De grootheidswaanzin van de Drakenkeizer.

Het leger van Terracotta Strijders is de grootste toeristische attractie van Xian. Een paar kilometer buiten de stad gelegen is het gemakkelijk te bereiken met het openbaar vervoer, bussen vertrekken zo ongeveer iedere vijf minuten. 

Het leger is gebouwd om de tombe van de Drakenkeizer Qin Shi Huang te beschermen. Deze keizer is de eerste echte grote overheerser van  China en onder zijn bewind is de eerste Chinese Muur, bestaande uit een paar meter hoge berg aarde, opgericht om het verenigde China te verdedigen. De duizenden beelden die het leger vormen zijn gevonden in drie tombes met een militaire structuur een kilometer bij de tombe van de keizer vandaan. Dit alles is ongeveer in het jaar 210 voor Christus gedaan. 

De tombe van de keizer zelf is ontoegankelijk. Archeologen zijn er nog niet in geslaagd om de tombe te onderzoeken ondanks dat men weet waar de tombe is begraven. De reden van de achterwege blijvende opgraving is een reëel gevaar voor valluiken, bewegende beelden en andere boobytraps. Volgens legendes stroomt er een rivier van kwik door de tombe en voorlopig is het gevaar reëel genoeg om archeologen op afstand te houden. De vraag is wanneer Indiana Jones een poging waagt in zijn vijfde film. 

De drie uitgegraven gebouwen van de krijgers zijn wel toegankelijk. Bij toeval ontdekt door boeren (in 1974) die een waterput aan het graven waren is het leger van de Terracotta strijders een van de grootste archeologische vondsten ooit. Nu nog worden er opgavingswerkzaamheden verricht. 

Wij lopen de drie pits in omgekeerde volgorde af, met een reden. Pit 1 is de grootste en dus de meest indrukwekkende hal en bewaren we daarom voor het laatst. 

De derde pit (onze eerste pit) is het militaire commando centrum van het leger. Hier zijn vooral beelden gevonden van officieren bewaakt door ruiters. Hoewel niet echt indrukwekkend geeft het een interessant beeld van de vergaande filosofie van het bouwen van een leger van beelden voor bescherming. De beelden zijn enkel van een afstand te bewonderen, van een paar meter hoogte kijk je neer op de opgravingen. Veel beelden zijn door de tand des tijds beschadigd of de gebouwen zijn ingestort (danwel geplunderd door tegenstanders van de keizer na zijn dood). 

De tweede pit is al beduidend groter. Hier zijn heel veel ruiters met paarden te vinden en een flink aantal soldaten. Het hoogtepunt van deze hal zijn de beelden die van dichtbij te bewonderen zijn. De details op de beelden zijn indrukwekkend. Zelfs de zolen hebben reliëf en ieder beeld heeft een andere gezichtsuitdrukking of kapsel. Een Boogschutter, een officier, een ruiter en een soldaat zijn van dichtbij, doch achter glas, te bewonderen. 

De derde pit is meer uitgegraven en je kan er echt omheen lopen. Over de opgravingen is een hal gebouwd door dezelfde architect als de Amsterdam RAI en is dus een tikje praktisch en lelijk. Gelukkig is de architectuur niet de reden om het leger te bezoeken maar de talloze rijen aan soldaten is dat wel. In deze hal is de meerderheid van het leger te vinden. Duizenden beelden van soldaten staan hier in rijen opgesteld. En ik moet zeggen dat het indrukwekkend is om te zien hoe groot de waanzin van een keizer was om zich in het hiernamaals te laten beschermen door duizenden beelden. 

Wanneer je de hallen hebt bezocht rest er nog een indrukwekkende vondst, wellicht het mooiste van het hele leger. Nabij de tombe van de keizer zelfs zijn twee bronzen strijdwagens met paarden gevonden. Hoewel de schaal van deze werken kleiner is, het soldaat uit het leger is even groot als een mens, zijn de strijdwagens kleiner. Maar zoveel indrukwekkender dan het leger. Tentoongesteld in een donkere hal en prachtig verlicht is het verbazingwekkend hoe veel detail er in de beeldwerken is gestopt. Na dit gezien te hebben ben ik toch wel benieuwd naar wat er in de tombe van de keizer te vinden is, zullen we het ooit weten?

Al met al is het leger indrukwekkend maar het valt toch wat tegen. Na alle verhalen had ik er iets meer van verwacht maar als je er over nadenkt hoe bizar veel arbeid er in is gestopt dan is het indrukwekkend. Het bezoek aan de opgravingen was in de ochtend al afgerond en dat gaf ons nog de tijd om in de middag Xian beter te leren kennen na de vreemde kennismaking eerder.