Profile
Blog
Photos
Videos
Hallo Nederland!
Het is weer tijd voor een berichtje van Down Under, dit keer alweer uit Nieuw Zeeland! Bij jullie schijnt het nog steeds koud en winters te zijn, wij zijn gevlucht voor de regen uit Australie naar het zonnige Christchurch! Maar het vorige berichtje kwam nog vanaf Bali, dus moeten we eerst vertellen wat er sinds toen allemaal gebeurd is!
Op de dag van ons vertrek uit Bali werden we wakker in onze heerlijke hotelkamer. Toen we op het punt stonden om te gaan ontbijten, zagen we een schim voor onze ramen langslopen en aankloppen.. en daar stond ineens Saskia voor de deur! Saskia kennen we nog uit Adelaide en zij had ons daar verteld over haar plannen om naar Indonesie te gaan, waardoor wij ook op dat idee werden gebracht! Zij waren die nacht net aangekomen en via berichtjes op facebook had ze ons hotel gevonden. We hebben haar en haar reisgenoot Peter onze tips en plattegronden overgedragen en samen gegeten in het hotel die avond. Echt supergezellig! Die avond zouden we vliegen naar Sydney, dus we hebben ons ruim op tijd naar het vliegveld laten brengen. Ons uitvlieg-formuliertje om Indonesie te verlaten hadden we ZO goed ingevuld dat de douane ons zelfs als voorbeeld gebruikte voor een ander stel toeristen die het niet helemaal had begrepen. Leuk detail: hij moest er zelfs bij uitleggen dat ze niet onze namen moesten overschrijven maar hun eigen gegevens moesten invullen.. Hihi.
Toen vlogen we dus naar Sydney, waar we 1 nachtje geboekt hadden in een hostel dichtbij het station, omdat we de volgende dag met onze maand-treinkaart naar Broken Hill in de outback zouden treinen. Dat betekent: om 7 uur 's ochtends vertrekken, om 11 uur 's avonds aankomen. En dat terwijl de treinen hier echt niet extra zachtjes rijden, moet je je voorstellen dat deze plaatsen ook nog eens binnen dezelfde staat in Australie liggen. Het blijft onvoorstelbaar groot hier. Maar in ieder geval, we hadden via internet geen slaapplaats in Broken Hill kunnen vinden en zagen het eigenlijk nog niet echt zitten om na onze gebroken nacht (door de vlucht) alweer door te reizen naar de outback waar we dan 1 dag de tijd zouden hebben om alles te bekijken (strakke planning!). We zaten ook nog eens met een tas vol vieze kleren en dat reist ook niet zo prettig. Dus we hebben onze treintickets omgezet en zijn eerst in Sydney gebleven voor een week: een van de beste beslissingen ooit! We weten nu natuurlijk niet wat we in Broken Hill gemist hebben, maar Sydney bleek vele malen leuker dan wij hadden ingeschat. We hebben een nieuw hostel gevonden in de hoofdstraat van Sydney waar we voor weinig geld konden blijven en toch dichtbij alles zaten. We zijn die week uitgeweest, uitgaan hier kan natuurlijk niet tippen aan het uitgaan thuis, maar was toch erg leuk! We zijn verschillende Irish pubs, bars en discotheken afgeweest voor live muziek en gezelligheid! Verder hebben we in Sydney een stadswandeling met gids gedaan. Erg leuk initiatief hebben ze daar: de wandeling is gratis en iedereen kan na afloop een fooi geven voor wat hij het zelf waard vindt. Zo hebben we alle beroemde en minder beroemde bezienswaardigheden van Sydney gezien zoals het Opera House, de Harbour bridge, the Rocks en het Hyde Park. Superleuk, de stad was ook al een beetje in kerstsferen aangekleed met kerstbomen hier en daar. Blijft toch een beetje een gek gezicht om in het park midden in de zon een kerstboom te zien staan terwijl er allemaal mensen in zomerse kleren omheen wandelen.
