Profile
Blog
Photos
Videos
pollo, la pieza más versátil de la carne, pollo
Buenos Aires
13,5 inwoners, 2700 restaurants, 40000 taxis en 48 stadsdelen.
Mijn Zuid Amerika reis begint in Buenos Aires aan de rand van de wijk San Telmo. Een wijk gevuld met markten, ateliers en antiek winkels. Aan de overkant van mijn hostel oefen ik mijn spaans tijdens het bestellen van een cafe con crema y un senisero en maak ik plannen voor de dag. In Boca aanschouw ik de tango, gekleurde huizen, voetballiefde en vele toeristen. Op plaza de mayo snuif ik cultuur op en in Palermo geniet ik mijn stapavond. In het park plaza de miserere deel ik op het gras een pizza en fles wijn, naast het as van de eerste president van Argentinie. Hier genieten we van een levendige stad alhoewel af en toe de romantiek ons wordt afgenomen door een lijmsnuivend kind vragend om een sigaret. Ik zie een meisje van zes naar een dakloze toelopen, een stuk van haar brood afscheuren en in zijn handen doen, moeder houdt op een afstandje wacht, schattig. Het valt mij op dat daklozen hier niet om geld vragen, maar een stuk van je brood of een sigaret, ik loop regelmatig met een stuk brood in mijn tas. Tijdens een drie uur durende wandeling over Rivadavia Avenue, verbazen wij ons over het
aanzicht van 9 auto's op een rij, op een straat wat in Nederland een tweebaansweg wordt genoemd. Bij het oversteken van de straat krijgen we het gevoel een F1 parcour te verstoren.
Ik zou hier makkelijk een maand door kunnen brengen.
Cordoba
Na vijf dagen buenos bracht een nachtbus mij, na een spaanse harry potter en vier uur slaap, in Cordoba. Om 6:00 op een zondagochtend loop ik door de lege straten van Cordoba. Via, via, via, had ik het telefoonnummer gekregen van een argentijns stel en Rond acht bel ik hun op. een half uur
later zit ik bij hun thuis koffie te drinken en vier uur later zit ik aan tafel met een argentijnse familie steak te eten en rode wijn te drinken. Als veganist zal de Argentijnse keuken geen utopia zijn. Waar je bord voor driekwart wordt gevuld met rood, mals vlees, is er alleen nog ruimte voor wat aardappelschrijfjes. Ik heb besloten mij volledig aan te passen aan de leefstijl van de familie. In de middag een siesta, rond half tien in de avond eten en nooit de zout over tafel aangeven. (feitje:vroeger werd in schaarse tijden regelmatig in zout betaald, je plaatste de zout op de tafel en liet de ander het zelf pakken. Als er dan wat zout van tafel af viel was er geen twijfel over wie de schuldige was. vandaar ook het woord salaris). Een van de vele zussen laat mij de laatste dagen de stad zien en weet wonderbaarlijk veel geschiedenis feitjes, uiteindelijk eindigen we in een bar waar ik de plaatselijke empanadas en rode wijnen uitprobeer.
In Cordoba zit ik op ongeveer vijf kilometer van het centrum. Op een dinsdag maak ik het besluit de deur uit te gaan zonder voorbereiding en zonder kaart. Mijn doel was, middels het oefenen van de spaanse taal, het centrum te bereiken. Het veel mee, alhoewel ik een groot deel van de zuiderlijke buitenrand van de stad heb gezien.
Salta
Vandaag beland in Salta, de busrit van 12 uur met maagproblemen, en aankomen in slecht weer was niet ideaal, maar de natuur schijnt hier mooi te zijn. Nog 8 uur bussen van Bolivia verwijderd.
Hasta pronto
- comments