Beter een laat verhaal, dan geen verhaal…
Inmiddels zijn wij alweer in Flores…
De weken met de jongens in Bali zijn voorbij gevlogen…
We hebben het erg leuk gehad met Boss en Mie Goreng…
Het is ineens weer rustig samen en de reis begint lang te duren, maar blijft geweldig…
De standaard met de jongens was luxer dan gewend, ook even lekker…
We hebben zoveel gezien, dat ik niet weet of het wel in een verhaal gaat passen…
Indonesie is een aparte wereld…
Het lijkt soms alsof alles in Indonesie mogelijk is…
De toeristische route is druk en chaotisch, maar ook weer mooi en indrukwekkend…
De mensen zijn ontzettend vriendelijk, maar ook opdringerig aan de andere kant…
Het eten is lekker, maar zorgt voor de nodige bijwerkingen…
De temperatuur is warm, maar gelukkig zijn ze hier goed in koude douches…
Bintang is de standaard hier en betekent ster, een goede naam…
Brood kennen ze hier niet echt, dus je moet van rijst houden…
Er rijden hier meer scooters dan auto's en het is geweldig om er mee te rijden...
We hebben het geluk gehad om een geweldige taxi chauffeur te ontmoeten…
We hebben ons gewassen in heilig water, onder watervallen, in de zee…
Hindoeïstische tempels staan ons meer aan dan de moskees, ramadan is ook niet echt ons ding…
De eilandjes hier zijn fenomenaal, met witte stranden, palmbomen en een blauwe zee…
Duiken blijkt hier ook geweldig, hoewel we wel een beetje verwend zijn met Australie…
De prijzen vallen helaas wat tegen, maar we redden het wel…
Politie blijkt hier corrupt, maar ook ontzettend grappig en behulpzaam…
In onze planning beginnen we behoorlijk uit te lopen…
Met mannen in het verhaal bedoel ik trouwens Bas en Jip, een makkelijke benaming…

Het vorige verhaal heb ik niet zelf geschreven, maar de eerste dagen heeft Jip prima omschreven, ik kan er weinig op aanvullen en moest lachen om zijn schrijf stijl.
Het was inderdaad heerlijk om de mannen weer te zien, hoewel we natuurlijk net bij familie in Melbourne waren geweest, is het weerzien van je broertje en zijn neefje een verhaal apart. Even is het raar en apart om ze daar in Indonesië te zien staan, gedurende je reis. Maar dat moment duurt niet langer dan tien seconden en dan zit je bij elkaar alsof je samen nooit acht maanden weg bent geweest. We hebben enorm gelachen met elkaar en het was leuk en druk om ineens met vieren te reizen. De scheten kwamen van alle hoeken en hoewel ik als meisje werd geacht me netjes te gedragen stond Bas de keuken te swaffelen in Kuta. Dames werden er genoeg bekeken en grote verhalen kwamen op tafel, maar uiteindelijk werd er weinig versiert en was Bas alleen maar bezig met een meisje, tot in de late uurtjes, dus dan moet ze wel leuk zijn J
Het was een Balinese trip waarin we veel hebben gereisd, veel hebben gezien. Een stukje cultuur, een stukje sightseeing, natuur, duiken, zwemmen, aan het strand liggen en op de massage tafel.
Een trip om nooit te vergeten.

De eerste dagen in Kuta waren dagen die wij niet meer gewend waren. Vanuit de outback en het kamperen, kwamen we ineens in een plaatsje waar stappen en veel drank de overhand had. Natuurlijk zijn wij niks meer gewend en hoewel de mannen half aangerand werden buiten, hadden we een goede en gekke tijd in de Skygarden.
Mijn eerste indrukken in Bali waren vooral de drukte en de chaos. Er gebeurd zoveel en mensen kijken nergens naar. Op de weg schieten scooters links en rechts langs je en halen elkaar in op de mafste plaatsen. Alles lijkt te kunnen op een scooter, van een heel gezin tot vijf kippen. Als je hier kinderen krijgt dan denk je er niet aan om een station wagen te kopen, maar een grotere scooter.
Als je in de toeristische plaatsen over straat loopt wordt er van alles naar je geschreeuwd, mensen willen je alles verkopen. Even is het leuk en op de markt in Ubud hebben we ons kostelijk vermaakt met afdingen, maar al snel gaat het je ook irriteren, vooral als je even rustig op het strand ligt of een tempel aan het bekijken bent. Deze mensen zijn heel opdringerig en de vriendelijkheid is erg nep met als bedoeling om zoveel mogelijk te verkopen. Maar ga je even van de toeristische route af en kom je in de kleinere dorpjes, dan zijn mensen oprecht ontzettend vriendelijk. Iedereen wil je graag helpen, ook al spreken ze nauwelijks Engels. En op die manier en met de weinig woorden Indonesisch die wij spreken, kwamen we er altijd wel uit.
De dieren zijn hier ook compleet anders, van bijtende apen, tot een grote hoeveelheid aan vechtende hanen. Je vindt ze overal langs de weg. Ook koeien en kippen zijn razend populair.
Tot slot was het reizen met vieren totaal anders. Ik wilde niet met vieren dagelijks op zoek naar een kamer en op de bonnefooi rond reizen, dus er moest ineens gepland worden en verder vooruit gekeken. Soms zorgt dat voor de nodige stress, maar uiteindelijk zijn we op prachtige plaatsen geweest.