In Darling Harbour, een van de havens in Sydney, is de bioscoop met het grootste scherm ter wereld te vinden. Als bioscoopfanaten konden wij het natuurlijk niet laten om hier de nieuwste Harry Potter-film te bekijken. Echt reusachtig was dat, het scherm is een beetje rond en het lijkt echt alsof je IN de film zit. In Hyde Park is ook een overdekt zwembad, heel leuk: als je in het park loopt kun je door het dak naar beneden kijken het zwembad in. En als je daar dus aan het zwemmen bent, kun je omhoog kijken naar iedereen die in het park loopt! Dus daar hebben we natuurlijk een duik genomen. Nog meer leuks in Hyde Park wat we bij toeval ontdekten: bij de kathedraal werden 's avonds in het donker kerstliedjes gezongen door verschillende koren. Heel knus, en op de kathedraal werden allemaal mooie kerstplaatjes geprojecteerd. Iedereen in het publiek kreeg een lichtje voor om je vinger en zo zaten we dus heel sfeervol bij de kerststal en de kerstboom in onze korte broek op een plein naar kerstliedjes te luisteren!
Na een weekje in Sydney zijn we onze treinkaart echt gaan benutten, met als eerste bestemming Tamworth! Op de dag van aankomst zagen we vanuit de trein al dat het heel hard regende. Zo hard zelfs, dat er sloten overstroomd waren en een weg was weggespoeld. In het hostel aangekomen werd ons verteld dat het de week voor ons bezoek verschrikkelijk slecht weer was geweest en dat zelfs de rivier buiten zijn oevers was getreden. Maar we hadden ons bezoek goed gepland, vanaf dat we aankwamen is het alleen nog stralend zonnig geweest. Tamworth is een klein plaatsje dat lekker warm in de outback ligt, maar al een stuk dichter bij de bewoonde wereld is dan bijvoorbeeld Broken Hill (90% van de Australische bevolking woont binnen 50 kilometer van de kust). Het is vooral bekend om de countrymuziek & cowboys (of eigenlijk Jackaroo's & Jillaroo's, zoals je cowboys en -girls in Australie moet noemen), daar komen dan ook de meeste toeristen voor. Als wij in een gesprek, met wie dan ook, vertelden dat we niet voor de cursus kwamen EN ook niet voor een baantje, kregen we vaak hele rare blikken. Blijkbaar hoor je wel een missie te hebben om naar Tamworth te komen. In de supermarkt werden we aangesproken in het Nederlands, door een mevrouw die oorspronkelijk uit Belgie komt, maar met een Australier getrouwd is en daar nu ook woont. Ze was even boodschappen aan het doen, 2 uur rijden van haar huis. Erg leuk om te horen hoe het is om echt te wonen in Australie, dat is toch nog wel weer heel verschillend van hoe wij alles beleven als backpacker. Ook zijn we uitgeweest in het dorp, in de lokale kroeg tussen de cowboys en met live countrymuziek natuurlijk! Dat was nog leuker dan het klinkt! Tamworth is verder ook een best heuvelachtig, dus 's avonds hebben we de kans benut om een wandeling te maken en vanaf heuvels de prachtige zonsondergang te kijken en alle lichtjes in het dorp te zien. Prachtig! In ons hostel begon het vreemd genoeg vol te stromen met Nederlanders op het moment dat wij daar verbleven. Vooral meisjes die voor de jackaroo&jillaroo-cursus kwamen, maar gek genoeg kwamen we ook nog een bekende uit Nederland tegen hier in the middle of nowhere! Met onze vriendinnen waren we afgelopen jaar een weekendje weggeweest naar Zeeland. Daar waren we een groep vakantiegangers uit Friesland tegengekomen. En laat nou net een jongen uit die groep bij ons in het hostel zitten! Dat was wel een heel vreemd toeval, hoe groot is Australie ook alweer?!
