Profile
Blog
Photos
Videos
Beste lezers!
Vandaag, 22 december, de laatste dag Darwin. Een dag die weer in het teken stond van kleding wassen en mezelf klaarmaken voor een nieuwe tour. Ik heb net de Litchfield en Kakadu safari achter de rug en sta alweer aan de vooravond van de volgende tour: Darwin to Alice Springs included Darwin. 6 dagen dwars door het binnenland om onder anderen een bezoek te brengen aan Ayers Rock (Uluru), Kings Canyon en de stad Alice Springs.
Wat de safari naar Litchfield (eerste dag) en Kakadu (dag 2 en 3) betreft: Helemaal geweldig. Dit was echt de andere kant van de wereld wat ik gezien heb. Krokodillen, wallibies (soort kangoeroe), reigers, padden, grote spinnen, enorm veel vervelende vliegen, prachtige watervallen, schitterende rotswanden, hobbelige gravelwegen, zon, regen en Aboriginal kunst. Dat is in het kort wat ik onder anderen gezien heb onder leiding van onze geweldige gids Debden.
De tour begon bij m'n hostel. Om 6:40 zouden Arno en ik hier opgehaald worden. De bus arriveerde rond 7:00 uur. We waren de laatste en pakten de 2 overgebleven plaatsen in de 4WD bus. De gids vertelde ons dat we richting Litchfield zouden rijden waar we de eerste dag het National Park zouden gaan bezoeken. In de bus een Nederlandse vrouw van 29 die net aan haar ruim 4 weken durende reis begonnen was, 2 Duitse broers, 2 meisjes uit Singapore, een stelletje uit Milaan, 2 Engelse meisjes, een ouder Belgisch echtpaar en een meisje uit Zuid-Korea. Debden zelf is Nieuw-Zeelands.
Debden vertelde ons dat door het regenseizoen wat dingen anders zijn. De natuur is door de regen vrij groen en niet compleet droog zoals tijdens de droogte. Door de regen zijn ook veel plaatsen moeilijk bereikbaar. Het National Park van Litchfield was bijvoorbeeld de week ervoor gesloten omdat de wegen onder water stonden. Vandaag hadden we geluk dat het droog was. De regen heeft ervoor gezorgd dat de watervallen weer lopen. Zo slecht is de wet season dus nog niet. Een ander groot verschil is dat er veel minder toeristen zijn in deze tijd van het jaar. Tijdens de tour waren wij op veel plekken de enige groep, waar er normaal soms wel 10 groepen op 1 plek staan. Ook dit is dus in ons voordeel.
Op de weg kwamen we grote trailers tegen (soms wel 4 trailers achter een vrachtwagen, typisch the outback). Verder lagen er onderweg wat dode slangen en wallibies langs de weg die aangereden waren door andere trucks. Geen wonder want aan de lopende band staken er wallibies over tijdens onze rit.
Op weg naar Litchfield maakten we een korte stop op een plaats met enorme termietenheuvels. Sommige heuvels waren wel 6 meter hoog! Allemaal gebouwd door kleine beestjes! Erg indrukwekkend om te zien! Na een paar uur rijden bereikten we onze eerste hoofdbestemming: Litchfield. In m'n Marco Polo boekje als volgt omschreven:
Het nationale park, 160km ten zuiden van Darwin, is een woeste oase met watervallen, ravijnen, regenwouden en reusachtige termietenheuvels. In verschillende poelen kunt u zwemmen zonder voor krokodillen te hoeven vrezen.