Zo gauw we Kuta uit reden richting Ubud kregen we al te maken met het echte Bali, met de prachtige natuur, de vriendelijke mensen en indrukwekkende culturele schoonheden, zoals tempels en heilig water. We reden langs rijstvelden, watervallen, dorpjes, tempels, regenwouden, kustlijnen en alles was even indrukwekkend. Een wereld die naast de drukte ook schoonheid kent. Bali wordt steeds populairder en dat is terug te vinden in grote drukte, maar ook instelling en kosten. Natuurlijk is het goedkoper dan Nederland, maar als je alles bij elkaar op telt dan valt het vies tegen.

Nyoman was een geweldige taxi chauffeur en is ook een goede vriend en gangmaker gebleken. Hij haalde ons overal op en bracht ons overal heen, naar plaatsen die we anders niet zouden zien.
Jip bleef de vorige keer bij de vulkaan waar we in een erg klein dorpje aan de voet sliepen in een wat verloederd hotel. Het uitzicht was prachtig, maar verder was er weinig te beleven. Hoewel de mannen er duidelijk geen bal aan vonden, vond ik het toch wel leuk om een avondje zonder Internet (Dus met de volle aandacht van Bas) met vieren, een paar Bintang en een pakje kaarten door te brengen.
De volgende dag haalde Nyoman ons weer op en gingen we met een enorme omweg naar Lovina, een badplaats in het Noorden. De toeristische route bracht ons eerst even terug naar Ubud, langs rijstvelden, dorpjes en door bergen en bossen. In ieder dorpje op Bali vond je trouwens een hindoeïstische tempel, meestal met rieten dakjes en een grote open ruimte, waar mensen uit het dorp geregeld samen komen om offers te brengen, maar ook te eten en samen te zijn.
Vanuit Ubud maakten we een prachtige route naar de befaamde rijstvelden in Bali, zover als je oog kan rijken zie je lagen met rijst in de bergen gebouwd, hutjes in het midden en bergen op de achtergrond. We deden een heerlijke Europese picknick bovenop de berg met stokbrood, kaas en tomaten. De inkoop met de jongens is wel compleet anders, zelf na drie weken stond ik er soms nog versteld van wat die toch allemaal naar binnen duwde en dan nog honger hadden… De porties zijn hier ook kleiner, wat hun waarschijnlijk een beetje tegenviel.
Onze trip bracht ons hierna nog bij een paar vulkanische meren en een geweldige waterval, die even koud was maar daarna een prachtige zwemparadijs.
Tegen de avond kwamen we pas aan in Lovina, waar het hotel weer prima was en we snel door gingen naar een duikschool. Een gezellig plaatsje met leuke eetgelegenheden bracht ons eveneens een leuke avond. Helaas was de nacht iets minder met de karaoke bar naast ons… Na 0.00 zetten ze het geluid hier dus echt niet zachter…

De dagen in en rondom Lovina waren geweldig. Naast aan het zwembad te liggen, op het strand en aan de kroketten (Jaja) begon Jip de eerste dag al met zijn duikbrevet. De tweede dag sloten wij ons aan om naar Majangar Island te gaan voor twee geweldige duiken. Het was een stukje met bus en boot, maar dat was het zeker waard. Het koraal deed niet veel onder aan de great barrier reef, we zwommen langs een gigantische wal koraal, waar van alles in te zien was. Hoewel de vissen wat kleiner waren, waren ze enorm kleurrijk en dat maakte het plaatje met de vele kleuren koraal compleet. De dag erna gingen we naar het befaamde scheepswrak in Bali, Liberty in Tulamben. Weer een flinke rit (Meestal gaan de ritten wel snel, je ziet zoveel onderweg en de mannen liggen tachtig procent van de tijd te slapen). We konden zo naar het wrak zwemmen en van acht tot dertig meter diep was van alles te zien. Naast het vele koraal, de vormen van de boot en de vissen die eruit zwommen, konden we ook een stukje in de boot. Erg leuk. Een compleet andere duik dan de dag ervoor, maar ook geweldig om zo om een gezonken schip te duiken die op allerlei manieren is vergroeid, aangetast en ook bewoond door de onderwaterwereld.
Het duiken was prachtig en erg leuk, leuke groep J maar ik moet als opmerking plaatsen dat we wel iedere ochtend te laat waren. Op het laatste moment werd er nog flink wat af gescheten op het toilet. Gelukkig is dat beter dan in je wetsuit.

