Profile
Blog
Photos
Videos
Het is even wennen, zo vroeg opstaan. Al om half zeven worden we opgepikt bij ons hotel en naar het busstation gebracht. Tenminste, dat is de bedoeling. Om zeven uur is er echter nog steeds geen busje of tuktuk te bekennen. Bij de receptie van ons hotel wil men niet even met de busmaatschappij bellen, "want de telefoon ligt bij de baas op kamer en die slaapt nog". Jaja... Gelukkig helpt het vrouwtje van de wasserette, waar we inmiddels vaste klant zijn, ons uit de brand. Uiteindelijk zijn we nog op tijd op het busstation en vertrekken we stipt om half acht. Het is een lange zit, pas tegen het eind van de middag arriveren we in Siem Reap. Na lang onderhandelen regelen we een tuktuk, die ons morgen voor 22 dollar de hele dag wil rondrijden. In ruil daarvoor brengt hij ons gratis bij een hotel. Onze suggestie raadt hij af, dat hotel is veel te ver van het centrum en dus onhandig. Hij weet wel wat goedkope hostels met zwembad. De eerste hostels die we aan doen zijn allemaal vol, pas bij de vijfde is het raak. Alleen, net vandaag is het zwembad leeg in verband met een reparatie. Na lang aandringen zet onze tuktuk-driver ons toch maar af bij onze eerste keuze. Er is plaats en niet veel later liggen we in het zwembad. 's Avonds lopen we binnen een half uurtje naar het centrum op zoek naar een Indiër.
Sinds Laos hebben we het Indisch eten "ontdekt". Ook vandaag is het eten bij de Indiër weer verrukkelijk. We kunnen ons nauwelijks meer voorstellen dat we tot onze reis nog nooit bij een Indisch restaurant hadden gegeten, inmiddels kunnen we niet meer zonder.
De dag erop crossen we met de tuktuk heel Siem Reap en omstreken door. We stoppen bij elke tempel die we onderweg tegen komen. We zien tempels in allerlei formaten en staat van verval. Helaas zijn wij niet de enige die de tempels bezoeken, hele busladingen vol toeristen worden bij elke tempel gedropt. Als gevolg zijn bij elke tempel een hele hoop mensen die iets aan de toeristen proberen te verkopen. Eten, armbandjes, fluiten, postkaarten, noem het maar op. Je kan deze mensen maar het beste negeren, als je in gesprek met ze gaat kom je bijna niet meer van ze af. Het meest volhardend zijn de kleine kindjes. Ze komen met een hele groep op je af en als je als je dan bij één van hen iets koopt ben je de klos. Meteen beginnen de anderen te jengelen en ze vragen je waarom je hen niet aardig vindt. Anders kan je toch ook wel wat bij hen kopen? Een veelgebruikte truc zo merken we al snel. Juud is op zoek naar een hoedje tegen de zon en wordt geholpen bij een stalletje. Ze heeft niet precies waar Juud naar op zoek is, dus is zo vriendelijk om ons naar een ander kraampje te verwijzen waar Juud inderdaad een leuk hoedje vindt. Maar nu hebben we niets bij haar gekocht! Ze is nog zwanger ook en nu heeft ze vanavond niets te eten voor haar en haar baby. Uiteindelijk hebben we maar twee cola gekocht om er vanaf te zijn. We kunnen natuurlijk niet hebben dat ze denkt dat we haar niet aardig vinden. Vanaf nu besluiten we om zoveel mogelijk eten en drinken mee te nemen en de kooplui zoveel mogelijk te negeren, anders worden we gillend gek. We lunchen bij een restaurant waar de prijs van een sandwich meteen naar twee dollar gaat op het moment dat we willen doorlopen omdat we 4,50 te veel vinden. Het blijft toch erg wonderlijk hoe het er hier aan toe gaat met dat afdingen. We zoeken onze tuktuk weer op en gaan weer verder. Na de vijfde of zesde tempel is de nieuwigheid er echter wel een beetje vanaf. We zijn dan ook al zes uur bezig en het is snikheet. We besluiten de grote ronde met de tempel Preah Khan en racen naar ons hostel voor een plonsje.
Op de fiets bezoeken we de dichterbij gelegen tempels. Natuurlijk fietsen we een keer hopeloos verkeerd, maar de "iets" langere toeristische route is wel erg mooi. We willen de dag eindigen met een mooie zonsondergang vanaf de tempel Phnom Bakheng. We komen net op tijd boven aan en gaan zitten om van het uitzicht te genieten. Helaas denken de aanwezige suppoosten er anders over, het is bewolkt dus: "No sunset, temple closed." Met zachte hand worden we naar de uitgang gedirigeerd. Omdat we inmiddels twee dagen non-stop tempels hebben bezocht nemen we morgen een rustdag. Dat komt goed uit, want we hebben al flinke zadelpijn na één dag fietsen.
De rustdag brengen we grotendeels bij het zwembad door, hoewel we tussendoor ook even de binnenstad bezoeken voor de lunch en later het avondeten.
Om tempelmoeheid te voorkomen, hebben we de mooiste tempels voor de laatste dag bewaard, zoals de Angkor Wat en Ta Prohm. In deze laatste overwoekerde tempel is ook Tomb Raider opgenomen. De lukraak groeiende bomen dwars door of op de stenen muren geven deze tempel een mooie, mystieke sfeer. Het samenspel tussen tempel en natuur zorgt er voor dat wij deze tempel het mooist vinden van alle dertig (!) bezochte tempels/ruïnes. Met het bezoeken van Angkor Wat sluiten we drie dagen tempelhoppen af. Voorlopig kunnen we geen tempel meer zien!
- comments
Joep Oma zou trots op jullie zijn na zoveel kerkbezoek
Gordon Mieke Hoogvliet zegt:Ik stem voor de Noordkop in de Spaarndammerbuurt,omdat ik het een scettihrend adembenemend mooi gebouw vind;vooral de eenvoud en rust spreekt mij aan