Haa lieve mensen!!! Hoe gaat het met iedereen? Nog steeds (!?) mooi weer in Nederland, het is niet te geloven…hier erg wisselend, echt apart hoe het per dag en ook binnen 1 dag kan verschillen! Zo zit je een dag echt te zweten en verbranden in je bikini in super warme zon, volgende dag sta je alweer met 5 lagen, sjaal, dikke jas op het strand weg te waaien, regenbuien te incasseren en te kijken hoe kite-surfers de strijd aan gaan met enorme golven.

Met mij alles nog steeds goed! Je hebt zo je mindere dagen (met name de brakke donderdagen na Stellenbosch zijn zwaar haha;)), maarja "die moeten er ook zijn om weer meer van de andere dagen te kunnen genieten…" (blegh!).

Cape Agulhas&Hermanus, daar was ik gebleven. Echt een super weekend!! Vrijdag 15aug eind van de middag met z'n vijven in de auto vertrokken naar Struisbaai (2 uur richting het oosten langs de kust). Caroline, GT (oftewel Geertruida, maar dat kan niemand hier uitspreken), Karina (of Esmaralda, de keuze is aan jou volgens Karina-Esmaralda) en ik vormden de Nederlandse&vrouwelijke meerderheid tegen de Duitse Clemens. In Struisbaai overnacht in Cape Agulhas Backpackers, heel leuk relaxed hostel waar we lekker burgers met een goede salade voorgeschoteld kregen en als toetje marshmallows boven het haardvuur. Toevallig kwamen we hier Rianne en Paul tegen (Groningen en ook Dizkartes, mijn studentenvereniging), waarmee we de volgende dag samen op zoek gingen naar walvissen!!! GT liep zaterdag eerst nog even tegen een glazendeur op die ik net gesloten had, voelde me even schuldig maar moest vooral enorm lachen door haar verbaasde gezicht en de mensen die buiten liepen hadden dezelfde gedachte, tja leedvermaak…s'Ochtends vroeg met klein 'speed'bootje de mooie blauwe zee op, alleen het varen was al geweldig, toch ook wel leuk dat we nog echt walvissen gezien hebben! Wat een indrukwekkende beesten, zoo groot!! Eén had een visnet om zijn staart en het leek of hij dit aan ons wilde tonen (de andere sloegen namelijk helemaal niet zo vaak met hun staart) en de bestuurder van de boot zei dat ze echt 'communiceren' met de mensen. Wij moesten allemaal foto's van het net maken, zodat andere mensen hem later zouden kunnen gaan helpen. Ook hebben we een moeder met haar jong gezien, helaas was de bestuurder ook iets teveel bezig met dit mooie schouwspel dat we plotseling in allerijl de motor weer moesten starten en met veel lawaai moesten maken dat we niet in het breekpunt kwamen van een enorme golf. Moeder en jong waren hierna niet meer te zien. De zee werd ook steeds onrustiger, dus we zijn vervolgens weer naar de haven teruggekeerd. Heel leuk om gedaan te hebben!

s'Middags zijn we naar het meest zuidelijke punt van Afrika gegaan: Cape Agulhas. Daar is de echte scheiding tussen de 2 oceanen (in mn eerste verhaal had ik gezegd dat ik aan de Indische oceaan stond, dit was dus niet waar. Meeste mensen denken net als ik dat Kaap de goede hoop de scheiding is, maar dat klopt dus niet.). Vandaar zijn we naar Hermanus gereden. Hele mooie route door een natuurpark met een grote groep struisvogels die snel voor ons weg renden, erg grappig gezicht! Hermanus is echt hèt dorp om walvissen vanaf land te zien, in de weekenden en in het hoogseizoen is hier dus ook echt niet te wezen, maar nu viel het nog een beetje mee. Weer overnacht in een backpackers en de volgende ochtend vroeg zijn 3 van ons met haaien gaan duiken (vanuit een kooi). Toch niet echt iets voor mij (en vooral niet voor dat geld!), dus ik ben samen met Karina gaan kayaken tussen de walvissen!! Dit was echt nog veel gaver dan op de boot, we kwamen veel dichterbij en het was echt heerlijk op het water, super! Wel echt drijfnat, dus helaas niet mogelijk om foto's te maken. 1x was het nog wel ff spannend want er zat een walvis wel erg dicht achter ons en tja in een kayak heb je geen motortje zitten…ook bedacht ik me op dat moment dat de haaien natuurlijk niet alleen om dat ene kooitje heen cirkelen, *slik*!! Maar onze (persoonlijke!) gids (de rest van de groep was op het laatste moment afgehaakt) stelde ons gerust dat haaien alleen op metaal afkomen en niet op rubber…dat nemen we dan maar aan (Karina nam op dat moment alles aan, want die was enorm zeeziek)! 's middags nog op een te mooi strand gelegen, een duik gewaagd (haaien, wat zijn dat???) en daarna rustig weer terug gereden. Heerlijk om zo even weg te zijn van de lodge en wat meer te zien van de omgeving, meteen ook gevoel dat je een week weg bent!

