Profile
Blog
Photos
Videos
Goed, meer dan een maand niets van ons laten horen, is echt te lang. We hebben zoveel meegemaakt dat we geen idee hebben waar we moeten beginnen. Allereerst vinden we het heel leuk om al jullie reacties te lezen, bedankt!
We zijn nu weer in Australie na een geweldige maand in Nieuw-Zeeland te hebben gehad. Het Kiwi avontuur begon 18 november in Auckland. De start beloofde veel goeds voor de rest van de reis. Bij het ophalen van onze Jucy campervan (meer auto dan van) gingen we heel kundig de auto inspecteren. De lichten deden het in ieder geval! Rachel wilde ze graag (lees: per ongeluk) 5 minuten testen met als gevolg dat op het moment dat we wilden vertrekken, we er de monteur bij konden halen om de auto te laten starten. Hij wees ons vervolgens op een halve tank die we tijdens onze grondige inspectie over het hoofd hadden gezien. Toen echt alles geregeld was, kwamen we bij het volgende struikelpunt: hoe komen we Auckland uit met alleen een landkaart van heel Nieuw-Zeeland?! Op deze manier kwamen we ook direct in aanraking met de vriendelijk van de Kiwi´s. Na meerdere malen de weg te hebben gevraagd, de ruitenwissers te gebruiken in plaats van de richtingaanwijzers en stukjes te hebben spookgereden waren we eindelijk op weg naar de Bay of Islands en gewend aan het linksrijden. We hebben twee weken doorgebracht in het Noordereiland. Van het meest noorderlijkste puntje bijna het hele eiland rond. Wauw, wat hebben wij mooie dingen gezien. Prachtige (zwarte) stranden, mooie rotsen, watervallen, geisers, meren, een Maori show en schapen en schapen en... nog iets meer schapen. We hebben onze eigen hotpool gegraven op Hot Water Beach en aan een echte Kiwi bbq deelgenomen. Dachten we in Tasmanie veel beweging te hebben gehad, het kon dus nog meer, met name een 7 uur durende wandeling. Vulkaantje op (voornamelijk) en vulkaantje af, hakte er in. Toen na 7 uur na goed als al Rachels lichaamsdelen uitvielen (geloof het of niet, zonder klagen), waren we nog nooit zo blij om strompelend het einde te halen. Ondanks dit kunnen we nog steeds zeggen dat de wandeling het waard was. Dit moet toch enigszins weergeven hoe bijzonder mooi het daar is. Deze Tongariro Alpine Crossing hebben we samen met een Amerikaanse jongen gelopen die ons er aardig doorheen heeft gesleept. Leuk om te weten dat er nog mensen zijn die eens geen commentaar hebben op onze conditie :)
De trip door het Noordereiland eindigde in Wellington waar we liefdevol werden opgevangen door Debbie (zus van Aaron Bond) en haar familie. Heerlijk een keer een nachtje in een gewoon bed! We werden meegenomen naar Christmas Carols in the park. We gingen er zo in op dat we de aardbeving die op dat moment gaande was niet hebben gevoeld. Dit deed ons wel beseffen dat Nieuw-Zeeland niet zo´n stabiel land is. Met dit in ons achterhoofd gingen we de volgende dag met de ferry op naar het Zuidereiland. Hier werden we begroet door een regenbui die de hele nacht duurde. Dit deed ons beseffen hoe klein onze auto is. Waar je allemaal wel niet achter kan komen tijdens een reis.
