1 November:

Bezoek aan het Koninklijk Paleis en Wat Phra Kao.

Allé vooruit, vandaag is het Allerheiligen! Om in de sfeer van de Goden te blijven, besluiten we om vandaag het tempelcomplex van Wat Phra Kao te bezoeken. Als het gisteren ietsjes frisser was, dan schijnt vandaag de zon vollop (al is de lucht bewolkt). Om 10 uur vetrekken we aan het hotel richting centrum. Deze keer hebben we een map van Bangkok bemachtigd en kunnen we de taxichaufeur tonen wat we willen zien (want ja, ook deze brave man spreekt geen woord Engels... niet te geloven). We laten ons afzetten aan het grote tempelcomplex en daar worden we onmiddellijk aangesproken door een bewaker die ons vertelt dat het vandaag feestdag is en dat de tempels pas open gaan om 14 uur! Hoe is het mogelijk? Nu staan wij hier op tijd en op de juiste plaats, nu is de tempel niet open. Hoe handig dat op dat moment juist een Tuk Tuk - driver voorbij komt die ons belooft gedurende 1 uur 3 tempel (free off charge!!!) te laten zien voor weeral een 10 Bath per persoon (10 oude Belgische franken!!!). Wij mee want wat kunnen wij anders doen. Tempel 1 was mooi: een grote zittende boeddha met prachtig versierde wanden. Hier kregen we gratis en voor niks een uitleg van een Thaise bediende die morgen de minister moest begeleiden en alvast zijn kennis over deze en andere boeddha's op ons kon uit proberen. Hij vertelde dat het jaar van "het Konijn" (Rabbit) in aantocht is en dat de kleur van het konijn blauw is omdat hij van de maan komt en de maan omgeven is met de blauwe kleur... amai wat een logica?! De mannen moeten hun vrouwen in de bloemetjes zetten door voor hen dus safieren te kopen (jaja... er staat ons nog iets te wachten :-) ) en daarom geeft hij ons alvast een adres van een goede juwelierszaak mee... (dit klinkt weer verdacht!). Eenmaal buiten rijdt meneer Tuk Tuk met ons naar een juwelenzaak (only 5 minutes, just looking). Daarna naar een kleermakerij (only 5 minutes, justlooking) daarna naar een tapijtenfabriek (only 5 minutes, just looking)... bij de volgende zaak maken wij van ons oren en eisen onze tempel 2 op... Hij legt ons uit dat iedere Tuk Tuk - driver langs deze winkels gaat omdat zij hier gratis coupons krijgen voor Gasoline en de verkopers op die manier de klanten in hun zaken krijgen in de hoop iets te verkopen... Aha, nu snappen wij het! Dat was dus ook wat ons Tommeke gisteren deed... Zij rijden met u rond aan een spotprijs met betaalde benzine van de winkelier! Uitgekookt maar volgens ons wat contra-toerisme! Dit geeft gewoon een vervelend gevoel.

Om 13u30 uur stappen we tegenover het Koninklijk Paleis een koffieshop binnen voor een heerlijke lunch met een geweldige cappucino (amai da smaakt!). Om 14u staan we klaar aan het complex en nadat we de noodzakelijke Sjarongs (die we vergaten in het hotel) aan hebben (de mannen in een prachtige trainingsbroek!) mogen we binnen. De tempel van de Smaragden Boeddha en het Koninklijk Paleis vormen één complex aan de zuidkant van het belangrijkste plein van de stad, Sanam Luang. Wat Phra Kaeo is even oud als Bangkok zelf en de eerste steen werd gelegd in 1782. In het tempelcomplex vallen de kleurrijke chedi's (graven) op met daken van bladgoud, geglazuurde oranje en groene tegels en pilaren die zijn versierd met mooie mozaiken. Op de binnenkant van de muren zijn fraaie fresco's geschilderd die het verhaal vertellen van de Ramakien, de Thaise versie van de beroemde Indiase epos Ramajana. De grootste trekpleister is een beeldje van slechts 60 cm hoog: de smaragden Boeddha. Het is niet bekend hoe oud hij precies is. Het beeldje beschikt over 3 kostuums: eentje voor het regenseizoen, eentje voor het droge seizoen en een laatste voor het koele seizoen. Deze kostuums staan tentoongesteld in het museum en worden nog steeds door de Koning zelf (achter gesloten deuren) gewisseld! Achter het complex ligt het Koninklijk Paleis. De Thaise koning gebruikt dit enkel nog voor officiële gelegenheden. (Hij zelf woont in het Noorden van de stad). Dit tempelcomplex is echt de moeite waard: kleurrijk, stijlvol en groen met zijn vele bonzais in de mooiste vormen. De aflossing van de wacht is kort maar krachtig en volgens Gerda lijkt hun stap op de berenstap: hetzelfde been als arm vooruit (en eigenlijk heef ze gelijk want veel regelmaat of gratie zit hier niet in ...).