Een perfecte omschrijving wat mij betreft. Na wat gezwommen te hebben bij een klein watervalletje maakten we een wandeling naar een grotere waterval genaamd Florence Falls. Onderweg weer velden vol met termietenheuvels en hoog groeiend gras. Tijdens de regenperiode groeit dit gras als kool. In de warmtemaanden verdwijnt het allemaal en is de grond zwart van de droogte. Ook bij de grote waterval zwommen we. Heerlijk helder drinkbaar water zonder krokodillen! Een lekkere verfrissing tijdens deze bloedhete dag. De reden dat er geen krokodillen in dit water voorkomen is dat ze niet tegen de watervallen op kunnen zwemmen en dat de stroming dermate groot is dat het ze veel energie kost. Krokodillen zijn luie beesten en zwemmen daarom liever in ander water. Geen krokodillen dus. Wel enorm veel vliegen. Tijdens alle drie de dagen zaten er constant kleine vliegen op je hele lichaam. Af en toe kon dit tot flinke irritatie leiden. Onder het eten bijvoorbeeld is het niet prettig om bedolven te worden onder de vliegen. Aan het einde van dag 2 schaften Arno en ik een net aan die we over ons hoofd heen kunnen doen tegen de vliegen aangezien we ook nog 6 dagen in de woestijn voor onze kiezen krijgen waar het ook schijnt te wemelen van deze vervelende beesten. Het netje dat ik in Nederland op mijn afscheidsfeest van Iris gehad heb is op de één of andere manier spoorloos geraakt…:-(
Rond een uur of 1 stond Debden ons vlakbij de grote waterval met een BBQ stel vol worsten op te wachten. Een hotdog als lunch dus! Na de lunch werd de weg naar Kakadu ingeslagen. Marco Polo beschrijft Kakadu als volgt om jullie alvast een idee te geven:
Kakadu is één van de bekendste nationale parken van Australië. Het ligt 255 km. ten oosten van Darwin aan de westkant van het Arnhemgebergte, dat zich over meer dan 500 km. van noord naar zuid uitstrekt en het park scheidt van het afgelegen en nauwelijks bewoonde Arnhemland in het oosten. Het Kakadu National Park staat vanwege zijn natuurlijke en culturele betekenis op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Om jullie een indruk te geven over het regenseizoen: over Ubirr, één van de plaatsen die we bezocht hebben tijdens ons verblijf in Kakadu wordt het volgende gezegd:
Een plaats met rotstekeningen is Ubirr, 40 km ten noorden van Arnhem Highway. Hoewel de weg geasfalteerd is, kan hij in de regentijd soms onbegaanbaar zijn.
Tijdens de rit richting Kakadu lag op een gegeven moment bijna de hele bus te slapen. Het vroege tijdstip dat we opgepikt waren vanuit onze hostels zal daar een rol in gespeeld hebben. Na een lange rit van een paar uur bereikten we Mary River. Een rivier stromend door Kakadu National Park. Om 16:00 uur toen we bij de boot aankwamen stond er al iemand op ons te wachten. Deze man zou ons over het water van Mary River begeleiden, op zoek naar krokodillen! Niet de beste tijd van het jaar om krokodillen te spotten. Door de hoge waterstand zitten ze meer verborgen. Een krokodil kan zo'n 3 uur onder water blijven zonder te ademen.
Al met al bleek dit echt enorm mee te vallen! We hebben in de twee uur durende tocht zo'n 10 krokodillen gezien. Daarnaast zagen we nog veel (dode) vissen, padden en waterlelies. Een prachtig stuk natuur waar we doorheen voeren. Debden haalde vanuit het niets een grote dode vis uit het water om de vrouwen de stuipen op het lijf te jagen. Het beviel hem zo goed dat hij later een levende pad van een lelieblad plukte en hem los liet in de boot! Dit werd helemaal een feest met enkele dames die niets van kikkers wilden weten! Van de 10 krokodillen, zowel zoetwater als zoutwater krokodillen, die we gezien hebben zaten er 2 bij elkaar. Een moeder en een jonge krokodil, samen zij aan zij met hun bek open. Lekker vliegen vangen en opeten. De perfecte positie om ze goed op de foto te kunnen krijgen! De zoutwater krokodil is gevaarlijker en agressiever dan de zoetwater krokodil werd ons verteld.
