Vervolg: Cape to Vic

Day 13 Botswana - Ghanzi (±516km, ±8-9uur + bordercrossing)

Eerst in Windhoek nog tijd om Pula (Botswaanse munteenheid)& andere dingen te kopen. Konden alleen maar geld omwisselen waarvan we een receipt uit Namibië hadden en moest dat dus eerst uit de muur gaan halen, gedoe…ook door gewissel met andere mensen die dat niet konden en/of nog steeds geen USdollars hadden en dat ook weer niet lukte om hier te halen…

Maar goed uiteindelijk vertrokken en lange rit. Erg WARM welkom in Botswana bij de grenspost…wil net de truck instappen, bedenkt een koe in de veewagen naast onze truck dat die toch wel echt hoognodig moet…resultaat: mag je zelf bedenken…in ieder geval had ik het erg naar mijn zin die dag. Wel bijzonder was dat meteen wanneer je de grens oversteekt er veel meer huisjes, mensen, maar vooral dieren op straat te zien zijn. (inwonersaantal Botswana 3.2 per km⊃2;)

's Avonds op de Tautona Lodge Campsite een dans gezien van inheemse San People (bushmen), maar dat had ook een beetje het toeristische 'himba' gehalte en is gewoon niet echt mijn ding. Wel grappig met een Nederlandse vrouw van de accommodated tour (de 'upper-'class people zoals wij ze noemden, die dezelfde tour deden maar dan in bedden en het dubbele betaalden) gesproken en hadden het een beetje over alle dingen die we gedaan hadden. Dus ik begon over de Sossusvlei (de duinen) omdat ik dat toch wel echt 1 van de hoogtepunten van Namibië vond…waren ze daar niet geweest!? Dus ik heel verbaasd en zij was dat eigenlijk ook, want iedereen uit haar groep had gedacht dat ze daar heen zouden gaan…ik later vragen aan mijn guide hoezo zij daar niet heen waren geweest > waren ze verkeerd gereden en toen maar gewoon niet meer gegaan!!! Nog blijer dat ik in de camping tour zat!!

Day14 Maun (±283km, ±4-5uur)

's ochtendsvroeg zittend boven op de truck de campsite verlaten > allemaal gieren in een boom, wilde dogs binnen een omheining en later nog twee leeuwen.

Vervolgens hele fijne weg, wat eigenlijk geen weg meer te noemen was omdat het gewoon helemaal stukgeslagen was en alleen nog maar uit enorme potholes bestond. Aangekomen op de Sitatunga Campsite uitleg over de komende dagen in de Okavango Delta en de keuze of je nog naar Maun wilde of niet. Het was ontzettend warm en gelukkig had ik niets meer nodig, dus lekker hele middag in zwembad gezeten en beachvolleybal gespeeld.

Day15/16 Okavango Delta

Opnieuw erg vroeg vertrokken met kleine dagrugzak, tent, matje, 4 liter water en een andere truck. Ongeveer 30min rijden door o.a. Maun wat al een bezienswaardigheid op zich was; veel kleine witte blokhuisjes overal neergeplant met een stuk droge grond er omheen en loslopende geiten, ezels, honden, veel autowrakken, waslijnen en zwaaiende kinderen (inwonersaantal: 30.000). Aangekomen bij de Delta stond daar een groep bewoners ons op te wachten met Makoro's (traditionele kano's uit boomstammen). Deze zogenaamde Polers verzamelde al onze tenten&andere spullen in de Makoro's en per tweetal kwam er een Poler die je voor deze twee dagen ging vervoeren. Tanja en ik hadden de eer met Rast en hij plaatste onze tassen en matjes zo dat we comfortabele 'lig'zitjes hadden in de houten kano. Je moest namelijk zo laag mogelijk zitten/liggen om de makoro zo stabiel mogelijk te houden. Op de manier waarop ook de gondels in Venetië voortgeduwd worden, werden wij naar een klein eilandje in de delta gebracht. Alles uitgeladen, tenten opgezet (met behulp van Rast die ons het beste plekje aanwees. Wat later wel erg warm bleek, omdat het dicht bij het kampvuur was dat dag en nacht aangehouden werd) en toen de hele middag…niets, omdat het daar gewoon weg te warm voor was. Af en toe een verfrissende duik in een prachtig stukje water tussen het riet. Dit was ook gelijk de douche en naar de wc ging je door de schep bij de boom te pakken ('de wc-deur'), naar het gat in de grond achter de bosjes te lopen, je benodigde boodschap te doen, vervolgens een schepje zand eroverheen te scheppen en de wc-deur weer terug te plaatsen om te laten zien dat de wc weer vrij was. Wel werd er benadrukt dat je van tevoren alle struiken moest checken op gevaarlijke beesten (slang, schorpioen, olifant…leeuw?) en in de nacht mocht je nooit, maar dan ook nooit, alleen gaan. Van tevoren mooie verhalen gehoord over bushbabies (apen) in het kamp en een groep voor ons die midden in de nacht wat op hun tent hoorden vallen…bleken bij voorzichtige inspectie twee olifanten te zijn die aan de takken boven hun tent aan het knabbelen waren…jammer genoeg (of mss ook wel gelukkig, hoe je het maar bekijkt) hebben wij dit niet meegemaakt of gewoonweg niet gemerkt. Het enige spektakel was een schildpad in ons kamp en die mogen we ook niet onderschuiven!!

