Profile
Blog
Photos
Videos
Johannesburg, de stad die je als toerist niet mag betreden. De hel van het zuiden! Wat gaan drie jonge Belgische toeristen daar in godsnaam zoeken? Er is niets te zien en alleen miserie te vinden. Jammer maar helaas, wij hadden tickets gekocht voor DE rugbymatch van het jaar. De finale van de Castle Lager cup: de Springboks tegen de All Blacks. Jammer genoeg was de match pas op 5 oktober en kwamen wij terug van Kruger op 1 oktober. Met andere woorden, 5 dagen gevaar en verveling stonden voor de deur te wachten op ons. Onderweg terug pakte ik de Lonely Planet en probeerde uit te zoeken wat we zouden kunnen doen. Gelukkig voor ons kregen we een bericht van onze Canadese vrienden die in Johannesburg woonden. Oef! Eén avond gevuld…
Om even terug te gaan in de tijd, in Swaziland hadden we een leuk Canadees koppel leren kennen, Matt & Allison. Vermits onze Kruger-expeditie vertrok vanuit JB, hadden we al eens een avond samen doorgebracht in deze beruchte stad. We gingen, in the northern suburbs, uit eten in een Thai's restaurantje. Omdat we niet konden kiezen, goed eten, het lijkt al zo lang geleden, bestelden we als voorgerechtjes van alles wat. Al pratend en met een lokaal biertje, vloog de tijd voorbij. Ondertussen aten we nog een heerlijk hoofdgerecht en verhuisden we naar de bar Wolves. Hier trad Brett Newski op. Een nobele onbekende artiest/singersongwriter. Maar hij palmde onze harten in en kochten zijn cd. Zo kwam een superleuke avond snel ten einde. Al zooide het gebruik van het woord 'amusing' op het einde van de avond nog wel wat verwarring.
Na dit korte intermezzo keren we terug naar 1 oktober, de dag dat Maxime jarig was. Deze keer geen grootschalige diners met alle vrienden of fancy restaurantje met ons. We hebben zowaar zelf gekookt, inclusief dessert. En het heeft nog gesmaakt en het was gezellig. Een dikke pluim voor ons! Zelf stoef, het is toch iets moois… . Na deze dag, kwamen we precies in een stroomversnelling terecht. We hadden echt tijd te kort.
De volgende dag hadden we afgesproken om onze couch Leon te ontmoeten. Hij werkte de hele dag en dus hadden we alle tijd om Pretoria te ontdekken. Voor de niet kenners, Pretoria en Johannesburg zijn bijna één grote stad. Wij pakten de taxi en spraken af om een toer door de stad te maken, eerste stop 'The Union Buildings'. Van daar hadden we een prachtig uitzicht op de stad met veel groen rondom ons. Jammer genoeg hadden we onze picknickmand vergeten. Ook de gebouwen zelf waren heel mooi. Maar er was nog veel te ontdekken. Stop twee was het voortrekkersmonument. Na het vorige waren onze verwachtingen heel hooggespannen. Kom je daar aan, zie je een bombastisch vierkant achtig gebouw staan en ga je naar binnen en is er niets te zien. Teleurstelling alom! Vlug door naar het Freedompark. Gelukkig was dit dan weer wel de stop waard. Na een uurtje rondwandelen en genieten van uitzichten en mooie architectuur, gingen we naar Church Square. Dit was een pracht van een plein met in het midden de heer Kruger. Hij werd vergezeld door het oude paleis, het justitiepaleis, de oudste bank van Zuid-Afrika en nog enkele prachtige gebouwen. We wisten niet waar eerst kijken. Een geslaagde middag.
Terug in de backpackers wachtten we op het antwoord van Leon. Maar door een gebrekkige lijn konden we niet echt uit aan wat er nu juist gepland stond. Makkie, zijn artistieke dochter, kwam ons ophalen en bleek dat we de avond bij haar in Pretoria gingen verblijven. Een leuke gezellige braai, een lekker ijsje en onze avond was weer voorbij gevolgen. De volgende ochtend huurden we een auto en hadden we onze afspraak bij Leon.
Na een snelle kennismaking nam hij ons direct mee naar Downtown Jo'burg. Een plaats waar je zogezegd beter weg blijft. We aten er in een lokaal straatrestaurantje met de handen zoals het hoort. Toch was het voor ons niet zo evident om proper te eten. Wat best wel grappig was. Het eten was best lekker maar dankzij de maïspap hadden we toch snel genoeg. Dan moest Leon gaan werken en wilden wij naar het Apartheidsmuseum. Dat was me een opdracht. We hadden geen GPS en geen kaarten dus was het op 'gevoel' in een miljoenenstad. Een omweg via Ellis Park, 5 keer een afrit missen en na een uur of misschien wel langer kwamen we eindelijk aan in het Apartheidsmuseum. We liepen verloren of we vonden het heel boeiend maar het museum hield ons toch een uur of drie bezig. En vermoeiend dat dat was. Maar we waren toch al een heleboel wijzer over de apartheid. Een goed begin voor onze uitstap van morgen. Maar eerst hop naar de volgende afspraak.