We sloten Lovina af met een dolfijnencruise, vroeg in de ochtend. Ik noem het nu cruise, maar het was meer een dolfijnenjacht. Met wel 200 boten tegelijk gingen we de zee op. De zonsopgang was mooi en ook de kustlijn en de bergen die we zagen waren aardig. En dan ineens naast je een paar dolfijntjes, kleintjes maar, wat weer past bij de kleine Indonesiërs. We mochten ze even leuk bekijken terwijl ze rondzwommen en weer snel vertrokken. Daarna waren het alleen dolfijnen in de verte en wanneer je er eentje zag gingen er wel 20 boten tegelijk heen, ook wel weer een leuk gezicht. Ik heb erom moeten lachen.
Terug in het hotel stond Nyoman alweer klaar en pakten we onze spullen om vervolgens met een toeristische route naar het zuid oosten te rijden, naar Amed. We reden langs de grootste tempel van Bali, aan de voet van de hoogste berg, die bestaat uit 23 verschillende tempels bij elkaar en in het midden de grootste tempel. Er was net een ceremonie bezig, waar we achter gingen lopen en vanaf een afstandje keken hoe ze zelfs een levende eend gingen offeren. Iedereen samenhorig en in het wit, een mooi geheel. Zelf mochten we niet in de tempels, maar een wandeling erlangs bezorgde ons prachtig uitzichten over de omgeving, maar ook over de vele kleine tempeltjes, met rieten dakjes en de binnenplaatsen en sierlijke versieringen, die het een prachtig geheel maakten.
Door opnieuw geweldige rijstvelden aan de voet van vele bergen en bossen, met ditmaal minder toeristen en een meer Balinese cultuur, reden we door naar Amed. Opnieuw een geweldige rit! Wat problemen rondom het boeken zorgde ervoor dat we de eerste avond in een ander hotel sliepen, maar de tweede avond kwamen we beiden in een prachtig hotel waar het personeel vriendelijk en behulpzaam was. In Amed konden we ontspannen en lekker eten, 's avonds even dansen en het had een goede sfeer, niet te druk. We huurden een scootertje en reden een dag langs de kust, door dorpjes waar ze weinig toeristen zagen. Een geweldige tocht met fenomenale uitzichten. Hoewel ik zelf niet heb gereden, vond ik het scooter rijden geweldig! En geen politie te zien!
De dag erna reden Koen en ik nog even terug naar de hoofdstad om geld te pinnen (Geen bank in Amed). Terug in Amed was het leuk snorkelen en kregen we een heerlijke massage.
Opnieuw haalde Nyoman ons weer op en bracht ons naar Candidasa, niet echt een leuke kust plaats, maar het hotel was prima, de goede powernap ook en niet te vergeten de cider en de pizza's.
We bleven er niet lang, de volgende ochtend werden we vroeg opgehaald en weg gebracht naar e boot die ons naar Gili zou vervoeren. De gili eilanden zijn een van de toplocatie rondom Bali, ze horen bij Lombok en het was dan ook meer dan twee uur varen met de snelboot. Gelukkig ben ik niet ziek geweest, een hele opluchting.
We verbleven op Gili Meno, het rustige eiland van de drie. En wat een eilanden! Witte zandstranden, palmbomen, rieten bungalows bij het water, azuurblauw water met koraal en schildpadden en tot slot lekker eten met een prachtige zonsondergang, wat wil een mens nog meer?
Daar komt nog eens bovenop dat er geen motorverkeer is en geen politie. We hebben er prachtige dagen gehad!
De eerste nacht sliepen we in twee prachtige bungalows in het midden van het eiland. De strand tent vlakbij serveerde ontbijt en zorgde voor een aangenaam zon en snorkel middagje. Samen met Koen genoot ik van het koraal en al snel zagen we waar Gili om bekend staat: Een schildpad! We konden naast hem zwemmen en hij leek er niks om te geven. Een prachtig beeld dat je niet vaak gebeurd!
Die avond aten we in een klein familie restaurantje aan de zee. Een heerlijke vers gevangen vis werd voor ons klaar gemaakt op de barbecue. Helaas moesten we wel erg lang op het eten wachten (2 uur). De honger was enorm en het eten dan ook snel op. Tijd is hier sowieso een ander ding, alles is hier moeilijk en duurt veel langer. In Holland zeggen we een hollands kwartiertje, hier kun je meer een indonesisch uurtje zeggen… We beginnen er al aan gewend te raken.

