Profile
Blog
Photos
Videos
Zondag hadden we een reisdag. De wolken boven het busstation waren om 7.30 uur nog helemaal opgetrokken zodat we vrij zicht op de prachtige besneeuwde bergen hadden. Onderweg naar Katmandu zagen we weer lange lange rijen vrachtauto's, bussen en auto's voor de dichte benzinestations staan, zodat ze de eersten zijn als deze open gaan. Als al deze voertuigen toch ook op de weg zouden zijn...dan was het een lange file naar Kathmandu geweest. Ongelooflijk hoe de mensen ermee omgaan. Het conflict met India duurt nu al twee maanden, er is steeds minder verkrijgbaar (zo wordt de menukaart steeds kariger), iedereen moet op houtvuur koken (over het algemeen koken mensen op gas) en veel studenten verschijnen niet op de universiteit. Vast ook veel mensen niet op hun werk. Nederland zou na een dag al op zijn kop staan. Gisteren zagen we een benzinepomp die gedeeltelijk open was, bewaakt worden door gewapende soldaten.
Onze bus bleef lang staan op de lunchplek (waar we gebakken visjes uit de rivier aten). Na een tijd kwam er een grote jerrycan benzine en konden we weer verder. De chauffeur reed heel rustig, om benzine te sparen dachten wij. In Kathmandu stonden we lang in de file. Alles stond vast. Er kwamen ambulances langs. We werden op een onduidelijke plek gedropt, zeker geen busstation, en besloten erheen te lopen. Dat bleek een half uur. Best pittig met volle bepakking, maar lekker om uit de bus te zijn. Het was spannend of er nog een bus naar Bhaktapur zou gaan. Gelukkig vertrok er nog een, maar wederom overvol. We stonden drie kwartier, of eigenlijk hingen we, tussen de vele andere passagiers, en konden daarna zitten. Een andere passagier belde even naar het hotel dat we voor ogen hadden, waardoor we precies voor de deur konden uitstappen. Het is een hotel met Spartaanse bedjes maar met veel hout, baksteen en koper. Helemaal in de stijl van Bhaktapur.
- comments
Aad Wat een reis...het gaat maar door...fasci erend hoe jullie door dit land trekken