Profile
Blog
Photos
Videos
Hello, hello! Rechtstreeks uit Kiwiland speciaal voor jullie allemaal: een nieuwe reisblog!! En wel vanuit the Bay of Islands dit keer, in heerlijk zonnig Nieuw Zeeland (27 graden op dit moment) nog steeds! Ons vorige verhaal eindigde in Christchurch. Daar hebben we nog oud & nieuw gevierd en de eerste dagen van januari doorgebracht. Zoals gezegd konden we door de naschokken op tweede kerstdag van de aardbeving in september niet in ons hostel of de bar daarvan terecht. Onze oudejaarsavond hebben we daarom ingevuld met lekker uit eten gaan, een filmpje kijken, vuurwerk kijken op Cathedral Square (beetje een tegenvaller: binnen twee minuten was het vuurwerk over!) en daarna wilden we de stad in gaan. Nu houden ze er hier in Nieuw Zeeland erg strenge regels op na om een bar in te mogen komen: je moet een Nieuw Zeelands rijbewijs hebben, of een '18+kaart' (ook iets voor inwoners van NZ) of een paspoort, en anders kom je nergens binnen. Nu gaan wij meestal op stap in een jurkje.. zonder broekzakken! Dus dan is een paspoort niet heel handig om mee te nemen. Speciaal voor deze reis hebben we ook internationale studenten-id-kaarten laten maken, die gebruikten we in Australie voor het uitgaan en die past wel in onze portemonnee. Maar de eerste drie of vier cafe's waren onverbiddelijk: we kwamen er niet in. Gelukkig was daar onze redding, de irish pub wilde ons wel binnenlaten! In Sydney hadden we al kennisgemaakt met de Ierse live-muziek dus hier pasten we prima tussen. Maar een oud&nieuw zonder onze vrienden of familie is toch niet helemaal compleet!
Op 3 januari zijn we gestart met onze trip: met Kiwi Experience, een busorganisatie, zijn we het hele land doorgetourd (Noord en Zuid eiland). Achteraf gezien hadden we dit ook zelf met een auto kunnen doen, maar het heeft ook wel zn voordelen. De eerste stop die op het programma stond was Kaikoura. Zoals er in Australie aboriginals wonen die primitief in de natuur leven en hun eigen tradities en taal hebben, zijn er in Nieuw Zeeland de Maori-mensen. In de Maori-taal betekent Kaikoura 'rivierkreeft eten' en dat is dan ook een van de belangrijkste bezigheden in dit plaatsje. Niet alleen mensen zijn daar druk mee, maar ook allerlei leuke zeedieren komen op zoveel voedsel af: in Kaikoura zijn dolfijnen, walvissen en zeehonden grote publiekstrekkers. Wij zijn na aankomst in ons hostel zijn wij eerst lekker gaan zonnebaden in de tuin om vervolgens een wandeling naar de zeehondenkolonie te maken. Onderweg zagen we tot onze grote verbazing doodleuk een pinguin staan! Erg leuk, hij stond gewoon lekker vanaf zijn rots over het water uit te kijken! De wandeling was sowieso supermooi: langs het water van de oceaan, met bergen op de achtergrond en groene heuvels naast ons. We hadden niet gedacht dat Nieuw Zeeland zo mooi en zonnig zou zijn! En het water is overal heel mooi frisblauw gekleurd, echt prachtig. Bij de zeehondenkolonie aangekomen zagen we inderdaad een aantal zeehonden lekker liggen te zonnebaden, leuke dieren om daar op de rotsen te zien liggen. Af en toe steken ze een vin in de lucht of hobbelen ze een stukje, maar verder is het op en top chillen wat deze dieren doen.Op weg naar de volgende plaats, Nelson, zijn we nog even gestopt bij een tweede zeehondenkolonie. Daar werd door onze gids/chauffeur verteld dat er helaas ook mensen zijn die de zeehonden minder leuk vinden: rond kerst heeft een groepje jongeren een heel aantal zeehonden en hun jonkies neergeknuppeld, superzielig. Na een aantal mensen in Picton op de ferry naar het noodereiland te hebben gezet, reden we door naar Nelson. Daar verbleven we in een net iets te sjiek hostel, bij een hotel. Omdat wij heel geduldig wachtten met inchecken waren de dorm-kamers inmiddels vol, dus kregen wij de sleutel van een huisje met keuken, badkamer en tv, gedeeld met vier jongens! Lekker luxe, de volgende ochtend hebben we ook nog even geprofiteerd van het ontbijt dat het hotel aanbood. Maar daarna zijn we toch maar op zoek gegaan naar een goedkoper hostel. De hostels waren vrij vol, daarom hebben we voor drie nachten twee verschillende hostels geboekt. Bij de eerste kregen we 's avonds heerlijke warme chocolade'pudding' (cake) met saus en ijs geserveerd, het andere bood een gratis ontbijt en groentesoep aan. Dus dat hadden we weer goed voor elkaar! Nelson staat bekend als de 'Sunshine capital of new zealand', omdat deze plaats de meeste uren zon heeft. Helaas bleek het weer zich daar niets van aan te trekken en kregen we een aantal regenachtige dagen voor onze kiezen. Gelukkig voor ons was er ook een bioscoop in Nelson en hebben we onszelf getrakteerd op de nieuwe Disneyfilm Tangled (goudlokje) en de film 'Love and other drugs'. Verder hebben we nog een aantal baantjes getrokken in het overdekte zwembad, maar de regen is gelukkig ook nog weer opgehouden, dus we hebben ook nog heerlijk aan het buitenzwembad kunnen liggen en gewandeld.