De dag erna wisselden we van hotel, ditmaal in rieten bungalows aan het strand, ook niet verkeerd. Na gesetteld te zijn (Wat voor de nodige stress zorgde) gingen we duiken! Ondanks dat duiken altijd leuk is en de onderwaterwereld fascinerend, viel de duik een beetje tegen. Koraal kapot en we zagen enkel een gigantische schildpad (Wat een tegenvaller zeg, hihi). We zijn maar verwend.
De avond maakte het echter weer helemaal goed! Over het strand liepen we naar een prachtig restaurant met tafeltjes op het strand en rieten hutjes waar je in kon zitten, lekker drinken en tegelijkertijd kijken naar de zonsondergang en het andere Gili eiland aan de overkant. Een erg goede vibe en heerlijk eten zorgde voor een heerlijke avond. In het pikke donker liepen we daarna naar de andere kant van het eiland om daar met wat hulp de avond melig en gezellig af te sluiten.

De laatste dag op Gili gingen we nog eenmaal snorkelen. Mooi koraal en makkelijk om met de stroming mee te gaan en dan net nadat Jip zegt dat het snorkelen tegenvalt zie ik in mijn ooghoek een prachtige schildpad! Met vieren zwommen we om hem heen, maakten foto's, doken met hem en genoten van alle bewegingen die hij maakte. Het was een mooie en een vrij grote, ongeveer een meter. Het allerleukste was dat hij af en toe om keek wat er toch allemaal gebeurde maar rustig bleef zwemmen en ons alle tijd gaf om hem rustig te bekijken. Een prachtige snorkel afsluiting!
's Middags gingen we naar het andere eiland aan de overkant met een privé boot. Gili Trawangan, het feesteiland. Ondanks dat het niet zoals Kuta was en de uitstraling van een lange straat aan het strand met uitzicht over de zee erg mooi was, was het ook erg druk. We hadden er echter een leuke avond met lekker eten en een goed biertje tot in de late uurtjes.

De trip naar Gili was helaas een korte. De volgende ochtend terug naar de boot, om er bij de boot achter te komen dat we verkeerd hadden gekeken en een uur te laat waren. Maar ja, eigenlijk maakt dat gewoon niks uit, want de boot is bijna twee uur te laat! Dus veel te laat komen we uiteindelijk terug op Bali, waar we na lang wachten worden gebracht naar Sanur, onze laatste gezamenlijk bestemming. Een prachtig appartement en de komst van Nyoman maakte het een goede laatste avond. Een grote Balinese rijsttafel, een paar Bintangs en een poolcafe waren een goede afsluiting!
Tot in de late uurtjes spullen pakken en de volgende dag met Nyoman naar het vliegveld. Dan besef je jezelf pas hoe snel de tijd in Bali voorbij gevlogen is en hoe leuk we het samen hebben gehad. Het afscheid was best even moeilijk en terug in Ubud was het ineens stil en deelden we meteen herinneringen samen aan een goede tijd in Bali, het was geweldig dat de mannen ons kwamen opzoeken en we missen ze hier wel!
Die dag zijn we echter met Nyoman nog naar twee prachtige tempels geweest. Een was meer de ruige kustlijn en de hoge kliffen (Waar de tempel op stond) die het spectaculair maakte. De andere tempel was in het water gebouwd met eromheen ook een fenomenale kustlijn waar we een prachtige wandeling maakte. We wasten ons weer in heilig water onder de tempel, waarna ik heel charmant enorm hard onderuit ging op de trap omhoog. Mijn rug heeft twee dagen pijn gedaan.
Nyoman bracht ons terug naar Ubud, naar een goedkoop en leuk hotel met rieten bungalows waar we de twee dagen erna weinig uit kwamen. Helaas had ik weer last van het aparte eten en tien keer op een dag naar het toilet en gigantische buikkrampen zijn dan geen uitzondering. Dus twee dagen lang hebben we vooral gelegen en ontspannen. We hadden het ook wel erg druk met de jongens gehad en waren er eigenlijk best moe van. Een beetje rust en gezelligheid met Nyoman (Die drie keer per dag langs kwam) was dan ook voor ons een goede Bali afsluiter…

We hebben Bali alweer een week geleden gedag gezegd en zijn door gegaan naar Lombok om daar al snel de boot te pakken langs de Komodo eilanden naar Flores, het eiland waar we nu zijn. Het was een geweldige trip van vier dagen, met een leuke groep en ook het scooter rijden op Lombok was weer een succes. Ik ga de uitgebreide verhalen jullie voor nu echter even besparen, dat komt later weer. Het gaat ons in ieder geval goed, hopelijk jullie ook!