Lieve vrienden, burgers en buitenlui,

Even een snel berichtje dat ik typ op mijn laatste dag in Nieuw Zeeland. Jemig wat is de tijd snel gegaan en wat was het een mooie reis. Zoals jullie weten reisde ik met een buscompany het hele land door. De afgelopen weken ben ik nog zoveel mogelijk met de mensen uit mijn oude bus opgetrokken, maar aangezien iedereen een ander reisschema had op het einde, zijn de laatste weken gekenmerkt door afscheid nemen. Het was ook de eerste keer tijdens mij nreis dat ik echt een beetje sipjes was. Volgens mij begon de rozereiswolk een beetje af te nemen en dan ook nog al je vrienden gedag zeggen is lastig. We hadden ook zo'n fantastische groep mensen op de bus! Ik heb zelfs nog regelmatig dromen over vrienden die ik heb gemaakt en dan word ik heel verward wakker.

Maarrrr gelukkig waren de laatste weken toch wel echt nog de moeite waard. Johannes en ik zijn samen de laatste bus ingestapt en ons sense of adventure leidde ertoe dat we een berg hebben beklommen. En dan bedoel ik ook echt beklommen: met onze blote handen en voeten, geklommen zoals Frodo dat gedaan zou hebben (we konden geen voetpad vinden). Eerst over hekken met geen-toegang bordjes en door velden met schapen en ezels, vervolgens door doornbosjes en over rotsen. Het was me een waar avontuur en we kwamen bebloed, uitgeput maar voldaan (wat een uitzicht!!!) thuis. Verder heb een van de gaafste dingen ooit gedaan: met dolfijnen gezwommen (fotos op facebook, zie album van Lottie Richards). Die ervaring is echt heel moeilijk te beschrijven. Wat is het bijzonder om die (wilde) dieren in hun natuurlijke leefomgeving te zien. Ze zwommen en speelden met ons, cirkelden nieuwsgierig om ons heen. Verder hebben we een enorme baby zeehondenkolonie van 1 meter afstand mogen aanschouwen: ook heel bijzonder en mooi.

Pfoe pfoe wat heb ik eigenlijk nog meer gedaan? Naast (natuurlijk) heel veel gelopen en gehiket (we hebben meerdere bergen overwonnen), hebben we een berg afgerodeld, de bars van Queenstown (een klein maar mooi stadje) verkend, geraft op een wildwaterrivier, op de enige regenachtige dag die we deze hele trip hebben gehad (we hebben zo geboft met het weer!) heel veel films gekeken, meegedaan aan een pubquiz, nog meer bergen beklommen (ik durf het bijna niet te zeggen maar, hoe mooi ze ook zijn, dat beklimmen/wandelen komt langzamerhand mijn neus een beetje uit) en nog meer stadjes/dorpjes verkend. Oja, ik heb eindelijk mijn gratis bungeejump geincasseerd. Jeetje wat verschrikkelijk eng was dat, gillen lachen huilen. Voor diegenen die de hysterie die ik op het laatste moment voor de sprong vertoon willen zien: een filmpje staat op facebook (22 april geplaatst). Ik moet elke keer als ik het zie weer huilen van het lachen.

En nu sta ik op het punt te vertrekken naar de volgende bestemming. Het plan was Azie, maar Australie lokt. Nieuw Zeeland was prachtig en heel bijzonder, maar Australie heeft toch wel een beetje mijn hart. Na een paar hostels in Australie gebeld te hebben voor werkgelegenheid, wat faalde, riepen mensen dat ik ("je wil toch surfen?") de grote surforganisatie Mojo maar eens moest bellen. En ja hoor, ik kan werken op een surfkamp! Als de wiedeweerga CV opsturen, ticket omboeken en vervoer regelen, en daar ga ik dan! Ik ga er werken voor een maand, waarschijnlijk beetje koken, schoonmaken, misschien in het kantoortje werken en activiteiten organiseren voor de jongeren die daar hun surfcursus(sen) doen. Het kamp, Spot X genaamd, is in een klein dorpje dus mijn dagen zullen gevuld worden met een paar uurtjes werken, surfen (ik krijg gratis lessen!) lezen, zonnen, beachvolleyballen, marchmellows roosteren boven kampvuurtjes... het goede leven! Veel mensen die ik ken hebben surflessen gevolgd op Spot X of er gewerkt en allemaal zijn ze even lyrisch. Needless to say dat ik er dus heeeel veel zin in heb! Ik vind het eigenlijk ook helemaal niet erg om weer wat werk te verrichten en me nuttig te voelen. Reizen is fantastisch maar het lijkt me ook lekker om een paar weken op dezelfde plek te zijn in plaats van elke dag om 6 uur je koffer te pakken en weer verder te trekken. Na een maand surfkamp heb ik overigens nog 2 maanden om Zuidoost Azie te verkennen! Dus nog een hele reis voor de boeg.

Nou goed. Ik kan jullie nog heel veel meer vertellen maar volgens mij gaat dat vervelen. Ik ga maar eens even goed gebruik maken van de laatste 5 uur in Nieuw Zeeland. Mij is aangeraden om naar het aquarium te gaan en daar in een haaientank te springen, dat kan hier namelijk, maar ik heb besloten om mijn portomonnee maar eens te gaan sparen en mijn moeder een rustig nachtje slaap te geven, dat heeft ze wel verdiend na de skydive en bungee, en gewoon de stad eens rond te lopen. Ik zal jullie op de hoogte houden van mijn surfavonturen!

Liefs, zoentjes en knuffels, Rosanne

PS sorry voor de chaos. Mijn Nederlands gaat een beetje achteruit, haha, en mijn hersens hebben al sinds vorig jaar juli geen essays meer hoeven schrijven of pittige collegestof hoeven te verwerken dus mijn hele blog-opzet-structuur-logica is een beetje kwijt! Dat wordt me een feest als ik in september weer ga studeren... :)