Profile
Blog
Photos
Videos
Op een vroege vrijdachtochtend
Ik ben zojuist wakker geworden en heb slaperig m'n laptop geopend. Ik kijk door het raam naar buiten rijdend in de bus en zie uitgestrekte velden van beeldschoon landschap, totaal anders dan ik heb gezien voordat ik wegging. Vervolgens kijk ik naar binnen in de bus en zie ik slechts twee andere mensen beneden zitten, in de 'cama ejecutivo' afdeling. Even had ik nog gedacht dat ik in de verkeerde bus zat, toen ik alléén deze afdeling begon in Buenos Aires. De terminal is ongeveer 300 meter lang en heeft drie afdelingen met zo'n 70 slots. Toch lijkt het erop dat we de goede richting op gaan, op naar een nieuwe bestemming. Op naar de 'Devils Throat".
Ik heb geprobeerd om de cultuur goed op te pakken, bijvoorbeeld door weinig te slapen, veel te eten en lekker te drinken. In de vorige 48 uur vóór mijn zojuist behaalde 8 uur slaap had ik slechts mogen genieten van een half uur slaap. I've beaten them, al was het maar voor even ;).
Buenos Aires
Wat een stad, 11 miljoen mensen, een stad van tegenstellingen, een stad om te onthouden. Dinsdagochtend 9 maart om 07:30 was ik aangekomen in Buenos Aires, na een 21 urige busreis vanuit Bariloche. Tot nu toe is het busreizen vrij luxe, waar je bijna helemaal kan liggen en meer eten kreeg dan je op kon. Eenmaal aangekomen op de terminal zou ik een hostel gaan zoeken, even bellen met m'n lokale telefoon. Helaas, geen beltegoed meer. Laat ik dan eens zo'n publieke telefoon proberen waarvan ik me kan herinneren dat ik de opvolger nog weleens gezien heb in mijn kindertijd. Na een minuut of vijf prutsen lukte het dan toch om te bellen. Helaas, hostel na hostel was vol en mijn kleingeld was op, op zoek naar een locutorio dus.
Later op de dag. Ik begon me te beseffen hoe makkelijk je verdwaald kan voelen en eenzaam kan worden in zo'n miljoenenstad. Opeens moest ik opnieuw mensen leren kennen, want wat opgebouwd was in Bariloche was hier niet meer. In het hostel was ik niemand leuks tegengenkomen en leek het niet heel makkelijk om met veel mensen in contact te komen. Misschien was dit dan ook wel één van de doelen van mijn reis, ontdekken dat je ook alléén op stap kan en jezelf kunt redden in aan de andere kant van de wereld.
Smiddags ben ik dus met een map door de stad (Central Civico) gelopen. Over het bruisende Avenue Florida, waar de zakenmensen, lokale mensen en marktlui elkaar kruisen. Het leek even of ik in New York City liep, zo druk, zo luxe, zo modern, maar dan toch met de passie van de Argentijnen. Verder heb ik heerlijk de toerist uitgehangen en de highlights van het centrum bekeken, vooral gebouwen. En vooral genoten van de sfeer van de stad. Een stad die toch overwelmend kan zijn. Ik wist nog niet wat mijn uiteindelijke indruk zou gaan worden van deze miljoenenstad.
