Profile
Blog
Photos
Videos
Aan alle mooie liedjes komt een einde dus kwam onze tijd van gaan. Na een tiental dagen in Tofo, hadden we het echt wel gehad. De golven kwamen niet en na onze date met Mr. Whaleshark was het hoogtepunt wel zowat voorbij. Tijd voor de volgende chapa richting Maputo. Deze vertrok op het mooie tijdstip van vier uur 's morgens. De rit verliep vlotter dan verwacht waardoor we de middag spendeerden in Fatima's. We hielden ons bezig met het uitspitten van de reisboeken over Zuid Afrika tot onze volgende couch kwam opdagen. Jammer voor ons, maar hij kwam niet opdagen en wij vonden er niet beter op dan naar Maputo Backpacker te gaan.
Maputo Backpacker sloeg nog harder tegen dan Fatima's Maar we verbleven er toch. De volgende ochtend vertrokken we zo snel we konden. Al liftend werden we na enkele minuten opgepikt door een man genaamd Jeremy. Hij bracht ons naar het station van Maputo. Dit is een van de tien mooiste stations ter wereld en getekend door de heer Eiffel en een van zijn medewerkers. Maar het kon, natuurlijk, niet op tegen dat van Antwerpen! Omdat we hoopten dat we vandaag bij onze couch konden verblijven, gingen we het internet eens checken bij Mundo's. Hier kwamen we Jeremy weer tegen en hij stelde voor om bij hem te verblijven.
Bij Jeremy aangekomen, waanden we ons god in Frankrijk. Een pracht van een loft! Ruimte, twee badkamers, drie slaapkamers, alles erop en eraan. Wij genoten met volle teugen van de gastvrijheid. We dobberden enkele uren rond in het bad en deden de was. Van het vuile Maputo zagen we niet veel meer. En ons geluk kende geen einde want Jeremy moest de volgende dag naar Nelspruit. En wij mochten mee!
Na het leven zoals het is: 'de expat' vertrokken we met Jeremy richting Nelspruit, Zuid Afrika. Achteraf bekeken was onze tijd in Mozambique echt wel een unieke en leuke ervaring, mede door de geweldige mensen die we daar zijn tegengekomen. De intrede in Zuid-Afrika konden we meteen al smaken. Prachtige uitzichten, goede wegen, organisatie en vooral lekker eten. We besloten in Nelspruit een auto te huren en begonnen zo onze roadtrip met als eerste stop het koninklijke Swaziland.
De weg naar Swaziland was wederom adembenemend. Hop de bergen in! Ondanks de koude, wisten we wel te genieten van Swaziland. Een lunch met zicht op neushoorns en twee verstopte hippo's, een gezellig verblijf in een community en natuurlijk het Mkhaya game reserve behoorden tot de activiteiten. Maar ook wisten we een pijnlijk verlies te noteren. Onze dierbare tent heeft ons in de steek gelaten. May she rest in peace!
Het Mkhaya game reserve was onze kleine Expeditie Robinson. We werden ontvangen in het Stone Camp. We zetten onze zakken weg en vertrokken op Safari op zoek naar de zwarte neushoorn. 's Avonds genoten we van een viergangen menu en een dansoptreden. Ook Gerrit haalde even zijn danskunsten boven maar ik bleef toch liefst zitten. Saai hé?! Mijn dansbenen zaten blijkbaar niet in mijn backpack. Tijd om te gaan slapen dan maar. Klaar om het bed te betreden, vonden we de verborgen expeditie Robinson brief. "Morgen 6uur paraat!". Wij waren er klaar voor! Ook de derde Safari leverde niet het gewenste resultaat. No black rhino for us. Vertrekken dan maar. Nog wel even snel gegevens uitwisselen met 2 Canadezen die werken in Jozi (=Johannesburg) en weer de auto in.
