaats aan waar je gratis kon overnachten. De campingplaats was aan Lake Hauroko, het diepste meer van Nieuw-Zeeland (462 mtr). We hebben hier ons onderkomen gemaakt en een goede nacht in de buitenlucht gehad. De volgende dag wilden we wat gaan lopen en besloten boven naar de uitkijkpost te gaan, een klim van meer dan een km. Bovenaan genoten we van het uitzicht maar het leek erop dat het weer snel slecht zou worden dus we gingen weer snel naar beneden. Even opfrissen in het meer en toen begon het te regenen. We vroegen ons af wat we gingen doen want in de auto gaan zitten vonden we ook niks. We besloten door te rijden, nu naar Lake Monowai. Hier hebben we weer een gratis slaapplek gevonden en konen hier weer een wandeling maken. De wandeling was niet heel erg moeilijk maar wel erg modderig. we moesten veel springen en balanceren om de schoenen niet te veel onder de modder te laten komen. Na een uur of 4 springen en lopen kwamen we aan bij de Roger Inlet Hut. Er was niemand aanwezig dus we hadden heel de hut voor ons alleen. Nu de kachel aanmaken en een goede warme maaltijk naar binnen werken, hier waren we wel aan toe! We konden niet echt lekker buiten zitten want er zaten een aantal legers zandvliegen paraat om ons op te eten. De volgende dag moesten we weer terug naar de camping en we hadden weer de nodige uurtjes lopen voor de boeg. Weer lekker springen en balanceren en kwamen na een uur of 4 weer op de camping aan. Hier genoten we van ons welverdiende drankje en konden de slaapplek weer in orde gaan maken. Het zou onze laatste nacht hier zijn en gingen weer verder. Op naar het volgende meer, toen dit niet veel mogelijkheden voor ons had besloten we door te rijden naar Te Anau.
Te Anau is een erg toeristisch stadje want vanuit hier gaan een hoop wandelingen en tochten. Het was voor ons belangrijk eerst een goede slaapplek te vinden. We reden een gravelroad op en konden de auto parkeren, een klein stukje naar benen en we kwamen bij een plek recht aan een grote stromende rivier, een prima plek voor een kampvuur. Het slapen deden we in de auto want die wilden we niet de hele nacht onbewaakt achterlaten. In dit gebied wilden we graag een goeie wandeling maken maar de " Great walks" zijn aardig duur. Dit zijn een 3tal wandelingen in dit gebied die de meeste toeristen doen. De meeste gaan voor De Millford track maar dan moet je 50 dollar per nacht per hut betalen. Hier hebben we inmiddels het geld niet meer voor dus we besloten een andere te doen. Na zoeken en kijken naar alle wandelingen hier in de buurt leek het ons leuk om de Kepler Track te gaan lopen. We moesten van te voren boeken en besloten het weerbericht te bekijken om zo te hopen op een wandeling met goed weer en nog belangrijker, een goed uitzicht. We planden de trip 2 dagen vooruit want dan zag het weer er aardig uit. Nog een dagje rust en een beetje onze spullen voorbereiden voor de wandeling. De nachten hier hebben we steeds op dezelfde plek doorgebracht.
Eindelijk was het zover, de dag van onze wandeling. Een wandeling van 60km over de bergen en door het dal. De eerste dag was een mindere dag wat het weer betreft. Het was erg bewolkt dus we konden niet genieten van het uitzicht. Het was een wandeling van +/-12 km tegen de berg op. We kwamen na een uur of 4 lopen boven bij de hut aan en kozen onze plek voor de nacht. Het was een grote hut die beetje bij beetje vol liep. We waren vroeg in de hut en tegen het eind van de middag besloten we wat te ondernemen want 10 min van de hut af was een grot waar je in kon. We gingen de grot verkennen en na 1,5 uur kruipen, klimmen en lopen kwamen we bij het einde van de grot. Deze was ongeveer 800 meter diep en het was erg spectaculair om met zijn tweeen de grot te verkennen. Dit zat er ook weer op en konden nu aan ons drankje beginnen. We hadden er voor elke avond 1 meegenomen, maar we hebben alles deze avond al opgemaakt. Dat scheelde ook weer gewicht voor de volgende dagen en het was er een goede avond voor. Een beetje buurten in de hut met de mensen en als laatste gingen ook wij naar bed.