De dag erop bij het ontbijt een groep mensen tegengekomen die spraken over tango lessen, voor drie uur les en 15 peso. Veel goedkoper dan dat het hostel aanbood. Tango lessons it is! Wat was dat geweldig om te doen. Het is zo geweldig om nieuwe dingen te doen. Na een 1.5 uur mocht iedereen, met zijn danspartner de geleerde danspassen laten zien aan de overige deelnemers. De tango, de salsa, alleen nog de samba, dan heb ik het rijtje redelijk compleet. Ik kom terug als volleerd danser ;)
S'avonds zijn we met dezelfde groep naar de film gegaan. De meiden wilden naar Alice in Wonderland. Aangezien de meiden geen spaans konden zouden John en ik de kaarten regelen. Trots teruggekomen van deze behaalde missie zagen we dat de title toch wel erg vreemd was. Oeps, waarom hadden we kaarten van een andere film in onze handen? Eenmaal geinformeerd bleek dat Alice in wonderland vol zat en we blijkbaar akkoord gegaan waren met deze film. Wat is het toch heerlijk om nieuwe dingen te doen. Is goed om te leren om flexibel te zijn, al één van mijn sterke kanten, al zullen sommige mensen het categoriseren als chaotisch. Misschien beiden ;)
Na op een terrasje gezeten te hebben besloten de meiden om naar huis te gaan. Met John nog even een drankje gedaan en daar werden we uitgenodigd door twee lokale Argentijnse meiden om bij hun tafel te komen zitten. Voor je het weet is het 06:30 uur en zit je ergens op de straat in Buenos Aires met een groep Argentijnse mensen en een groep Zweedse jongens, die we onderweg tegen kwamen terwijl ze hun volkslied zongen.Tijd om naar huis te gaan. In het hostel aangekomen ontbeten en iedereen goedemorgen gewenst, ik had het record van die dag. Dit is het uitgaansleven van Buenos Aires.
Helaas moest ik mijn gids afzeggen, die ik zou hebben voor die dag. Helaas stond hij toch voor de deur bij het hotel en heb ik hem helaas moeten teleurstellen. Om 10 uur was het uitchecken en ging ik op weg naar Victoria, waar ik die dag mee zou gaan chillen in Buenos Aires. Hier heb ik weer meer geleerd over de argentijnse cultuur, en heb ik ook Palermo bezocht (een buurt van Buenos Aires), waar ik heb mogen genieten van het mooiste park wat ik ooit in m'n leven heb gezien, zo groot, zo rustgevend, zo...
Bariloche
Nog even terug naar Bariloche, want daar heb ik tenslotte ook nog ongeveer een week doorgebracht na mijn laatste blog. Bariloche is werkelijkwaar fantastisch, de ligging is magnifiek, de stad is rustgevend en de mensen zijn er vriendelijk.
Voor het eerst in mijn leven heb ik een echte berg beklommen, met touw, rechtomhoog. Wat vet om te doen. Tevens mocht ik als eerste naar boven klimmen. Toch wat zenuwachtig, want ik kom me nog herinneren hoe ik jaren terug uiteindelijk aan één hand hing aan een klimmuur en klunzig landde op de weg terug. Maar wat was dit vet zeg. Ik heb zelfs nog even een meter of vijf horizontaal kunnen rennen over de bergmuur om naar de andere kant te komen.
Vrijdagavond was het feest bij Mara's; pasta party. Iedereen zou wat eten meenemen en natuurlijk wat drank. Een afscheidsfeest voor mij en Darrial, die beiden bijna zouden vertrekken. Uiteindelijk zaten we met zo'n twaalf mensen, waaronder amigo's en amiga's van Mara. Naarmate de avond vorderde begonnen wij beter spaans te praten en zij beter engels. Het leukste is om met de lokale mensen te praten, wat zij vinden van hun land, wat zij zoal doen in het dagelijks leven en ga zo maar door.Ook is het heerlijk om te zien hoe open de mensen hier zijn, vooral als je ze eenmaal wat leert kennen of via bekenden tegenkomt. Om een uur of half 2 zijn we met de estudiantes uitgegaan in Bariloche, waar we uiteindelijk net niet de zonssopgang hebben kunnen zien (06:00). Een avond waarin de salsa steeds soepeler ging en de Argentijnen goed weten hoe ze een club bruisend kunnen maken.
Ondertussen heb ik me een aantal middagen beziggehouden met het plannen van mijn reis. Ik zou naar Chili gaan, maar dat leek toch even niet hanidig te zijn. Na een hoop dubben en tubben (nieuwe uitspraak) besloten om mijn reis volledig tegenovergesteld uit te voeren, en wel te zien hoe ik terugkom naar Buenos Aires, Jos op zijn best ;).
