Profile
Blog
Photos
Videos
"A man, a plan, a canal: Panama!"
Spaanse ontdekkingreizigers zoals Columbus en Bastides hadden tot begin 16e eeuw nog geen doorgang gevonden om door Panama te kunnen varen. Een doorgang (kanaal) zou de zeevaarten naar Indie een stuk makkelijker (en goedkoper?) maken. Tot dan toe moesten de schepen helemaal om Zuid-Amerika (Argentinie) heen varen. Ontdekkingsreiziger Balboa (ook de naam van de Panamese muntsoort en het nationale bier) besloot in 1513 een expeditie te ondernemen naar de binnenlanden van Panama. Hij was op zoek naar goud en een weg naar de Oost. In dit jaar werd deze Balboa de eerste Europeaan die door de oversteek door de binnenlanden van Panama, het water van de Stille Oceaan zag. Hij ontdekte op deze manier dat de kortste weg tussen Spanje en de Stille Oceaan over Panama liep. Maargoed, een waterweg bestond nog niet, dus je moest lopend door de gevaarlijke jungle.
Er werd in deze 16e eeuw al gesproken over de mogelijkheid om de landengte die de Atlantische van de Stille Oceaan scheidt, met een kanaal te doorsnijden. In 1524 opperde ene Karel op advies van Vlaamse ingenieurs dat scheepsreizen tussen Spanje en Peru aanzienlijk verkort konden worden door de aanleg van een kanaal. De zoon van Karel vond echter dat het graven van een kanaal op straffe des doods was. Hij zei: "de mens niet mag scheiden wat God heeft verenigd". Goed, daar heeft hij een punt ;) Wie hier in Panama niet naar de wetten van God luistert valt sowieso buiten de boot, dat heb ik deze week wel gemerkt. De kerk staat centraal.
Maar dat kanaal ging er dus nog niet komen. Ik zal nu even snel door de kanaalhistorie fietsen. In 1848 kwamen de Amerikanen, zij richtten de Panama Railway Company op. Van het een kwam het ander. In 1850 startte de werkzaamheden voor de spoorlijn en vijf jaar later was het werk af. Het verlies aan mensenlevens was enorm, door malaria, gele koorts, ongevallen e.d. Een weggetje door de jungle maak je niet zomaar en de Amerikanen waren niet gewend aan de tropische omstandigheden waaronder ze moesten werken.
Okey, dat was de spoorlijn. Handig voor de eventuele kanaalwerkzaamheden (steen afvoer). Maargoed, wie kon een kanaal ontwerpen en wie had het geld om het ook daadwerkelijk aan te leggen? Natuurlijk, de Amerikanen met wat ingieurenhulp uit Europa. In het Witte Huis werd in 1904 (toen pas) een verdrag ondertekend tussen de Amerikaanse minister van Buitenlandse en een Franse ingenieur. In dat verdrag, waar geen Panamezen bij betrokken werden, werd vastgelegd dat 1400 km⊃2; Panamees grondgebied "voor eeuwig" aan de Verenigde Staten werd overgedragen. Het betrof een strook land van zo'n 8 kilometer aan weerszijden van het toen halfvoltooide kanaal: de Panama kanaalzone. Pas in 1999 kreeg Panama dit bezit terug.
Het kanaal werd geopend onder de slogan "A man, a plan, a canal: Panama!" (lekker Amerikaans en je kunt het ook achterstevoren lezen). Het bijzondere aan het Panamakanaal is dat het schip als het ware over de bergrug geheveld wordt. Het gemiddelde waterniveau van de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan verschilt op zich minder dan 30 cm, maar de getijden zijn flink verschillend. De Stille Oceaan heeft ter plaatse ongeveer drie meter getijwisseling terwijl de Atlantische oceaan aan de andere kant minder dan een meter getijwisseling heeft. Er zijn dus stuwmeren en sluizen nodig. En die heb ik gezien. Ontzettend imposant om te zien hoe schepen van wel 30 meter breed en meer dan 250 meter lang, door die sluizen worden geloodst. De schepen betalen bakken met tol (gemiddeld een ton dollar per doorvaart). En daar draait ongeveer de hele Panamese economie op. De laagste tol die ooit betaald werd, was trouwens door de Amerikaan Richard Halliburton die in 1928 zwemmend door het kanaal ging. Hij betaalde 36 dollarcent en deed er tien dagen over, ghehe.
Sorry dat ik jullie verveel met dit lange verhaal, maar het hoort echt bij Panama. En al helemaal bij Panama stad. De stad is geheel op dit kanaal gericht. Het mooiste uitgaansgebied (hotels, bars, restaurants) ligt ook aan het kanaal. We hebben er gisteren gegeten: de Causeway. Fantastisch die skyline van Panama City met al die lampjes, enorme flats (gekke designs) dat kanaal met al die gigantische schepen die liggen te wachten om door het kanaal te varen... het is echt een hele nieuwe ervaring voor mij. De Rotterdamse haven is interessant en de skylines van Buenos Aires en Vancouver ook, maar dit is echt uniek.
