Profile
Blog
Photos
Videos
In alle vroegte rapen we snel onze spullen bij elkaar en stappen op de bus. We zetten koers richting Milford Sound, een piepklein dorpje in de fjorden en onlangs verkozen tot mooiste plek op aarde. De rit naar Milford alleen al is een hele belevenis. De bus rijdt langs steile bergwanden door de door gletsjers uitgesleten valleien. Echt overal langs de route zijn enorme watervallen. De natuur heeft hier onbekommerd zijn gang kunnen gaan. Omdat er maar één weg naar Milford is (en ook pas sinds halverwege vorige eeuw), wonen er ook nauwelijks mensen in dit gebied. Genieten geblazen, totdat we ons realiseren dat we onze buidel met waardevolle spullen zoals de paspoorten in het hostel hebben laten liggen. Enkele telefoontjes later zijn we een beetje gerustgesteld. De buidel is gevonden en wordt meegegeven aan de volgende Kiwi-bus. In Milford aangekomen, stappen we op een luxe cruiseschip voor een twee uur durende boottocht door de fjorden. Het zonnetje schijnt, dolfijnen doen een wedstrijdje met de boot wie het hardst kan, zeehonden zonnebaden bij de vele watervallen langs de vaarroute, kortom een heerlijk uitje. Ongeveer halverwege de boottocht stoppen we bij een informatiecentrum. In de fjorden regent het normaal gesproken heel erg veel en hard, waardoor er een laagje van twee à drie meter zoet water op het zoute zeewater gevormd wordt. Als gevolg is het op enkele meters diepte al zo donker dat je hier allerlei dieren en plantensoorten ziet die je normaal gesproken pas op honderd meter onder de zeespiegel ziet. Een uitstekende plaats om een onderwaterobservatorium te bouwen dus, ook al door de schitterende omgeving. Het observatorium is namelijk geplaatst direct tussen imponerende rotswanden van meer dan anderhalve kilometer hoogte. Na een half uurtje "diepzeeleven" bekijken en boven water van het uitzicht genieten varen we weer rustig terug naar de haven. De trip door Milford Sound zit er helaas voor ons op. Twee uur later dropt de bus ons af in Te Anau, waar we een paar dagen gaan wandelen.
Te Anau, de "wandelhoofdstad van de wereld," ligt aan een langgerekt helder meer. Behalve wandelen is hier verder ook niet zo veel te doen. We vullen onze dagen behalve met wandelen langs het meer, ook met lekker lang uitslapen en uitgebreid koken in ons privékeukentje. Als de Kiwi-bus ons ophaalt zijn we dan ook redelijk uitgerust. Tot onze grote opluchting heeft de chauffeur onze buidel meegenomen, en beter nog, alles zit er nog in! Na nog drie maal controleren zetten we met al onze bagage én waardevolle spullen koers richting Queenstown.
Na de korte maar rustige nacht in Queenstown reizen we meteen verder naar Christchurch. Deze stad is de hevige aardbevingen van de afgelopen tijd nog steeds niet te boven. Het centrum is compleet verwoest en afgezet met hekken, vanwege instortingsgevaar. Er is niet zo veel meer te beleven in deze eens zo levendige stad. Hoewel er nog elke dag naschokken te voelen zijn, probeert men het leven hier weer zo goed als het kan op te pakken. We maken een korte wandeling door de uitgestorven stad en staan even stil bij de kracht van moeder natuur. Gek genoeg is het geen aardbeving die ons midden in de nacht doet opschrikken, maar het oorverdovende brandalarm. Als de brandweer gearriveerd is, blijkt het vals alarm. Een gast had om vier uur in de ochtend kennelijk zin in steak, maar had zijn vlees iets te "well done" gebraden. Gerustgesteld zoeken we onze slaapkamer weer op. De volgende dag zitten we wat slaperig voor ons uit te staren op het vliegveld. We zijn wel toe aan een welverdiende vakantie. Tijd om eens lekker uit te rusten, Fiji here we come!
- comments