In de late namiddag na een lange dag niets doen eindelijk op pad. Ontzettend warm, maar toch wel spannend gevoel zo op lopende safari en dan ook nog een olifant in de bosjes spotten, joehoee!! Verder nog wat antilopen (die ook hartstikke mooi zijn!!), veel vogels, en verder…leeuwen, ok de voetsporen dan, maar toch!!…en heeeeeeel veel enorme olifantendrollen (leuk om mee te voetballen als de meligheid er door de warmte en verveling van de lange dag toch wel een beetje ingekropen is).

Die avond kapot vroeg naar bed om de volgende morgen om 6 uur alweer op ochtendwandelsafari te gaan. Dit zag er trouwens ontzettend grappig uit, want we werden opgesplitst in drie groepen en moesten allemaal achter elkaar aan in een treintje lopen. Dit omdat we er dan op afstand minder als mensen uitzien, zo dus de dieren in verwarring brengen, plus dat ze dan niet zouden weten wie ze moeten aanvallen, ofzoiets…). Zebra's, olifanten en meer gezien. Rond 11 uur weer terug op campsite en daar tot 4 uur gebleven. Zelf nog poging gedaan de makoro te besturen en onder begeleiding van Rast ging dit uiteindelijk nog een beetje in een rechte lijn (moeilijker dan ik dacht!!). Plan was om een 'sunsetcruise' te gaan doen naar een plas waar de nijlpaarden vaak zitten. De Polers hadden dit van tevoren gecheckt en dit was niet het geval. Dus ('jammergenoeg') weer op wandelsafari naar een andere plas; in de verte 1 hippo zien onderduiken en naast de olifant in bosjes ver weg was dit het wel weer (je raakt snel verwend na een paar dagen met enorm veel mooie dieren). 's Avonds uitgeput door warmte, wandelingen en niets doen om 8 uur al op bed, waar het veel te warm was en toen ik er net in lag gingen de polers voor ons zingen. Echt heel erg mooi en als tegenprestatie werd er van onze groep verwacht dat wij ook iets zouden zingen (goh…wat jammer dat ik in bed lig…). Was eigenlijk nog veel beter dan ik verwacht had en ook wel ontroerend om 'jouw' mensen 'ahoeeeeeeeeeeeeeeeehoeeeeeeeeehoeeeeehoeeeeeeeehoeeemammambaweeee' (the lion sleeps tonight) te horen zingen hahah!