Omdat onze lichamen nog niet helemaal hersteld waren van de Tongariro walk besloten we het Abel Tasman National Park per kayak te bezichtigen. Achteraf was dit niet onze beste beslissing ooit. Na tien peddelslagen barstte de hemel open. Diehards en optimisten als we zijn, zetten we stug door. Maar na 4 uur in de regen te hebben gekayakt, waren we blij dat we werden gered door de watertaxi. Vervolgens hebben we onze reis voortgezet naar de Westkust. Aangekomen op de campground werden we door drie Spanjaarden uitgenodigd voor een maaltijd. Dit konden zelfs goede koks als wij natuurlijk niet afslaan. 1 Avond werden er vervolgens 10. Onze reisschema´s sloten zo op elkaar aan dat we besloten samen verder te reizen. We hadden gehoord dat het Zuidereiland nog mooier zou zijn dan het Noordereiland. We konden ons dit eerst niet voorstellen, maar we moeten dit toch echt beamen. Opnieuw een prachtige ruige kust, gletsjers, fjorden, zeehonden, yellow-eyed pinguins, mooie steden en prachtige helderblauwe meren omgeven door bergen met sneeuwtoppen. Het enige nadeel aan Nieuw-Zeeland zijn de zandvliegen!!!! De jeuk is onbeschrijflijk en de littekens blijven weken zitten. En geloof ons, de naam zandvlieg is nogal misleidend, want ze zitten werkelijk overal! Verder hebben we ook grensverleggende activiteiten ondernomen. Zo zijn we op een paard geklommen en hebben we galloperend een tocht over een range gemaakt. Wie had ooit gedacht dat Janneke zo´n dierenvriend is. Maar dit is nog niet alles, we hebben ook leeuwenwelpjes geaaid. Maar het meest grensverleggende en tegelijkertijd teleurstellende was toch wel de skydive. Onder druk ging Rachel mee, omdat Janneke de behoefte had om uit een vliegtuig te springen. En ja, dan kan Rachel natuurlijk niet achterblijven. Helaas voor allebei mocht Janneke de sprong niet wagen vanwege mogelijk blijvende schade aan haar trommelvliezen. Omdat zelfs vliegen al bijna ondraagelijk wordt gemaakt door oorpijn, zou skydiven alleen maar erger zijn. Dit hield in dat Rachel er alleen voor stond. Met klotsende oksels verdween Rachel in het vliegtuig en bleef Janneke vol trots aan de grond om foto´s te maken. Dus voor de mensen die het echt niet kunnen geloven: we hebben bewijs!
Met pijn in ons hart hebben we in Christchurch afscheid moeten nemen van onze Jucy en met nog meer pijn in ons hart van Nieuw-Zeeland. Maar klaar voor weer een nieuw avontuur stapten we het vliegtuig in op weg naar Sydney. Veel tijd om alles te verwerken, hebben we niet. Elke dag betekent weer nieuwe indrukken. We hebben Sydney in een vogelvlucht gezien. Nu zijn we in Terrigal (1,5 uur boven Sydney) waar we eindelijk kunnen uitrusten van het elke dag in de auto zitten en reizen in Nieuw-Zeeland. Tegelijkertijd voelen we ons beschermd wanneer we horen van een nieuwe aardbeving in Christchurch, 2 dagen na ons bezoek, en van een overstroming in Nelson, waar we niet lang daarvoor waren. Gaaf om te weten dat we deze reis niet alleen doen!
- comments
Alinda de Harder Geweldig verhaal zeg! :) Kan bijna niet geloven dat ik daar over een maand ook ben, maar als ik jullie zo hoor, hebben we een goede keus gemaakt om naar nieuw-zeeland te gaan! Heeel veel plezier nog daar, liefs alinda
Jonathan en Anne Marije Mooi verhaal hoor! Klinkt allemaal wel super en jullie worden inderdaad wel echt beschermd! Happy new year trouwens! Liefs Jonathan & Anne Marije
Mirjam Heey meiden wij zitten nu op Zuidereiland in Tasmanie!! We hebben het Noorder eiland net gehad. Prachtig he!!! We gaan binnenkort de gletser wandeling maken, hebben jullie dat ook gedaan? Grappig eigenlijk dat we zo dichtbij zitten!!! Liefs Mirjam en Joost
baukje ha lieverds. Wat een keien zijn jullie. Wat super gaaf wat jullie meemaken en fijn dat we weer even wat horen van jullie ongelofelijk mooie ervaringen. Liefs baukje
Mieke van Twillert Hoi, wat een verhaal zeg dat jullie dit allemaal mogen meemaken!! Geniet ervan en ook nog Gods zegen toegewenst voor het nieuwe jaar. Laat snel weer eens iets horen erg leuk om te lezen. Groetjes Mieke.
Chris en Ineke Lups lieve Janneke en Rachel, wat mooi dat jullie zo overal Gods leiding in mogen zien en bovendien genieten van de prachtige natuur. Leuk dat jullie de groeten aan de gemeente deden met kerst. We wensen jullie Gods zegen in het nieuwe jaar en veel plezier daar. liefs van ons.
