Beste allemaal!

Allereerst wil ik jullie bedanken voor jullie geduld. De tijd vliegt hier werkelijk voorbij en in deze weken is het dan zoeken naar tijd om een verhaal te schrijven. Dus bij deze, zoals dat dan zo mooi heet.

Ik heb via Megavideo een filmpje geüpload wat ik samengesteld heb. Zo kunnen jullie zien waar ik leef, hoe mijn kerk is en meer gekkigheid de link is:

http://www.megavideo.com/?v=P442CTXX

De eerste week van februari hebben we verschillende lectures gehad van onze DTS leider, over God's leiding in je leven, de waarden waar Jeugd met een Opdracht opgebouwd e.d.
De vrijdag in die week was de eerste keer dat we prayer stations hebben gedaan. Het principe is simpel, je bent ergens (Wij staan ergens in Grand Central--> zie filmpje) en vraagt mensen of je voor ze mag bidden. Hoewel ik me d'r best voor kon geven merkte ik dat ik 't ergens toch moeilijk vond. Ik denk dat 't komt omdat ik als ik langs een prayer station loop daar niet zoveel mee heb. En dat zie je bij veel mensen terug, maar als je verder kijkt en de mensen ontmoet die voor zich willen laten bidden wordt het veel interessanter! Zo ontmoette ik een Arubaan, toen we d'r achter kwamen dat we beide Nederlands spraken hebben we een heel leuk gesprek gehad. Hij was zeer geïnteresseerd in wat mij bewoog om naar New York te gaan en voor mensen te bidden. En zo waren er meerdere ontmoetingen waarin je toffe kansen krijgt te vertellen over Jezus!
Goed, het volgende was zeer ongewoon. Manhattan, één van de vijf boroughs in New York kent 2 miljoen inwoners en op een gewone dag zijn er nog veel en veel meer mensen in de stad. Goed, leuk dat je een Arubaan ontmoet, Chris was zijn naam, dat kan gebeuren. Echter een dag later, op zaterdag, was ik in een park in de stad. En raad eens wie ik daar tegen kom! Dezelfde man. Uiteraard vrij verbaasd raken we weer aan de praat, en hij had toch nog wel wat vragen voor mij over mijn hoe en waarom. Quote: 'Ik zat gisteravond te denken en dacht: Jezus Christus, wat bezielt zo'n jongen?' Mijn reactie was: 'Ja die moet je hebben.' Hij vertelde dat ie 't niet zo op God en geloven had, maar het was bijzonder om te zien hoe God je kan gebruiken om iemands hart te verzachten!
Ohja, die week heb ik ook mijn was gedaan. hoera! Onder het genot van dramatisch (letterlijk en figuurlijke) acteerwerk in een Spaanse soapserie je kleren wassen....

De afgelopen week was het onderwerp het vaderhart van God. Een heel bijzondere week, met een zeer zeer begaafde spreker: Larry Pons. Hij en zijn vrouw werken al 30 jaar in een centrum waar ze gezinnen en families opvangen om problemen op te lossen. Door zijn werk en door zijn ervaring in zijn eigen gezin worden de lectures die hij geeft persoonlijk en tastbaar. Het is zo fantastisch dat God een vader voor ons wilt zijn in de hemel, maar ook op aarde. Ik kan daar zelf met mijn hele hart van getuigen, Hij is trouw aan ons zijn geliefde kinderen!

Dan even een weer bericht vanuit New York, want het weer is hier heel gevarieerd. Waar we in het begin van februari weer veel sneeuw hadden en barre kou (-10). Was het een paar dagen later heerlijk weer, 11 graden een mooie zonnetje. Echt heel erg prettig! Vooral ook omdat ik de afgelopen week elke dag naar Bryant Park ben geweest om voorbede te doen, ik had sterk het gevoel dat God dat van me vroeg. Eigenlijk is het het in praktijk brengen van de lecture over voorbede een paar weken eerder. De hele week zijn er veel mensen daar bezig geweest met de opbouw van Fashion Week - update: Eén van 's werelds belangrijkste mode-events - en om daar dan rond te lopen en te merken dat God je leidt om voor allerlei dingen te bidden is dan een mooie ervaring.
Twee dagen geleden, op een vrijdag, zijn we als groep naar Bryant Park geweest om voorbede te doen. Twee meiden hadden tijdens de voorbede sterk het gevoel dat ze naar binnen moesten. De enige manier waarop je aan kaarten komt is wanneer je uitgenodigd bent, vrij onmogelijk dus voor hun om binnen te komen. Toen ze al biddend bij de hoofdingang binnen kwamen kwam er een meisje op hun af die vroeg of ze kaarten wilde hebben!! Dus krijgen ze zomer kaarten in hun handen gedrukt, moeiteloos gaan ze langs de security en worden ze zelfs opgepikt door hun escort om naar hun plaats begeleidt te worden! Eenmaal binnen hebben ze voor alle modellen die op de catwalk liepen gebeden, en tevens met (!) een heel aantal topmodellen en designers gebeden. Een heel aantal daarvan raakte het diep, zo baden ze voor Miss Africa. Dus die heeft hun haar emailadres gegeven.
Ongelofelijk gaaf dat deze meiden daar naar binnen kwamen, het zijn namelijk die types die op iedereen afstappen en zeer aanstekelijk zijn in hun enthousiasme! Perfect dus. Het komt zeker niet alleen doordat ik daar ben wezen bidden, maar het is gaaf om er onderdeel van uit te maken. Vooral omdat mijn interesse niet bij de Fashion Week ligt, maar door dat God zijn hart laat zien raak je er verbonden mee!

Goed mijn laatste verhaal. Tijdens het reizen is de ontmoeting met mensen vaak zo leuk. Zo herinner ik me een ontmoeting met een man in Oeganda. Ik liep samen met een vriend een winkeltje binnen en daar liep de verkoper zijn bijbel te lezen en hebben we een heel gaaf bemoedigend gesprek gehad! Zoiets gebeurde gister ook, in de kerk waar wij verblijven kwam een gemeentelid de toilets en sink repareren. Vervolgens raakte ik met deze man, John, aan de praat en hebben we ruim twee uur gepraat over allerlei dingen verbonden met onze relatie met Jezus en 't leven. Na twee uur hebben we voor elkaar gebeden. En al met al was dat zo bemoedigend en zo krachtig. Je praat met iemand die je nog nooit ontmoet hebt, maar het voelt echt alsof je broers van elkaar bent. En dat is precies wat we zijn, broers in Christus. Een foto van hem en mij zal op de foto pagina te zien zijn.

Dat was het weer zo'n beetje, er gebeurd hier dus genoeg!
Ik wil de kerk bedanken voor het sturen van de kaart! Heel erg leuk om die betrokkenheid zo te ervaren.

See you next time,

Marc

PS Bekijk het filmpje wat terug kijkt op mijn eerste maand hier in NYC op:
http://www.megavideo.com/?v=P442CTXX