Profile
Blog
Photos
Videos
BULA.....BULAAAAA!!!!
Hoe is het daar in het koude....uh inmiddels warme kikkerlandje?
Hier in Fiji is het heerlijk!!!!
Donderdag 15 maart kwam ik aan in Nadi. Een paar dagen daarvoor had ik mijn hostel telefonisch al geboekt. En zou ik opgehaald worden vanaf het vliegveld. Maar toen ik door de duane kwam, was er nog niemand te bekennen van mijn hostel. Fiji time dacht ik, die zullen zo wel komen, maar na een half uur kreeg ik ineens een dejavu van jaren geleden dat ze me in Griekenland ook eens waren vergeten op te halen van het vliegveld. Ging dus toch maar even poolshoogte nemen en liet ze bellen, met de vraag waar ze bleven. Bleek ik ineens niet op de lijst te staan en zat alles ook nog eens vol voor die nacht. Ik baalde als een stekker, want had niet voor niks dat hostel geboekt en wilde daar graag naar toe.
Een vrouw wilde me wel helpen en ik werd naar een kantoortje geloodst. Helemaal vertrouwde ik het niet, dus liet ze nog een keer bellen op de speakers. Maar helaas, er was geen plek voor me. Ondertussen probeerde die vrouw mij nog een tour te verkopen, waar ik op dat moment helemaal niet op zat te wachten en ze boekte uiteindelijk een ander hostel. Ze zouden me ophalen van het vliegveld....prima dacht ik. We waren inmiddels al anderhalf uur verder. En toen kon het wachten weer beginnen voor het busje van het andere hostel. Inmiddels was ik nog de enige op het vliegveld. Toen eindelijk het busje kwam, werd er gezegd, dat ik nog 'even' moest wachten, want over een uur zou er een ander vliegtuig landen en daar wilden ze op wachten, zodat ze die mensen ook mee konden nemen. Toen brak echt mijn klomp, zat inmiddels al 2,5 uur op dat vliegtuig en dan zal ik nog eens zo'n twee uur moeten wachten? No way! Dus vroeg of ze niet even snel heen en weer konden rijden voor mij, maar nee, dat zat er niet in.
Gelukkig kon ik toen een deal maken met een taxi chauffeur en die bracht me naar het hostel......eindelijk....had ik dat nou maar meteen gedaan...:-s
Aangekomen in het hostel, dumpte ik mijn spullen en liep naar het hostel wat ik oorspronkelijk had geboekt, Blue Water Lodge, wat om de hoek bleek te zijn, om verhaal te halen en er zeker van te zijn dat er niks van mijn creditcard afgehaald zal worden.
En ja hoor....stond ik dus gewoon wel op de lijst!!!! Ze boden hun excuses aan en probeerde nog de nacht die ik inmiddels al betaald had in het andere hostel te cancelen, maar dat lukte niet, dus besloot die nacht daar te blijven en de volgende ochtend terug te komen.
Daar raakte ik ook meteen aan de klets met een paar leuke gasten die net terug kwamen van een eiland tour en heb dus maar meteen de kans gegrepen om wat tips in te winnen.
Die avond kwam ik nog een Duits meisje (Denise) tegen, die ook net was aangekomen en in Blue Water Lodge sliep. De volgende dag deelde ik met haar en nog een andere jongen een kamer.
Denise en ik besloten om samen een eiland trip te maken van zeven dagen.
Je kocht de zo gehete Bula pas. Daar zaten de ferry trips in van eiland naar eiland, de overnachtingen en drie maaltijden per overnachting.
Zo kon je zelf bepalen welke eilanden je ging bezoeken en waar je ging overnachten. De eerste overnachting hadden we al vooruit geboekt en de rest kon je op de boot boeken of je kon iemand laten bellen vanuit het hostel naar het andere hostel.
Het eerste eiland wat we aandeden en het hostel waar we sliepen, was erg leuk en goed. Het werd gerund door een familie. We hebben daar gesnorkeld en het dorpje bezocht op dat eiland, wat mooi was om te zien. Bijzonder hoe de mensen daar met elkaar omgaan en hoe ze daar leven.
Ondanks het laag seizoen was het toch nog best druk, waardoor we op sommige plekken maar één nacht konden blijven inplaats van twee.
Ook de communicatie tussen de hostels en het personeel op de boot was slecht. Zo hadden we al een paar keer meegemaakt dat de een zei, dat het vol was en het volgende moment weer niet en dan weer wel en als je dan weer aankwam bij het hostel en vroeg of je nog een nacht kon blijven, kon het opeens wel, of toch weer niet.
