K(R)AMPEREN IN CANADA

Nog nooit hadden we zo lang in een tentje geslapen. Ik had, op de jaarlijkse Lowlands-weekenden na, geen enkele tentervaring. Robin daarentegen, was met zijn drie-weken-per-jaar-op-de-meestal-Franse-camping-belevenissen tijdens zijn jongere jaren 'ver gevorderd' te noemen. Maar geen van ons beiden had ooit een maand gekampeerd, en al helemaal niet in Canada…

Dat laatste detail maakte het verhaal ook net iets spannender. Hoe koud werd het hier 's nachts, wat zouden we nodig hebben om warm, droog en levend te blijven? Canada refereerde regelmatig aan zichzelf als 'bear country'. Hoe veilig ben je als een zwarte beer tijdens je winterslaap rond je tent scharrelt? En dan hebben we het nog niet over de coyotes, wolven en katachtigen die in het donkere dierenbos leven.

Op pad
Robin had berekend dat kampeerspullen kopen een stuk goedkoper zou uitvallen dan vier weken huren.Dus we kochten een tent, stoeltjes, een koelbox, lantaarn, borden, pannen, kookstel en meer van 'zuks'. Goddank paste alles nog in de auto ook. Aan de hand van een kampeerroute, gevonden op internet, stippelden we ons kampeerplan uit. Het werd een 8-vormige lus die door British Columbia, een deel van Alberta (Rocky Mountains) en over Vancouver Island liep. De trip zou beginnen en eindigen in Vancouver. Vol goede moed stapten we in onze opa-mobiel (een Chrystler TP Cruiser. Zelfs de kleur deed ons denken aan grijs haar) en reden het avontuur tegemoet.

Te koud
De eerste nacht bleek geen succes. Na een flinke ruzie met de slaapzak en gehannes met het zelf gefabriceerde kussen, was het dan eindelijk tijd om warm te worden en in slaap te dommelen. Maar de warmte kwam nooit. Duidelijk onvoorbereid op de nachtelijke kou, die tot onze verrassing voornamelijk van onderen kwam in plaats van boven, lagen we te rillen in onze wereldreisslaapzakjes. No way dat we dit vier weken zouden volhouden. Nog een paar nachten met extra kleding geslapen maar ook dat bleek niet genoeg. We hadden meer isolatie nodig.

Mummies
Met onze stijve ruggen reden we naar de winkel en kochten nog een vierde slaapzak (we hadden voor vertrek al een derde gekocht). Ook een grondzijl leek ons bij nader inzien wel handig (je leert wat tijdens zo'n kampeertocht). Daarnaast bedachten we ons dat veel warmte via ons hoofd ontsnapte. Petten hadden we niet maar wel blauwe, textiele slaaphoezen die we om ons hoofd wikkelden. Daar lagen we dan, als twee gemummificeerde Arabieren. En lekker warm dat we het hadden!

Nachtspiegel
Dus, dan lig je in je slaapzak. Gelukkig en tevree: je matras werkt mee, je 'kussen' voelt aangenaam zacht, je hoofd is goed verpakt, je hebt het lekker warm. En dan moet je plassen. Thuis springen we even uit bed, doen ons ding, en kruipen 'hup' het warme nestje weer in. Binnen één minuut gepiept (of gepoept, afhankelijk van wat er moet gebeuren). Maar we waren niet thuis; we lagen in een tent. En de wc was dertig meter verder op. Zucht.

Nationale parken
In tegenstelling tot wat je misschien zou denken, bleken we kamperen hartstikke leuk te vinden. Over het algemeen verbleven in National Parks. Dit zijn beschermde natuurgebieden die door de staat en soms door de overheid onderhouden worden. De kampeerplaatsen zijn ruim waardoor je vrij veel privacy hebt en er is vaak een gewoon toilet in plaats van een 'poepdoos' en je hebt douchefaciliteiten. Daarnaast organiseerde deze parken diverse avondactiviteiten zoals een presentaties over flora, fauna en het sterrenstelsel (erg interessant!).

Dierenbos
Omdat je meestal midden in het bos zit, deel je de ruimte met de andere bosbewoners. Overdag zagen we konijnen, spechten, hamsterachtigen, tientallen kwetterende eekhoorns en zelfs een keer heel klein slangetje. Midden in de nacht hoorden we soms het gehuil van een coyote, het rustgevende geluid van een uil of het gescharrel van...Ja, wat eigenlijk?...Iets kleins in ieder geval.

Gezwellig
Maar er leeft niet alleen klein spul. Zo was ik mij rot geschrokken van een hert dat zowat over mijn schouder in mijn boek stond mee te lezen. Het grote gezwel dat onder zijn bek hing en zijn kop vervormde maakte mijn schrikreactie nog net iets heftiger. Ik gilde en de misvormde bambi schoot op zijn beurt de struiken in. Kan niet zeggen welk hart sneller klopte (wat ben ik toch een held). Gelukkig geen beer in de tent tegen gehad. Al werd op de campings daar wel voor gewaarschuwd. 'Laat voedsel en geurig spul zoals tandpasta en bodylotion in de auto,' luidde het devies en daar hielden we ons dan ook aan. Op de plek waar we ze het minst verwachtten, kwamen ze echter wel tegen. Langs de snelweg hebben we in totaal drie zwarte beren en één grizzly beer gespot. Veilig vanuit onze auto, gelukkig.

Favoriet
De vier weken vlogen voorbij. Terugkijkend op die periode hadden we onze tijd niet anders willen besteden. Het is de ideale manier om (een deel van) Canada te leren kennen. Onze favoriete momenten zijn:

- Wakker worden in de rust van een ontwakend bos, de frisse lucht in onze longen zuigend;
- In stilte een kopje thee drinken en simpelweg kijken naar het leven om ons heen;
- Wandelen of spelletjes spelen in een steeds veranderende, en vaak prachtige omgeving;
- Creatief koken door beperkte ingrediënten en nieuwe combinaties te gebruiken en tot de heerlijkste combi's te komen;
- 's Avonds onze ledenmaten warmen bij het knapperende kampvuur;
- 's Nachts sterren kijken;
- Luisteren naar vallende regendruppels op het tentdoek.