Onderweg van Nelson naar Westport werden we uit de bus gelaten om een wandeling te maken in de bossen bij een ijskoud meer, echt supermooi! Ook de volgende dag op weg naar Lake Mahinapua hebben we nog een aantal wandelingen gemaakt, onder andere de 'Truman track' door een regenwoudje naar de kust en een rondje bij de 'pancake rocks'. Dat zijn rotsen in de zee die uit allemaal laagjes bestaan, waardoor het wel iets weg heeft van een stapel pannenkoeken! De natuur is echt onvoorstelbaar mooi hier overal. Die avond verbleven we in een accomodatie tegenover Lake Mahinapua, gerund door een heel oud mannetje genaamd Les. We kregen daar een maaltijd in de omgebouwde schuur en 's avonds was er voor de liefhebbers een verkleedfeestje. Wij zijn rond het meer gaan wandelen door de bossen. De volgende stopplaats zou Franz Joseph zijn, bekend om de gletsjers en ijswandelingen. Op weg daarnaartoe stopten we in een soort wegrestaurantje dat bekend staat om zijn possumpies. Een pie is een met warm vlees gevuld taartje, erg bekend eten hier in Nieuw Zeeland en ook al in Australie. En een possum is een heel schattig ogend diertje, het heeft wel iets weg van een kat met korte poten, een spitse snuit en een dikke staart. In Sydney kwamen deze beestjes een keer uit de bomen geklauterd toen wij in het park op een bankje zaten, wij vonden ze erg leuk. Maar hier in Nieuw Zeeland worden ze gezien als een plaag, jagen op possums is erg populair. En vervolgens worden ze dus opgegeten in een pie! Het hele restaurantje was aangekleed met bont van possumvachten en andere dieren, een beetje ruig allemaal. Buiten in een weitje liepen berggeiten, waar volgens het informatiebord ook op gejaagd wordt, net als op herten. Officieel gezien hoor je twee dagen in Franz Joseph door te brengen om de gletsjers en andere winterse omstandigheden te trotseren. Nu hebben wij niet zoveel warme kleren mee en zijn de mogelijkheden om natte kleren te drogen in een hostel ook nooit zo optimaal, dus dat sprak ons nog niet zo erg aan. Je mag de gletsjers bovendien niet zelf gaan ontdekken maar moet een flink bedrag neertellen voor een wandeling onder begeleiding van een gids. Nu wil het toeval dat de bus die voor ons hoorde te rijden, pech gekregen had. Daarom kwam de chauffeur van die bus de bus waar wij uitkwamen overnemen. Met ons liefste gezicht hebben we deze nieuwe buschauffeur aangekeken en jawel, er waren nog wel twee plekjes voor ons! Dus hebben wij onze bagage weer onderin de bus gepakt en zijn in onze privebus de rest van de groep bij de kapotte bus op gaan pikken, om door te rijden naar Wanaka.
