Profile
Blog
Photos
Videos
Daar gingen we dan, met onze gids Rissal met de auto op pad om Toraja te verkennen. We hebben eerst de wekelijkse traditionele markt bezocht, net zoals die van Tomohon. Deze markt was iets minder bloederig, maar wel groter en nu ook levende varkens en buffels. De buffels en varkens werden voornamelijk gekocht vanwege de grote begrafenisceremonies die ze hier kennen. Lang wordt er gespaard voor een groot feest ter ere van de overledene. Dat feest kan soms jaren later zijn, zodra de familie genoeg geld bij elkaar heeft. Zo'n ceremonie kan dagen duren en wij waren bij eentje, dan wel op de introductiedag. Gasten nemen presentje mee (wij een slof sigaretten) en we werden gecaterd. Ondertussen werden wat varkens geslacht, maar dat mocht de pret niet drukken.
Later hebben we nog traditionele graven in de rotswanden gezien. Maar de dag erop was het één en al graven dat de klok sloeg, de één nog indrukwekkender dan de andere. Nu vergeet ik gewoon helemaal te vertellen dat ze hier zeer bijzondere traditionele huizen en rijstschuren hebben (tongkonans en alangs) hebben. Die kan je niet missen, ze zijn overal! De ritten werden afgewisseld met schitterende doorkijkjes op mooie valleitjes met rijstvelden. Bij het laatste dorp was er nog één begrafenisceremonie inclusief buffels die met elkaar moesten vechten. Alleen wilden de buffels zelf niet.
De volgende dag begon niet zo goed: nu is Linda aan de diarree. Dat wordt lastig met een tweedaagse trek met een overnachting bij de locals. Toch geprobeerd, maar als na anderhalf uur lopen elk stukje eten er aan de onderkant of bovenkant (!) weer uit komt, dan is dat niet goed. Toch maar terug gegaan naar het hotelletje. Het begon toch al met regenen en het was behoorlijk bewolkt, dus veel uitzicht was er toch niet.
De aardige uitbaatster gaf haar nog een traditioneel medicijn: guave thee. Dat werd vroeg slapen en de volgende dag naar Sengkang en het Tempe meer, samen met Christine - een amerikaanse kunstenares waarmee we een auto delen.
Die ochtend werden we wederom wakker gemaakt door een kakafonie aan hanengekraai, zoals elke ochtend. Rustig aan ingepakt, ontbijtje genomen, onderweg van het uitzicht genoten en we waren alweer in Sengkang!
Volgens de ene receptioniste was het hotel vol, volgens de andere waren er nog 2 kamers. Gelukkig had de andere gelijk. En zoals elke verblijfplaats van toeristen hier, liep er een regelaar rond. Ulli regelde voor ons drieën een boottochtje op het Tempe meer, wat een zeer ondiep meer is. Het leek soms meer op een serie plassen en kanalen. We hebben vanalles gezien. Van vogels tot drijvende dorpen, van vissers tot goudgele zonsondergangen.
We hadden besloten dat we na al die luxe met charter cars, nu maar eens met het openbaar vervoer moesten gaan. Van Sengkang naar Makassar. Christine had ook besloten deze bus te nemen (voor €3,40 per persoon over een afstand van 225 kilometer!). Het werd een aftandse bus, met een rokende chauffeur en een regelaar/conducteur met eczeem. We hebben zeker 8 polisi controles gehad, 1 dubieuze tussenstop bij een even dubieuze eettent, 1 bandenwisseltruc, ontelbare kuilen in de weg, 20 diverse bagage - van fietswrakken tot balen rijst en halve bananenbomen - en een flinke verkeersopstopping aan de rand van Makassar. 10 uur ondergedompeld in de echte Indonesische manier van reizen. Makassar by night valt een beetje tegen, hoewel het eten in Chinese wijk lekker was en het provisorische terras in het parkje bij Fort Rotterdam enigszins aangenaam toeven was. De bedelende zwerfkinderen waren een minpunt van de avond. Dat we verdwaalden richting ons hotel schamen we ons niet voor in zo'n chaotische stad.
De dag erna gingen we nog zo'n avontuur aan: eerst een pete-pete (busjes) zoeken die ons naar Maros kon brengen en vervolgens daar eentje zoeken die ons kon afzetten bij de weg richting de grotten van Leang Leang. Gelukkig werden we geholpen door een zeer vriendelijke moslima, want het is nog al een wirwar van busjes. de wandeling naar de grot was warm en werd beloond met weer heel veel "hello mister" en ook grottekeningen van meer dan 8000 jaar oud. Op de terugweg besloten we toch nog even een stukje verder met een pete-pete bus de watervallen van Bantimurung te gaan, ondanks dat het zondag was. Op zondag wemelt het van de mensen uit Makassar. Dat deed het dus inderdaad. We hebben de waterval gezien, een grot, wat vlinders en tig Indonesiërs die met ons op de foto wilden. Pfffff.
Een pete-pete mannetje (Mustafa), die we eerder waren tegenkomen, nam ons op zijn route mee terug naar een terminal in Makassar. Daarvanuit nog een andere pete-pete genomen naar de wijk van ons hotel. We besloten om nog net een zonsondergang mee te pikken in de haven van Paotere (gebracht door een betjakbestuurder die ons flink afgezet had). Eenmaal terug in ons hotel was een douche noodzakelijk voordat we van een visje konden genieten op de vismarkt. Een drankje uit een kokosnoot (en een Bintang) sloot de avond af. Morgen naar Kuala Lumpur !
- comments
RTTM Wat schrijf je toch leuk Thijs!! Geniet lekker in Kuala Lumpur en rust daar ook nog even uit. Straks terug in Nederland moeten jullie er weer tegenaan. Have fun;-)en we wachten op alle foto's en verhalen. Gr Remco, Tatjana, Tijmen en Meike