Day 17 Gweta (±201km, ±3 uur)

's ochtendsvroeg optionele wandeling. Erg blij dat mezelf toch mn tent uit heb weten te krijgen (Tanja bleef liggen), want halverwege het eiland waar we zouden gaan lopen, kwamen we in een wat meer open watertje en daar zagen we twee nijlpaarden!! Was erg mooi gezicht zo vanuit de makoro! Vervolgens tijdens de wandeling niet veel bijzonders meer gezien, maar de nijlpaarden hadden de dag al gemaakt!! Terug naar het kamp, snelle duik, tent ingepakt en alles weer in de makoro's. Met de speciale truck weer terug gebracht naar ons kamp bij Maun en daar eerst heerlijk een douche, want na twee dagen in de rimboe en zonder douche ga je toch wel een beetje zwart zien (en stinken denk ik ook wel). Vervolgens naar het vliegveld van Maun gereden, want een aantal van ons (waaronder ik!!) gingen vliegen!!!! 45min met een erg leuke piloot boven de delta en had niet verwacht dat je de dieren zo goed kon zien. We vlogen best laag (je kon ook met gemak alle termietenhopen herkennen, nou zijn die ook best groot en wit, maar toch!) en hebben echt heeeel veel olifanten, giraffen, nijlpaarden, buffalo's, zebra's en antilopen gezien. Het was echt gaaf om de delta vanuit de lucht te zien, want in de makoro en tijdens het wandelen heb je helemaal niet zo'n beeld van de hele delta, maar het zijn echt enorm veel eilandjes bij elkaar, heel mooi!! Nou hebben we nog steeds lang niet de hele delta gezien, want die is enorm groot, maar was heel leuk om gedaan te hebben!! Wel warm, de temperatuurmeter in het vliegtuig gaf 40 graden aan, maar die zweetdruppels vergeet je snel als je weer een grote kudde olifanten ziet; Uli en ik waren de hele tijd ELEPHANTS, GIRAFFES naar elkaar aan het schreeuwen, hahah, stelletje debielen!! (helaas heb ik hier nog niet veel foto's van kunnen krijgen…)

Doorgereden naar 'Planet Boabab', onze campsite met bijzondere Boabab bomen. Het lijkt of deze bomen ondersteboven staan, met de wortels in de lucht, en hier zijn twee verhalen over; volgens 1 verhaal zijn de bomen gevallen van een andere planeet, volgens het andere had God aan alle dieren een plant gegeven, maar aan de hyena's als laatste en deze waren hier zo boos over dat ze de bomen weggegooid hebben en deze dus op hun kop terecht gekomen zijn. Het was een hele leuke campsite met mooi zwembad en een leuke bar. Helaas hebben we hier in de ochtend foto's genomen van de bomen en ook een groepsfoto waarbij ik mn fototoestel dus heb laten liggen…(maar als het goed is neemt een andere truck mijn camera deze week mee terug naar Kaapstad en kan ik hem als alles goed gaat volgende week ophalen!!! Keep my fingers crossed!!)

Day 18 Botswana - Chobe national park (Gweta to Kasane ±430km, ±6-7uur)

Eerst naar Kasane gereden omdat er nog wat boodschappen gedaan moesten worden. Was daar eigenlijk te warm om leuk rond te kunnen kijken, dus na even op internet geweest te zijn, gingen we ook alweer verder naar Chobe. Dit park bedekt 10.566 kilometers en is bekend om zijn vele en grote olifanten. Voor mij was het eerst allemaal gebel naar planet Boabab vanwege mijn camera, dus geen duik in het zwembad maar gelijk door naar de boottocht over de Chobe River. GEWELDIG!! Baboons, pumba's, buffalo's, krokodillen(!), veel nijlpaarden en als toppunt heel veel olifanten, waarvan een paar gingen zwemmen!! Dat was zo'n mooi gezicht, alleen die slurf boven water, echt als zo'n onderzeeër. En natuurlijk een super mooie zonsondergang met olifanten op de achtergrond, super! Daarna toch nog even een duik (in het zwembad;)) en een drankje in de bar.