Wanaka staat ook wel bekend als 'de Snowy mountains' en is een dorpje aan een groot meer,met inderdaad uitzicht op besneeuwde bergen. We kwamen al vrij laat aan doordat we nu twee busdagen in een hadden gepropt, maar 's avonds zijn we nog even op pad gegaan voor een mooie wandeling. We zijn langs het meer omhoog gelopen een heuvel op, en vanaf daar hadden we een supermooi uitzicht over het dorpje met allemaal lichtjes. Prachtig! De volgende ochtend vertrokken we voor de reis naar Queenstown. De eerste stop op die route was 'Puzzle world'. Dat is een soort attractiepark waar je allemaal illusies en puzzels voor je kiezen krijgt, net als een groot doolhof. Erg leuk natuurlijk, maar wij kennen al superveel van deze illusies vanuit onze opleiding en bijvoorbeeld avonturenpark Hellendoorn (incl. het doolhof). Dus we besloten even een wandelingetje in de zon te maken tegenover Puzzle World. Daar liep een mooi paadje onder een berg langs en er stond een bordje waarop stond aangegeven dat het om een 'loop' ging, dus wij verwachtten na een rondje om de berg vanzelf weer op ons startpunt uit te komen. Dat bleek niet zo te zijn! Na een steeds hoger wordende klim werd het ons wel duidelijk dat we de berg helemaal op liepen. De tijd tikte voor onze ogen weg en we hadden nog maar een half uurtje om weer terug te zijn bij de bus. We bleven doorlopen omdat we verwachtten dat we zo wel over de top zouden lopen waarna er dan een paadje omlaag zou komen. Maar nee hoor! Bovenop de top stond een paal, die de mevrouw voor ons aantikte en in hetzelfde pittige tempo weer omdraaide. Allemaal mensen maakten opgeluchte geluiden dat ze eindelijk boven waren, maar bij ons klonk het meer als 'O NEE HE'! nu moesten we in twintig minuten hetzelfde bergparcours weer teruglopen, maar dan bergafwaards. Op onze slippers! De rubberen slippers die Renske aanhad begaven het inmiddels, dus dat werd ook nog een stukje op blote voeten. De stukken die niet al te steil waren hebben we maar gerend, tot grote verbazing van de mensen die we tegenkwamen. Helemaal bezweet en op blote voeten, maar wel op tijd (!) kwamen we gelukkig weer bij puzzle world terug. Onderweg maakten we ook nog een stop bij een bekende bungyjump-brug bij Queenstown. We hebben een paar mensen zien springen, erg indrukwekkend.
Queenstown zelf is een leuk stadje waar veel mensen komen voor de outdooractiviteiten (zoals dat bungyjumpen) en het uitgaan. We hadden erg geluk met het weer in de dagen dat wij in Queenstown waren, dus voor ons werd het ook zonnebaden op het rugbyveld. De lonely planet hielp ons weer aan een mooie stadswandeling rond het meer en door het park. Als het waait voel je gewoon de ijskoude lucht vanaf het water komen, terwijl het op het land helemaal niet koud is. Echt heel bijzonder. Verder hebben we in Queenstown een bezoekje gebracht aan de Cookie Time winkel. Cookie Time verkoopt in Nieuw Zeeland goddelijke koeken met chocola, en in die winkel kun je komen proeven! Dus dat hebben we natuurlijk gedaan. We hadden ook uitgaan in de planning gezet, maar toen zelfs de bar van ons eigen hostel ons niet binnenliet zonder paspoort zijn we uit protest niet meer gegaan. Dat is toch wel een superonhandig iets! Verder hebben we in Queenstown ook voor het eerst een zumba-les gevolgd, superleuk! Zumba is een soort fitness op muziek en is ook wel in Nederland, maar wij hadden dat nog nooit gedaan. In ons hostel hing een briefje over lessen in deze plaats, dus zijn we daar eens gaan kijken en meedoen! Echt leuk!
Het volgende stuk van onze trip ging weer naar Christchurch, waar we ons Nieuw Zeelandse avontuur ook begonnen zijn. Nu we het zuidereiland rond geweest zijn, doen we Christchurch en Kaikoura opnieuw aan om naar het Noorden te reizen. De reis naar Christchurch duurde behoorlijk lang, maar gelukkig is het uitzicht vanuit de bus altijd schitterend. We hadden dit keer een hostel buiten het centrum gevonden via internet, dus voor onze boodschappen moesten we een flinke wandeling door de hete zon maken. De volgende dag hebben we dat eind weer opnieuw gelopen, nu om te gaan fitnessen bij het hotel waar we de eerste keer in Christchurch verbleven. Wat zijn we toch sportief he! Maar van die lange dagen in de bus wordt je best suf en houterig, dus op zn tijd is een beetje beweging ook wel welkom. op de tv in het hostel werd overigens doodleuk een cycloon in het weerbericht aangekondigd, maar tot nu toe hebben we die nog niet gehad. Spannend! De vriendelijke hosteleigenaar wilde ons de volgende dag in alle vroegte wel wegbrengen naar het centrum, zodat we daar weer op de Kiwi-bus konden stappen. Opnieuw op naar Kaikoura! We hadden gepland om hier net als de vorige keer lekker te gaan zonnen in de tuin van het hostel, maar dit keer was het daar een beetje te bewolkt door. Toen zijn we naar het dorp gegaan om daar lekker bij de Ierse pub uit eten te gaan. Zoals we inmiddels gewend zijn van Ierse pubs was er weer live-muziek, en omdat we zo'n beetje de enige gasten waren werd er een liedje speciaal voor ons opgedragen. 's Avonds wilden we nog even een rondje wandelen, maar daarbij verdwaalden we een beetje. De weg die leek op een voor ons bekende weg langs de zee naar het hostel, bleek dood te lopen. Daardoor moesten we in het donker dezelfde weg door een bospaadje met heuvels weer terug, best moeilijk te zien, maar uiteraard is dat allemaal gelukt!