Daar wij geen idee hadden over het lokale spitsuur, zaten we vast in de file. En dit terwijl we hadden afgesproken met Matt en Allison. Slechte punten voor de Belgen. Slechts een half uur te laat, kwamen we op onze afspraak aan. Snel een chipje eten en dan was onze taxi er al. We gingen naar Arts on Main. Dit is een lokale up market markt. Verschillende standen met te lekker eten, leuke winkelstanden en we hadden er de tijd van ons leven. We genoten van de gastvrijheid en de sfeer van Zuid-Afrika. En het toppunt van al, 's avonds stond er nog een verrassing op mij te wachten. Een super coole houten zonnebril die Maxime stiekem op de markt voor mij gekocht had! Echt te graaf en ik was dolgelukkig.
De volgende ochtend gingen we ontbijten met Leon in een retro Frans achtig ontbijtrestaurantje, Le Petit Throbb. Leon snapte niet echt waarom wij naar Soweto wilden gaan, maar Jo'burg zonder Soweto leek ons toch wat vreemd. Daar aangekomen, keken we met grote ogen rond. Fancy Martinibar, chique restaurants en allemaal toeristen. Is dit Soweto? Volgens het Nelson Mandela huis wel, maar wij waren redelijk teleurgesteld. Eigenlijk zijn wij schandalige toeristen! We hadden het ruwer, armer verwacht. Onze parkeerwacht zag ons snel terugkeren en vroeg wat we ervan vonden. Hij stelde voor om ons te gidsen door de wijk. Eerst passeerden we de kerk waar Mandela zich had schuil gehouden. Daarna volgde enkele veel armere wijken. We wandelden erdoor en keken met grote ogen rond. Nog niet zo extreem arm als verwacht maar het contrast in dit land is wel heel groot. En om af te sluiten nog een bordspel gespeeld met de lokale bevolking. Een topmiddag ware het.
Zaterdag, 5 oktober, D Day! Hier hebben we lang naar uitgekeken. Eerst nog even de Neighbourgoodsmarket meepikken en dan Rugby. De markt was zo mogelijk nog leuker dan de vorige. Nog meer eten! Wat moet een mens anders doen? En nog enkele leuke kraampjes in de geweldige setting van de skyline van Jo'burg. Matt nam ons er mee naar toe en wij genoten weer van de lokale gastvrijheid. Best grappig hoe elk gesprek hetzelfde begint en toch anders eindigt. Maar tegen 13uur waren wij niet meer te houden! Hop naar Ellis Park. De match begon pas om 17u en toch was het al filerijden.
Auto geparkeerd, check! En richting het stadion wandelden we. Een massa volk verwelkomde ons. All Blacks en Springbokken door elkaar, hand in hand. Braais overal en een fantastische sfeer. Dit valt met niets te vergelijken. Natuurlijk konden wij niet achterblijven en kochten we onze Springboktenues. Nu waren we helemaal echt! We ontdekten de activiteiten rond het stadion en al vlug was het 17u. De haren op onze armen gingen pas helemaal rechtstaan, letterlijk, toen er een vliegtuig mega laag over het stadion vloog. Het was zo dicht dat we zelfs de tekst op de onderkant van het vliegtuig konden lezen: 'Go Springboks!'. Zoiets is in België echt ondenkbaar. De match verloren we jammer genoeg maar de beleving zal ons altijd bij blijven. Zelfs na de match gingen de supporters hand in hand naar huis.
Zondag was onze laatste dag. We hadden weer met Allison en Matt afgesproken. Deze keer om Matt zijn voetbalwedstrijd te gaan bekijken. Ze hadden echter net te weinig spelers en ik ging mee voetballen. Op mijn nieuwe blauwe Nikes weliswaar zonder scheenbescherming! Toch maar een bizar zicht, ik op een voetbalveld. Misschien net te groot? Na de rust waren ze gelukkig met elf en zette ik me mee in de zon. Maar ik vond het best leuk om mee op het veld te staan. Een carrièreswitch zit er voorlopig echter niet in. Na de middag braaiden we nog is in M&A hun gezellige tuin, voor de verandering en 's avonds bezochten we nog snel een bombastische 3m hoge Nelson Mandela. Een echte toeristen hot spot!
En zo kwam onze tijd in Jo'burg verrassend snel aan zijn einde. Ik denk dat wij hier nog vele dagen hadden kunnen doorbrengen daar er nog best veel te doen was. Maar de rest van het land roept en zoveel tijd rest ons niet meer… toch niet in Afrika…
- comments
Maite Aaaaaah ik word zo blij van iedere update! They make my day!! Zalige foto's ook ! Die maken het verhaal in mijn kopke wa explicieter! Der gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik me niet afvraag wat jullie aan het doen zijn! Foto's verduidelijken maar zeggen volgens mij nog geen derde van wat er effectief in jullie omgaat! Er zijn an zo veel momenten geweest da ik bijna vertrokken was om jullie te komen opzoeken ! Als ik den blog lees waan ik mezelf echt ffie mee op jullie reis en da doet mij onbewust heel hard glimlachen! Ik mis jullie! jullie zijn zo gelukkig en leren en ervaren zoveel .... Heeeeeeel zalig bezig! Ik had niet anders verwacht! Dikke kus van uit den Belgique / antweirepe
Karoline Zo plezant om jullie verhalen te lezen! En die foto's...wauw!! Dit is beter dan nen boek lezen :-)). Denk dat jullie waarschijnlijk een paar boeken kunnen schrijven met al jullie avonturen en verhalen. Geniet nog v Afrika !!