Profile
Blog
Photos
Videos
Kia Ora, (hallo)
Hier deel twee van het noorder eiland.
Na Wellington ben ik door gereden naar National Park Village, dat ligt aan de rand van het Tongariro National Park, waar ik een track heb gedaan. Ze noemen het de Tongariro crossing. De dag dat ik aankwam, was het erg slecht weer en was de crossing ook gecanceld. De volgende dag zou het wel door gaan en ik stond om 7.00 uur klaar om met de bus naar het park gereden te worden. Je wordt namelijk op het ene punt gedropt en aan de andere kant weer opgehaald. De track is bijna 20km. Ik begon zo'n beetje als een van de laatste, want moest nog even naar de wc. ;-) Toen kon het beginnen. In het begin loop je met best veel mensen om je heen, maar naar een paar uur loop je bijna alleen. Het was echt een super mooie wandeling. Helaas was het weer niet zo geweldig. Het was heel erg bewolkt en mistig, waardoor je bijna niks zag en er stond een hele harde wind. Op een gegeven moment moest je stijl omhoog klimmen. Het is een vulkanisch landschap, dus een hoop donker zand en rotsen/stenen. Een heel geklauter om omhoog te komen en die wind joh....ik werd gewoon bijna van die berg afgeblazen!! En zo ontzettend koud, dat door de mist en de wind er gewoon ijs op de rotsen kwam te staan. Onderweg was er nog een meer, wat er op de plaatjes prachtig uitziet, maar doordat er zoveel mist hing, kon ik er weinig van zien. Maar goed alle beetjes die ik kon zien van het eerste deel, was prachtig en ongelofelijk! In dat gebied zijn toentertijd ook opnames gemaakt van de Lord of the Rings. Een leuk idee dat je door een filmset loopt ;-).
Het laatste deel was echt het zwaarst. Maar dat is volgens mij altijd zo. Je denkt dat je er dan bijna bent, maar het lijkt een eeuwigheid te duren en daarbij begonnen mijn knieën ook tegen te spreken bij de afdaling... Pffft...word oud...haha.
Onderweg zat ik als grap te denken om als eerste aan te komen..(je moet wat tijdens het wandelen...)....en ik kwam onderweg vaak de zelfde mensen tegen, omdat je dan weer even rust of foto's staat te maken. Uiteindelijk werd ik weer ingehaald door een paar, omdat ik nog naar een waterval was gelopen. Maar toen ik om 13.45 uur aankwam, waren er al een paar, maar toen bleken dat mensen van een andere groep te zijn en die werden ook al meteen opgepikt. Bleek dus toch, dat ik de eerste van de groep was....hahaha. Na 20 min kwamen er een paar jongens aan, dus dat maakte het wat gezelliger, want onze bus zou pas om 15.30 uur komen. We probeerden nog met een andere bus mee te kunnen, maar lukte niet. Maar ach, het was ook geen straf om te wachten. Is altijd leuk om te zien hoe iedereen aan komt lopen, nou ja lopen...de een makkelijker dan de ander...na zo'n wandeling. ;-). Net toen we in de bus zaten begon het te regenen, dus dat was een goeie timing.
Helaas hield het ook niet meer op met regenen en ging het goed te keer die avond en nacht. De volgende dag zou ik naar Taupo rijden, waar ik Dave, die ik in Australië had ontmoet, zou ontmoeten samen met wat vrienden van hem. Een van die vrienden zou namelijk dat weekend meedoen aan de Ironman Triathlon. Hij belde me die avond nog bezorgd op, waar ik vandaan moest komen, omdat er zulk slecht weer was voorspeld en afgeraden was om te rijden.
Het was inderdaad die ochtend nog erg slecht, maar ben gewoon gegaan. Had nog twee mensen vanuit het hostel meegenomen, die ook die kant op moesten, dus voor de verandering weer eens meer mensen in de auto dan ik alleen. :-).
