Profile
Blog
Photos
Videos
Lieve vrienden,
Elke keer dat ik hier schrijf, wordt mijn blogverhaal langer en langer. Sorry guys! Ik heb gewoon zoveel te vertellen!
Ik ben me alweer 2 weken ontzettend aan het vermaken in Nieuw Zeeland. We zigzaggen sinds twee weken met dezelfde bus, chauffeur en groep mensen heel Nieuw Zeeland door. Hoe anders is deze reis dan de trip die ik door Australie maakte! Ik ben gek op puntsgewijs dus bij deze:
- Hoewel het altijd lastig blijft wordt Maori cultuur hier, voor mijn gevoel, meer gerespecteerd dan de Aboriginal cultuur in Australie. Veel plaatsnamen zijn oude Maori-namen, teksten zijn vaak zowel in Engels als Maori te verkrijgen en Maori`s zijn ook erg eager om hun verhaal te doen en om je welkom te laten voelen in hun huis en cultuur. Ik vond ze erg vrolijk, grappig en altijd in voor een geintje.
- De reizigers die ik hier ontmoet zijn heel anders. Minder feestbeest/strandtype, meer superactieve-bergbeklim-en-mooie-uitzichten-type. Meisjes hebben geen hakken en stijltangen in hun loeizware koffers maar fleecevesten en hikingboots in een lichtgewicht backpack.
- In plaats van alles zelf te hoeven uitzoeken en organiseren, fungeert de bus waar ik mee reis en de driver als een soort tourguide. We worden naar de mooiste plekken gebracht en hoeven onze reisgidsen niet open te slaan. De chauffeur vertelt je wat er te doen is in de plaats waar we heen gaan en dan besluit je welke tours en activiteiten je wilt doen.
- Gevolg hiervan is: minder flexibiliteit in je reisschema (de buschauffeur boekt zelfs je accomodatie als je dat wilt), maar ook minder geregel en gedoe.
- Doordat je meestal als een mak lammetje je chauffeur en de rest van de groep volgt, zit je grotendeels met dezelfde groep mensen in de bus. Niks geen elkedagnieuwemensenontmoeten; we hebben in die twee weken een hechte groep gekregen waarin iedereen zijn eigen rol heeft. Bijna als een familie, ja.
Voordat ik uitweid over die rollen, eerst even; wat heb ik eigenlijk allemaal gedaan hier? Nou, allereerst, heel veel actiefs. Naast een beetje sightsee-en, surfen en paardrijden (ja lekker lord of the rings) is dat vooral heel, heel veel wandelen. Van 1 hour walks tot 4 of 5 of zelfs 8 hour walks: en dat dan ook nog eens berg op - berg af. Na een lange dag wandelen besluiten we meestal om de volgende dag een rustdag te houden (dat betekent: "maar" 4 uur wandelen). Maar Nieuw Zeeland is het waard: het is echt prachtig. Bergen, meren, de zee, wandelen over een gletsjer, alles is zo bijzonder. Verder doe ik veel dingen die mijn moeder verboden heeft: skydiven (supervet!), in een enorme plastic bal van een heuvel afrollen, door grotten heen zwemmen, klimmen en kruipen en een paar dagen geleden heb ik in een steen-papier-schaar-wedstrijd een gratis bungeejump gewonnen (echt waar). Onwijs gaaf allemaal (en ja, heel duur. ze verdienen maar goed aan ons). Maar ja, YOHO! You`re only here once, zullen we maar zeggen. En hoewel onze busmaatschappij niet bekend staat om zijn wilde feesten (een reputatie die een andere busmaatschappij wel heeft verworven: je ziet dan ook veel minder van Nieuw Zeeland met deze maatschappij), weet onze bus wel hoe een feestje te bouwen! We worden elke dag om 7 uur al ons bed uitgeschopt maar niets weerhoudt ons ervan om af en toe (al om 9 uur savonds) de dagsvloer onveilig te maken. We dansen zelfs in een heuze danscirkel en iedereen doet fanatiek mee. Verder doen we karaoke, danswedstrijden en costumepartys waar alle meisjes snorren optekenden en als man verkleed gingen terwijl de jongens onze jurkjes en lippenstift leenden. Iedereen is echt onwijs fanatiek met spelletjes, hartstikke leuk. En onze chauffeur feest vrolijk mee en mist daardoor af en toe nog wel eens een heel belangrijke afspraak sochtends vroeg... Haha!