Wat de krokodillen betreft zag de gids ze elke keer eerder dan wij. Hij was enorm ervaren op dit water dat kon je aan alles merken. Van elke plant, elk insect en elke vogel wist hij de naam te noemen. Zijn neus voor krokodillen verbaasde iedereen op de boot. "Hoe kon hij die krokodil nou al van zo ver weg zien zitten" hoorde je regelmatig op de boot wanneer we dichterbij kwamen en iedereen hem in het vizier kreeg. Naast de eerder genoemde dieren zagen we ook nog wat roofvogels in bomen en reigers op waterlelies loeren op het water.
Om 18:00 uur kwamen we terug aan bij het beginpunt van onze tocht over het water. De wallibies zaten alweer klaar om op de foto gezet te worden. Wanneer je ze echter te dicht nadert springen ze er met een rotvaart vandoor. Deze beesten zijn enorm snel en in de natuur ook bang voor de mensen.
De rit naar onze eerste overnachtingsplaats maakten we door de regen. Langs de weg veel bordjes waaraan je de hoogte van het water kon zien. De meeste meters liepen tot 1 meter 40! Om 18:45 kwamen we aan op de camping waar we die nacht zouden verblijven. Mooie tentachtige huisjes met 2 1 persoonsbedden erin waren voor ons gereserveerd. Nadat iedereen zijn steentje bijgedragen had aan het avondmaal konden we nadat ik snel nog even gedoucht had tussen de kikkers aan tafel. We aten kip met rijst en groente. Zoals we gewend zijn op de tours tot dusverre is het eten perfect te noemen! Er werd tot 22:00 uur nagetafeld. De gids vertelde ons het programma voor de komende dagen voordat iedereen zijn bed opzocht. 6:30 uur aan het ontbijt en 7:30 vertrekken was de afspraak wat dag 2 betreft.
Na het ontbijt op het vroege tijdstip waarschuwde één van de groepsleden ons dat hij een klein krokodilletje gezien had in het zwembad. Iedereen was direct nieuwsgierig natuurlijk en zo stonden we met zo'n beetje de gehele groep even later rondom het zwembad te kijken naar een krokodil van zo'n 20 centimeter lang.
De gids zei ons dat de krokodil dit niet zou overleven en schepte hem met een netje uit het water. Na hem goed vast te hebben rondom zijn nekje en hem bekeken te hebben kon iedereen hem even vasthouden. Op vakantie een krokodil in m'n handen gehad, ik denk dat weinig mensen me dat na kunnen zeggen:-) We liepen met de hele groep richting een regenwoud dat aan de camping grensde. Daar zouden we de krokodil even later een mooi plekje in het stromende water geven. Tijdens de wandeling kwamen we enorme spinnen (golden orbs voor de Google liefhebber) tegen. Één van deze reusachtige spinnen had een heel groot web gemaakt met aan de onderkant een lange draad en een klein steentje als soort anker om het web op z'n plaats te houden. Prachtig om te zien hoe slim sommige beesten zijn!
Na dit niet geplande avontuur verlieten we om 8:30 uur i.p.v. 7:30 uur de camping. Wederom was het één groot walliby oversteekfeest op de weg! 9:15 kwamen we aan in het park zelf. Ruim een half uur later staken we de South Alligator River over. Een watertje dat al flink hoog stond. Wanneer dit bruggetje onder water staat is de andere kant, en dus een groot deel van het park, niet te bereiken. We vervolgden onze weg langs de rand van het Arnhemgebergte. Een korte stop om hier wat foto's van te maken werd ingelast voordat we de weg richting Ubirr vervolgden.