Taupo ligt aan een meer, maar op dat moment leek het meer op een zee, want wat ging het daar te keer! Gelukkig was het wel droog. Dus ben ik met de jongens nog naar een waterval geweest en uiteraard konden we de Hot Pools ook niet overslaan ;-). Helaas werd de Ironman voor die zaterdag afgelast vanwege de harde wind, maar die avond werd er besloten dat ze de zondag een halve konden doen. Heb er niet zoveel van gezien, want we waren die zaterdagavond uit eten geweest en nog wat drankjes gaan drinken in de kroeg en ik deed een poging tot poolen. Ben er achter dat ik er niet zo goed in ben...maar ach het mocht de pret niet drukken en dat ben je na een paar tequila ook weer vergeten.. :-). Maar goed ik had de zondagochtend dus nodig om bij te komen ;-)
De vriend van Dave had het erg goed gedaan en een goede tijd neergezet. Erg knap. Grappig om te zien hoe sommige er op het eind bij lopen, niet dat ik het ze na zal doen, maar bij sommige vroeg je je af hoe ze ooit de hele Ironman zouden kunnen doen, wat in eerste instantie de bedoeling was...
De volgende ochtend zou ik naar Reporoa gaan, maar eerst ging ik nog even naar de dokter voor mijn oor. Het deel van mijn trommelvlies wat hij kon zien was geheeld, dus dat is een goed teken. Ook werd er een gehoor test en druk test gedaan. Beide goed. Allemaal prima zou je zeggen. Maar omdat er nog zoveel troep in het oor zit, kon hij de rest van het trommelvlies niet zien, dus werd me nog steeds af geraden om niet te duiken of een skydive te doen. En aangezien ik nog langer met mijn gehoor wil doen dan alleen op deze reis, neem ik geen risico. Kan wel proberen te snorkelen. En de rest moet ik dan maar weer afwachten tot ik in Nederland bij de dokter ben geweest.
Na het hele dokter gedoe ging ik kennissen van mijn ouders bezoeken, die een hele grote boerderij hebben met koeien. Was erg leuk om een kijkje te kunnen nemen in het leven van de boeren in Nieuw Zeeland. Een geweldig mooie omgeven daar. Ik ging samen met Elly, de dochter, te paard de koeien halen, wat al een belevenis op zich was. Ze hebben zo'n 200 melkkoeien. Na dat Elly en ik de koeien naar de melkstal hadden geloodst ging ik Menso helpen met melken. En echt, ik kon het aardig goed voor de eerste keer, dus ik kan altijd nog boerin worden....hahaha.
Helaas geen bewijs van mij op de foto, maar wel van Menso die aan het melken is.....en de koeien uiteraard...:-).
Helaas zat ik krap in de tijd, dus kon niet langer blijven dan één nachtje.
De dag erna bezocht ik Waiotapu Thermal Wonderland. Daar heb je een gijzer, modderbaden en zinkbaden. Was mooi om te zien en zo bizar hoe dat zo ontstaan is in de natuur en dan al die verschillende kleuren...ongelofelijk!
Na een paar uur daar rond gelopen te hebben reed ik door naar Rotorua. Onderweg heb ik nog een stop gemaakt bij de Maori's en een concert gehoord. Mooi om te zien hoe die cultuur is.
Van Rotorua reed ik naar de Hobbiton, daar zijn al die kleine Hobbit huisjes waar de film opnames van The Lord Of The Rings zijn gemaakt. Echt ontzettend gaaf om te zien. Zeker een van mijn favoriete bezienswaardigheden. En het weer was ook nog eens geweldig, dus het kon niet meer stuk. Moet je na gaan, dat er zelf mos en schimmel gemaakt is voor op de hekjes om het te doen lijken of het al jaren oud was. Alles is zo in de details gemaakt, echt geweldig. De meeste huisjes zijn heel klein, maar een paar zijn wat groter, zodat ze een shot konden maken met een acteur ervoor, zodat de verhoudingen klopten. Alles wat er in de film binnen in de huisjes te zien is, is in de studio opgenomen....of mocht ik dat niet verklappen...? Oeps...;-).
Afgelopen jaar hebben ze er nog een stukje bij gemaakt voor de film die dit jaar uit komt genaamd de Hobbiton. Ik moet die film zeker gaan kijken zodra die uitkomt. Helaas moesten we naar een uur weer terug met de bus, want had er nog wel veel langer kunnen rond lopen. Stiekem was ik een beetje jaloers op de tuinmannen die daar werkten...:-)
Uiteindelijk ben ik die dag door gereden naar Hahei, in de buurt van Coromandel. Mooie omgeving daar, maar helaas weer regen.
Toch twee nachten gebleven om een beetje te relaxen.