Na Tamworth werd het tijd om een bezoekje te brengen aan Broadmeadow. We waren zelf alweer vergeten waarom we een treinticket daarheen geboekt hadden, maar het was nu eenmaal geboekt, dus we gingen! Broadmeadow bleek zelfs geen hostels te hebben, dus zijn we lopend naar de volgende plaats richting de kust gegaan: Newcastle. Dat leek er al een stuk meer op. Op straat leken mensen te kunnen ruiken dat we op zoek waren naar een hostel (of ze konden het misschien zien aan onze backpacks!), en aardig als de mensen in Australie zijn kregen we de nodige aanwijzingen om een hostel te vinden. Dat bleek wel een beetje duur te zijn. Normaal zoeken we prijzen van rond de 20 dollar per nacht, liefst goedkoper, maar dat is wel schappelijk. Hier kostte een nachtje echter minimaal 26 dollar per persoon. En wij waren van plan om 3 nachten te blijven, dus hoopten we toch iets goedkopers te vinden. De mevrouw van het hostel wist ons te vertellen dat ze toch echt de goedkoopste was, maar omdat ze ons niet wilde teleurstellen had ze nog wel een ideetje: we mochten haar tentje wel lenen en in de achtertuin kamperen! Geweldig! Dus zo gezegd, zo gedaan. In tien minuten hadden we de tent opgezet naast de hangmatten en het zwembad, en zoals later bleek middenin het veldje waar de hostelhond zijn behoeften deed..! Newcastle bleek ook een leuk stadje te zijn. Op zoek naar internet gingen we met een bus richting de bibliotheek, de buschauffeur vertelde ons dat hij wel wist waar het was en ons daar af zou zetten. Maar bij de laatste stop van de busroute keek hij achterom de bus in en leek ons tot zijn schrik een beetje vergeten te zijn. Maar hij was niet te beroerd om ons alsnog bij de bieb even af te zetten, even de bus op 'buiten dienst' en daar gingen we weer! Geweldig hoe aardig iedereen hier is. Het hostel bood in samenwerking met een restaurant ook een gratis barbecue aan, daar zeggen we natuurlijk ook geen nee tegen. Heel sjiek op een terras aan het water kregen we met een groep backpackers deze barbecue aangeboden. Over het algemeen hebben we prima weer gehad in Newcastle, we hebben dan ook een dagje liggen bakken aan het supermooie witte strand! Misschien hebben jullie in een van de vorige verhalen gelezen over 'squeeky beach', waar het zand onder je voeten piept maar doordat het bij ons nat was van de regen werkte het niet. Nou, hier werkte het dus wel! Leuk om dat toch nog gehoord te hebben. Ook hebben we hier een dag superveel regen gehad, waarbij we ons tentje zo ongeveer zagen wegdrijven. Gauw onze tassen in veiligheid gebracht (die pasten niet bij in het tentje): eerst onder een dakje, daar kon de regenpijp het water niet aan, dus toen binnen. Daar kwam het water ook langs de kozijnen naar binnen gestroomd, dus nog maar een stukje verder! Je begint je voor te stellen hoe dat gaat hier met die overstromingen! Maar gelukkig voor ons had de grond wel behoefte aan wat extra water en was de vijver onder onze slaapplaats ook zo weer verdwenen!
De volgende stop in onze treintour was Byron Bay. Hier kwamen we 's avonds laat aan en we hadden nog geen hostel geboekt, we dachten dat dat ter plekke nog wel zou kunnen. Daar hadden we ons toch een beetje in vergist. Het was vrijdagavond en blijkbaar zaten de hostels overvol. Een hostel waar we naar binnen liepen om te informeren gaf aan dat ze nog wel twee bedden in verschillende kamers hadden, voor maarliefst 32 dollar per persoon per nacht. Pff, dat is dus de oostkust. Dat leek ons niet bepaald aantrekkelijk, dus zijn we het centrum uitgelopen op zoek naar een camping. Het kamperen was in Newcastle eigenlijk best goed bevallen en vanuit onze bus (niet overal rijden treinen, dus sommige stukken leg je per touringcar af) hadden we al een camping gezien. Die camping konden we helaas niet meer vinden in het donker, maar na een flink eind lopen zagen we gelukkig nog wel een hostel. Ook hier zaten ze behoorlijk vol en de prijs was ook al niet beter dan in het centrum. Gelukkig was de eigenaar ook hier superaardig, we mochten van hem ook voor 1 bed betalen en 1 van onze luchtbedjes bij in de kamer leggen voor de ander. Gelukkig maar, toch een slaapplaats voor de nacht! De volgende dag hebben we Byron Bay ontdekt, en het bleek een echt Hippieplaats met hoofdletter H te zijn! Hippiebusjes vliegen overal voorbij, surfdudes