Deze keer reden we naar Clarens. Een dorpje in de Free State, Zuid Afrika. Dit ligt bijna op de grens met Lesotho en zou echt de moeite moeten zijn. Daar wij geen GPS gehuurd hadden, reden we met de kaarten van Lonely Planet. Echt toppers! Gedetailleerd, goede schaalverhoudingen en alles erop en eraan. Een geschatte 300km werden er toch zeker 600! Vermits wij pas om 10uur waren vertrokken en elke 100km minstens 2uur rijden is, was Clarens te hoog gegrepen. Ladysmith werd het hoogst haalbare doel. Een dorpje met verschillende herinneringen aan de boerenoorlog. We kwamen er terecht bij Boere en Brit. Een schattig en behulpzaam oud vrouwtje. Het leuke was dat we Nederlands met elkaar konden spreken. Toch eens iets anders dan al dat Engels altijd.
Clarens de volgende dag, beviel ons direct. Een klein gezellig, maar wel toeristisch, dorpje. Wij verbleven bij Clarens Inn Backpackers. Een gezellige plek met een bizar maar zeer gezellige omgeving. Een brommer hier, een vliegtuig daar. Het was allemaal deel van het interieur. Ook onze kamer was iets uniek. Maxime en ik sliepen in een iglo met een outdoor badkamer. Best cool! In Clarens genoten we vooral van het mooie bergachtige uitzicht en de rust. Daar we toch even moesten bekomen van onze roadtrip.
Helemaal fris en monter vertrokken we richting Joburg. Ondanks alle negatieve commentaren over Joburg waren we direct verkocht. De Canadezen die we eerder in Swaziland ontmoet hadden namen ons mee naar een leuk Thais restaurant en nadien naar een mini concertje in het naburig café. Heerlijke taart/ijsjes en leuke muziek, what more do you want? Best een geslaagde eerste avond dus.
De dag nadien vertrokken we naar Pretoria waar we onze huurauto moesten binnen brengen en we in 1322 backpackers gingen verblijven zodat de Baz Bus ons daar kon ophalen voor de Kruger trip. Na een halve dag in een busje kwamen we aan in onze campsite, vlakbij het Krugerpark. Die namiddag bezochten we nog een rehabilitatiecenter voor wilde dieren, wat ons op het eerste zicht een saaie trip leek. Achteraf bekeken was de gids zo enthousiast, informatief en vooral zeer creatief in het nabootsen van dierengeluiden, dat we allemaal wel fan waren.
De volgende twee dagen bestonden enkel en alleen maar uit Safari's. Elke ochtend ging de wekker om 4u zodat we tegen 5u konden vertrekken. Dit stak ons hard tegen vanwege het weer. De eerste anderhalve dag zagen we bijna geen enkel dier. Het was zo koud en regenachtig dat het zelfs voor de dieren geen weer was om buiten te komen. Daar zaten we dan in een open safari jeep, koud, nat en verkleumd van de koude. Gelukkig voor ons, was al ons lijden niet voor niets geweest. Tijdens de namiddag van dag twee, klaarde de lucht helemaal op. En dat betekende ook meer wilde dieren! En mede dankzij onze privé-topspotter, genaamd Maxime die daardoor een amarula kreeg van de gids, zagen we een vijftal leeuwen, enkele hyena's, jakhals, … . Uiteindelijk zagen we 4 van de big 5, wat toch niet slecht is!
Terug naar Jo'burg, maar eerst nog stoppen bij Blyde river canyon. De derde grootste canyon van de wereld. De indruk die het maakte was enorm. Bekijk de foto's maar even en beoordeel zelf! Het zicht was adembenemend. En dan weer snel het busje in richting de gevaarlijkste stad ter wereld!
- comments
mamie zoveel indrukken... is jullie hoofd wel groot genoeg? Heel veel liefs van de mamie
Abbeel Wow Cas, goede reportage alweer! Ik ga ze doorsturen naar een vriendin van me die een jaar in Zuid-Afrika gewoond en geleefd heeft, ik zie haar maandag, heb ik al eens iets om over mee te praten hé ;). Het is inderdaad niet altijd feest op wereldreis: koude, tegenvallende toeristische trips/verblijven, ... Maar dat maakt wel dat je ten volle geniet van de toppers! Keep up the good vibes!
Karoline Wat een ervaringen seg... Mooie foto's!