De bus naar Pnohm Penh vertrekt pas om 1 uur, daarvoor willen we "Secret Lake" bezoeken. Dit niet zo geheime meer ligt op ongeveer 14 kilometer van ons hostel en de weg ernaartoe lijkt vrij eenvoudig. We stappen op de fiets en zwaaien vrolijk terug naar elk kind dat we tegenkomen. Net als in Laos begroet elk (jong) kind ons met een vriendelijk "Hello", erg schattig. Onderweg is niet altijd duidelijk of een zandpad nou een afslag of een oprit is, waardoor we enkele keren de weg moeten vragen. Veel verder dan "Hello" komen de meesten echter niet, maar met een half uur vertraging vinden we het meer toch. Lang kunnen we niet genieten van het uitzicht, anders missen we misschien onze bus. De terugweg rijden we daarom maar in één keer goed, zodat we nog tijd hebben om uitgebreid te lunchen. Tegen de avond arriveren we in Phnom Penh. We weten hier vrij redelijk de weg en lopen rechtstreeks naar het zelfde hotel waar we de vorige keer verbleven. We gaan naar dezelfde barretjes en restaurants en doen bij dezelfde supermarkt onze boodschappen. Phnom Penh voelt op de één of andere gekke manier een beetje als thuiskomen. Omdat we hier wat meer wegwijs zijn, hebben we meer tijd om om ons heen te kijken. Wat ons al een tijdje opvalt is de mode in Cambodja. Westerse pyjama's met allerlei vrolijke kleuren en dito bloemenmotiefjes vinden hier gretig aftrek. Omdat ze zo lekker zitten, dragen niet alleen kinderen maar ook veel volwassen vrouwen deze pyjama's gewoon overdag. Erg grappig, je vraagt je af of men denkt dat dit westerse mode is, of wat men dan juist 's nachts aanheeft... Iets anders wat opvalt in het straatbeeld is het verkeer en de deelnemers daaraan. Men rijdt dwars door elkaar en veel vervoersmiddelen zijn tot de nok toe beladen met personen of goederen. Zo zien we dikwijls hele gezinnen op één scootertje, tot wel zes personen. En of je nu op de fiets zit, of net een restaurant of je hotel inloopt, er is altijd wel een Cambodjaan in de buurt die vraagt of je een tuktuk nodig hebt. Op "No, thank you" volgt meteen "Maybe tomorrow?" Men blijft vriendelijk maar is erg volhardend. Maar ook tomorrow geen tuktuk voor ons, want na twee dagen verlaten we Phnom Penh en nemen we de bus naar Siem Reap.