wandelen of skaten op hun gemak overal rond en je ziet de meest vreemde types de meest vreemde dingen doen (mediteren voor geld?!). In Nederland dachten we van onszelf altijd dat we perfect tussen zulke mensen zouden passen, een beetje chillen en relaxen en gewoon maar zien wat er gebeurt. Maar hier kwamen we er toch achter dat dit niet helemaal ons ding is! Goed om te weten. Gelukkig hadden ze ook heeeerlijke banoffee pie in Byron Bay en konden we ook nog een glimp van het strand opvangen. Veel meer tijd om andere dingen te doen hadden we ook niet, want die avond zou een touringcar van de treinmaatschappij ons alweer naar het volgende plaatsje brengen: Surfer's Paradise. Surfer's Paradise ligt in een regio die ook wel 'goldcoast' wordt genoemd, leerden we in Byron Bay. Het zou wel iets weghebben van St. Tropez, sjiek en aan de kust. Dat bracht ons toch een beetje aan het twijfelen of we daar nou heen wilden. In Saint Tropez zijn we wel eens geweest en daar betaalde je voor een simpel broodje al gauw 15 euro. Gezien de prijzen die aan de oostkust blijkbaar al standaard zijn, leek ons dat nou niet bepaald ideaal tijdens het backpacken. Dus 2 uur voor vertrek hebben we de treinmaatschappij opgebeld om ons ticket te wijzigen en meteen naar Brisbane te gaan ipv eerst een dagje in Surfers Paradise te spenderen. Dat was gelukkig geen probleem, in het hostel mochten we onze nieuwe tickets printen en zo gingen we dus diezelfde avond al op weg naar Brisbane!
In Brisbane hadden we al een hostel geboekt voor de dagen tot en met kerst, maar voor deze eerste nacht hebben we eerst nog een hostel dichterbij het station gekozen omdat we weer 's avonds laat aankwamen. De volgende dag regende het pijpenstelen en hebben we eerst maar een film gekeken in het hostel waar we die eerste nacht geslapen hadden. Maar we moesten die dag toch echt nog naar ons volgende hostel zien te komen. We hadden ze al opgebeld om te vragen of ze ons konden komen halen, maar dat kon toch echt niet omdat we nu bij het treinstation stonden ipv bij het busstation, waar vanaf zij wel mensen ophalen. Na buiten voor het hostel een half uur gewacht te hebben of de regen misschien nog zachter zou gaan, zijn we het weer toch maar gaan trotseren. Zo goed en zo kwaad als het ging hadden we onszelf en onze bagage onder een poncho gepropt en het zou tenslotte maar 10 minuten lopen zijn. Dat hebben we geweten, werkelijk tot op het bot doorweekt kwamen we bij ons nieuwe hostel aan. Alles nat! Bij het inchecken bleek dat er geen twee bedden meer vrij waren in een tienpersoonskamer, zoals we dat via internet hadden geboekt. Daarom werden we geupgrade naar een achtpersoonskamer, jeuj! Gauw hadden we onze tassen neergezet en zijn we het hostel gaan bekijken. Hele mooie grote keuken, filmzaaltje, en zelfs een bar met terras en zwembad erbij! Even later kwamen we terug op onze kamer, en lag er iemand in een van onze bedden! Huh. Er was ook geen bed meer vrij, dus maar even weer naar de receptie om te vragen hoe dat kon. Ze konden zo snel niet uitzoeken hoe er 7 mensen in die kamer konden zitten, maar gaven ons in plaats daarvan een nieuwe kamer, 6-persoons dit keer! Helemaal niet erg! Brisbane is ook een erg leuke stad, op Sydney en Melbourne na de grootste van Australie. In het winkelcentrum bleken elke dag Christmas Carols (kerstliedjes) gezongen te worden, dus natuurlijk zijn wij niet te beroerd geweest om elke dag te komen klappen! Net als in Sydney zou in Brisbane een gratis wandeltour met gids zijn, hoorden we van Nederlandse meiden die in Sydney tegelijk met ons de wandeling deden. In het hostel vonden we hier een folder over, dus op onze tweede dag in Brisbane stonden wij gewapend met sportschoenen, camera's, flessen water en broodjes voor lunch op het aangegeven startpunt, op zoek naar mensen in gele t-shirts. Maar die waren niet te vinden! Wel een heleboel bouwvakkers in gele shirts, maar die gidsen natuurlijk geen toeristen door de stad. Omdat we net iets na 11 uur aankwamen, hebben we ook de omliggende straten nog afgespeurd naar een groep touristen met een gids om te zien of ze misschien al vertrokken waren, maar niks hoor! Toen hebben we zelf maar een beetje de stad ontdekt. Later lazen we op internet dat de guided walk helaas in november gestopt was.. Eeuwig zonde!