Daarna wilde ik namelijk naar de Bay of Island gaan en dat zou een lange trip zijn. uiteindelijk ben ik gestopt bij een leuk hostel in Whangerei, zodat ik de dag ernaar naar Paihia kon gaan.
De Bay of Island is een mooi gebied. Mijn broer had op zijn lijstje met tips gezet: Bay of Island..voor het mooie weer! Helaas had ik alleen maar regen en regen en regen...:-( Niet veel gedaan dus, behalve wat gelezen gekletst met andere backpackers en de laatste avond naar een jam sessie geluisterd tegenover het hostel, wat leuk was om te luisteren en een feest was om naar te kijken....heerlijk, ik houd van muziekanten!
De dag dat ik vertrok was het weer een stuk beter en toen ik in Auckland aan kwam was het helemaal zomer....eindelijk! Snel mijn auto leeg gemaakt en de spullen in het hostel gedropt. Toen naar het centrum om de auto in te leveren.
In de vier weken dat ik de auto had,niks gebeurd en heb ik zo'n 5000 km gereden met die auto. Maar je zult het niet geloven, maar net zo'n 500 meter voordat ik bij het kantoor was van het verhuur bedrijf, rijd ik een deuk in de auto.
Ik stond nl. in de verkeerde baan, want ik moest naar rechts inplaats van rechtdoor. Hoop verkeer en iedereen stond stil en ik draai mijn stuur en de auto dus naar rechts om van baan te wisselen. Alleen voor mij stond een kleine vrachtwagen of bedrijfswagen met stalen uitsteeksels aan de achterkant. Helaas bleken die iets meer uit te steken dan ik kon zien en hoppa daar ging mijn koplamp....zo de auto ingedrukt en een deel eruit....haha.
Nou echt enorm balen, dat dat nou net op die laatste 500 meter moest gebeuren. Gelukkig had ik alles verzekerd en kost het me niks, maar wel een hoop gezeur en tijd. Al dat papierwerk wat er dan ineens ingevuld moet worden bij het bedrijf. Heel irritant. Maar ook dat hebben we weer overleefd.
Een paar uur later arriveerde Mary ook in het hostel. Met haar heb ik ook gekanood in Abel Tasman National Park. Was leuk om haar weer te zien en haar verhalen te horen van de laatste weken. Samen met een andere jongen van onze kamer zijn we gaan eten en daarna zijn Mary en ik naar de film gegaan. Backpackers als we zijn, kochten we een biertje in de supermarkt. We vroegen aan de jongen achter de kassa of het een schroefdop was en zei van wel. Maar toen we het probeerde, bleek het dus niet zo te zijn. Maar omdat ze geen andere hadden met een schroefdop en we haast hadden om de film te halen, dachten we dat we wel een oplossing zouden vinden. Aangekomen in de zaal zat iedereen al en waren de voorstukjes begonnen. Ik deed een poging tot het openen van het flesje, maar lukte niet en we wilde ook niet te veel lawaai maken. En omdat we allebei niks bij ons hadden om het te openen, hadden we dus helaas geen biertje voor tijdens de film. Behoorlijk frustrerend om een lekker koud biertje naast je te hebben staan wanneer je dorst hebt en er niet van kan drinken....
Nadat we uit de bios kwamen was dus het eerste wat we deden, dat biertje opmaken. Toen we opkeken, bleek het net op een plek te zijn waar het verboden was om alcohol te drinken op straat....hilarisch weer. Maar ondanks dat hij nu louw was, smaakte het prima ;-)
De laatst dag in Auckland gebruikt om souvenirs te kopen.
En toen zat mijn NZ avontuur er al weer op! Ondanks de slechte zomer die ze hadden, vond ik het een geweldig land.
En ja ik vind het zuider eiland mooier dan het noorder eiland. Iemand zei eens tegen mij, dat op het zuidereiland je de hele tijd oooh....oooh...ooh... roept, wat ik ook continue deed en op het noorder eiland heb je dat veel minder, is ook mooi, maar niet de hele tijd. En daar was ik het met hem eens.
Is zeker een plek om nog eens terug te gaan, want ook al heb ik veel gezien, er blijft nog genoeg over wat ik niet heb gezien....
Bedankt Kiwi's en Nieuw Zeeland!!!! :-)
- comments