Profile
Blog
Photos
Videos
Ik was ruim een uur (12 uur) te vroeg in Guilin. Fijn, want ik moest op 't station nog door allemaal detectiepoortjes en tig keer mijn kaartje laten zien. Nog even langs t toilet...ha een echte waar je je behoefte in een goot moet doen met je benen ieder aan een kant.
In de trein kwam ik naast een vrouw te zitten die daar nog 24 uur moest blijven zitten, ze reisde naar haar man en baby in Chengdu. Ondertussen verzamelde zich een tiental mensen bij de conducteur die ook een zitplaats hadden maar een slaapplek wilden. Tegen betaling konden ze een deel van de reis op een onbezet bed liggen. Ik zag ze verderop inderdaad op bed liggen (midden op de dag). Na vier uur stopten we bijna een uur bij een station en verzamelde zich opnieuw een menigte bij de conducteur voor een bed op t volgende stukje route.
Ik had een prima maar lange reis. Werd door de mensen om mij geen voorzien van fruit, zonnebloempitten en kauwgum en ze bestudeerden mijn dwarsligger (roman in kleine vorm op bijbelblaadjes) aan alle kanten. Ik kon geen reisgids of print pakken of hij werd uit mijn handen getrokken.
Waar ik me op mijn beurt over verbaasde was dat niemand ook maar iets las (ze sliepen, aten, kaarten of kletsten) en ook dat de vrouw naast me op een woord wees op haar identiteitspasje. Toen ze t Chinese woord intypte op mijn vertaalprogramma stond er 'gekleurd ras'.... Alsof er bij ons 'joods' zou staan... Na Hitler is dat bij ons ondenkbaar. Ze ziet er overigens gewoon Chinees uit.
Ontzettend grappig was dat ze in mijn boekje nationaliteiten opzochten en erachter kwamen dat ik uit Nederland kwam. Ik pakte mijn zakje kaasprikkertjes met Nederlands vlaggetje en gaf de mensen om me heen een prikkertje. De mensen op de banken verderop wilden -of soms eisten- er echter ook een. Mijn buurvrouw vroeg me om mijn naam op t vlaggetje te zetten. Daarna wilde iedereen dat.. Haha ik voelde me net een filmster. Kwam niet meer bij. Ik dacht nog even een foto van alle mensen met vlaggetjes te maken maar ze waren allemaal al (als cadeautje?) weggestopt. Hilarisch.
Gedurende de rit stond de trein steeds blauwer van de rook, al rookten ze op t balkon of hoe noem je dat als er geen tussendeuren zijn. Ook wisten de verkopers in het uniform van het treinpersoneel naarmate t later werd allerlei troep te verkopen: zaklampen, tandenborstels, lichtgevende trillende herriemakende ballen voor de babies en horloges van wel 40 euro die zogenaamd waterdicht waren (werden in bekertje water gelegd). Mijn overbuurman heeft de rest van de rit gestraald, zo blij was hij met zijn horloge waarvan t bandje niet was afgesteld.
Bij aankomst om 00.02u stonden de oom en tante van Willow met een bordje met mijn naam op me te wachten! Ik slaap in hun bed terwijl de oom op de bank slaapt!
- comments
Aad . wie weet prijken je kaasprikkertjes nu bij die mensen op een zichtbare plaats in hun huis, zodat ze kunnen vertellen over die vriendelijke lange vrouw met dat hele kleine boekje !