Day 19Zimbabwe - Victoria Falls (±100km, ± 2 uur plus border crossing)

In de vroege ochtendglorie weer een optionele gamedrive. De laatste kans op de big five en sowieso vond ik de game drives erg leuk (ook als we nauwelijks dieren zagen, toch leuk om beetje rond te rijden) dus ik was weer van de partij. Eerst een tochtje over de weg in een open jeep met een behoorlijke gang dus de lenzen werden zowat uit je ogen gewaaid! Aangekomen bij het park vond ik het toch wel vervelend dat ik voorin in het midden zat en dus vooral tegen de cabine van de jeep aankeek. Er was nog een andere jeep (accommodated tour, ik had het kunnen weten…) waar een plekje vrij was met veel beter zicht dus snel overgestapt en tja…dat had ik op zijn zachts gezegd beter niet kunnen doen *snik*…op ÉÉN seconde na heb ik gewoon de leopard (en dus de big five compleet) gemist, aaaaaaaaaaaaah!!! Mijn groep (de eerste jeep) had hem als eerste gezien en hem dus prachtig lui in de boom zien hangen, vervolgens naar beneden zien klimmen en op het moment dat hij zich achter de struiken ging verschuilen, kwamen wij aangekakt…de jongen naast mij heeft nog net zijn staart gezien, zo dichtbij waren we!! Ik kon hem bij wijze van spreken ruiken!!! Vervolgens teleurgesteld verder gereden, nog wel hyena's (!!), olifanten, grote gieren, bavianen, nijlpaarden en meer gezien, voordat de jeep het toch wel erg moeilijk leek te krijgen met de zandwegen…een lekke band!!! Dan zit er niets anders op dan uitstappen…en hoop je toch iets minder vurig dat die leopard of leeuw even achter dat bosje vandaan komt! Leuk ook dat de eerste jeep vrolijk zwaaiend voorbij komt tuffen en je even op de foto zetten…en het àllerleukste is nog wel de mensen die dan achteraf tegen je zeggen; 'ja, dat had je beter niet kunnen doen…HÈ!??'...arghhh (gelukkig was het nog wel echt een hele leuke gamedrive en kon ik er op dat moment met kiespijn en later echt om lachen)!

Na snel ontbijt (brunch) vertrokken naar Zimbabwe waar we in de Savanna lodge weer een praatje kregen over plaatselijke activiteiten. Ik had vantevoren bedacht om te gaan paraglyden als dit mogelijk was, maar dit bleek alleen te kunnen met een microlight (motortje dus). Leek me opzich ook leuk, alleen vond ik het belachelijk duur voor een hele korte tijd in de lucht (110USD voor 15 min!). Helemaal met de gedachte van de vlucht boven de Okavango wat echt aanvoelde als 5 min en dus wel echt 45 minuten duurde, heb ik uiteindelijk besloten dat de Falls lopend ook al geweldig genoeg zijn (en dat bleek niet verkeerd gedacht!!!). Die middag ging de groep al even snel naar de Falls omdat de meesten de volgende dag wel een activiteit gingen doen. Katja, Thomas en ik spaarden onze 20dollar entrance voor de volgende dag en bleven lekker bij het zwembad en lieten ons overtuigen om toch maar een pedicure te nemen. ('ohhhhh look at your fééééééét, they look tèèèrrible!!!' wat ook wel echt zo was, ik had niet voor niets de bijnaam 'aardvark' gekregen hahahah, op de 1 of andere manier waren mijn plastic slippers met mijn zweetvoeten toch niet echt een succes…). Helaas was de pedicure ook niet echt een succes, dat deed gewoon echt pijn!!! Waarschijnlijk ben ik gewoon enorm kleinzerig, maar aan mijn teennagels geen polonaise!! Wel een schoon resultaat met lelijke zilveren nagels waar ik me net iets beter mee durfde te vertonen dan met mijn aarvarkvoeten (en Katja had ook pijn én rode nagels, dus ik allang blij hahah).

Om vier uur werden we opgehaald om met zijn allen op de Zambezi Sunset Cruise te gaan (Eva&Manuel konden er jammergenoeg niet meer bij zijn omdat ze op aanraden van hun reisbureau een hotel in Zambia ipv Zimbabwe hadden geboekt). Vol goede moed gingen we voor een mooie afsluitende avond met diner en drank (onbeperkt) letterlijk en figuurlijk de boot in. Na het eerste drankje genuttigd te hebben werd ons het voorgerecht opgediend. Gelukkig was dit niet veel, want het was gewoon echt niet te eten!! Klef spinazietaartje, heeeel vies worstje, zachte nootjes en nog wat meer…ondertussen wel mooi uitzicht, weer allemaal nijlpaarden en een zwemmende olifant!! Helaas geen zonsondergang want het weer was omgeslagen en het was bewolkt. Na paar drankjes zat iedereen toch wel beetje om zich heen te kijken waar het hoofdgerecht bleef…dat bleek een desillusie want het heerlijke voorgerecht was ons GEHELE included diner voor 35USD!!! En om 6 uur werden we vriendelijk doch zeer dwingend verzocht de boot te verlaten omdat er geen zon meer was…dat terwijl iedereen dacht dat we gewoon hele avond heerlijk beetje rond zouden varen tot uurtje of 9/10. Welkom in Zimbabwe!! Toen hebben we er zelf nog maar een mooie avond van gemaakt in Shoestring, leuke bar met pizza (ook niet te eten), pooltafel en zwembad waar uiteindelijk nog de helft van de groep in beland is, missie geslaagd!!