Toen was het moment daar om naar het Noordereiland te vertrekken, en dat gebeurt met de boot! In Picton zijn we op de ferry naar Wellington gestapt, best leuk. De reusachtige ferry had iets van 8 verdiepingen, met onder andere een bioscoop en een restaurant aan boord. Wij hadden ook nog eens genoeg leesvoer, dus die drie uur varen kwamen we prima door. In Windy City Wellington hebben we onder andere het Te Papa museum bezocht. Daar hebben we kennisgemaakt met de Maori-cultuur, het zeeleven en andere leuke weetjes over Nieuw Zeeland. Het was ons al opgevallen dat men in Nieuw Zeeland (nog meer dan in Australie) superdruk is om iedereen zuinig te laten om gaan met het milieu. Er zijn gescheiden afvalbakken voor papier, glas, gft, blikjes, plastic flessen en ander plastic. Bij elke kraan hangt een aanwijzing hoe je water kunt besparen (richtlijn voor het douchen: 4 minuten!) en in de supermarkten wordt uit alle macht geprobeerd iedereen een stevige boodschappentas mee te laten nemen, zodat er geen plastic zakjes gebruikt hoeven worden. Als je ziet hoe mooi de natuur hier overal is snap je waarom, dus wij zijn altijd heel verantwoord bezig. Verder zijn we in Wellington lekker uit eten geweest en hebben we wederom wat zon kunnen vangen!
Vanuit Wellington zijn we naar Taupo gereden. In de bus hebben we ons opgegeven om te gaan skydiven, jawel! We hadden thuis al bedacht dat we zouden gaan skydiven (met een instructuur een tandemsprong vanuit het vliegtuig, waarna je eerst heel lang keihard naar beneden valt voordat er een parachute opent en je rustig omlaag zweeft om te landen) en Taupo is daar een uitstekende plaats voor. Je kunt daar uit de lucht komen vallen boven 'Lake Taupo', een supergroot meer en vliegt onder andere over Mount Doom, bekend van the Lord of the Rings. Helaas voor ons zat het weer die dag niet echt mee, vanwege de harde wind kon er niet geskydived worden! Superjammer! Maar gelukkig hadden we een paar dagen meer in Taupo gepland, zodat we even af konden wachten of het bijvoorbeeld de volgende dag beter zou zijn. Elke twee uur werd er naar ons hostel gebeld door het skydive-bedrijf om te laten weten of het door kon gaan of niet, maar de weersvoorspellingen werden er alleen maar slechter op. Daarom hebben we besloten toch maar verder te gaan naar de volgende plaats, om later in de Bay of Islands een nieuwe poging tot skydiven te wagen. De volgende plaats was Rotorua, ook hier hebben we helaas alleen maar non-stop storm en regen gehad. Zo erg zelfs, dat het hostel lekkages begon te vertonen en het water op een binnenplaatsje begon te stijgen tot drempel-hoogte. Op tv zagen we dat in Auckland straten waren weggespoeld, het begon te lijken op de beelden uit Queensland in Australie! Gelukkig hadden we nog eten in huis, want een wandelingetje voor boodschappen zou al een hele onderneming zijn met zulk weer. Na een dagje hebben we Rotorua ook weer verlaten om naar Auckland te gaan.
Op weg naar Auckland hielden we een lunchstop in Hobbiton, een plaatsje dat bekend staat om the Lord of the Rings. In Auckland aangekomen bleek het gelukkig nog wel mee te vallen met de overstromingen, en Auckland ziet er uit als een leuke stad. We blijven hier eerst maar een nachtje, maar nadat we in het Noorden naar de Bay of Islands zijn geweest komen we hier weer terug om meer te zien.