Snap je het nog? Nou wij soms niet meer en moet zeggen, dat het behoorlijk irriterend was soms. Zo hebben we een keer met nog een ander meisje ruim een uur in een kantoortje zitten wachten op antwoord van het vaste land en het hostel op het eiland of er voor die nacht plek was. We dachten namelijk dat we het beter via het hostel telefonisch konden laten regelen dan op de boot, waar ze toch steeds weer wat anders zeggen. Dat plan viel na een uur wachten ook in duigen, omdat ten eerste de internet verbinding erg slecht en traag was, wat te begrijpen is op een eiland (was al verbaasd, dat ze op sommige plekken überhaupt al internet hadden), of de telefoonlijn lag er ineens uit of mensen namen hun mobieltjes niet op.
We wisten dat er plek was op het volgende eiland, althans dat werd ons gezegd. Natuurlijk werd er op de boot ons weer wat anders verteld. Denise en ik konden wel naar het hostel, maar het andere meisje moest naar een ander eiland.
Al met al een hoop gedoe en gestress, waar je helemaal niet op zit te wachten als je zo'n eilanden trip doet.
Tot overmaat van ramp werd ik de dag ernaar ook nog eens ziek wakker.
Een tip voor als jullie ooit de eilanden wil bezoeken, ga NIET in een dorm liggen maar boek een double room, want dat is over het algemeen veel beter.
Die dag moesten we verkassen, omdat het allemaal vol geboekt was. We besloten naar een hostel te gaan op hetzelfde eiland, vlak naast het hostel waar we zaten. Je kon er niet naartoe lopen, maar met de boot was het een klein stukje. Dus vroeg Denise of ze ons er naar toe konden brengen met de boot. Dat wilde ze niet en we moesten maar wachten tot de ferry kwam met nieuwe gasten, zodat ze ons dan ook meteen weg konden brengen naar het andere hostel. Je gaat namelijk met de ferry langs alle eilanden en dan word je met een klein bootje van het hostel opgepikt om naar het hostel te kunnen varen. Maar de ferry zou pas over twee uur komen en als je ziek bent en je hebt geen kamer meer, wil je dat echt niet in de hitte. Dus ging ik het zelf maar proberen, maar toen hadden ze ineens geen bootje vrij. Ik moest toen zelf het idee opperen, dat het andere hostel misschien wel een bootje vrij hadden en ons op konden halen. Ok ok er werd gebeld en ze zouden er nu aan komen. Goed na 45 min wachten waren ze er dan. En we waren blij dat we daar weg konden, want echt vriendelijk en behulpzaam waren ze niet. Uiteindelijk regelen ze het wel voor je, maar je moet er wel een hoop moeite voor doen en geduld voor hebben.
Toen we bij het andere hostel aan kwamen, Nagalia Lodge, werden we met open armen onthaald en werd er een welkomslied voor ons gezongen. Ontzettend lieve mensen daar. Ze hadden begrepen dat ik niet lekker was en kon zoveel thee krijgen als ik wilde. Ook dit hostel werd gerund door een familie en dat verschil merk je meteen. Het strand was niet het beste, maar de plek was mooi en heerlijk rustig. God zij dank hadden we hier toch nog de laatste twee nachten als een goede afsluiting van de eilanden trip.
Als je dan weer terug komt op de boot, zie je iedereen weer die je hebt ontmoet op andere eilanden en dat is erg leuk. Denise en ik gingen allebei weer naar Blue Water Lodge en die avond kwamen onze Engelse vrienden en Franse vriendin eten in ons hostel, dat was erg gezellig en leuk om elkaars verhalen en belevenissen te horen.
Nu zit het er hier al weer bijna op en vertrek ik morgenochtend (woensdag) naar Singapore, waar ik één nacht blijf en dan naar Bali vlieg. Ben erg benieuwd en heb er zin in! Mijn vriendin Petra komt ook en is erg leuk om weer iemand van het thuisfront te zien na vijf maanden.
Allemaal weer bedankt voor de lieve en leuke berichtjes en mailtjes! Zal gek zijn als ik weer in Nederland ben en ik niet meer steeds op mijn blog kan kijken of iemand wat gestuurd heeft...;-)
Weet niet of ik tussen nu en de dag dat ik weer thuis ben wat op mijn blog schrijf. Anders wens ik iedereen vast hele fijne Pasen en zie ik jullie gauw weer in Nederland!!!!!
En ik wil in het bijzonder mijn balletgroep heeeeeel veeeel succes wensen met de voorstelling! Zet hem op dames...toi toi toi!
Vinaka! (bedankt)
Patty
- comments
Mamie Runion Weet niet of ik tussen nu en de dag dat ik weer thuis ben wat op mijn blog schrijf. Anders wens ik iedereen vast hele fijne Pasen en zie ik jullie gauw weer in Nederland Riemen Ed hardy En ik wil in het bijzonder mijn balletgroep heeeeeel veeeel succes wensen met de voorstelling! Zet hem op dames...toi toi toi!