Day 20 Victoria Falls

Rustig opgestaan (gebroken, want ook hier lag je gewoon op de lattenbodem…) en samen met Katja en Thomas naar de Falls gelopen. Het was vreemd om door het stadje te lopen, veel mensen die om geld en eigenlijk alles wat je hebt (eten, T-shirt, schoenen) vragen. Wij gingen opzoek naar een supermarkt om wat brood en drinken als lunch te kopen en dat bleek nog behoorlijk lastig. Bijna alle schappen stonden leeg en wat je wel kon kopen waren onnuttige dingen als autowas en lampen. Alcohol was goedkoper dan water en als je dit kon kopen, kon je jezelf een 'miljardair' noemen, echt belachelijk hoeveel nullen!! Nog net paar bolletjes gevonden (dan maar zonder beleg), konden we niet betalen met USD…doorgestuurd naar een 7-eleven verderop waar dat wel kon…maar dat was een twee bij twee winkeltje waar dus ECHT niets te krijgen was naast water en een aftandse slushpuppie-machine. Dan maar geen lunch, gelukkig had ik nog wat chips en salticracks over (mijn dagelijkse rantsoen in de truck samen met cola) en hadden we net ontbeten in de backpackers. Een zakje chips meteen afgestaan aan een wat opdringerige jongen die ons had 'begeleid' naar de 7-eleven en daar eigenlijk wel iets voor terug wilde. Op straat liepen wat bavianen en op weg naar de Falls kwamen, naast alle opdringerige straatverkopers die de hele weg met je mee bleven lopen, veel mensen ons tegemoet met grote witte zakken op hun hoofd. Later bij de Falls, die echt ontzettend mooi waren(!!!), spraken we een Zimbabwaan die ons vertelde dat er op het moment echt geen werk te vinden is in Zimbabwe. En als je werk hebt, krijg je belachelijk weinig betaald (een goede baan leverde 10USD in de maand). Het probleem is dan ook nog dat je per dag maar een bedrag in Zimbabwaanse dollar kan opnemen, wat overeenkomt met 1 USD. Voor de bank stond dus ook een enorme rij wachtenden die elke dag terug moesten komen om het beetje geld dat ze nog hadden op te kunnen nemen. Een dag later is de kans dan ook nog eens groot dat dit bedrag de helft minder waard is…De man vertelde ons dat de mensen die wij allemaal tegen waren gekomen, vanuit Zambia kwamen om daar millies (weet niet precies hoe je het schrijft, maar is soort graanproduct volgens mij?) te kopen. Dit waren de grote witte zakken, die ongeveer 17USD kosten en waar ze dus minimaal 17 dagen voor naar de bank moeten voordat ze dit te voet, over de grens, moeten gaan halen (als dat zelfs al mogelijk is, want sommige mensen komen de grens niet over of wonen simpelweg te ver in het binnenland…). De man bleef nog een beetje optimistisch en had nog hoop in de komende besprekingen met Mugabe…Op de terugweg hebben we oude schoenen gewisseld voor twee armbandjes, die jongen trok ze meteen aan en liep er ontzettend trots mee rond! Thomas had ook nog wat boxertshorts over en die heeft hij aan een voorbijganger gegeven, die jongen was echt ontzettend blij, enorme glimlach en kon alleen maar zeggen 'God bless you, God bless you!!'