Voor kerstmis hadden we afgesproken om Nicolien, een Nederlands meisje dat we kennen uit Adelaide (ja daar is ie weer!), te ontmoeten in Brisbane. Om te vieren dat we weer gezellig samen waren zijn we uit eten geweest bij een Tibetaans restaurant waar je je eigen wijn mee mocht brengen. Dat is hier geen uitzondering, als er ergens BYO (bring your own) op de ruiten staat kun je er gerust met je eigen 4-literpak wijn uit de supermarkt naar binnen lopen. We waren de laatste gasten die nog in het restaurant zaten en als klap op de vuurpijl kregen we ook nog de wijn die andere gasten over hadden gehouden, erg aardig. Daarna was het tijd om op stap te gaan! Echt superleuk en gezellig, we hebben zelfs karaoke gedaan, iets wat we al lang in de planning hadden (karaoke is toch een van de dingen die je in het leven gedaan moet hebben, nietwaar?). Na ons spetterende optreden met een liedje van de Vengaboys (toch een beetje Nederlands) kregen we tot onze eigen verbazing een daverend applaus en allemaal high fives van mensen uit het publiek! Hihi! Voor de volgende dag hadden we gepland om de stadswandeling uit de Lonely Planet (dat is een populaire reisgids) met zn drietjes te gaan doen, aangezien de wandeling met gids niet door was gegaan. Helaas hadden de weergoden andere plannen voor ons en heeft het vanaf die dag bijna non-stop geregend tot en met kerst. De wandeling hebben we dus maar halverwege opgegeven omdat we verkleumd waren. Die regen was wel echt superjammer, zo kun je toch een heel stuk minder doen. Als echte bikkels hebben we natuurlijk wel elke dag naar de kerstliedjes in het centrum geluisterd totdat het eiiindelijk echt kerstmis was!
Op kerstavond zijn we naar de nachtmis in de kerk geweest. Tijdens onze stadwandeling hadden we deze kerk al ontdekt en de gidsmevrouw zei ons dat we van harte welkom waren. Het zou wel heel druk worden, dus zijn we om half 11 al vertrokken voor de mis van 12 uur. Zowel buiten als binnen (het dak was lek..) regende het nog steeds heel hard, maar we hebben ons best gedaan om niet compleet verzopen in de kerk aan te komen. En het werd inderdaad heel druk! Een aartsbisschop leidde de mis en zelfs de landelijke tv was aanwezig, met kerst zagen we onze eigen mis terug op tv! De mis zelf viel overigens wel tegen: het koor zong onverstaanbaar vanachter 3 pilaren, de bisschop (met mijter) raakte zijn tekst kwijt op zijn blaadje, de pastoor vertelde het kerstverhaal alsof hij het zelf niet meer aan kon horen en de mensen in de kerk hielden er hele vreemde gewoonten op na! Zo zaten de Aziaten voor ons op hun gemak een nieuw mobieltje uit te zoeken in de reclamefolders, hun milkshake van McDonalds te nuttigen en het laatste hollywoodnieuws op hun iPhones te lezen. De aartsbisschop kreeg complete telelenzen van camera's in zijn snufferd geduwd en de flitsen die daar af kwamen waren ook niet mis. Sommige mensen vonden het ook nodig om de complete mis vast te leggen op hun eigen videocamera en daarbij af en toe op te staan en rond te lopen voor betere beelden. Vreemd allemaal! Eerste kerstdag was alles dicht in het centrum en hebben we lekker weinig gedaan. Een beetje spelletjes spelen, filmpje kijken en natuurlijk koken! Om het oerhollandse wintergevoel naar boven te halen hebben we een stamppot gemaakt en wel met zuurkool en gehakt! De vader van Nicolien werkt in een zuurkoolfabriek, en die Hollandse zuurkool is zelfs in de Australische supermarkten te vinden, vandaar deze keuze! Ook andere oerhollandse dingen zijn hier trouwens gewoon in de supermarkten te vinden, vaak is er een heel schap met Nederlandse producten zoals hagelslag, beschuit, speculaas en mayonaise! Drop kennen ze hier ook gewoon, dus eigenlijk zitten we nergens om verlegen, hoewel het hier natuurlijk wel 5x zo duur is als thuis. Op tweede kerstdag (dat heet hier Boxing Day) zijn we naar een voetbalwedstrijd in het Suncorp Stadion in Brisbane geweest. Er was een regionale derby tussen Brisbane Roar en Goldcoast United, best heel spannend! Helaas was het nog steeds slecht weer: regen, regen en nog eens regen. Al voordat we in het stadion aankwamen waren we al helemaal doorweekt. Toen kregen we ook nog eens plaatsen die niet overdekt waren, dus zaten we daar te juichen in de stromende regen! Gelukkig zagen ook de stadionmensen dat dat eigenlijk niet kon en mochten we verhuizen naar een andere tribune waar het wel droog was. Het werd een echt spannende wedstrijd, met een tof harde kern-vak die voor een goede sfeer zorgde, die uiteindelijk eindigde in een 2-2 gelijkspel!