Elize Hoi meiden, leuk om weer wat te lezen van jullie! Mooie foto's ook. groetjes,Elize
nanny Meiden, Leuk om weer bericht van jullie te krijgen. Wat een verhaal, echt gaaf en met de foto;s erbij liegen jullie zeker niet, echt mooi. Rachel dapper van je hoor dat vliegen! Mooi om Gods leiding te ervaren tijdens jullie reis. Veel geluk plezier en gezondheid meiden! Liefs Nanny
ouders Janneke Leuk om weer eens wat te lezen van jullie ervaringen dames. Probeer wat meer regelmaat in het schrijven te krijgen. Mooie foto's. Hoop dat jullie tijdens de verdere reis net zo enthousiast blijven. Ook nog een gezegend 2012 toegewenst. Groetjes, pa en ma Verbeek
Mirjam S. Zelfs de regen klinkt daar fantastisch!
tabitha Joehoe!! Ik heb het ook gelezen!
broer Janneke Ons geduld wordt wel op de proef gesteld hier in NL. Weken lang keken we reikhalzend uit naar een nieuw verhaal. Maar ons wachten is beloond. Gelukkig zijn jullie nog weinig veranderd (aan het testen van de autolampen en het gebruik van de ruitenaanwijzers, ehm...richtingwissers...ehm naja..te lezen)! Na het zien van de foto's en het lezen van de verhalen weet ik dat ik de volgende keer Zuid-Afrika maar links moet laten liggen. Het lijkt me schitterend daar. Ik moest nota bene met een verrekijker naar een leeuw zitten turen. Aan de andere kant: olifanten, giraffes, hyena's, zebra's, impala's en buffels heb ik op jullie foto's nog niet gezien. Tot slot nog een heel goed, gezond en behouden 2012 toegewenst. Blijf genieten, want de tijd vliegt. Ties
Moeder van Beem Lieve Meiden!Heel mooi verhaal wist niet dat jullie zo mooi konden schrijven!Rachel ik zie er na uit om je jump fotos te zien!heel veel liefs
Lusanne Hoi Rachel en Janneke, Allereerst de beste wensen voor 2012!! Leuk om weer een verhaal van jullie te lezen. Wat maken jullie mooie en bijzondere dingen mee. Rachel zo knap dat je ging skydiven. Op het werk vragen de kids nog geregeld naar jullie... Stuur eens een kaartje dat zullen ze leuk vinden.. Ik kijk uit naar het volgende verhaal. Heel veel plezier, geniet ervan!! Liefs Lusanne
Paul In 1 woord: WAUW!!! Gelukkig nieuwjaar!
Judith en Julia Ha meiden, wat een spectakel! Volgens mij vond rachel het visvangen enger dan het skydiven. Leuk van jullie te lezen. Lieve groetjes van Judith en Julia
d*** enLenie hey meiden, allereerst de beste wensen voor 2012. Wat maken jullie toch een geweldige tijd mee zeg! Jullie overtreffen jezelf steeds als ik dit allemaal lees.Al jullie angsten worden overwonnen. Dit is een reis die jullie nooit meer vergeten.... Liefs d*** en Lenie
vriend van broer,zoon van ouders van janneke Zo meiden lekker spannend verhaal, goed om te horen dat het goed met jullie gaat, maak me als vriend van de broer,zoon van de ouders van janneke natuurlijk wel zorgen over 10 dagen met drie spanjaarden, maar goed ben blijkbaar de enige,dus zal wel goed geweest zijn. mooie foto's niks mis mee, ook gaaf om effe uit een vliegtuig te springen, trouwens effe eentip voor bij auto's bij een richtingaanwijzer hoor je een geluidje en zie je vaak een lampje knipperen en bij een ruitewisser zie je voor je als je naar buiten kijkt twee, zeg maar dingen, die het raam droog vegen, graag gedaan jullie begrijpen wel dat ik jullie mis, knuf dre
Harm Kramer Dag dames, nou wat een gave avonturen weer, volgens mij beginnen jullie al te wennen aan alle ontberingen die ook bij echte avonturen horen. Veel plezier, Love, Harm