Profile
Blog
Photos
Videos
menm2azie voor chanced: km stand = 47.632 + 36 =47.668 km
Sanur aan het strand
Op de 30 ste dus hebben we ons stulpje in Ubud verlaten, en als we de chauffeur van de auto vragen hoe lang de rit naar Sanur duurt antwoordt hij "een uurtje, afhankelijk van het verkeer". Nou dat verkeer valt reuze mee en of dat te maken heeft met het feit dat het zondag is weten we niet. Het eiland is prachtig groen dus ons ritje is vooral weer naar buiten kijken naar de omgeving maar ook de lokale verkeerstaferelen in ons opnemen. Weer met zijn vijven op de brommer, kindjes ertusseningepropt met soms een helmpje op of met heerlijk wapperende haartjes en de oogjes dichtknijpend tegen de wind. Strenge regels met betrekking tot veiligheid op weg kennen ze hier niet. Langzaam en snel rijden allemaal op dezeldfe weg, en dan heb ik het over echt langzaam. Dat verkeer, fietsers met karren erachter bijvoorbeeld, rijden dan uiterst links en het andere verkeer zoeft er voorbij. Wat eigenlijk nog het meest gevaarlijk is zijn de loslopende honden die ook vlot ergens midden op de weg gaan liggen. Tegen de tijd dat er een auto aan komt maken ze voor het oog redelijk langzaam aanstalten om op te staan en weg te lopen. De straathonden zien er over het algemaan slecht uit, veel schurft en wonden van vechtpartijen met waarschijnlijk de concurrenten op de straat. Ook in Ubud was dithet geval en omdat er altijd afval op straat te vinden is snuffelen ze overal rond op zoek naar wat eetbaars. Soms is dat snel te vinden want alle offers die je overal op straat ziet bevat meestal ook wel iets eetbaars, wat rijst of een koekje, en de honden smullen dat gewoon op.
Na veertig minuten zijn we al in Sanur en de chauffeur vraagt aan ons de weg. Ja, da's nou niet echt handig want wij komen hier voor het eerst, maar de kaart ziet er eenvoudig uit en we loodsen hem richting het centrum van Sanur. Uiteindelijk heeft hij er niet veel vertrouwen in dat wij weten waar we heen moeten dus hij stopt langs de straat en vraagt een paar taxichauffeurs naar de plek die wij hem verteld hebben. Na nog geen tien minuten komen we aan en gaan Mark en ik eerst maar eens even kijken of we het wat vinden. We zijn niet echt enthousiast en dus op naar nummer twee die een eindje verderop in de straat zit. Hier zin we enthousiaster over en dus besluiten we een kamer te nemen. Palm Garden heet de plek en die naam mag ze met recht dragen want de tuin is prachtig met inderdaad palmbomen en een heerlijk zwembad kijkt ons vragend aan "spring hier in".Het laatste stuk rijden hiernaartoe werd ons al duidelijk dat dit weer een toeristenplek is, veel slaapplekken, van homestays tot en met het Hyatt en Mercure, overal restaurantjes en massage en uiteraard de lokale shopjes met volop sarongs, zomerjurkjes, houtsnijwerken, balinese zeep, gekleurde vliegers etc. Het verschil met Ubud is dat hier ook weer de duikscholen te vinden zijn en dat is niet zo gek, want we zitten weer aan het strand. Rondom Sanur zelf valt niet zoveel te zien onder water maar vanhieruit worden wel trips georganiseerd naar Nusa Penida, een eiland een uurtje varen uit de kust, waar de beroemde manta rays, gigantische roggen, en moonfish, de grote maanvissen, te spotten zijn. Dat is mede de reden waarom we naar hier zijn gekomen, want Mark wil die vissen zeker gaan zien.
Als we onze spullen hebben gedropt op onze kamer, gaan we eerst maar eens naar het strand, dat vijf minuten lopen verderop zit. Het water staat laag en de vissersbootjes en plezierbootjes liggen bijna op het droge. Verderop in de zee zien we een soort rif waar enorme golven tegenaan kletsen. Het heerlijk om weer aan het strand te zijn en dit is één van de plekken op Bali waar wit zand is. Door het vulkanisch gebergte dat veel te vinden is op het eiland zijn de meeste stranden zwart, zoals in Amed en Lovina waar we eerder waren. Wit strand geeft weer een heerlijk zacht gevoel aan de voetjes en schelpen spotten is hier geen probleem. Omdat er veel toeristen komen is hety allemaal wat meer aangelegd en zo is er een lang verhard wandelpad langs het strand gemaakt. Heerlijk om lekker te lopen en het strekt zich bijhoorlijk ver uit dus uitwaaien kan je hier prima. Helemaal stil is het absoluut niet want de lokalen hebben langs dit pad hun lokale stalletjes met koopwaar gebouwd. Het een nog armoediger dan het andere, golfplaten, stukken plastic, karton etc. Zodra ze je in het vizier krijgen komen ze al naar je toe gelopen "ma'aaaaaaammmm, looking,looking, this my shop, you buy" en dat om de tien meter zo'n beetje. Wij zijn er inmiddels wel aan gewend en dit is nog niets vergeleken bij India, waar ze je bijna naar binnen sleuren. We lopen op ons gemak lekker verder en Mark kijkt al of hij duikshops ziet. Hier aan het strand zijn alleen de kleine dependances van de duikscholen te vinden van waaruit ze vertrekken met de boot. Niet alleen de overwegend dames van de shops benaderen ons maar op tal van plekken komen de mannen op ons afgelopen "hello, how are you, where you from, you need transport, maybe tomorrow ?" Wij gaan hier voorlopig nog niet weg dus transport hebben we niet nodig. Wel kun je hier overal fietsen huren en misschien dat we dat later toch nog eens gaan doen. Inmiddels hebben we een flink eind gelopen en zijn we toe aan wat eten. We steken een straat in die van het strand afloopt terug richting de drukkere weg die parallel aan het strand loopt. Hier kun je overal terecht en wij belanden in een gezellig kleine warung. Kolombak, gebakken kip in zoet zure saus en kipcurry, worden even later voor onze neus gezet en het gaat er goed in, want we hebben inmiddels honger. Als we even later terug lopen richting onze slaapplek passeren we een grote supermarkt dus piepen we even naar binnen om wat boodschappen te doen. Aangezien we voor het eerst een koelkastje op onze kamer hebben gaan we daar meteen maar eens gebruik van maken en nemen drinken en lekkere dingen mee waaronder gerookte kaas met pepertjes. ( oei wat vervelend weer) We zien allerlei ingredienten waar we direct mee aan de slag zouden willen, maar we houden ons in, we hebben tenslotte geen keuken. Met een flinke volle tas vertrekken we weer en steken even de straat over naar een duikshop. Dit ziet er goed uit en bij toeval is het dezelfde tent als waar Kitty en Jos hebben gedoken. Gerund door een drie Engelsen, een Japanner en de Belg die er nu zit geeft ons uitgebried einformatie wat er mogelijk is aan duiktrips. Mark heeft er meteen een goed gevoel over, maar wil ook nog een paar andere scholen bezoeken. We weten wat we willen weten en vertrekken richting Palm Garden. Tijd om eens even lekker te gaan zwemmen in dat blauwe zwembadje in "onze" tuin. En daar liggen we heerlijk dus we doen de rest van de dag niet veel meer dan nog een keer een restaurantbezoek voor het avondeten en kruipen lekker in ons "nieuwe" bed.
- comments