Aangekomen bij Ubirr maakten we een wandeling langs de rotsen met daarop tekeningen gemaakt door de Aboriginals. Kunst voor ons. De Aboriginals zelf zien het niet perse als kunst maar meer als het doorgeven van een boodschap. Zo werden er tekeningen van mannen met een speer gemaakt. Aan deze tekening kon je zien dat de man een goede jager was. Aan de grootte van de man z'n penis kon je zien hoe machtig hij was. Zo had alles een boodschap. De gids wist veel van de betekenissen af en er stonden ook borden met daarop tekeningen afgebeeld met de betekenissen van de tekeningen erbij.
De wandeling door Ubirr eindigde bij een Lookout Point. Na een beklimming van wat rotsen kwamen we op enorme hoogte te staan met een enorm uitzicht over de omgeving. Er was helemaal niemand te bekennen. In alle rust konden we genieten van het prachtige uitzicht.
Om 14:00 uur stopten we op een camping waar we die nacht ook zouden overnachten om te lunchen. Deze keer wraps met allerlei lekkere etenswaar die we er zelf op konden doen. Tomaten, komkommers, blikken vis, allerlei sauzen, maïs, bonen, kortom weer prima geregeld!
Na de lunch kregen we van Debden tot 15:45 de tijd om gebruik te maken van het zwembad voordat we verder zouden rijden richting Nawurlandja voor een wandeling. Kort na vertrek op weg hier naartoe kwamen we een dingo tegen op de weg. Hij zag er erg mager en slecht uit. We vervolgden onze weg langs bossen waar veel zelf door rangers aangestoken brandjes woedden. Debden legde ons uit dat het gras weggebrand wordt om de grond vruchtbaar te houden en om bij een eventuele bosbrand deze brand makkelijker onder controle te kunnen krijgen. Wanneer het gras niet weggebrand wordt kan het na een paar flinke regenbuien enkele meters hoog opgroeien.
Aangekomen in Nawurlandja wandelden we wederom langs en over de rotsen op weg naar een Lookout Point. De rotsen houden de warmte die door de zon ontstaat vast waardoor het in dit gebied nog een paar graden warmer is. De enige manier waardoor ze afkoelen is een flinke regenbui. We liepen wederom naar een Lookout Point op grote hoogte. Vanaf dit punt zagen we het in de verte regenen. Ik had dit nog nooit gezien. Een groot regengordijn boven een plaats enkele kilometers verderop. Je zag de regen zich ook verplaatsen.
Om 18:00 uur kwamen we terug aan bij de bus. We reden richting de camping voor een goede BBQ! Het kangoeroevlees en worstjes en de aardappelen heb ik samen met Debden bereid. De andere mensen zorgden onder anderen voor de salades. Mijn eerste keer kangoeroevlees in Australië! Eigenlijk smaakte het wat mij betreft gewoon net als biefstuk. De volgende stap is krokodillenvlees!
Na de overheerlijke maaltijd verzamelden we ons bij de bar aan het zwembad voor een biertje. Janine trakteerde Arno en mij op een Corona omdat wij zulke arme backpackers zijn;-). Iedereen nam één drankje waarna we om 22:00 uur allemaal wederom ons eigen tenthuisje opzochten. De volgende dag moesten we al om 6:00 uur vertrekken wat betekent 5 uur/half 6 op.
Na een goede nacht, een korte douche en een snel ontbijt vertrokken we een paar minuten na 6 uur over gravelwegen richting Gunlom. De weg liep door enorme diepe plassen aangezien het de nacht erg hard geregend had. We staken wederom de South Alligator River over die nu echt bijna de brug onder water had gezet. Uiteindelijk kwamen we bij een enorme waterval uit die keihard stroomde. Debden vertelde ons dat hij hier 4 dagen eerder geweest was en dat er één enkel straaltje water van de waterval naar beneden liep, om aan te geven hoe snel het kan gaan. Hij stond er zelfs met open mond naar te kijken aangezien hij dit in de drie jaar dat hij deze tour leidde nog niet gezien had op deze plaats. Na een stop van ongeveer een half uur op deze plek reden we door richting Yurmikmik waar een wandeling van 7 kilometer (3,5 kilometer heen en terug over dezelfde weg) op het programma stond. Een wandeling over verharde paden en rotsen. De waterval waar we uiteindelijk terecht kwamen was van hetzelfde kaliber als de waterval die we hiervoor zagen. Op deze plaats was het weer tijd om even af te koelen en een duik in het water te nemen. Na de drieënhalve kilometer terug te hebben gelopen eindigde onze tour met eenzelfde lunch als de dag ervoor. Wraps dus. Na 1 wrap hield ik het voor gezien. De vliegen waren te erg aanwezig en hadden mijn eetlust doen verdwijnen. Na de lunch stond ons nog ruim 350 kilometer te wachten tot we Darwin wederom zouden bereiken.
