Profile
Blog
Photos
Videos
Met het nieuwe jaar in zicht, alvast één goed voornemen: meer bloggen...en minder werken, om meer tijd te hebben om te bloggen! :-)
Het is een vreemde maand geweest. Ik bleef verder sukkelen met m'n gezondheid, na de eerdere probleempjes in november (telkens een beetje ziek, een beetje beter, terug een beetje ziek) werd het in december alleen maar erger. Een bezoek aan de dokter drong zich dus op (een andere dokter dan waar ik voorheen ging, want daar hadden ze me niet goed behandeld). Naast een nierontsteking vermoedelijk ook niergruis, en bovendien leefde er een beestje in mijn buik dat mijn eten op at waardoor ik nogal vermagerd was. Na 10 dagen absolute rust (dat was nog het ergste van al: ik mocht niet wandelen, niet met de moto rijden, geen gewicht tillen, soit ik kon dus alleen in mijn bed liggen (gelukkig staan er 6 seizoen van Sex and the City op m'n computer), ging het gelukkig al een stuk beter, al heb ik voorlopig genoeg spuiten voor de 5 komende jaren gezien. In Peru zijn ze niet zo voor pillen, een spuit is effectiever, zeggen ze. Maar goed, nog een tijdje pillen nemen om het niergruis op te lossen, dat in combinatie met Peruaanse kruidendrankjes.
O ja, verder zou ik niet alleen gewoon ziek zijn geweest, maar zou ik ook met een schrik hebben gezeten. Hier geloven nog heel wat mensen dat je een schrik ("susto") kan oplopen van iets dat je ziet of meemaakt. Je beseft het niet, maar de schrik kruipt wel in je lichaam en maakt dat je je slap voelt, gemakkelijk ziek wordt, enzovoort. Hoe geraak je af van die schrik? Daar hebben ze "alumbre" voor, een soort steen waarmee ze over heel je lichaam gaan terwijl ze een soort gebeden zeggen. Die steen wordt dan in gloeiende assen gelegd, waardor de steen de vorm krijgt van wat je heeft doen schrikken.
Zonder dat ik veel kon zeggen (ik geloof(de) niet zo in dat schrik-gedoe), stonden op een avond de ouders van Ronald voor de deur. Zijn papa is een soort genezer en nadat hij aan mij pols had gevoeld was hij ervan overtuigd dat ik met een schrik zat. En voor ik het wist was hij mij al aan het "reinigen" met alumbre (ik was die avond nogal ziek en had helemaal geen krachten om te reageren). Baat het niet, dan schaadt het niet, dacht ik. Een paar dagen later ging hij nog eens met een alumbre over mij (ter info: te koop in elk winkeltje voor 60 solcent/15 eurocent). De eerste steen veranderde in een doodskop, de tweede in een kip. Dus zou ik geschrokken zijn van een dode/de dood/een lijk/... en van een kip. Ik heb mij proberen te herinneren wat of wanneer ik die "schrikken" opgelopen zou kunnen hebben, maar ik kom niet verder dan een keer in La Cascarilla dat ze voor m'n neus een kip de keel oversneden. En zo'n impact heeft dat toen niet op mij gehad...
Soit, werkt het of werkt het niet? Een dag of wat na voelde ik me effectief beter, maar dat was toevallig ook net de dag dat ik m'n laatste spuiten kreeg… Dus zal ik een andere keer moeten proberen of het werkt of niet…
Verder heb ik in december niet echt veel kunnen werken, in het begin van de maand hebben we wel opnieuw producten gemaakt en die verkocht tijdens een evenement in Jaén, met redelijk wat succes. De laatste dagen was het ook opnieuw druk omdat het schooljaar geëindigd is hier en er een hoop vergaderingen waren (en zijn). Januari en februari zijn dan weer een pak rustiger, het ideale moment om een aantal dingen te systematiseren, voor te bereiden voor het nieuwe schooljaar (start maart) en hopelijk wat vakantie te nemen.
Einde van het schooljaar, dat betekent dat sommige leerlingen afstuderen. Gewoontegetrouw wordt hier dan een heel feest georganiseerd. Ik was meter van de promocion van het middelbaar, wat wil zeggen dat ik voor de kadootjes mocht zorgen, een speech moest geven en de openingswals (!) mocht dansen J Allemaal best wel leuk, maar het was toch ook een beetje emotioneel, want met de meeste leerlingen van het vijfde middelbaar heb/had ik een goed contact, oa door de projectjes die we hebben gedaan. En de meesten trekken weg uit La Cascarilla om elders te gaan studeren… Dus sommigen zie ik misschien niet meer…
O nog iets van het meter-zijn is dat ze je normaalgezien cuyes (cavia's) geven. Maar gelukkig weten ze dat ik daar niet zo zot van ben (een gebakken cavia blijft er uit zien als een rat vind ik) en dus kreeg ik een halve kip en een halve taart. Lekker J
Ik heb ook nog twee andere afstudeerfeestjes meegemaakt de laatste dagen, twee keer in Jaén voor de promocion van hogeschoolstudenten. Ronald was gevraagd als animator/presentator (voor iets heeft hij bij de radio gewerkt) en ik mocht mee. Dus lekker gratis eten, mensen kijken en een beetje dansen J Best wel tof.
Zo, dat was zo'n beetje het laatste nieuws. Heel fijn oud- en nieuwjaar, en tot snel!
Maël
- comments
Rebecca Ik sta helemaal achter je nieuwe voornemens voor het nieuwe jaar! Ik ben opgelucht en blij dat je je uiteindelijk terug beter voelt! Lang leve je reiniging met 'alumbre' en dat je susto maar snel volledig verdwijnt / genezen is! :) Dikke proficiat aan de afgestudeerden, en laat die emoties maar volledig gaan... afscheid nemen doet nu eenmaal pijn! Ook een heel tof oud-en nieuwjaar voor jou! 'En attendant d'autres nouvelles de Mal Jaen! Hasta la prxima, querrida amiga! Rebecca
Liese majel! ik mis u toch wel zene hier :) maar ben blij dat alles ok is, twordt tijd dat we eens naar Peru komen h, als ik ooit eens wat verlof heb want veel heb ik niet, spijtig genoeg! maar ooit eh ;) komt gij eerst maar terug efjes naar Belgie in juli! (als ik op kamp ben :p) hou u goed en een gelukkig nieuwjaar h!!
Alison Eeee mij hebbe ze ook zo is gereinigd... maar wel met een citroen... die ze daarna ook in het vuur hebbe gegooid en als ze knisperde wou het zegge dat ik het boze oog had... en dan zei de dokteres dat ik zwanger was...zucht... alhoewel ik wel geen hoofdpijn meer had de dag daarna... Viva Peru!!