Profile
Blog
Photos
Videos
Beste vrienden, familie en een enkele volstrekt onbekende die zich afvraagt op wat voor een bloedirritante spamsite ie nu weer belandt is, welkom!
Previously in Luc and Harm in Australia - lees de vorige blog.
Allereerst, heel hartelijk bedankt voor alle berichten op het Message Board; elk bericht van het thuisfront is weer leuk om te lezen, zowel van de trouwe aanhang als van de nieuwkomers!
Goed, en dan nu maar eens beginnen. Met Cardwell. Waar we zouden gaan werken, maar uiteindelijk slechts 150 dollar verdienden.
In Townsville hadden we alvast gebeld met iemand in Cardwell, en zij garandeerde ons dat er werk zou zijn. Niets was minder waar. Vol goede moed in het gehucht aangekomen vonden we wel gelijk een privekamertje met airco en TV in een vakantiepark, voor honderd dollar pppw; dat is dus zo'n 7 euro per nacht! Wat werk betreft; Harm heeft nog wat avondjes afgewassen in een lokaal restaurantje en daar bleef het bij. Geeft niks, we vinden wel wat in het zuiden.
Dus na een weekje mountainbiken, tennissen en zwemmen in het tropisch zwembad van een of ander duur vakantiecomplex verderop, ging de reis verder naar Mission Beach. Daar werden we gelijk ontvangen met een free bbq, lekker lekker..! Op de tweede dag daar deden we een jungle-walk. We merkten dat hoe meer we in het tropische Noorden van Oz kwamen, hoe logger en slomer onze Germaanse lijven werden. Een hostel zonder airco en een ventilator die er vanzelfsprekend mee ophoudt als de stroom uitvalt helpt daar goed aan mee. En als in Australie de stroom uitvalt, dan ligt het ook gelijk gemakkelijk 24 uur of meer plat. Ach ja.
Na Mission Beach bereikten we onze eindbestemming wat betreft de East Coast. Cairns. Een backpackvriendelijke stad waar je gratis kan internetten, de hostels spotgoedkoop zijn, je gratis kan eten, gratis basic spirits kan krijgen op bepaalde avonden en de broden in de Woolworths (grote Australische supermarkt) elke avonden 1 of 2 keer gereduced zijn - een stad naar ons hart. Veel te doen ook hier. Zoals misschien al op de foto's gezien, hebben we de Cairns Zoo bezocht. We waren er stipt op openingstijd, en als laatste moesten we er bijna uitgetrapt worden. Geen show gemist. In ons schema was zelfs nog tijd om de slangen- en krokodillenshow twee keer te zien. Tja. Als backpacker wil je waar voor je geld. Daarna stond Cape Tribulation op het programma. Paar uur rijden ten noorden van Cairns, waar, zoals op elke brochure prachtig aangegeven, het Great Barrier Reef het regenwoud ontmoet. Heel mooi. Heel aparte zee daar trouwens, die vanwege wat eilandjes en vooral het rif nauwelijks golfslag kent. Dat levert een muisstil strand op. In de Jungle kon je avontuurlijke wandelingen maken met vaak een zoetwaterpoel als eindbestemming. Na een drie uur lange wandeling in 35 graden warme junglehitte zo'n poel bereikt te hebben, hadden we wel zin in een verkwikkend duikje. Aangezien de rest van de rivier propvol levensgevaarlijke krokodillen zat, hadden we echter een lichte twijfel over het wel of niet betreden van het water. Gelukkig kun je het dan altijd vragen aan een Ozzie zelf, die toevallig ook aanwezig was. Zo'n gesprek gaat ongeveer zo:
Wij: Hey man, do you...
Hij: Hey mate, howa ye doing?
Wij: Er, yeah, fine, thanks, but do you maybe know if it's possible to swim here?
Hij: Probably..
Wij: No crocodiles over here?
Hij: Crocs? Hmm, dunno, don't think so..
Na zo'n bevredigend gesprek, en nadat die Australier vertrokken was, vonden wij het noodzakelijk nog een stuk of 30 stenen en takken in alle hoeken van het poeltje te mikken om te kijken of we echt de enige waren daar. Dat was zo. En dan is het ook best leuk daar, zeker als er zo'n zwaaitouw hangt, zie tarzanfoto Luc.
Dus na drie leuke dagen jungle kwamen we weer terug in ons hostel in Cairns, dat inmiddels een grote geschiedenis kent, met als hoogtepunt onze Finse buurjongen die besloot na een avondje stappen vanuit z'n stapelbed de halve kamer onder te pissen. Luc heeft er zelfs nog naar staan kijken samen met een Tasmanier die wakker werd van een harde straal langs zijn hoofd; de Tasmanier besloot schoenen naar de Fin z'n hoofd te gooien - Luc ging weer pitten met de gedachte 'Dit moet een droom zijn'. Je maakt wat mee in zo'n hostel.
Een dag later mocht Luc zich wagen aan een skydive. Opgehaald door een busje bij het hostel en toen met het busje naar het vliegveld gebracht. Een klein vliegtuigje haalden onze groep op om te gaan springen. Daarna op een hoogte van 14000 ft sprong Luc met ruim 250 km/h naar beneden. Een onvergetelijke 60 seconden freefall gevolgd door een 5 minuten uitzicht over het Reef en het Regenwoud. Een adrenaline kick van jewelste maakte het tot een geweldige ervaring.
Eergisteren hebben we Nemo eindelijk gevonden tijdens een snorkeltrip op een oude vissersboot. Daarnaast nog vele andere mooie vissen, een zeeslang, meneer schildpad, veel koraal en er zwommen kleine walvissen (Pilot Whales)onder onze boot door! Luc heeft zelfs nog gedoken. Fantastische trip!
Vandaag komt er echter een einde aan ons leventje hier. Vanavond vertrekken we naar Alice Springs, om vanuit daar de Ayers Rock Tour te doen, en dan door naar Adelaide, waar we Kerst vieren. Wat een vooruitzicht!
Voor nu komt er een einde aan deze blog, jullie zijn weer helemaal bij!
G'bye mates,
Luc and harm
- comments