De volgende dag was het nog steeds mistig en we waren bang dat we niks van het uitzicht konden zien. we besloten het nog af te wachten en wat later aan te lopen. Het weer verbeterde niet en we gingen er toch maar voor. Na een stuk bergopwaards kwamen we boven de wolken en kregen steeds meer te zien van de omgeving. We klommen van het pad richting het hoogste punt en daar hebben we een poos gezeten en genoten van het uitzicht. Dit was fantastisch!! Op een gegeven moment werd het weer bewolkt en we besloten weer verder te lopen. We moesten over de rand van de berg richting de camping. We hebben heerlijk weer gehad op dit stuk en wat we hier allemaal zagen was ongelofelijk mooi. Bergje op en bergje af en keer op keer weer een mooi uitzicht. We hadden geluk met het weer want als het hier ook bewolkt was geweest hadden we er niks van kunnen zien. Na een lange tocht en veel foto pauzes was het tijd om te gaan dalen richting de camping. Dit stuk was niet lang meer maar na de kilometers die we gemaakt hadden toch nog even verzuren. We kwamen op de camping en werden ook hier vriendelijk begroet door de zandvliegen. Snel ons onderkomen gemaakt en eten klaargemaakt. De avond hebben we nog met een Amerikaans stel (dat op huwelijksreis was) rond het vuur gezeten en lekker lopen buurten. Redelijk op tijd naar bed want de volgende dag zou zwaar worden. We hadden namelijk besloten het niet in 4 dagen maar in 3 dagen te doen. Dat hield in de we de laatste dag 35km moesten lopen.
Na een goede nacht in de buitenlucht was het tijd voor de laatste hindernis. We vertrokken vol goede moet want het terrein zou " vlak" zijn. Achteraf bleek dit nog een beetje tegen te vallen want vlak betekent hier net iets anders als we in NL gewend zijn. Het landschap was niet zo spectaculair als de dag ervoor en we liepen vooral door het bos. Nu ging het voor de prestatie voor onszelf en wilden het hele pad afmaken. We waren de enige want het merendeel deed er nog een nacht over of pakte 10km voor het einde de shuttelbus. Na 17km waren we op de helft, even een break en water bijvullen. Nu het laatste stuk en Aart zat er al aardig doorheen. Ziggy de berggeit kon nog ff door en Aart besloot even wat beukmuziek op te zetten om er weer even gas op te kunnen geven. Ziggy was hier ook voor in en wilde ook nog even fanatiek aan de gang. Een lange poos ging het erg goed en hard en we begonnen goed te verzuren. Nu het laatste stuk en Ziggy kon het tempo vasthouden, Aart ging wat minder snel en we deden het op ons eigen tempo. We bleven de rivier volgen maar er was geen zicht op het eindpunt. We hadden ook geen idee hoelang het nog zou duren en het was aardig pijn lijden voor ons beiden. Uiteindelijk kregen we het eindpunt in zicht en kregen weer wat energie nu we wisten dat het er bijna op zat.
We hebben de 35 km in minder dan 7 uur gelopen en we waren erg blij met onze prestatie! Nu lekker de slippers aan en een Pilske en Burbonnetje wachten op ons. Deze smaakte erg goed!! Toen gigen we de openbare douche opzoeken om even het zweet er af te spoelen. Als herboren gingen we naar de winkel om even een lekker avondmaal de scoren. We besloten voor hamburgers te gaan, die eerder deze reis erg goed bevallen waren. Het was verrassend genoeg erg erg erg lekker ;)
Deze avond wilden we niks meer doen, behalve luieren. We kwamen nog een Engelse visser tegen die de avond samen met ons aan het kampvuur heeft doorgebacht. We zijn weer een ervaring rijker en hebben onszelf lekker gepushed.
Vandaag een rustdag en we zullen snel doorgaan naar Millford Sound en daarna naar Queenstown. Wat we hier allemaal weer voor moois gaan zien en meemaken zal in het volgende verhaal komen te staan. Bekijk de foto's maar dan krijg je een idee van al het moois dat we hebben gezien.
Groetjes!
- comments