Profile
Blog
Photos
Videos
menm2azie voor chanced: km stand 25.821+ 205 = 26.026 km
Tempels en meer…..
Gisteren zijn we een halve dag met Maung Pa op pad geweest, een verkorte versie van wat we in gedachten hadden omdat hij ons eigenlijk de eerste helft van de dag niet veel meer wist te vertellen dan de inhoud van de lonely planet. Erg jammer, want wij hadden het echt anders verwacht en hadden na de middag zin om lekker te gaan zwemmen en vandaag een nieuwe tempeldag met zijn tweetjes te doen. De beschilderde tempel die hij ons de dag ervoor al had laten zien wilde ik nog graag vastleggen op foto en dus gingen we op weg naar zijn huis. Foto's genomen en toen kwam zijn tas met zandschilderingen tevoorschijn die hij en zijn vader allebei maken. Nu hadden we ze in Ngang U ook al gezien en waren we er erg voor in om er eentje te gaan kopen, maar toen Maung Pa zijn prijs noemde, vielen we stijl achterover en kregen we toch een slecht gevoel. Dik vier keer zoveel als we bij een andere paintshop zagen dus zelfs onderhandelen over de prijs was voor ons geen optie. De markt verneuken door veel te vette bedragen op tafel te leggen is geen goede zaak ook al moet hier geld verdiend worden. We laten Maung Pa met een teleurgestelde snoet achter en hopelijk denkt hij de volgende keer even na voordat hij toeristen een prijs voor zijn schilderingen noemt.
Wij vertrekken richting zwembad ( ja het wordt saai dat gezwem iedere dag, maar zeker niet voor ons) en genieten van een koude duik. Vroeg onder de wol want vandaag weer een dag fietsen en tempels kijken voor de boeg. Wat we eerder ervaarden in dit soort tempelomgevingen was dat we er na een boel gezien te hebben wel genoeg van kregen. Hier blijft het iedere keer weer prachtig, de ene tempel nog mooier en groter dan de andere, en de boeddha's blijven steeds weer verbazen. Vooral de uitzichten over het hele gebied is magnifiek als je naar boven klimt bij een stupa. Zo gaan we naar Ananda, een tempel met vier 10 meterhoge boeddha's aan elke zijde van de tempel eentje. ( binnen ) Bij één van de boeddha's ontdekken we iets heel erg grappigs, sta je er dichtbij dan lijkt de boeddha naar je te glimlachen, maar doe je twintig meter achteruit dan lacht hij je breeduit toe. Dit omdat zijn gezicht naar beneden gericht is en zo krijg je een mooi effect. We worden onderhand wel een beetje moe van alle verkopertjes bij iedere tempel, kaarten, armbanden, zandschilderingen, shirts, thanaka, eten, drinken en nog vele andere souvenirs. "Were you from" beantwoorden we inmiddels met een vette glimlach en de woorden "from my mother, just like you". Vriendelijk blijven is wel het minste wat we kunnen doen en soms spelen we gewoon doofstommetje. Wat hier opvalt is dat het erg druk is met Birmese toeristen en de "witte" echt in de minderheid zijn. Fietsen doen de Birmezen zelf niet om de tempels te bekijken. De lokalen trappen er wel flink op los en vaak ook bepakt en bezakt. Sommigen verklaren ons voor gek dat we die lange afstanden per fiets afleggen. Vanuit nieuw Bagan is het zo'n 6 km naar oud Bagan en 11 km naar Ngang U. We leggen dit toch een keer of vier af en wij vinden het heerlijk om even wat inspanning te kunnen leveren. ( als vervanging voor de spin-vrijdagen!! bij DSZV te udenhout)
Nog even terug naar de zandschilderingen. Het is een mooi staaltje werk dat de kunstenaars hier leveren, maar er is ook veel verschil in kwaliteit. Wij vinden een vriendelijke jongen die een klein shopje runt met zijn broer en zelfs op bestelling mooie werken maakt. In ons hoofd is het ontwerp al klaar dus we leggen hem uit wat we zouden willen. Zijn broer helpt een beetje mee met vertalen en als we vertrekken zijn we er zeker van dat de schilder een mooi doek gaat maken zoals wij hadden bedacht. Na nog wat tempels bekijken en op zijn tijd even lekker uitrusten en het vocht wat op peil houden, gaan we aan het einde van de dag terug naar ons shopje. Het resultaat is verbluffend mooi geworden en we bedanken de maker met een paar stralende gezichten.