In de bus naar Paihia (Bay of Islands) hadden we ons wederom ingeschreven voor een skydive, dit keer van een nog grotere hoogte dan in Taupo. We durfden nog niet al te veel te rekenen op het daadwerkelijke skydiven, want je weet het dus maar nooit met het weer hier. Maar aangekomen in Paihia werden we afgezet bij de VVV om vast een deel van het ticket te betalen en jawel, om 13 uur konden we al meteen springen!! Woehoeee! Supersnel hebben we onze spullen bij het hostel neergezet, een lunch in elkaar gedraaid en een lange broek met schoenen aangedaan. We werden bij het hostel opgehaald waarna we eerst instructies kregen voor de sprong en daarna mochten wij vast toezien hoe drie andere jongens uit ons hostel vertrokken en even later uit de lucht kwamen vallen. Daarna was het onze eigen beurt! Eerst een soort overall aan met een tuigje eroverheen en een pilotenmutsje inclusief bril. Daarna kropen we in het vliegtuigje en vlogen we eerst een heel eind om de goede hoogte te bereiken. Omdat we alles graag op dvd wilden laten vastleggen hielden onze instructeurs een camera vast waarmee alles dus gefilmd is. Toen we de 16000 feet hoogte bereikt hadden, werd het vliegtuigje opengemaakt aan de zijkant en daar gingen we!! WOEHOEEE!! Het eerste stuk 'freefall' gaat echt heel hard, je valt met iemand op je rug keihard door de lucht naar beneden. Na ongeveer een minuut zo vallen opent de parachute en dan zweef je rustig verder. De instructeur moet bijsturen om weer op de goede plek te landen, en die bochten gaan behoorlijk hard, alsof je in een kermisattractie zit voelt dat! Al met al sta je zo weer op de grond, maar het was ontzettend gaaf! Hier hebben we dus geen foto's van, maar wel een dvd!
Verder hebben we in de Bay of Islands ook de rest van de dagen (tot de dag van vertrek, vandaag!) heerlijk weer gehad en in de zon kunnen liggen langs het water. We hebben een leuke wandelroute ontdekt door een soort regenwoud, waarna je vanaf de top van een heuvel over de hele baai kunt uitkijken. Hier in de baai liggen allerlei kleine eilandjes, vandaar de naam. Ondertussen vliegt de tijd, inmiddels hebben we nog maar anderhalve week te gaan, voordat de vijf maanden reizen er alweer opzitten! Een erg gek idee! Vanmiddag vertrekken we terug naar Auckland, daar hebben we dan nog wat tijd voordat we zondag naar Hong Kong vliegen. Daar gaan we onder meer Chinees Nieuwjaar gaan vieren, spannend! En daarna is het uiteraard ook heerlijk om weer naar huis te gaan, we zullen dan nog wel een laatste blog posten om te laten weten hoe het laatste stukje van de reis is geweest! Tot gauw allemaal!
- comments
Merle Renske en Marlijn, wow wat een mega-verhaal, zoveel gedaan, avonturen ten top. Echt super om te lezen. Ik voelde de adrenaline al bij me opkomen toen ik het stuk over het skydiven las. Stoer dat jullie dat hebben gedaan joh. Nog maar eventjes en jullie zijn al weer terug in NL, dus ik zou die tijd maar goed gebruiken om er flink van te genieten :). De foto's zijn ook weer erg mooi om te zien. Ben trots op jullie (ook wel erg jaloers :P). Veel liefs, Merle
marian Hoi Renske en Marlijn. Wat een prachtig verhaal weer . Zo'n prachtige natuur en dat mooie weer(op de foto's tenminste) om jaloers op te zijn. Leuk om te zien en te lezen. Geniet nog even and have fun! Groetjes en liefs van ons
Renske L Woeh dames dat klinkt weer al super tof allemaal. Wat onwerkelijk dat julliestraks weer inhet normale ritme op het platte koude wereldje wat nederland heet zitten. DUBBEL genieten nog de laastse dagen!!!!! Tot heeel snel!
Karin l Wauw meiden wat cool! En wanneer jullie terugzijn op elke vrijdagavond 19.00 zumba-avond alla Raalte met Rens, karin br en ik :)
Bess Dames wat een verhaal maar weer. Echt leuk al die dingen die jullie ondernemen, cultuur snuiven, de natuur in en dan lekker avontuurlijk skydiven. Heel veel plezier nog de laatste paar dagen in Nieuw Zeeland en dan op naar Hong Kong, Ik kijk nu al uit naar jullie volgende en laatste verhaal. Liefs