Profile
Blog
Photos
Videos
De laatste keer voor tenminste een week hoop ik. De wekker ontwaakte bij uit mijn dromen en om 4.30 stond ik langs mijn bed. De hele kamer was wakker en al gauw merkte ik dat ik voor het eerst, als eerste aan het ontbijten was! Ik word hier nog goed in ook! Het eiste wel zijn tol. Toen ik eenmaal in de bus zat, voelde ik me niet lekker. Het vroege opstaan en alle indrukken opdoen werd me te veel en ik viel plotseling in slaap. Toen ik wakker werd had ik te veel geslapen, ik had geen energie en ik was lam, en dan net op de dag dat we The Great Ocean Road gingen bezoeken. 262 kilometer onderweg naar Melbourne. Helaas zat het weer niet mee, het was koud en erg winderig. Ook al bevroren we, de uitzichten over een stormachtige zee en golven die tegen de rotsen aan beukten was schitterend. Door de golven en daardoor de erosie, zijn er allerlei vormen in de rotsen ontstaan en zijn er hele stukken rotsen vervormd of zelfs afgebroken. We stopten vaker dan dat er in de itinerary gepland stond omdat Luke vond dat er veel meer te zien was. Hij had gelijk! Er zijn allerlei uitzichten over de zee, rotsen en afgronden die allemaal net wat anders zijn of hun eigen unieke verhaal hebben. Er liggen ook 70 shipwrecks langs The Great Ocean Road, met allemaal een aparte aanleiding waar Luke veel over wist, met name de Loch Ard Gorge. 2 van de 56 mensen aan boord overleefde het ongeluk op spectaculaire wijze en waren pas 19. Zoek het op!
Natuurlijk stopten we ook bij The 12 Apostels ook al zijn het er nog maar 7,5. Dit zijn rotsblokken van zandsteen die op zichzelf in de zee staan, vervormd door de golven en het zeewater. Het is bizar om te zien dat ik nu voor ze stond terwijl ik ze altijd alleen maar ik boeken heb gezien. In Apollo Bay stopten we voor lunch, en wederom zoals zo vaak met tours en backpackers, aten we wraps. Het klinkt tenminste gezonder als Meat Pies, Hotdogs of Potatoe Wedges with sour cream. Alles waaide weg, want ondanks dat de temperatuur gestegen was en de zon doorbrak hield de wind aan. De wind brak zelfs een plastic dun snijplankje doormidden! Een van de laatste stops was een klein dorpje waar ik wat nieuwe vliegende vrienden heb gemaakt. Ik nam wat vogelzaad mee en gelijk kwamen de papegaaien op me af vliegen en op mijn hoofd, armen en schouders zitten. Ze waren groen, rood, blauw, geel, oranje, wit, alle kleuren van de rgenboog! Het waren er tientallen die in de buurt leven en op toeristen rekenen die hun eten geven. Het was erg grappig om te zien en mee te maken, en hun poten/nagels maakte het ook wat pijnlijk. De schrammen staan nog op mijn armen maar wat heb ik gelachen! Ik heb in de bomen waar de papegaaien in wachtten, wilde koala's gezien. Ze sliepen uiteraard, mar slapend poseren kunnen ze ook al. Dit vond ik een van de leukere stops van vandaag, en beter nog, ik werd er wakker van! De laatste stop voor Melbourne was in Bells Beach, waar elk jaar de Ripcurl Surf Event plaatsvind, een van de meest prestigieuze toernooien in Australië. Er waren ook wat dudes aan het surfen maar na 1 golf werden ze moe en was het niets meer aan.
De tocht naar Melbourne ging vrij snel totdat we in de drukke Melbourne spits kwamen vast te zitten. Luke heeft ons hieruit gemanoeuvreerd en al gauw konden we voor het laatst de bus uitstappen en onze hostel/hotel gaan bekijken. Het heeft een bioscoopje, bar, Spa en een fitnessruimte waar ik gelijk gebruik van heb gemaakt! Wat mis ik sporten toch, en dan vooral het voetbal! Ik droom er soms zelfs over!
Ik heb mezelf moe gemaakt vandaag en ik ga nu mijn bed in duiken, vroeg naar bed. Morgen kan ik eindelijk, eindelijk uitslapen! Eindelijk!
- comments
Dad Well its good to know that even in Australia they have cold wet and nasty weather, what a change from Alice Springs, keep safe xxx