Die dinsdag 19aug zijn we 's middags, na het ziekenhuis, naar Clifton's Family Beach gereden. Deze ligt aan de voet van Lion's Head (berg) en na eerst lekker in de zon gelegen te hebben, zijn we in de auto gestapt om naar het beginpunt van de hike te rijden. Plan was om zonsondergang op de top mee te maken met een lekker glaasje wijn erbij en daarna met behulp van het maanlicht (volle maan) weer terug te lopen. Super mooie hike; nog net de zonsondergang meegepikt; ontzettend mooi uitzicht, toch maar geen glaasje wijn want de maan was nergens te bekennen(!)…loop je met je knijpkat, waar op dat moment echt te weinig licht uit komt, over een ondergrond die met licht al lastig te belopen is…laten we het erop houden dat het een mooie ervaring was (pff wat was ik blij toen we beneden waren!!!) en gelukkig hebben we de foto's nog;)!

Woendag echt een Duitserinvasie!! Op dit moment kan ik met de meesten wel goed overweg, maar in het begin zijn ze echt zo ontzettend niet-sociaal!! Spreken echt alleen maar Duits, zelfs als je erbij staat…nee was niet echt een succes. Wel met 3 bussen naar Stellenbosch woensdagavond, dus wederom een mooie avond!

Vrijdag ben ik samen met Caroline naar Simon's Town gereden, op zoek naar de pinguïns!! Daarna doorgereden naar Cape Point (Cape of good hope) en ook daar weer erg mooie uitzichten (het gaat bijna vervelen;)). Die dag wel veel om over na te denken omdat ik die ochtendvroeg smsje van Mirjam had gehad. Zoals de meesten wel weten was het oorspronkelijke plan om 2 en halve maand in Kaapstad te blijven, waarvan 2 maanden stage en dan nog ongeveer 2 weken om te reizen of iets (niet van tevoren bedacht). Daarna doorreizen naar Bangkok om daar samen met Mirjam 3 maanden rond te reizen (Thailand, Laos, Vietnam, Cambodja). Mirjam zou in de periode dat ik in Zuid-Afrika zou zijn, vrijwilligerswerk doen in Cambodja. Helaas viel dit heel erg tegen, kwam Mir helemaal niet goed terecht, heeft keelontsteking gekregen en voelde zich toen zo alleen dat ze uiteindelijk besloten heeft terug te gaan naar Nederland. Echt ontzettend vervelend en jammer voor Mir. Die dagen waren ook best wel spannend voor mij, want mijn reisplan is er natuurlijk ook wel erg door veranderd! Ik vind het ontzettend jammer dat we nu niet samen gaan reizen en zag er ook best wel tegenop om nu alleen rond te gaan reizen. Wel had ik meteen zoiets van; ik heb mijn ticket toch al, ik vlieg sowieso naar Bangkok, ga kijken of ik me red en ga ik me daar ook echt ongelukkig voelen, kan ik altijd nog vanuit daar eerder naar huis terug gaan. Veel mailtjes, skype met ouders en yuri&marije, gesprekken met mensen in de lodge hebben me hier alleen maar in bevestigd. Eerst heb ik het allemaal beetje laten rusten, wilde mijn goede tijd hier er niet teveel door laten beïnvloeden en ging die zaterdag ook meteen alweer kort weekend weg. Heb nu net vorige week mijn ticket naar Bangkok verplaatst van 15oktober naar 19 november. Ik had heel erg het gevoel dat ik hier nog veel meer wil zien, meer met 'lokale' bevolking in contact wil komen en vooral zoiets dat ik het hier nu gewoon nog erg naar mijn zin heb, waarom zou ik dan nu al weg gaan? Drie maanden 'alleen' leken me toch wel erg lang plus nu kan ik mijn oorspronkelijke (hier bedachte) plan om naar Namibië te gaan, uitbreiden en ook naar Botswana en Zimbabwe gaan!

Ik zit nu dus al in mijn laatste week in de lodge. Maandag en dinsdag ga ik nog naar het ziekenhuis (waar ik de laatste tijd wel echt meer geleerd heb van hele leuke arts die me er veel bij betrekt. Zit nu op Chemo-kliniek en daar komen patiënten met verschillende soorten kanker; borst, gastro-intestinaal, sarcomen (en dan vooral ook het Karposi-sarcoom dat HIV-gerelateerd is) en ben nu meer de basis van anamnese en lichamelijk onderzoek aan het leren en doen, leuk!). Woensdag vertrek ik met een georganiseerde 'adventure'-campingtour (Nomad-tours) voor 20 dagen richting Namibië, Botswana om te eindigen bij de Victoria Fall's in Zimbabwe. Dan lift ik met dezelfde 'truck/jeep/bus' 2 dagen mee naar Johannesburg (puur afstand overbruggen) om vandaar terug te vliegen naar Kaapstad. En vanaf dan mag ik weer bij Toos&Adrian verblijven en hoop ik dat ik de auto mag blijven gebruiken om zelf dingen te gaan ondernemen en misschien met mensen van de lodge nog dingen te gaan doen.

Alweer een te lang verhaal geworden, dat krijg je als je het zo weinig bij houdt…heb zelfs nog lang niet alles vertelt maar dat kan en hoeft ook niet. Heel erg bedankt voor de leuke lieve mailtjes en berichtjes op de site, vind het echt ook heel leuk om te horen hoe het met iedereen gaat en wat jullie aan het doen zijn!!! Zal nu proberen een selectie te maken uit de enorme hoeveelheid foto's, zal wel weer net zo goed lukken als mijn verhaal in te perken;)! Tot de volgende blog!liefs