Profile
Blog
Photos
Videos
Zo, weer terug uit het gedeelte van Sulawesi dat afgesloten is van internet. Nu een extra lang verslag:
De boot schommelde nog aardig heen en weer, de wind was vanaf de middag wat toegenomen. Onze cabine, de hut van de eerste stuurman, was groot en met airconditioning, dat zat dus wel snor. De boot bestond uit 3 klassen: 1e klas, daar waar wij zaten op het bovenste dek. 2e klas, één dek lager, met klapstoeltjes en kleine cabines. Op het onderste dek was de 3e klasse, het laadruim, waar de armere indonesiërs zaten. Niet echt een prettige plek.
Samen met een nederlands stel nog even geproost met Hari Bali (een biertje) dat we de evenaar over gingen. Op het zuiderlijk halfrond!
We kwamen de volgende ochtend aan in Wakai, vanaf daar moesten we met een klein bootje nog 2 uur varen tot ons resort: Island Retreat Togian. Een waarachtig paradijsje. Beetje snorkelen, potje schaak met de Belgische buren, lekker eten. Oh ja, over dat laatste: de californische eigenaresse heeft het personeel de westerse keuken aangeleerd. Op zich niet erg om na anderhalve week eens zelfgebakken brood en zelfgemaakte pasta te eten. Dan vermeld ik hier ook maar niet dat de reizigers diarree mij ook gevonden heeft. Een mooiere plek om daar last van te hebben ken ik niet, zo bekijk ik het maar van de positieve kant.
De volgende ochtend werden wij en onze belgische buren naar een kleiner eilandje gevaren, waar we onze snorkelkunsten aan de vele vissen konden tonen. Ons publiek bestond uit vele soorten, met vele kleuren, groottes en zwemvaardigheden. We hebben zelfs haaien gezien. Linda heeft overigens Nemo gevonden.
Onze tweede dag op de Togians bestond eerst uit een junglewandeling naar het dichtstbijzijnde dorp, alwaar Linda de handjes van 12 kindjes moest vasthouden. 's Middags gingen we met alle resortgasten de zeezigeuners bezoeken (de Bajo), hoewel wij meer een toeristische attractie leken voor hen. We hebben ze nog wel even gespekt, doordat Bob (onze Belgische buur) iets te dure monsters van hen had overgenomen. Daarna gingen we naar een stuk mangrove is waar neushoornvogels zouden slapen in de bomen, dus wij wachten in de schemering. Met honderden vlogen ze over ons heen om een slaapplek te zoeken. Het was een bevoorrecht aangezicht.
Terug op het resort was Sylvie enigszins teleurgesteld dat we zulke jonge lobsters hadden gekocht, aangezien deze nog eitjes moesten leggen. Maar ze smaakten goed, zodra je tenminste door het enorm harde pantser kwam.
De ochtend erop was het inpakken geblazen, want de public ferry zou rond 8:30 langskomen. Echter, de boot ging niet. Dit verhaal kwam ons bekend voor..... Gelukkig wist Sylvie dat er vanaf een ander dorp een andere boot ging. Wij in de speedboot achter die boot aan, die gelukkig nog in het haventje lag. Samen met Bob en Caroline (onze Belgische buren, waarmee we ondertussen goed konden opschieten) op een houten bootje naar het snikhete Ampana. Daar overnachtten we voor 1 nacht, om de dag erop met een gids richting Tentena en Tana Toraja te gaan. Die gids werd Rissal met chauffeur Malik. De weg van Ampana naar Tentena was in het begin erg slecht, we waren dolblij dat we geen public transport hadden. In zo'n bus zou het afzien zijn: krappe plekjes, herrie, rokende Indonesiërs en warm.....
In de middag zijn we via de Salopa waterval gegaan (een prachtige meertraps waterval) naar Siuri Cottages. Dat lag aan het Poso meer, met
een heus strand erbij. Voor het ontbijt de volgende dag trok Linda nog een baantje in het meer, waar de opkomende zon het tot een glinsterend schouwspel maakte. De weg langs westelijke oever was af ertoe bijna onbegaanbaar, maar bood telkens een fantastisch uitzicht over het meer, de rijstvelden en de cacaoplantages. Even een uur wachten bij werkzaamheden en lekker lunchen tussen de rijstvelden en hoppa, de bergen weer in. Ons einddoel: Rantepao, het gebied van Tarajo. Daar zitten we nu en later kan je meegenieten van de trektochten, dorpbezoeken en begrafenissen......
Groeten Thijs en Linda
- comments
d*** Laverman Mooi verhaal, bedankt
schonewille papa en mama hele mooie foto's geniet nog volop van de laatste week. groetjes van ons.
d*** Laverman Wij vertrekken morgenochtend (16-9)vroeg voor 8 dagen naar Madeira... Tot na 24 september. Blijven je blog volgen Pappa en Riska