Profile
Blog
Photos
Videos
Het is alweer even geleden dat we iets van ons hebben laten horen, maar de weken voelen hier als dagen. Wat vliegt de tijd voorbij en wat hebben we weer een hoop meegemaakt. Onze roadtrip is al een heel avontuur op zich. Een hele belevenis om te wonen in een auto die we hebben omgedoopt tot Ozcar. Dachten we elkaar goed te kennen, nou je leert elkaar pas echt kennen als je letterlijk dag en nacht op elkaars lip zit. Dat wil zeggen: slapen op een eenpersoonsmatras in de auto. Als de een omdraait, moet de ander verplicht mee. Met lichte kneuzingen en blauwe plekken worden we iedere morgen wakker. Daarnaast zijn nachtelijke hallucinaties ook niet ongewoon waardoor we elkaar uit onze slaap houden. Zo schreeuwde Janneke 's nachts: 'Rachel, een hele grote spin!'. Na een uitgebreide zoektocht zonder resultaat bedacht Janneke zich dat het misschien wel eens een droom was geweest...
Nog zo'n leuk pluspuntje: elke ochtend vroeg gewekt worden door een zonnetje van 40 graden. Hoe goed we het ook proberen met onze padvindersskills, we krijgen het altijd voor weer voor elkaar om onze auto pal in de zon te zetten.
Gelukkig waren mensen zo vriendelijk om ons een bed aan te bieden of kozen we er soms voor om in een hostel te slapen.
Onze roadtrip heeft ons op allerlei kustplaatsjes gebracht. Na New Castle zijn we naar Port Macquarie gereden waar we een koalahospital hebben bezocht. Vervolgens probeerden we werk te zoeken in Coffs Harbour wat succesvol verliep. We vonden een baan als blueberrypicker. Alleen werden we zo onder betaald dat we besloten ons geluk ergens anders te beproeven. Onze volgende stop was de hippieplaats Byron Bay. Een geweldige, maar dure ervaring. Na Byron Bay kwamen we uiteindelijk uit in Palm Beach. Aangekomen bij een campground bleek de receptie gesloten en de campground hermetisch afgesloten te zijn. Wat nu? Een oude hippie liep naar ons toe en zei dat we hem moesten volgen wanneer hij de hekken opende om naar binnen te gaan. Eenmaal binnen zaten we opgesloten, want we hadden natuurlijk geen code om er weer uit te komen. We vroegen ons af of we dit welk konden maken.. De man zei ons geen zorgen te maken: 'waar zijn jullie hippieroots?'. Volgens hem konden we gewoon de volgende morgen betalen dus dat hebben we dan maar gedaan.
De volgende dag nodigde Ravi Lekkerkerker ons uit voor een etentje en die dag erna mochten we zelfs blijven slapen. Wat waren ze goed voor ons en was het gezellig. Schatten van kinderen! We waren dubbel dankbaar, omdat het weer omsloeg. Het regende zoals we nog nooit hebben gezien en dat een paar dagen lang. Toch besloten we een National Park te bezoeken wat volgens Ravi erg mooi was. Onderweg kwamen we een bord tegen: 'als de brug overstroomt, probeer er niet doorheen te rijden'. Dit vonden we hilarisch, maar we waren de bocht nog niet om of we waren genoodzaakt om te keren vanwege een hevige overstroming. Er restte ons niets anders dan ons verdriet te vergeten met een biertje en een biosje. Alsof dit alles nog niet genoeg was, ging het slot van onze auto kapot. De deur kon alleen nog geopend worden van binnenuit door via de achterklep te klimmen. Dit is helaas niet de enige keer dat Ozcar ons in de steek heeft gelaten, want we hebben ook al twee keer een oververhitte motor gehad. Gelukkig hebben we gratis roadside assistence! En een paar dagen geleden is onze achteruitkijkspiegel plotseling naar beneden gevallen. Ondanks alles zijn we maar wat blij met onze Ozcar. Na Palm Beach heeft hij ons naar Surfers Paradise gebracht waar we Australia Day hebben gevierd. Ze kunnen hier nog wel wat leren van onze Koninginnedag!
Brisbane werd voor ons de plek waar we werk vonden. We hebben drie dagen als door-to-door salespersons voor carservices gewerkt (jullie kunnen je wel voorstellen dat we natuurlijk zijn aangenomen vanwege onze grote autokennis), waar we uiteindelijk meer geld verloren dan verdienden. Het kantoor zat in Brisbane, maar onze werkplek zat 70km verderop waarvoor we onze eigen benzine moesten betalen. We moesten elke ochtend om 6 uur op en waren pas weer om 22.30 uur thuis. We werden betaald op basis van commissie: geen sales, geen geld. Helaas was dit merendeels het geval. Na dagen in de brandende zon op stijle heuvels te lopen, zonder water en wc, met blaren op onze voeten en schuurplekken tussen onze benen en GEEN GELD besloten we ontslag te nemen. Dit tot teleurstelling van onze collega's die ons erg goed vonden en ons geweldig in het team vonden passen. Hoe erg het ook allemaal klinkt, we zijn wel weer een ervaring rijker en hebben erg veel lol gehad.