Na dit superbezoek staan we rond 17 uur buiten en worden dadelijk aangesproken door een "booteigenaar" die maar al te graag een tochtje op de Klongs wil aanbieden. Na veel vijven en zessen en een groot deel van negeren en onderhandelen leggen we uiteidelijk de prijs vast op 350 Bath per persoon (goed wetende dat ze daarstraks bijna 1000 Bath per persoon vroegen). Foei oplichterij ten top. Maar vermits we de waterwegen persé willen zien, weile weg... de boot op. Eén boot voor ons 4, amai als dat geen luxe is... we worden dadelijk aange"boot" door een "varende verkoper" en al geluk dat hij koel bier bij had! Super lekker na een ganse dag stappen en rondkijken! We passeren de Floating Market maar de meeste verkopers waren al op weg naar huis... jammer! Over huizen gesproken: bijna alle huizen aan de rand van de Klongs stonden tot aan de tafelrand in het water. Het heeft de laatste dagen enorm veel geregend in Thailand en men wist ons gisteren al te vertellen dat 22 van de 70 steden in Thailand onder water staan. Dit is dus hier duidelijk te zien: alles wat niet vasthangt drijft en elk huisje wordt overspoeld met water... Halverwege onze tocht kopen we brood, niet voor onszelf maar voor de geweldig grote vissen die in de Klongs zwemmen. Masaal vallen zij ons brood aan.. . Das iets anders dan in Mol hoor! (en ja, weer vissen, we kunnen het niet laten hé ;-)...

Ons bootavontuur eindigt aan de inkom van de tempel Wat Pho. Dit is de oudste en grootste tempel van Bangkok. De belangrijkste attractie is de liggende boeddha. De liggende houding symboliseert de overgang naar het Nirvana, het hoogste wat een boeddhist kan bereiken. In dit stadium is de boeddhist volledig vrij, vrij van begeerte... Wat Pho is meer dan een tempel. Zo worden hier de recepten bewaard van oude Thaise medicijnen en worden de traditionele behandelmethoden onderwezen aan studenten. Na dit tempelbezoek gaan we op zoek naar Chinatown dat hier ergens in de buurt zou liggen. We nemen geen Tuk Tuk of taxi maar zouden zelf eens op verkenning gaan... en ja, na een 10 tal straten en 5 kruispunten waar oversteken gelijkstaat aan kamikaze, bereiken we China Town. Hier hangt een heel speciale sfeer en alles straalt China uit, van de lampions tot de geschriften en de mega kitcherige reclameborden. We besluiten hier ergens te eten. In het Hua Seng Hong Restaurant gaan we binnen: prima keuze! We eten onze buik rond en vol en vooral de duck (eend) smaakt voortreffelijk. Buiten hangen haaienvinnen want bijna iedere Chinees eet bij elke maaltijd haai. Wij passen en besluiten dat een foto ervan ook volstaat. Na een lange dag... terug naar het hotel, per taxi (allé we gaan nog eens nen effort doen). En ja, deze meneer is slimmer: hij doet eerst een telefoontje naar het hotel en ongeveer een uurtje later zitten we rustig in de bar te genieten van onze voorlopig laatste pint in Bangkok! Morgen naar Cambodja... yes!