Profile
Blog
Photos
Videos
Vandaag is weer een reisdag. Nadat we afscheid hebben genomen van Emi en Roman van El Respiro rijden we in ruim een uur naar de haven van San Jorge, zestig kilometer zuidelijk van Granada aan het Meer van Nicaragua. We zijn ruim op tijd voor de boot die ons om twaalf uur naar Ometepe moet brengen.
Niet dus. De boot van twaalf uur vertrekt pas om half drie, doordat de harde wind heeft gezorgd voor flinke vertraging. We besluiten te kiezen voor een alternatief, maar dat betekent wel dat we de auto in San Jorge moeten laten staan. We boeken ter plaatse een parkeerplek onder bewaking van de havenpolitie en de marine, een overtocht naar Ometepe om half één, vervoer van en naar Totóco ecolodge en een dagtocht over het eiland op zondag.
Als we het bootje zien waarmee we geacht worden naar Ometepe te varen, weten we even niet of dit een goed plan is. Het bootje is een kleine en gammele roestbak uit de tijd van vóór Somoza - en dan bedoel ik de eerste Somoza. Na wat aandringen is Yvonne bereid de tocht te aanvaarden. De eerste kilometers zwaait het bootje alle kanten op, als een rodeostier, doordat aan de kust de golven vrij hoog zijn. Daarna gaat het wel. Dat geldt overigens niet voor iedereen aan boord, want al snel wordt in een prullenbak gebraakt. Grappig. We maken een praatje met een jong Duits setje, dat nu bijna twee jaar op reis is.
We worden in de haven van Moyagalpa opgehaald door chauffeur Lester, een geboren Ometepiaan die alle vijfduizend inwoners zegt te kennen. Hij zwaait en toetert dan ook regelmatig naar mensen. In de Toyota-bus scheuren we met een noodgang het eiland over. Onderweg zien we de inmiddels bekende beelden - paarden en koeien op de weg, velden met suikerriet en simpele hutjes van palmbladeren - maar ook deelnemers aan de Agua y Fuego (water en vuur) wedstrijd, die zo rap mogelijk honderd kilometers afleggen over het eiland. Behoorlijk 'loco', aangezien het ver boven de dertig graden is en het eiland bestaat uit twee grote vulkanen met steile hellingen. Verder zien we relatief veel backpackers in hippie-uniform, de jongens met rastahaar en een baard, de meisjes met een vrolijk gekleurde tulband - je kent het wel.
Na de vermoeiende tocht gaan we even liggen aan het zwembad van Totóco, met het mooiste uitzicht dat we ooit hebben gezien - het is hier nóg mooier dan bij de Ijen vulkaan in Indonesië. Links zien we de actieve vulkaan Concepción met daarnaast het Meer van Nicaragua, in de lucht cirkelen mooie vogels en overal om ons heen staat fraaie tropische flora. Wat een leven!
- comments