Profile
Blog
Photos
Videos
Dear allen,
Ten eerste, superbedankt voor al jullie berichtjes. Erg fijn om te lezen.
Ten tweede eerste dag en nacht in Dewi Saraswati achter de rug en ik kan jullie vertellen dat het een erg fijne plek is. De mensen hier zijn ook weer supervriendelijk. Ruby, een van de oprichtsters ontmoet. Ze is een sterke met humor. Haar man, James, heeft me gisteren rondgeleid. Als ik het goed hebben begrepen, dan geven ze hier les aan tien jaargroepen. De twee jaargroepen daarna hebben les in het stadje Chengalputta. De eerste jaargroep begint bij 5 jaar en zo door tot ongeveer 16 jaar. De kinderen zijn net gekleed in schooluniform.
In de afdeling waar ik gehuisvest ben (in het huisje met de toepasselijke naam "Wisdom house" :)) slapen alleen de meisjes. De jongens slapen in een gebouw verderop. 's Nachts is er een bwaker bij de poort en voor de rest alleen vrouwen in mijn gedeelte. Gisteravond waren dat twee vrouwen. Een sociaal werker en een "warden". Deze "warden" moet zorgen dat het zaakje in het gareel blijft. Ze heeft Kamsala en is 20 jaar maar verdorie deze vrouw heeft de zaak goed in de hand kan ik zeggen. Ontzettend leuke dames.
Ook hier heeft de stroom problemen en hebben we gisteravond een tijdje zonder gezeten, maar iedereen verzameld zich buiten op een soort plein en er wordt vrolijk met elkaar gekletst.
De kinderen vinden me nog interessant en komen ondertussen in kleine groepjes eens een praatje maken. Ze zeggen om de 3 woorden "miss" (van mejuffrouw uiteraard) waardoor ik soms denk dat de kinderen hele lange namen hebben, bv. Sandiamiss of Djanitamiss. Die namen gaan me vceel moeite kosten, heb ik al gemerkt. Op school thuis ken ik de namen meestal binnen twee drie keer ontmoeten maar ik ben ze hier na drie keer vragen al weer vergeten. Ze zijn zo anders.
Ik heb al wat Tamil geleerd. Zo kan ik nu zeggen "Malewanakan" en dan betekent dat "goedenavond" (schrijffouten voorbehouden, Huub).
Er is hier een Duitse meneer, genaamd Jozef. Hij is een betaalde kracht (vooral kost en inwoning, geloof ik) uit Duitsland en zit hier al een jaar. Gisteravond samen gegeten. We eten apart vanmde kinderen en de andere volwassenen, omdat we soort van gasten zijn. Ik moet zeggen, heerlijk eten. Ik kom tonnetje rond terug want ook ontbijt en lunch ook dik in orde en tja het is onbeleefd om niet alles even te proeven natuurlijk :).
Deze Jozef zat gisteravond leuk te vertellen welke dieren hij allemaal al was tegengekomen in India en zo ook ene schorpioen in de keuken aldaar. hij was vergeten te zeggen, zoals Ruby dat vanochtend wel deed, dat ze echt niet in je kamer komen. jullie raden het al: het eerste deel van de nacht was het ogen op scherp en heb ik een hoognodig tolietbezoekje afgeblazen omdat ik toch meende een schim ergens te ontwaren. Toen ik eindelijk om half 12 in slaap viel (ik lag al om 10 uur in bed zo ongeveer, dat is hier normaal, de kinderen staan ook om 6 uur op), vond de bewaker het nodig om een kwartier lang op een fluitje te blazen. Ik begreep vandaag dat hij doet om aan te geven dat alles in orde is. Van mij hoeft dat eigenlijk niet zo. Ik heb liever dat hij blaast als er wel wat is. Dus vervolgens weer een half uur wakker, met een laken dat naar olie ruikt en een onderlaken en kussen die ergens naar schimmel. Dat zaakje vandaag maar eens onder handen genomen met mijn deospray.
Vandaag bestond uit uitgebreid ontbijt, met Jozef, met soort van pannekoeken, lunch met uitgebreid buffet met rijst en allerlei groenten en fruit (vers gesneden dus veilig). Om half 3 klaar met lunch (met Ruby, Jozef en James) en om 4 uur thee met pepernoten (uit NL uiteraard) met Ruby ern James. om half 6 met Jozef en twee docenten naar een dorpje om de hoek. Daar thee gedronken bij mensen en net achter op de motorbike bij Jozef en hier afgezet bij het internetcafe met een computer dat net het dos-tijdperk heeft verlaten, maar ik moet zeggen dat de verbinding snel is. Ik word zo over 20 minuten weer opgehaald en ben bang dat ik niet genoeg tijd heb om nog foto's up te loaden. Nu, zo kom je de dag dus wel door.
Vanochtend de eerste twee apen gezien. Er waren me een heleboel beloofd door verschillende mensen maar ze zijn nog wat verlegen, geloof ik. En dat is maar goed ook heb ik begrepen. Ze zijn niet echt lief, schijnt. Verder wat gekko's die over de muren verstoppertje spelen achter schilderijtjes. Lijken me nog wel onschuldig. weer veel honden op het terrein maar ook puppies, foto volgt nog.
Dit was het eerst maar weer even. Huub moet alvast de groeten hebben van Sunil overigens.
Ik kan die arme Duitser niet elke dag vragen me hier heente transporteren dus het kan even duren voordat ik weer verschijn. Al heb ik ondertussen een fiets. Probleem is dat overdag vaak de electriciteit weg is in dit internetgebeuren.
Anyway, tot snel xx
- comments
Margriet Zuiderveen hoi Monique, met veel plezier lees ik over je belevenissen. Wat een ervaringen! geniet er maar met volle teugen van! Succes in het kinderdorp. groeten Margriet
yvonne en toby lieve schat zou best even om een hoekje willen kijken hoe het daar is. geniet elke dag van je verhaal. jij komt straks vierkant terug met aldat eten dus met de kerst mag je vasten(geintje) veel plezier en ik kijk uit naar je volgende verhaal kus yvon
Marc Goed om te horen/lezen dat je het goed bevalt. En geweldige ervaringen. En leuk hoor zo vroeg op. Ben je eindelijk vrij van een baan. Moet je nog vroeg op :)
Frans en Griet Wiersma alias heit en Mem Hoi Monique wat geweldig wat je allemaal beleeft en wat fijn dat iedereen zo vriendelijk is. De verhalen die je vertelt lijken een beetje op een film. Apen om je heen en andere dieren. Dat de kinderen nog een beetje moeten wennen aan een nieuw gezicht dat kan ik me begrijpen. Ben benieuwd naar je volgende verhaal .. Heit en ik genieten er erg van. Dag Lieverd groeten Heit en Mem.