In Brisbane zijn we meer dan een week geweldig opgevangen door David en Marijke (kennissen van Auke en Thea Stoelinga) en hebben we ook weer leuke mensen leren kennen in een hostel waar we daarna nog hebben gezeten.
Na de lange werkperiode vonden we dat we het wel weer verdienden om lekker vakantie te houden (en we kwamen ook geen juiste werkplek meer tegen). Onze roadtrip vervolgenden we langs de Sunshine Coast waar we naar de Glasshouse Mountains zijn geweest, Australia Zoo en natuurlijk veel strand. We zijn een paar dagen in het prachtige plaastje Noosa geweest waar vandaan we een adembenemende 3-daagse tour naar Fraser Island hebben gedaan (het grootste zandeiland ter wereld). Het eiland kan alleen betreden worden per 4wd. We hebben de tour gedaan met drie jeeps en 24 mensen. Kamperen op het strand, omringd door wilde dingo's (kruising tussen wolf en hond), buitengewoon heldere meren.. wat een ervaring! Erg grappig was dat een oud studiegenootje van Janneke ook in de groep zat. Blijkt de wereld toch echt klein te zijn.
Op de terugweg op de boot werden we nog beloond door het zien van twee dolfijnen.
Terug in Noosa was het bijna de verjaardag van Rachel. Dit besloten we in Brisbane te vieren met vrienden uit Terrigal en Brisbane. Waarschijnlijk heeft Rachel het nog nooit zo uitgebreid gevierd met een pre-birthday party en een birthday party. En om Rachel nog een beetje een verjaardagsgevoel te geven zover van huis, familie en vrienden, had Janneke Rachel verrast met een versierd hostel vol slingers en balonnen. En niet te vergeten verjaardagshoedjes die gedragen moesten worden tijdens het uitgaan.
Uit Brisbane vertrokken we met een Engels meisje richting Bundaberg om te werken. Onderweg stopten we in het kleine plaatsje Tin Can Bay waar we wilde dolfijnen hebben gevoerd.
Nu zitten we in een werkhostel waar ons farmwerk is beloofd. Elke avond kijken we hoopvol op het rooster of we de volgende dag moeten werken, maar tot nu toe zat het er nog niet in. We hebben een week gewacht, maar er is nog steeds geen werk voor ons. Ze zeggen dat het seizoen in een paar weken beter is. We hebben daarom besloten om eerst nog verder te reizen en het werk avontuur in een paar weken te herstarten. We houden jullie op de hoogte!
- comments
Mirjam Jullie verhalen zijn een goed begin van de dag! Klinkt weer fantastisch :)
chris en ineke lups Hoi Janneke en Rachel, Erg leuk weer een update van jullie te lezen, wat maken jullie eel mee met al dat reizen en werken en mooie dingen beleven. Heel veel plezier voor de komende tijd en Rachel nog gefeliciteerd met je verjaardag, toch vreemd lijkt me dit zo ver weg van huis te vieren, maar ook wel weer heel apart. Blijf gezond en heel ..... en hartelijk groet tot de volgende mai☺l
Henk Als het geld op is kunnen jullie altijd nog gaan zingen langs de kant van de weg:-)
Ties Ben weer erg benieuwd naar de foto's...
Simeon Balen dat het vinden van werk zo tegenzit. Hopelijk niet al jullie geld verkwist in de Cheeky Monkeys in Byron Bay haha (als jullie het kennen weet je waar ik over praat).
paul Mooi verhaal weer meiden! Rachel, nog gefeliciteerd. Veel plezier verder, succes met werk straks en dat alles onder een paraplu van zegen! Groeten,
Job en Esther Hey wat een toffe ervaringen weer! Succes met werken, uiteindelijk vinden jullie vast wel wat toch! groet van Job en Esther
Auke Stoelinga Ties is man van weinig woorden. Wel zeven woorden en drie punten lees ik in zijn bericht! Daar kan ik niet voor onderdoen: Mooie verhalen dames, geniet er van en succes met het vinden van een baantje.
Lusanne Hoi Rachel en Janneke, het is altijd weer leuk om jullie verhalen te lezen. Wat maken jullie samen veel mee. Nu hopen dat jullie snel werk vinden. Dat is in de zorg wel anders.... wij missen jullie wel op de keerkring. Geniet er van samen!! Liefs Lusanne
Moeder van Beem Lieve schaten,heerlijk weer een verhaal van jullie lezen.Janneke bedankt dat je Rachel zo een fijne verjaardag hebt bezord bedankt daarvoor!
Rem Genoten van jullie verhalen! Boek van maken! Xx