Profile
Blog
Photos
Videos
Na lang wachten weer een nieuwe blog!
Op dit moment zitten we nergens anders dan in het tropische doch zeer backpackvriendelijke Cairns. Maar eerst, terug in de tijd...
We waren gebleven bij Airlie Beach. Daar zijn we een kleine week gebleven om ons voor te bereiden voor de Whitsundays-trip. Deze eilandengroep, het zijn er ruim zeventig, is een populaire bestemming voor veel toeristen hier: je kan er fantastisch zeilen, snorkelen en duiken. En feesten. We bleken namelijk op een beruchte partyboat te zitten, waar we niets vanaf wisten. Wij vonden het echter wel prima. We deden de trip om de eilanden en het rif te zien. Dit betekende voor de tweede dag dat terwijl een deel van de groep de boot miste, de hele dag hun kater uitsliepen of het water niet in mochten, wij al voordat het anker was uitgeworpen ons in marsmannetjespakjes (ook wel stingersuits genoemd) hadden gehesen en met onze snorkeltjes het water in plonsden. En daar hadden we geen spijt van. Je ontdekt er een wereld die je vaak vergeet; prachtig koraal, bontgekleurde vissenen grote zeeschildpadden. Heel mooi.
Op het eiland zelf, South Molle Island genaamd, zaten we in een luxe resort, wat we niet verwacht hadden en wat wel heel leuk was. De kamers waren vrij simpel, en we deelden hem met een aardige Amsterdamse die met een zwaar hoofdstedelijk accent ons bijkakelde over van alles en nog wat, en drie Duitse meisjes. Vooral de faciliteiten waren prachtig; je kon er gratis golven, op de tenniscourt konden we de Amsterdamse en Duitse alle hoeken van de baan laten zien en er was een olympisch zwembad. Voor ons een hele cultuurshock. We konden onze lol dan ook niet op. Leuke trip dus, alleen beetje jammer van het regenachtige weer, waardoor de beroemde Whitehaven Beach meer een Greyhaven Beach werd, maar toch zeker de moeite waard!
Na terugkomst in Airlie Beach pakten we gelijk de bus naar Townsville. Vanaf daar zouden we naar Magnetic Island gaan. Toen we aankwamen was het al rond half acht in de avond wat later was dan verwacht omdat de bus vertraging had, en wat betekende dat de hostels bijna gingen sluiten. Tot nu toe was het altijd wel gelukt om op de bonnefooi ergens een slaapplekje te versieren, maar het moet natuurlijk altijd een keer fout gaan. Dit gebeurde in Townsville. Na de laatste hostels bezocht te hebben, die allemaal vol of gesloten waren moesten we wat anders verzinnen. We besloten wat motels af te lopen. Echter, als je alles te voet moet doen gaat het vrij traag en de avond werd dan ook later en later. En de motels sloten de deuren of zaten ook volgepakt. Op zoek naar een plek onder de maan liepen we tegen een mooi wit kerkje aan. Met goed beschutte overdekte zijstukken gestut door dikke zuilen. Een prima slaapplek dachten we, waar we niemand tot last zijn ( zie Luc die al licht te slapen op de foto ) Hier dacht de bewoonster van een aangrenzend motelletje anders over. Toen ze ons vroeg wat we daar deden, en wij de situatie uitlegden, begon de buurvrouw ons opeens om onbekende reden uit te schelden, en liep vervolgens weer weg. Vijf minuutjes later verlichtte een schijnwerper ons door de zuilen heen. Security. Of we onmiddellijk wouden vertrekken, dit was Private Property en met ons probleem had meneer agent niets te maken. Voor de rest vinden we de Australiers een heel aardig volk. Wat te doen in zo'n situatie? Doen wat de agent zegt, vervolgens een cafe binnenlopen, een praatje maken met een stamgast en de rest gaat vanzelf. Dat deden we en twee gratis biertjes en een dik uurtje later liepen we het huis in van Chris, stamgast van het cafe om de hoek. Bij hem konden we slapen en de volgende dag zette hij ons af bij een goed, goedkoop en centraal gelegen hostel dat hij voor ons had geboekt. Prima. Er wordt ons wel eens gevraagd wat we van de Australiers zelf vinden; Ze zijn gewelidg gastvrij zoals je kan lezen en ze zijn heel aardig.
Townsville verder was nog best een leuk stadje. We regelden er een bankrekening en Tax File Number zodat we na Magnetic Island konden gaan werken. Magnetic Island was een mooi eiland waar je kon snorkelen als je van grijze drab houdt. Hebben daar een mooie wandeling gemaakt naar een fort uit de Tweede Wereld Oorlog, zie foto in album Airlie Beach - Cairns. Dan merk je pas goed waarom het een Wereldoorlog was. Tijdens de wandeling zagen we onze eerste wilde koalabeer, niet te verwarren met een wilde koalabeer. Saaie beesten. Wel mooi.
Na Magnetic Island gingen we naar Cardwell, waar we dachten te gaan werken, maar daarover meer in onze volgende blog. Voor nu,
Adios Amigos!
MvG,
Keller & Wilzing
- comments