Deze week in Panama City en omstreken was super interessant en gezellig. Ik heb samen met Kor een bezoek gebracht aan de indigenas (indianen), de jungle, aan de twee megagrote sluizen, de ruines van het Spaanse fort San Lorenzo, twee dagen in mijn eentje in het huisje aan het strand van Gorgona (heerlijk), de Metro shoppingmall, een dag bootje varen op het kanaal met Captain Davis, de kerk (zie fotos, wat een ervaring!), de Panemese familie van Aleyda..... en wat is het leuk om de Panamese cultuur een beetje te leren kennen. Het grootste prototype Panamese cultuur staat hier natuurlijk aan het hoofd van het huishouden. Aleyda. Druk met de kerk, een zeer goede kokkin, het hoofd van de hele familie (kinderen, kleinkinderen, buren).... het enige wat Kor doet is de financieen (accountant he) en natuurlijk het taxichauffeur en tourguide spelen ;) Dat doe hij overigens erg goed. Hij houdt van tol betalen (lekker de snelste weg) en van de Hollandse efficiente planning wordt niet afgeweken. Het is af en toe even schipperen tussen de verschillende culturen, maar uiteindelijk kom je tot een oplossing die het beste van beide heeft. Een voorbeeldje? Eh.... dan moet je toch echt zelf een bezoekje brengen aan Panama.
Morgen is mijn laatste dag hier in Panama City. Ik ga met Aleyda nog een berg empanadas bakken voor onderweg naar Brazilie en natuurlijk moet mijn backpackje weer worden ingepakt. Mijn inboedel is inmiddels aangevuld met wat prachtige Panamese souvenirs, dus dat wordt passen en meten. Het hostel in Sao Paolo is geboekt, ik zit in de wijk Vila Mariana, ergens in het centrum. Ik kom overmorgenavond aan in Sao Paolo, duik mijn bed in en ga dan de volgende dag op ontdekkingstocht. s Avonds om 23.30 uur vertrekt mijn bus naar Buenos Aires!!!! Als ik een kaartje kan vinden tenminste. Ik hoef slechts 34 uur te overbruggen in deze bus.... gelukkig heb ik de luxe variant tot mijn beschikking zodat een steward, films en champagne (of caipirinhas?) niet ontbreken.. Als alles goed gaat horen jullie meer van mij tegen de tijd dat ik bij Sietske en Leonardo in BA ben, ik kan niet wachten!
Abrazo.
- comments
mama Vandaag een update en jou zelf ook nog aan de telefoon gehad. Echt super.Je laat het ons echt meebeleven. Dikke kus
Siets Lieverd, we wachten met smart op je, je bedje staat al gespreid! Tot heel snel!!!! Dikke kus en fijne busreis!
Romaike SANNIE! Wat een heerlijk verhaal weer. Ik heb mijn geschiedenisles weer gehad voor vandaag :), ik ben jaloers. Mijn dag is alweer vroeg begonnen, want hier zijn we wel aan het studeren (ok, ik geef toe; ik mag niet klagen). Wanneer ben je weer terug? Geniet ervan meis!! Mucho cariño de este lado del mar y muchos abrazos fuertos!! Que tengas un tiempo INCREIBLE!
Roos Fijne historische uiteenzetting! Heeeel veel plezier in Buenos (let je even op of ze al dat antiek niet hebben laten verloederen? anders is die container natuurlijk geen optie). Dikke kus, ook aan Siets en Leo!!!
sjel Informatief verhaal dit keer! Steken we er ook nog wat van op;). Erg leuk weer! kus
Marleen Chica! Beuno historia. Leuk om te lezen en herinneringen op te halen, we hebben veel bij te praten als je terug bent!!!! Veel plezier. PS: ontloop de malaria maar :P
Floor San! Ik begon mij al af te vragen wanneer je nou een keer een mailtje zou sturen met hoe het allemaal is daar.. maar ik heb je blog gevonden hahaha, lekker snel weer! ;) Klinkt alsof het je 'op z'n San's' super naar je zin hebt! Ben stikjaloers, en de foto's zien er ook echt geweldig uit. En bijna bij Siets in BA! Jeeeeej... doe je de argentijnen de groeten van me? Ik mis ze.... :( Hier alles goed, mijn nieuwe huisje begint steeds meer mijn plekje te worden :) Wanneer ben je weer terug? Nog een maandje ofzo?? Veel plezier nog!!! Besoss!
Mama Lieve San, Terwijl ik mijn ontbijtje nuttig, denk ik aan jou en hoe je 34 uur in een luxe bus, (maar het blijft een bus!), door Brazilië tuft richting Buenos Aires. Als je dit leest ben je gezellig bij Siets en wordt het vast super gezellig. Doe haar de groetjes. Liefs mama
kor Wat is het ineens rustig hier in Panama, Sandra! En in de Metro-Shopping Mall. Maar wat was het gezellig onrustig die week daarvoor. Het was een feest om je hier te hebben, en dat niet alleen in Aleyda's kerk. Veel plezier op je verdere tocht (zonder zakmes). Tot de volgende keer, Kor en Aleyda