Love, peace and sharing in Pai,

Afgelopen zaterdag in Chiang Mai afscheid genomen van Anne en doorgereisd naar Pai. Pai is een stad die is blijven hangen in de jaren 60/70. Ik ging voornamelijk naar Pai voor het reggae festival, die zo populair was dat alle guesthouses vol waren geboekt. Ik had bijna de hoop opgegeven tot ik langs een groep mensen liep die elkaar in de afgelopen 3 maanden hadden ontmoet en zichzelf hadden gedoopt tot hippie-community. Toen ik vroeg of er nog ergens plek was in pai, werd er hevig gediscussieerd, werden mij een aantal scherpe vragen toegeworpen. Na het geven van de juiste antwoorden werd mij een slaapplek aangewezen.

Het is ondertussen al weer dinsdag en Pai is nog steeds mijn favoriete plek. De dagen hier bestaan uit eten, zwemmen, lezen, muziek maken en 's avonds naar de plaatselijke bar waar "running river, dancing bear" haar dagelijkse optreden heeft. Teksten van bob dylan, neil young, sublime en vele anderen vullen de straten, sweet!

Ik heb al 2 dagen niets, maar dan ook echt niets ondernomen, morgen blijf ik hier nog en doe ik waarschijnlijk 1 van de cursussen die ze hier aanbieden (thais koken, thaise taal, enz.).

Mam, de boeken met reisverhalen waren vrij slecht, maar ik heb er hier veel profijt van. Ik heb ze kunnen ruilen voor boeken van Herman Hesse (Siddharta) en Paulo Coelho (The devil and miss prym), dus bedankt ;-)

Ik heb nog een hoop te vertellen, maar ben er deze dagen gewoon te lui voor, bekijk de foto's maar. De foto waar de hemel open scheurt is niet goed gelukt, maar geloof me, dat was pure schoonheid!!

Trouwens vrienden, laat eens een bericht achter, vertel me hoe Rotterdam is deze dagen! Familie bedankt voor de reacties.

Khrap, Peter