Beste Nederlanders!

Je zult het niet geloven, maar waar het bij jullie regent schijnt hier de zon en is het 17 graden!!! Vijf dagen geleden was het nog -12, maar dat is geschiedenis. Jippie:) Na deze weblog lekker naar Central Park en genieten van het weer zoals God het geschapen heeft, volgens het evangelie van Marc(us) 17:-12

De afgelopen twee weken zijn weer zeer enerverend geweest. Zo was de leidster van Jeugd met een Opdracht Noord-Amerika twee weken geleden onze gastspreker over het verstaan van Gods stem. Deze Russische Chinese Australisch Canadese Amerikaanse vrouw was er absoluut de geknipte persoon voor. Ze had heel veel bemoedigende verhalen en haar hele persoonlijkheid ademde die relatie met God. Niet als een heilige, gewoon als een mens, maar haar toewijding was een geweldig voorbeeld. Het is uitdagend om God in alles te betrekken, niet krampachtig om maar constant te bidden. Maar zoals je als vrienden onder elkaar doet, als je van dingen geniet dan laat je dat merken naar hen toe en andersom. God is erbij en geniet van het voetballen wat we bv met vrienden veel doen in Nederland, door te praten met God daarover besef je dat Hij daar is en geniet. En om dat te realiseren is heerlijk. De technologie-week, of beter gezegd de week zonder technologie was bedoeld om in deze week van het luisteren naar Gods stem afleidingen te verwijderen. Grappig om te zien hoeveel we vertrouwen op technologiei en daar naar te grijpen. voor mij was het goed om te ervaren hoe 't leven zonder een iPod is ;). Een beetje overdreven, maar ik merkte dat het me goed deed om soms gewoon de ruimte te hebben voor gedachten en dat God een mogelijkheid heeft om te spreken ipv altijd muziek. Maar ook in bv. stille tijd is het heerlijk om niet altijd de muziek te volgen, muziek is HEERlijk maar er is meer onder de zon om te communiceren met Hem. Het is super gaaf om deze week van Cees Peter dan te horen dat God hem hetzelfde leert. Om niet constant de muziek te gebruiken, maar de balans te vinden tussen eigen woorden en het volgen van 'vaste woorden'. Ondanks dat ik CP en Timon zover van elkaar zijn is het gezegend om te merken dat God ons zo vormt en dat híj daar verantwoordelijk voor is en mee doorgaat. Van de hele vriendengroep kan ik dat zeggen, gasten hoe geweldig is het dan we elkaar hebben om elkaar te bemoedigen en samen te groeien mar dat Hij is die ons laat groeien en dat wij daar niet verantwoordelijk voor zijn naar elkaar toe!!!

Deze week hadden we een conferentie, engage. Deze was vooral gericht op bewustzijn van veel situaties rondom de wereld, Gods verlangen om ons, de mens, te gebruiken om de wereld te zegenen, Gods plan/aanwezigheid in elk aspect van de samenleving, en hoe/dat hij ons individueel wil gebruiken. Een x aantal mensen voelde zich geroepen om naar Afrika/Azië te gaan de komende jaren heel gaaf! Voor mij was het vooral een nieuw bewustzijn dat God me gaf van de mogelijkheden die ik heb dmv m'n toekomstige studie. Ik ga Bedrijfskunde studeren in R'dam en dat mensen een eigen bedrijf/inkomen kunnen runnen is ongelofelijk belangrijk natuurlijk om een gemeenschap/gezin draaiende te houden. In de derde wereld, maar overal. Ik voel me erg gemotiveerd en gestimuleerd om mijn studie met volle overtuiging te gaan doen, maar ook vanuit dat perspectief. Hoe kan ik hierin, tijdens de studie en later tijdens m'n carrière leven volgens God's principes? De enige principes die werken, het is opvallend hoeveel je daarin uit de wet van Mozes kan halen! Heel interessant!

Tijdens één van de lunchpauzes had tijdens deze conferentie had ik een wel heel opmerkelijke ontmoeting in New York! Er kwamen twee mensen naar me toe tijdens de lunch en vroegen of ze aan dezelfde tafel mochten zitten omdat het zo druk was, uiteraard. Ze spraken Italiaans en we kwamen in gesprek toen ik vroeg of ze uit italië kwamen. Na leuk te praten over een aantal dingen vroeg één van hen of ik uit Nederland kwam, ik was de VI aan het lezen (bedankt mam voor het sturen van de VI en het boek, thanks). Ik antwoordde ja, dat klopt. Op een gegeven moment zegt hij: 'I like your queen, she's very nice.' 'WHAT?!', dacht ik. 'So you know my queen?', waarop hij antwoordde: 'Yes I met her a few times, she's very nice. I'm part of the Egyptian Royal family.' Zit je daar ff aan tafel met de Prince of Egypt ghaha! We hebben nog een flinke tijd samen gepraat over reizen, wat hij in NY doet, wat ik hier doe (gave manier om te getuigen). Uiteindelijk was ik al tien minuten te laat en moest ik maar gaan. Ik vroeg hem of hij zin had om nog een keer te lunchen. He was very delighted en zodoende gaf ik hem mijn nummer. Gisteren belde hij me op of ik maandag lunch wou hebben. Dus maandag wordt weer een zeer interessante lunch met Professor, Prince, Fuad. Only in NY, mooi hé dat soort toeval. Ik hou er van als dingen ons toe-vallen ;)...

Ik ben hier nu 2 maanden en het is me tot nu toe uitstekend bevallen! Het reizen, de nieuwe mensen, NYC, de dingen die God je leert, de ontmoetingen alles. It has been a blast! Het is geen hemel uiteraard, maar het is wel een hele toffe ervaring! Ik kan het iedereen, speciaal de examenkandidaten, aanraden om een DTS (waar dan ook) te overwegen! En mocht je dat doen, het kan heel handig uitkomen met je favoriete voetbalclub. Uiteraard zag ik het al aankomen dat Feyenoord degradatievoetbal zou gaan spelen. En er was maar één mogelijkheid om alle grappen te ontwijken, heel ver weg gaan van de ellende. Maar goed, wie weet winnen ze nog wel een keer een wedstrijd (in de Eredivisie, wel te verstaan). Je bent geen Feyenoorder voor je lol maar je bent het wel altijd.

Met deze woorden, vanuit een zon overgoten New York ga ik jullie weer verlaten. Central Park roept mij.

Adios amigos (ik oefen mijn spaans voor Argentinië)

Marc