Op zondagmiddag nog meer familiegebeurtenissen. Namelijk waren Arie en Marloes aangekomen in Bariloche. Meteen hebben we kunnen genieten van een kleine familie reunie in Zuid-Amerika. Heerlijk genoten van een biertje en thee (of koffie) en verhalen en gedachten uitgewisseld over Zuid-Amerika. Stiekem ben ik wel een beetje jaloers dat ik nu 'maar' 2.5 maand heb. Genoeg om de sfeer te proeven en zeker nog een keer terug te komen naar Zuid-Amerika. Enorm leuk om weer even wat familie te zien.
Ergens in een bus...
En dan zijn weer weer zo'n week verder. Hoe lang is het eigenlijk geleden dat ik ben aangekomen? Wat voor dag is het vandaag? Hoe laat is het eigenlijk? En waar zou ik nu zijn? Dit zijn vragen die normaal vanzelfsprkend zijn en ik nu goed over na zou moeten denken en ik eigenlijk niet eens de moeite voor neem. Van het rustige, kalme en westerse Bariloche naar één van de meest bizarre steden in de wereld. Buenos Aires, van eenzaamheid naar perfectie. Van 300 peso echt geld naar 300 peso vals geld (ja dat ook ;)). En nu, op weg naar Puerto Iguazu, waar ik oog in oog ga staan met de Devils Throat. Op dit moment voel ik me intens gelukkig. In de afgelopen tijd hebben alle mogelijke gevoelens zich wel een keer voorgedaan. Zoveel nieuwe dingen, nieuwe ervaringen, nieuwe inzichten. En nog zo'n 6.5/7 weken te gaan.
Waar ik op kon hopen is allang overtroffen. Een reis alléén door Zuid-Amerika was het juiste plan. Wat zal ik nog gaan tegenkomen...?
Ps: helaas wat minder foto's van één of twee dagen, accu op L
- comments
Pa & MA Fijn om weer een verslag van je te lezen. Zo te zien geniet je enorm. Vooral met de Tango, lijkt mij ook wel wat. Nu tijd om ook eens wat meer het buitengebied te verkennen. Wat dacht je van een groenteboer als volgend gastgezin? Want die kan je het verschil uitleggen tussen een citroen en knol. Op naar de 270 watervallen van Iquazu.
Jos van Peperstraten Ik ga op zoek ;). Zal ik gelijk een bestelling voor jullie doen. Het is best goedkoop namelijk ;)
Roy Hey Jos, Klinkt goed allemaal man! Volgens mij zijn we wel wat biertjes verder als je alles komt vertellen als je terug ben:-)! Enjoy!
Aurora Jos, ik nomineer je als opvolager van Chris Zegers voor een reisprogramma op tv. Als ik zo lees wat je allemaal doet krijg ik er ook zin in! Groetjes Aurora (en natuurlijk ook Bart) p.s. Bart heeft gisteren een nieuwe garderobe aangeschaft. Je zal trots op hem zijn. Erg hip!
Jos van Peperstraten Die biertjes komen wel Roy :D! En binnenkort even via de webcam laten zien Aurora en Bart! ps: ik ga mñ eigen reisprogramma beginnen ;)
Bart van Peperstraten Hey Jos, Vet man allemaal, klinkt alsof je het goed naar je zin hebt! En als ik je video bekijk adviseer ik je om vooral veel de tango te dansen :) En hopelijk kun je beter dansen dan zingen haha. Veel plezier nog daar!!
Ronald, Linda en Jayson Hai Jossie klinkt geweldig allemaal!!! Echt genieten. Maarre......wij gaan morgen wel gewoon weer werken hoor. Maak voor ons ook maar plezier daar haha.
Ronald He José! Wow, wat leest dat lekker weg zeg, je zou eventueel ook nog schrijver kunnen worden, of Tangoleraar!! Devils'troath, de waterval der watervallen, veel plezier, maak een paar mooie kiekjes en het goede leven daar is je gegund. Hasta la vista, amigo. Jayson: Jos in tinië!!!