Ik ga niet alle namen en nationaliteiten in onze bus opnoemen maar in het kort bestaat de bus (gem. leeftijd: 24,9; ja zelfs daar maakte ik een guess-the-average-age-competition van) o.a. uit een stel grappige, jolige Britse jongens, een paar leuke, lieve meisjes uit verschillende landen, twee 30jarige Amerikanen, een Fransoos, en Johannes (Duits) met wie ik tot in den treuren kan praten over mijn favoriete onderwerpen: het ontstaan en de ondergang van het Romeinse Rijk en de televisieshow Gossip Girl, en nog meer belangrijke onderwerpen in het leven. Samen met wat andere meisjes zit ik voorin de bus bij de chauffeur en ik ben omgedoopt tot BG1: Bus Girl 1. Iedereen vraagt zich verwonderd af hoe ik toch altijd zo energiek ben, zelfs in de ochtenden als ik iedereen happy begroet met een Goodmorrrrrning friends! (Michiel, mijn moeder en mijn huisgenootjes geloven dit vast niet maar het is echt waar!), en sommigen hebben verklaard dat ik de "happiest" persoon ben die ze ooit hebben ontmoet. Ik weet niet of het de natuur is, de buitenlucht, het zonnetje, het actieve leven, de mensen, of de blijvende invloed van Frida en Malin in Australie, die zo gek en springerig zijn als een deur, maar ik voel me inderdaad echt fijn en superenergiek hier. Meestal ben ik de eerste en laatste op de dansvloer en natuurlijjk bloedfanatiek met alle spelletjes die onze chauffeur Ricky voor ons bedenkt, dus volgens mij word ik gezien als een van de gangmakers van de groep, Als ik een uurtje alleen op de kamer zit word ik ook meteen door een groep mensen opgehaald want "Rosanne wil dit en dat vast niet missen!!!!" en daar hebben ze gelijk in.
In ieder geval, ons avontuur loopt al bijna op een eind (huilen). Dit weekend splitst de bus zich op omdat iedereen een andere reisroute heeft. Die van mij is ongeveer hetzelfde als die van Johannes dus we hebben dat op elkaar afgestemd en hopelijk is de bus over een week weer voor een paar dagen reunited op de terugweg naar Auckland. Ik raak er langzamerhand aan gewend om een fijne groep mensen achter te laten, maar het blijft toch vreemd. Maar goed, new adventures await! Zullen we maar zeggen.
Verder nog wat kleine algemene Australie/Nieuw Zeeland dingetjes: hoewel de cultuurverschillen natuurlijk hartstikke meevallen is het toch grappig om te zie hoe sommige dingen anders zijn dan in Nederland/Europa. In Nieuw Zeeland maar vooral in Australie lijkt het alsof de overheid zich overal mee bemoeit; de overheid heeft een hoog controlerend gehalte. Zo zijn belastingen voor bijvoorbeeld alcohol maar vooral voor sigaretten echt extreem hoog. Je betaalt hier minstens 13 euro(!) voor een pakje sigaretten (dus nou nooit meer klagen, Nederlandse rokers!) en de gruwelijke plaatjes op de pakjes zijn erg expliciet. Bij clubs en cafes zijn ze ook ontzettend voorzichtig met IDkaarten, je moet je altijd identificeren. En wat ik het meest typerend vind zijn de bordjes langs de weg die je erop attenderen dat je voldoende moet rusten tijdens het rijden. "Stop, revive, survive" komen we vaak in koeienletters tegen maar ook "Rest or rest in peace heb ik al meermalen gezien... En dan vinden wij Nederlanders onze overheid controlerend!
Okay, ik ga er nu echt een eind aan breien. Ik ga nog eens even kijken of ik wat fotos op facebook kan uploaden en dan is het klaar met computertijd. Het zonnetje schijnt en de weerspiegeling van de bergen in het meer waar ik nu over uitkijk, is onwijs aanlokkelijk dus ik ga eens even pootjebaden en daarna een lekker potje chili koken met mijn friends. Hoe is het met jullie trouwens? Ook al reageer ik misschien kortaf op mailtjes, ik ben er gek op om te lezen hoe het met jullie gaat! Dus hopelijk tot mails, facebooks, whatsapps, postduifs of wat er nog meer mogelijk is.
Kussen!
- comments
Lucie Droppiee! Wat een leuk verhaal! Ik zie al helemaal voor me hoe vrolijk jij daar bent (ik vind je in Nederland trouwens ook altijd nogal vrolijk, dus het ligt heus niet alleen aan daar ;) ) Heel veel plezier nog daar aan de andere kant van de wereld!! Liefs, Lucie
Fanny Roosie ik zit nu in de nieuwe coffeeplaza bij mij om de hoek maar ik heb echt een paar keer hardop gelachen, love your sotry girl. Vooral dat je iemand hebt gevonden om mee te praten over het romeinse rijk hahaha. En je bent echt losgegaan, bungeejumpen, skydiven in een plastic bal van een berg afrollen wauwie. Je foto's zijn ook heel mooi. superveel lobi van fanny uit nederland waar het bijna echt lenteweer is