De Falls zelf waren echt heel erg mooi! Niet overal was water, maar dat was juist wel fijn hadden we begrepen, want anders kan je door de vele waterdamp nauwelijks iets zien. In ieder geval vond ik het nu ook erg indrukwekkend!! We zaten op een plekje te genieten van het uitzicht, begon het in één keer te regenen, was wel echt vreemde gewaarwording! Was dus gewoon de waterdamp die met de wind mee werd gevoerd, erg lekker verkoelend, want het was behoorlijk warm. Mooi 'tropisch regenwoudachtig' park waar we door heen konden lopen en telkens punten waar je de Falls van een andere kant kon aanschouwen.

Die avond met klein groepje overgebleven van de tour lekker gaan eten en nog even naar Shoestring. Iedereen was nog erg moe van de afgelopen dag en nacht, dus optijd terug naar de backpackers en… het einde van de tour! Wel gek om van iedereen afscheid te nemen (en van sommigen niet, want door omstandigheden gewoon niet meer gezien). Maar voor Katja, Thomas en mij eindigde de tour nog niet helemaal, omdat wij met een andere truck (de accommodated, en we hadden het weer kunnen weten!!), maar dezelfde driver meeliften naar Johannesburg. De volgende ochtendvroeg (6uur) vertrokken om weer gelijk de grens over te steken terug naar Botswana. Daar gelijk naar een tankstation omdat de andere (accommodated!!) driver de tank niet had volgegooid en dat was dus erg jammer, want er was geen diesel. De tankauto was gewoon niet komen opdagen en het volgende tankstation lag op zo'n afstand dat het een grote gok was om daar heen te gaan rijden met het risico onderweg te stranden en grote kans dat daar ook geen diesel aanwezig zou zijn…

Wachten dus maar, want de tankauto werd binnen een half uur verwacht…3 uur later was het geduld van de driver op en heeft hij de gok genomen. Aangekomen (gelukkig!!) bij het volgende tankstation was er diesel!!!! En een lange rij wachtenden…maar goed er was in ieder geval voldoende diesel. Er kwam ook een grote groep soldaten met zware bepakking langs over de weg, dit was naar om te zien omdat er een aantal waren die echt niet meer konden. Het was ontzettend warm en ze hadden grote tassen op hun rug, sommigen lagen op de weg en werden door mannen vanuit wagens aangespoord verder te gaan. Wanneer ze niet opstonden werden ze opgetild en vooruit geduwd, maar dit was al bijna niet mogelijk…toen we wegreden kwamen we een paar tegen die nog geen 200 meter verder waren gekomen…

Die nacht voor de laatste keer in tentje overnacht ergens in Botswana (Palapye) en volgende ochtend wederom vroeg verder gegaan naar Johannesburg. Erg blij dat Katja en Thomas ook meereisden, want zo konden we de tijd beetje doden met kaarten en was gezellig! 's Middags aangekomen in Benoni (buitenwijk van Johannesburg), overnacht in Mufasa backpackers en volgende dag teruggevlogen naar Kaapstad.

Ondertussen dus alweer 2 weken in Durbanville. Niet bijzonder veel gedaan, vooral bijgekomen en nog meer bijgekomen (al heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik bèn bijgekomen…), vind het echt jammer dat het al voorbij is, want het was echt een super mooie reis. Vorige week woensdag weer naar de campus, braai en Stellenbosch geweest, was leuk, maar wel gek omdat meeste mensen waar ik mee om ging nu weg zijn. Die dag ook het Groote schuur museum bezocht (eerste harttransplantatie) waar we op een filmset terecht kwamen…Afgelopen weekend op wijntour met een groep uit de lodge en overnacht in Stellenbosch. Was heel relaxed, hele mooie omgeving en die wijnboerderijen zijn echt groot opgezet en ontzettend mooi. Vanavond ook weer naar de lodge en dan gaan we met een groep naar een bandje, ben benieuwd! Heb begrepen dat de herfst al volop aan de gang is in Nederland, brrr!! Hier vandaag ook een wat kouder dagje, bewolkt, maar afgelopen dagen is het al flink warm geweest en dan is het toch wel erg lekker dat de huizen wat koeler zijn! Hoop dat alles goed is met iedereen!! Liefs Lotte