Na Brisbane zijn we met de nachttrein weer teruggereisd naar Sydney. Daar konden we dan nog een laatste dagje in Australie besteden voordat we alweer naar Nieuw Zeeland vlogen! In alle vroegte hebben we in Sydney een shuttlebus geregeld om 's middags mee naar het vliegveld te gaan en de man die ons de kaartjes verkocht lief aangekeken om onze bagage in die winkel achter te mogen laten. We hadden bij onze treinkaart namelijk ook nog gratis kaartjes voor het OV binnen Sydney gekregen en die konden we mooi nog gebruiken deze laatste dag. Eerst zijn we met de ferry uit Darling Harbour naar Luna Park gegaan, een pretpark onder de Harbour Bridge. Leuk om te zien, we hadden hier in Nederland al over gehoord en vonden dat we hier zeker even heen moesten. De toegang was gratis, maar voor iedere attractie werd wel 10 dollar per keer gevraagd. Het park bleek ook vooral op jongere kinderen afgestemd te zijn, dus hier waren we al snel klaar. Toen zijn we met een volgende ferry naar Circular Quay (de haven bij het Opera House) gegaan om een museum in de Rocks te bezoeken. The Rocks is de oudste wijk van Sydney en tijdens ons eerdere bezoek hadden we hier al een museum gezien dat we nog graag wilden bezoeken, dus daar hadden we nu ook nog mooi gelegenheid voor. Vervolgens hebben we voor een prikkie geluncht aan het water en zijn we op tijd vertrokken om onze shuttlebus naar het vliegveld niet te missen. Dit keer wisten we hoe alles werkt op het vliegveld van Sydney en zijn we eerst door alle mogelijke security-checks gegaan ;). Marlijn werd overigens WEER random uit de mensen gepikt voor een extra controle, dat was al de vierde keer in Australie nu, heel opmerkelijk! Omdat onze entertainmentschermpjes in het vliegtuig niet werkten mochten we naar de stoelen bij de nooduitgang verhuizen (alweer ja! helemaal niet erg!) en tot onze eigen verbazing kregen we allemaal drankjes en warm eten aangeboden! Dat is altijd een aangename verrassing.