In de donkerte fietsen we terug van Ngaung U naar nieuw Bagan. De weg is nauwelijks verlicht en de bulten en kuilen zijn soms een verrassing. Als dan eindelijk de laatste kleine klim in beeld komt, onze fietsjes zijn van die ouderwetse niet schakelbare gevallen, zijn we blij dat we deze inspanning heelhuids hebben afgelegd. Tijd om onze trouwe kameraden terug te brengen naar de eigenaar, een restauranthouder op de hoofdstraat van Bagan. Meteen een mooie gelegenheid om nog even van het eten hier te genieten en we raken al snel in gesprek met de vrouw van de eigenaar. Ook deze familie, die voorheen ook een guesthouse runden, moesten plotsklaps oud Bagan verlaten, volgens de vrouw mede vanwege het feit dat er gestemd was op Aung San's Partij. Aung San is de dochter van Bogyoke Aung San die een enorme belangrijke rol heeft gespeeld na WWII bij het vergaren van de onafhankelijkheid. In 1947 werd hij na een glorieuze verkiezingsoverwinning vermoord, net zoals een aantal anderen van zijn kabinet. Zoals iedereen wel weet leeft Aung San, nobelprijswinnares voor de vrede in 1991, al jaren onder huisarrest omdat zij een bedreiging is in de ogen van de huidige bewindhebbers van het land. Die angst is niet geheel onterecht, dat wil zeggen dat met een grote mate van zekerheid de partij ( NLD = national league for democracy) van Aung San grote winst zou kunnen behalen bij nieuwe verkiezingen. Voorlopig ziet het er niet naar uit dat zij in 2010 de kans zal krijgen om haar politieke ambities te realiseren. Haar partij heeft nog altijd veel aanhangers maar de mensen zijn hier ook bang om hun stem te laten horen en dat is niet echt vreemd gezien alle verhalen over verdwijningen en arrestaties van mensen die tegen het huidige bewind zijn. De vrouw van het restaurant weet ons te vertellen dat er overal verklikkers rondlopen. De mensen die voorheen in oud Bagan woonden, kent zij wel, maar de andere inwoners van nieuw Bagan kunnen van allerlei pluimage zijn en echt vertrouwen is hier niet eenvoudig. Als we met haar praten loopt er op de achtergrond een taxichauffeur rond te schuifelen en het valt me op dat ze het mannetje in de gaten houdt. Of het er werkelijk iets mee te maken heeft dat we vrij open over haar land aan het praten zijn, is me niet helemaal duidelijk, maar het blijft oppassen. Weer een boeiende ontmoeting met een wijze vrouw die een behoorlijke rugzak met zich meedraagt ( velen hier waarschijnlijk, en dan hebben we het niet over de toeristen met hun backpack ). Het contrast met Nederland is erg groot, waar alles zomaar gezegd moet kunnen worden. Eigenlijk zie ik daar meteen ook weer een overeenkomst, want hier ontstaan problemen omdat mensen zich niet vrij kunnen uitspreken, maar door de enorme vrijheid van meningsuiting in Nederland ontstaan ook problemen. Menjut elkaar op omdat iedereen meent een mening te moeten hebben over alles, het nederlands voetbalelftal, de politiek, (wat dichter bij huis) de inrichting van het dorp en vooral de vele medelanders. Er worden veel dingen gezegd die kant nog wal slaan maar juist daardoor wel enorme onrust kunnen veroorzaken omdat niemand meer weet wat nu werkelijkheid is en wat niet. De media spelen daarin uiteraard een zeer prominente rol en de gevoelens die soms de huiskamer indwarrelen via de tv, brengen vaak meer verwarring dan duidelijkheid. Soms worden ronduit kwetsende uitspraken gedaan, dus is het van groot belang zorgvuldig om te springen met de vrijheid van meningsuiting. Zou Nederland een tijdje veranderen in een militaire staat zoals hier in Myanmar dan is de kans zeer groot dat die vrijheid van meningsuiting echt de juiste waardering zou krijgen. Sta er eens bij stil dat het een groot goed is waar zuinig mee omgesprongen moet worden. Ooit hebben onze voorvaderen zwaar gevochten voor de democratie en dat mag niet vergeten worden. ( aldus dominee Jelly B.)
Dan nog ons vervolg van de trip hier in Birma. We hadden bedacht om naar Mt.Popa te gaan en vandaar door naar Kalaw. Na ons lekker lange verblijf in Bagan gaan we nu rechtstreeks door naar Kalaw en waarschijnlijk gaan we een wandeltrek doen van drie dagen naar Inle Lake. Overmorgen vertrekken we op de 16e maart ( Joop van harte gefeliciteerd !!!!!!, nog maar 2,5 maand en dan drinken we samen een paar biertjes op jouw verjaardag in……. De Filippijnen) en doen dan weer verslag van onze nieuwe reiservaringen in dit nog steeds prachtige land. Voor nu was dit het weer en ik zou zo zeggen ……. Tot later.
- comments