Profile
Blog
Photos
Videos
Hello!
De officiële programmastart is pas morgen, maar toch al even een eerste berichtje vanuit mijn kamertje in Zeta Psi.
Op de heenreis bleek dat de Amerikaanse superveiligheidsmaatregelen toch ook z'n voordelen hebben. Toen ik tijdens het overstappen in Philedelphia m'n tas zelf door Customs moest slepen, bleek deze op Schiphol een label gekregen te hebben van ene Anne van D., richting Orlando. Gelukkig was de mevrouw snel overtuigd dat die groene zak met roze ducktape toch echt van mij was, en mocht ie mee naar Boston.
Daar stond Sanne al op me te wachten om me mee te nemen naar haar huis in Brookline, waar na een lange reisdag de pasta, een warme douche en een lekker bed erg welkom waren.
Het weer was niet zo goed als gehoopt, dus zochten we na een rondje downtown onze toevlucht tot the New England Aquarium, waar naast veel schreeuwende kinderen, ook fascinerende zeedraken, zeewalnoten en kwallen te vinden waren...
's Middags mocht ik mee naar een college statistiek op Harvard Medical School, dat eigenlijk vanuit Sao Paolo gegeven werd. Het mag dan Harvard zijn, het was behoorlijk saai.
Ook zaterdag zat het weer niet mee, maar toen we eenmaal onderweg waren naar Harvard in Cambridge begon het op te klaren. De unofficial Hahvahd tour bleek een goede keuze; dankzij onze gids Alan weten we nu alle sappige details achter de mooie en minder mooie gebouwen op de campus. Als lunch aten we gigantische stukken cheesecake in de cheescake factory (nou ja, 1/3 aten we daar, 2/3 namen we mee naar huis).
Na een snel bezoekje aan de markt hezen we ons thuis in onze jurkjes voor een cocktail op de 52e verdieping van Prudential Building, waar Sanne opnieuw haar huis niet kon localiseren, maar waar we wel een beetje dronken werden. Gelukkig vonden we vlakbij een leuk restaurantje waar we te veel falafel konden eten.
Na een rondje door het park op zaterdagochtend zat mijn bezoekje aan Boston er helaas alweer op. De rest van de dag bracht ik door in de langzame, continu toeterende, te vaak voor niks stilstaande trein, die me in 9.5 uur stipt op tijd in Syracuse afleverde. Daar werd ik opgepikt door dr. Frasier en dr. McGregor, de reeds met pensioen zijnde programma coordinatoren. Ondanks dat ze niet naar TomTom luisterden (turn right in 250 yards -- Dr. Fraser slaat direct af) en niet naar elkaar luisterden ("Is it here?" "No, I think it isn't." "Oh, it probably is here, I'll take this turn." "No this isn't right.") brachten ze me veilig naar Cornell; waar iedereen inmiddels in bed lag.
Ik kreeg m'n kamertje toegewezen en na een kort kijkje in de rest van het gigantische huis zocht ik ook lekker m'n bedje op.
Vanmorgen kon ik dan eindelijk de andere deelnemers ontmoeten. Naast Nederlanders zijn er Amerikanen, Britten, Australiers, een Zimbabwaanse Nieuwzeelander, een Zwitser, een Japanner en Duitsers. 24 in totaal.
Met een groepje hebben we vandaag de gigantische campus verkend. Vol bomen, parken, watervallen, heel bizar maar super mooi. Na een lunch in collegetown mochten we om de beurt naar de supermarkt; die is namelijk niet echt op loopafstand, en aangezien niemand nog een fiets heeft en het erg onduidelijk is of we die nu kunnen lenen of moeten kopen, werden we met de auto gebracht. Ik heb ook al even een kijkje genomen in de Mall, ook daar kan ik me wel vermaken. :)
En morgen begint het dan echt. Om 8 uur is er ontbijt, en vanaf dan zal ook al ons doen en laten gefilmd worden. Leuk voor later :S... Deze hele week hebben we een vrij druk programma, maar volgende week gaan we op ons eerste uitstapje; naar Maryland en Washington DC. Jeeh! Dan meer...
Oh, ik heb een simkaart gekocht, maar het kost ook geld om sms-en te ontvangen, dus blijf die maar gewoon naar m'n Nederlandse nummer sturen. Ik kan dus wel terug sms-en met een ander nummer, maar het schijnt nogal lang te duren voordat die aankomen...
- comments