In Christchurch aangekomen namen we een shuttlebus naar ons hostel... die er verdacht gesloten uitzag. Er stonden bouwhekken omheen en er brandde helemaal geen licht binnen. Toen we wat beter keken zagen we een geschilderd bord staan dat ons verwees naar het naastgelegen hotel. Daar werd ons uitgelegd dat er op tweede kerstdag weer een aardbeving was geweest, een naschok van de erge aardbeving in september. De voorkant van het hostel was gescheurd en daardoor was het hostel gesloten. We kregen in plaats daarvan een kamer in een heel sjiek hotel! Onderweg zagen we al dat er om de kathedraal ook bouwhekken stonden en dat iedere winkel een briefje had hangen met de mededeling of het wel of niet veilig was om dit pand te betreden. Het is wel heftig om te zien dat sommige gebouwen echt compleet ingestort zijn door de aardbevingen, en andere ook nog maar nauwelijks overeind staan. Het zal je maar gebeuren! Op het nieuws zagen we dat we ook net op tijd uit Queensland weg zijn, er zijn daar zulke heftige overstromingen dat mensen geevacueerd worden. Wat een natuurgeweld. Ons nieuwe hotel is echt superdeluxe dus we mogen niet klagen: iedere ochtend worden we wakkergemaakt door een licht dat steeds harder gaat branden, waarna de tv uit zichzelf aanspringt en de zonsopgang via een webcam op het dak laat zien onder begeleiding van een muziekje. In onze douchecabine zitten moodlights waarbij we de kleur op onze stemming kunnen aanpassen en er is een fitnesszaal die we mogen gebruiken! Helemaal prima dus, ook al kunnen we deze week nu niet zelf koken omdat het hotel geen keuken voor gasten heeft. Hier in Christchurch (mooie stad overigens!) hebben we ook al de wandeling uit de lonely planet gedaan en zo al superveel gezien: mooie straatjes, gebouwen, een riviertje met gondeliers en botanische tuinen. Tot nu toe bevalt Nieuw Zeeland ons dus helemaal goed! We moeten nog even bedenken hoe we de jaarwisseling gaan vieren, omdat de bar van ons eigenlijke hostel nu ook niet toegankelijk is! Maar we hebben al gehoord over vuurwerk in de stad dus we gaan ongetwijfeld iets leuks vinden.
We wensen jullie allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling en een heel mooi 2011!!
PS ons sjieke hotel heeft computers waarop geen camera aangesloten kan worden, dus nog steeds geen foto's! Maar die houden jullie gewoon tegoed hoor!
- comments
Suzanne Ha Marlijn (en Renske natuurlijk), Die verhalen maken me jaloers hoor! Wat moet het geweldig zijn om zoveel te zien en zo lang rond te reizen! Ik ben heel benieuwd naar de bijbehorende foto's! Wanneer komen jullie terug naar Nederland? Heel veel plezier nog! Geniet ervan, want voor je het weet is het weer voorbij.. En alvast een gelukkig nieuwjaar!!!
Milou Hey ladiesss!!! Wat een superleuk en spannend verhaal toch weer! Echt onvoorstelbaar hoeveel leuke dingen jullie meemaken terwijl het saaie leventje hier gewoon doorgaat! Het staatslot is trouwens gekocht, dus mochten we een flink geldbedrag winnen, dan kunnen we elkaar nog ergens meeten :) Ik ga iig heel hard duimen! Heel veel liefs vanuit Utreggg en alvast fijne jaarwisseling :)
Karin L Wauw wat een super verhaal weer. Ik wens jullie een hele fijne jaar wisseling en drink er maar een op van ons :D
Karin Bess Hey dames, wat een leuk verhaal weer. Ik hoorde van de week al over overstromingen in Queensland, maar gelukkig hebben jullie daar dus geen last van gehad. Heel veel plezier in Nieuw-Zeeland en alvast een fijne jaarwisseling. Liefs
Renske L Wauw wat super, wat maken jullieontzettend veel mee en hebben jullie al veelgezien volgens mij. Echt super gaaf. Jammer van deregen maar jullie waren dus op tijd weg voor het ehte natuurgeweld begon. FIjne jaarwisseling!
riky Hallo Renske en Marlijn. Gelukkig nieuwjaar! Wat een mooi verhaal. Is echt genieten! Liefs Riky
Wouter Hey Marlijn en Renske! Gelukkig nieuwjaar! Hier in NL konden we nieuwjaar voor t eerst weer in Lampe vieren, was erg gezellig. Tof verhaal weer om te lezen zeg! Goed te horen dat mn Lonely Planet van NZ van pas komt. Geniet ervan in het prachtige Nieuw Zeeland. Groetjes, Wouter
Ellen ter Haar Hoi Renske en Marlijn, Veel geluk in 2011 en geniet nog even. Mooie verhalen weer. Gr. Hugo, Ellen, Aniek,Lynn en Marit
Ellie Ha lieve dames Stiekum gaan we nu af tellen. Pas goed op elkaar, geniet er nog van. dikke kus
De Kempers Ha Marlijn en Renske, Gelukkig weg uit Australië met al die overstromingen! Jullie maken wat mee daar! Nog een paar weken en dan ben je al weer jarig Marlijn!! De foto's bekeken en ook leuk die video opnames!! Veel plezier in Nieuw Zeeland!! Heel veel goeds saampjes en geniet ervan!! Liefs, de Kempers