Tegen 18:00 uur kwamen we in Darwin aan waar Debden ons wat bonnetjes uitdeelden die goed waren voor een gratis avondmaal in het Victoria Hotel. Vanaf 20:00 uur zouden we ons daar als groep verzamelen om de fantastische tour op een goede manier af te sluiten!
De gratis maaltijd betrof een bord kip met groene curry en rijst. Prima eten voor deze prijs;-) Toen we hoorden dat er een soort triviant spel zou zijn later op de avond waarin 3 prijzen van in totaal 150$ aan drankbonnen te winnen waren besloten we de groep in 4en te splitsen en mee te doen. Na flink overleg en afkijken eindigden met drie groepen in de prijzen! Het volle pond voor ons dus! $150 aan bier en wijn terwijl ik me voorgenomen had om niet te laat terug te gaan. Aan de andere kant hadden Arno en ik afgesproken dat we nog steedssamen een avondje goed moesten gaan pilzen voordat we elkaar uit het oog verliezen begin januari. We besloten het er dus goed van te nemen wat erin resulteerde dat ik pas rond 3:00 uur terug aankwam in mijn hostel.
Toen ik vanmorgen wakker werd had ik redelijk last van een kater en kwam ik er na een lange zoektocht achter dat ik onderweg ergens mijn telefoon verloren moest zijn. Altijd elke vakantie weer presteer ik het om een telefoon kwijt te raken… Een geluk bij een ongeluk is dat mijn Australische beltegoed simkaart erin zit en niet mijn Nederlandse simkaart met abonnement. Maargoed nog steeds heel vervelend natuurlijk. Ook het feit dat ik mijn telefoon als wekker gebruik en hem daardoor niet kan missen aangezien ik bijvoorbeeld morgen om 5:30 opgehaald word deed mij beslissen om, na nog een laatste zoektocht in en om het hostel en in het hotel waar we de avond ervoor geweest waren, direct maar een goedkope nieuwe telefoon aan te schaffen. Ik heb hetzelfde telefoonnummer kunnen behouden waardoor er voor jullie niets veranderd wanneer jullie mij willen sms'en. Best nog even een tegenvaller dus na een paar mooie dagen.
Zoals eerder gezegd worden we morgen al voor 6 uur opgehaald voor de voorlopig laatste tour die ik gepland heb. 6 dagen dwars door het midden van het land heen om 28 december te eindigen in Alice Springs. Ik heb er enorm veel zin in! Feit was wel dat ik graag al mijn verhalen en foto's tot nu toe online wil hebben. Op het moment van schrijven heb ik alle foto's van zowel Cairns als Darwin erop staan en ben ik nu bezig met het uploaden van de foto's van de tour van afgelopen dagen. Internet heeft me vanavond alweer redelijk in de steek gelaten door naast de traagheid ook veel foutmeldingen weer te geven. Ik hoop dus dat het allemaal gaat lukken!
Ik schrijf jullie niet meer voor kerst en wil jullie bij deze hele fijne kerstdagen wensen in de sneeuw in Nederland! Geniet er van en ik laat jullie voor Nieuwjaar weten hoe de tour door de woestijn verlopen is!
Liefs Daan
- comments